Niedokończone opowieści

Jestem po raz kolejny zachwycony twórczością nieodżałowanego Johna Ronalda Reuela Tolkiena. Wykreował świat Śródziemia, z wymyśloną mitologią, historią i opowieściami. A nawet stworzył język elficki i jego dialekty. Myślę, że Andrzej Sapkowski poszedł w jego ślady i został ochrzczony polskim odpowiednikiem. Każdy, kto odczuwa książkowy niedosyt, to polecam mu ten zbiór. Właśnie Tolkien został unieśmiertelniony i do dziś żyje w wiernych i oddanych bibliofilach i literatach. Czyli mówiąc po prostu osobom bardzo dużo czytającym. Mi najbardziej podobała się opowieść z Gandalfem.

Jestem po raz kolejny zachwycony twórczością nieodżałowanego Johna Ronalda Reuela Tolkiena. Wykreował świat Śródziemia, z wymyśloną mitologią, historią i opowieściami. A nawet stworzył język elficki i jego dialekty. Myślę, że Andrzej Sapkowski poszedł w jego ślady i został ochrzczony polskim odpowiednikiem. Każdy, kto odczuwa książkowy niedosyt, to polecam mu ten zbiór....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo lubię Tolkiena. Gdy byłam w szkole średniej (ważna informacja: było to dawno temu ;)) to czytałam z wypiekami na twarzy choć nie byłam fanem szukającym dodatkowych informacji i zgłębiającym dodatkowo świat stworzony przez autora (i to też wydaje mi się jest istotna informacja). Oglądałam wszystkie ekranizacje, niektóre nawet kilka razy. Zatem gdy na rynku pojawiły się „Niedokończone opowieści” stwierdziłam, że będzie miło wrócić do dawnych czasów, szczególnie że we wstępie czytamy następującą informację:

„Przygotowując niniejszy tom, zakładałem, że czytelnik zna dość dobrze publikowane wcześniej prace mego ojca (szczególnie „Władcę Pierścieni”), w przeciwnym bowiem razie byłbym zmuszony znacznie poszerzyć komentarze redakcyjne.”

Po przeczytaniu tej książki powiem Wam, że zwrot „dość dobrze” nabrał dla mnie nowego znaczenia. Po pierwsze, jeśli czytaliście powieści Tolkiena już jakiś czas temu, nim sięgniecie po tę pozycję polecam sobie odświeżyć zarówno „Władcę Pierścieni” ze wszystkimi dodatkami, „Silmarillion” oraz „Hobbita”, inaczej w pewnych miejscach będziecie się czuli niczym dzieci we mgle. Po drugie, musicie się uzbroić w niesamowitą cierpliwość, jeśli chodzi o strukturę tej pozycji. Dla mnie osobiście umieszczenie przypisów na końcu każdego rozdziału było droga przez mękę. Sytuacje, gdy czasem zdarza się, że na jednej stronie jest kilka przypisów i co chwila trzeba przewracać od kilku do kilkudziesięciu stron strasznie rozpraszały moją uwagę i nie pozwalały się skupić na czytanej historii, szczególnie, że wiele z nich jest, moim zdaniem, niepotrzebnymi powtórzeniami. Do tego jeszcze błędy, ja wiem, mogą się zdarzyć każdemu, ale jakoś tak dużo ich było i to nie tylko mówię o literówkach, ale i o źle umiejscowionych przypisach.

Natomiast jeśli już uporamy się ze wszystkimi tymi niedogodnościami same opowieści są fascynujące. Podzielona na trzy ery przywołuje historie wcześniej nieopisywane lub też alternatywne zakończenia znanych już nam wydarzeń. Autor pokazuje nam jak na przestrzeni lat niektóre historie zmieniały swój bieg, aby pasowały do nowo powstałych utworów. Czasami z kolei można odnieść wrażenie, że Śródziemie to nie fantazja, to prawdziwy świat, w którym autor jest tylko kronikarzem spisującym fakty dla kolejnych pokoleń. Nie powiem, że z czystą przyjemnością zapoznałam się z tą lekturą, bo nie było łatwo, ale na pewno dla zagorzałych fanów jest to pozycja obowiązkowa. Natomiast dla tych, którzy czytali Tolkiena po prostu miłą ciekawostką. Polecam, ale uprzedzam, że do tej pozycji trzeba się przygotować.
https://ksiegozbiorczyta.blogspot.com/2019/10/Niedokonczone-opowiesci.html

Bardzo lubię Tolkiena. Gdy byłam w szkole średniej (ważna informacja: było to dawno temu ;)) to czytałam z wypiekami na twarzy choć nie byłam fanem szukającym dodatkowych informacji i zgłębiającym dodatkowo świat stworzony przez autora (i to też wydaje mi się jest istotna informacja). Oglądałam wszystkie ekranizacje, niektóre nawet kilka razy. Zatem gdy na rynku pojawiły...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To książka dla wielbicieli Tolkiena, jego twórczości. Tp bardzo ciekawy zbiór historii rozgrywających się od Dawnych Dni Śródziemia po zakończenie Wojny o Pierścień, stanowiących kontynuację Hobbita, Władcy Pierścieni i Silmarillionu. Książka skupia się na Śródziemiu, zawiera barwną opowieść Gandalfa o tym, jak doszło do tego, że wysłał krasnoludów na słynną kolację w Bag End, opis pojawienia się boga morza Ulma przed Tuorem u wybrzeży Beleriandu oraz dokładny opis wojskowej organizacji Jeźdźców Rohanu, a także relację z podróży Czarnych Jeźdźców w poszukiwaniu Pierścienia.
Jest to na równi wspaniała, co i bardzo trudna lektura. Nie da się jej czytać na raz, łapczywie brnąc przez kolejne fragmenty. Niedokończone opowieści to lektura do niespiesznego poznawania, smakowania kunsztu Tolkiena.
To pozycja trudna, absorbująca, wymagająca uwagi. Oprócz normalnej treści sporo w niej
przypisów, wstawek Christophera i wielu innych dodatków, które z jednej strony wzbogacają treść, a z drugiej utrudniają lekturę.
To zbiór licznych jakby dokończonych, uzupełnionych wątków. Wątki te pochodzą z wcześniej wydanych książek jak np. Sylimarillionu, Władcy Pierścieni, Hobbita.
Niedokończone opowieści są także wstępem do niewydanych u nas 12 tomów zbioru Historiii Śródziemia.
Całość zróżnicowana zarówno jeżeli chodzi o narrację, jak i intencję autora, stopień ukończenia, datę powstania. Zbiór był bowiem tworzony i dopracowywany przez Tolkiena przez długie dekady.
Bez wątpienia jest to obowiązkowa pozycja dla każdego fana Śródziemia. Rozpoczynając lekturę należy jednak pamiętać, iż nie jest to książka stricte jak np. Władca Pierścieni.
To nie powieść, to raczej zbiór uzupełnień, pomysłów, dokumentów, które przez kolejne lata rodziły się w głowie autora, a po jego śmierci zostały zebrane i zredagowane przez jego syna
Lekturę dawkowałam sobie przez ostatnie tygodnie. Sprawiła mi ona sporą przyjemność, wiele wyjaśniła, ale powstały także kolejne pytania.
Każdego, kto lubi prozę Tolkiena gorąco zachęcam do sięgnięcia po tę pozycję.

https://pasje-fascynacje-mola-ksiazkowego.blogspot.com/

To książka dla wielbicieli Tolkiena, jego twórczości. Tp bardzo ciekawy zbiór historii rozgrywających się od Dawnych Dni Śródziemia po zakończenie Wojny o Pierścień, stanowiących kontynuację Hobbita, Władcy Pierścieni i Silmarillionu. Książka skupia się na Śródziemiu, zawiera barwną opowieść Gandalfa o tym, jak doszło do tego, że wysłał krasnoludów na słynną kolację w Bag...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Tolkien - cóż ja mogę napisać? Może kogoś zdziwi, że jest na świecie gromada ludzi, którzy czytają chaotyczne zapiski zebrane do kupy przez syna autora. Mnie nie dziwi. Te zapiski to takie fotografie z innego świata. Może urywkowe, zdawkowe, ale stamtąd. Ze świata, za którym się tęskni nieustannie, gdy się już go odwiedziło. O takim świecie chcę czytać, o takiej miłości, o takiej przyjaźni i odwadze. Nie pociąga mnie nic z współczesnej fantastyki, nie polubiłam "Gry o tron" ani "Harry'ego Pottera", a tu czuję się jak w domu. Zazwyczaj książki zjadam, tę dawkowałam sobie jak czekoladę, którą ktoś przywiózł z zagranicy - no przecież nie można jej zjeść od razu! To byłoby nieludzkie.
Jak w przypadku większości tego rodzaju publikacji pozostaje spory niedosyt. Te historie, które najbardziej mnie zaciekawiły, nie zostały dostatecznie rozwinięte. Ale i sam Tolkien pisał, że zawsze dostaje tysiące takich listów od czytelników i że ciągle są jacyś niezadowoleni z braku tego i tamtego.
Wątpię, by "Opowieści" zainteresowały kogoś, kto nie zna poprzednich dzieł Tolkiena. Faktycznie są niedokończone - edycji i opisania tekstu podjął się Christopher Tolkien i, w moim odczuciu, wyszło mu to bardzo ładnie. Jedyne dwa błędy, jakie znalazłam w tekście, to użycie sformułowania "kości zostały rzucone" (jak władca poprzedniej ery mógł to powiedzieć przed Cezarem? ;)) oraz użycie określenia "średniowiecze" w znaczeniu epok "ciemnych" (Tolkien jako naukowiec wiedział, że to bzdura i nigdy by tak nie napisał). Brakuje mi też ilustracji, które w tolkienowskich dziełach Amber zawsze umieszczał. Cieszy natomiast, że postawiono na tłumaczenie Radosława Kota, zamiast kombinować, jak to miało miejsce w przypadku "Władcy" wydanego przez Amber.

Tolkien - cóż ja mogę napisać? Może kogoś zdziwi, że jest na świecie gromada ludzi, którzy czytają chaotyczne zapiski zebrane do kupy przez syna autora. Mnie nie dziwi. Te zapiski to takie fotografie z innego świata. Może urywkowe, zdawkowe, ale stamtąd. Ze świata, za którym się tęskni nieustannie, gdy się już go odwiedziło. O takim świecie chcę czytać, o takiej miłości, o...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Klasyczne wdanie tego fascynującego zbioru opowieści w pięknej twardej oprawie kontynuuje opowieści znane z Hobbita, Władcy Pierścieni i Silmarilionu, a także zawiera alternatywną wersję Dzieci Hurina. To zbiór narracji z Dawnych Dni Śródziemia aż do wydarzeń z wojny o pierścień, zapewniający fanom wiele nowych, intrygujących i nieznanych dotąd informacji o postaciach i wydarzeniach, które wspomniane zostały na kartach jego najbardziej znanych dzieł.

Dzięki temu czytanie Niedokończonych Opowieści Śródziemia i Numenoru czyni nas jeszcze bardziej ciekawymi tego niesamowitego świata i tego, co leżało poza nim. Historie te dopełniają całości wizji Tolkiena, który ją zapoczątkował w Sillmarilionie i kontynuował w trylogii Władca Pierścieni. Gratka dla fanów i nie tylko.

http://kulturacja.pl/2019/04/niedokonczone-opowiesci-srodziemia-i-numenoru/

Klasyczne wdanie tego fascynującego zbioru opowieści w pięknej twardej oprawie kontynuuje opowieści znane z Hobbita, Władcy Pierścieni i Silmarilionu, a także zawiera alternatywną wersję Dzieci Hurina. To zbiór narracji z Dawnych Dni Śródziemia aż do wydarzeń z wojny o pierścień, zapewniający fanom wiele nowych, intrygujących i nieznanych dotąd informacji o postaciach i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Niedokończone opowieści"J.R.R. Tolkiena polecam osobom uwielbiającym literackie podróże w odległe światy pełne magii i niezwykłych przygód. Największą przyjemność w lekturze tej książki odnajdą jednak osoby, które znają twórczość autora i właśnie dla nich będzie to prawdziwa gratka.

Więcej na:
http://www.posredniczka-ksiazek.pl/2019/05/jrr-tolkien-niedokonczone-opowiesci.html

"Niedokończone opowieści"J.R.R. Tolkiena polecam osobom uwielbiającym literackie podróże w odległe światy pełne magii i niezwykłych przygód. Największą przyjemność w lekturze tej książki odnajdą jednak osoby, które znają twórczość autora i właśnie dla nich będzie to prawdziwa gratka.

Więcej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Znacie to uczucie, gdy mimo iż nie raz zapoznaliście z treścią jednej z waszych ulubionych książek, nadal odczuwacie niedosyt? Mam tak za każdym razem, gdy sięgam po twórczość Tolkiena i zapewniam was, że moje wydanie "Władcy Pierścieni" zostało już przeczytane tyle razy, że dziwię się w ogóle, że nadal jest w jednym kawałku. Nie potraficie sobie nawet wyobrazić, jak wielka była moja radość, gdy dowiedziałam się, że ta książka miała ukazać się w Polsce, która w dodatku pogłębiła się przynajmniej trzykrotnie, gdy wreszcie znalazła się w moich rękach.



J.R.R. Tolkien, to autor, do którego pałam nie małą sympatią, a to dlatego, że wydał wiele książek, do których mogłabym wracać i wracać - mówię tu rzecz jasna o "Władcy Pierścieni" i "Hobbicie", które to bodajże znacząco przyczyniły się do rozwoju jego kariery. Jak jednak wiemy, nic nie trwa wiecznie, a życie ludzkie ma gwarancję przez określony okres czasu. Tak samo było i w tym wypadku i ku rozpaczy fanów, umarł w 1973 roku pozostawiając wiele niedokończonych opowieści będących zarówno nawiązaniem do jego wcześniejszych publikacji jak i zupełnie nowych historii. Z tego co się orientuję, dotychczas opublikowane zostało 17 niedokończonych zbiorów jego prac z różnymi dopiskami od jego syna. Dlaczego wspominam o tym, czego nie udało mu się dokończyć? Ponieważ ostatnio miałam okazję zapoznać się z jedną z 17 niedokończonych ksiąg jego autorstwa, a właściwie to dwoma, bo już wcześniej wspominałam o jego publikacji, jednak ten post poświęcę "Niedokończonym Opowieścią Śródziemia i Numenoru", czyli książce, która niedawno ukazała się nakładem Wydawnictwa Zysk i S-ka.



Opowieści mają to do siebie, że nie musimy ich czytać w kolejności chronologicznej, tak naprawdę nie musimy nawet znać głównej fabuły - jednak osobiście polecałabym zapoznać się z podstawowymi seriami tego autora, żeby móc czerpać z tych historii więcej magii - a i tak istnieje olbrzymie prawdopodobieństwo, że zatracimy się w nich bez reszty. U mnie tak było i z każdą kolejną opowieścią pragnęłam wrócić do "Władcy Pierścieni" i zapoznać się z jego fabułą od nowa.



Na samym początku zastanawiałam się, czy dopiski syna autora - Christophera Tolkiena - odbiorą moc słowom J.R.R. Tolkiena, jednak tak samo jak nie dostrzegłam tego w "Opowieściach z niebezpiecznego królestwa" tak samo i w tym wypadku całość tworzyła zgraną całość i sama nie mogłabym wyobrazić tego sobie lepiej. No dobra, mogłabym, tyle że jako już dokończone, odrębne historie składające się w wspaniałe, kompletne książki.



Od razu widać, że mimo iż opowiadania te nie podległy korekcie autora, - ogólnie z tego co pisał jego syn, on sam raczej nie zdecydowałby się ich wydać przed ostatecznymi poprawkami - nadal są wprost rewelacyjne i dosłownie na każdej stronie nie można odpędzić się od magii tolkienowskiego świata. Bo właśnie tak powinno być.

Znacie to uczucie, gdy mimo iż nie raz zapoznaliście z treścią jednej z waszych ulubionych książek, nadal odczuwacie niedosyt? Mam tak za każdym razem, gdy sięgam po twórczość Tolkiena i zapewniam was, że moje wydanie "Władcy Pierścieni" zostało już przeczytane tyle razy, że dziwię się w ogóle, że nadal jest w jednym kawałku. Nie potraficie sobie nawet wyobrazić, jak wielka...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„Niedokończone opowieści”, Tolkien od zawsze tworzył fantastykę, która potrafiła mnie porwać, sprawić, że się z chęcią w nie zagłębiałem, chcąc żyć tym światem, poznać go w każdym calu, całą historię, jaką przed nami skrywa. Tym jest właśnie Śródziemie, kraina, która ocieka fantastyką, magią, postaciami, które chce się poznawać. „Niedokończone opowieści” to zbiór krótkich opowieści z dobrze nam znanym światem wykreowanym przez Tolkiena. Jego syn, to osoba, która się przyczyniła do tego, że możemy to czytać, zebrał wszystko w całość, uporządkował, jak tylko mógł, a przed każdą umieścił swojego małego rodzaju notkę. Która nam mówi, co w niej możemy znaleźć, o czym opowiada czy nawet kiedy powstała. Taki rodzaj przedstawienia wszystkiego mile mnie zaskoczył. Były tutaj historię już ze znanymi nam postaciami, chociażby Gandalfem czy też opowieści zupełnie inne, które swoją akcją zaskarbiły sobie miejsce w moim czytelniczym sercu. Zawsze ogromnie mile mi się coś takiego czyta, a grubaśna zawartość tylko coraz bardziej mnie zachęcałaby po każdej przeczytanej przygodzie, poznać kolejną. Co tam mogło się jeszcze przede mną kryć?! To pytanie przy tej książce zawsze mi towarzyszyło. Do reszty potrafiła przy tym pochłonąć, oczarować, dać na chwile znów zatopić się w znanym świecie, było to coś, co mi samemu było potrzeba, przeczytać coś tak dobrego, poznać cos jeszcze nowego o Śródziemiu kończąc ostatnia opowieść z uśmiechem na twarzy. Wiedziałem, że to, co za sobą miałem było warte mojej czytelniczej uwagi!

„Niedokończone opowieści”, Tolkien od zawsze tworzył fantastykę, która potrafiła mnie porwać, sprawić, że się z chęcią w nie zagłębiałem, chcąc żyć tym światem, poznać go w każdym calu, całą historię, jaką przed nami skrywa. Tym jest właśnie Śródziemie, kraina, która ocieka fantastyką, magią, postaciami, które chce się poznawać. „Niedokończone opowieści” to zbiór krótkich...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

J.R.R Tolkiena znają dziś wszyscy, wspólnie z Aragornem, Frodem, Samem, Gandalfem i innymi bohaterami wyruszaliśmy w wyprawy, których celem była walka o zapewnienie Śródziemiu spokoju i pozbycie się pierścienia Saurona. Złapałam też w dłonie „Hobbita” i wspólnie z Bilbo Bagginsem zaczytywałam się w historię Thorina Dębowej Tarczy, kibicując, aby historia skończyła się dobrze, z wiadomym skutkiem. No i oczywiście był Smaug, Ci z Was, którzy czytają mnie od jakiegoś czasu wiedzą, że kocham smoki i cieszę się na każde spotkanie z nimi, czy to w literaturze, czy w kinematografii. Przyszedł czas na książkę „Niedokończone opowieści Śródziemia i Numenoru”, która ukazała się dzięki Wydawnictwu Zysk i S-ka, a ja miałam możliwość jej przeczytania i zrecenzowania specjalnie dla Was.

„Człowiek bowiem, który ucieka przed własnym strachem, zwykle odwlecze jedynie najgorsze i nic nadto”.

Tytuł książki mówi wszystko, mamy tutaj zbiór opowieści przede wszystkim Pierwszej, Drugiej i Trzeciej Ery Śródziemia. Historie przedstawia syn autora Christopher, który przypuszczalnie wybrał utwory, które były najbliższe ukończeniu i najprawdopodobniej najbardziej zainteresowałyby miłośników Śródziemia.
Poszczególne utwory zostały zaprezentowane z wstępem od syna autora, który wyjaśnia nurtujące kwestie, które mógłby wzbudzić wiele wątpliwości miłośnikom Tolkienowego uniwersum, polski wydawca także zostawił swoje wyjaśnienia. To pewnego rodzaju hołd, który stworzył syn dla ojca i zapalonych czytelników jego historii. Mamy tutaj tak ze przypisy, wstawki redakcyjne, a na końcu publikacji oprócz przypisów końcowych, autor zaopatrzył książkę w obszerny spis imion oraz nazw własnych, co bardzo ułatwia odświeżenie i wyjaśnienie wątpliwości, gdyby się jakieś pojawiły.
Narracja opowieści była bardzo ujmująca, pełna napięcia i dobrze napisana. Notatki i dodatki zdecydowanie pomogły mi w pełni zrozumieć treść przedstawionych utworów, a Take poszerzyć wiedzę o Śródziemiu.
Pomyślałam, że Christopher Tolkien podjął trafną decyzję dotyczącą umieszczenia wszystkich opowieści i esejów w porządku chronologicznym, pierwsze trzy części pokrywają się z osią czasu, dzieląc się na trzy wieki świata. Czwarta część była zbiorem krótkich esejów dotyczących Drúedainach, Istarich i Palantírirach.
Czytanie „Niedokończonych opowieści Śródziemia i Numenoru” sprawiło, że stałam się jeszcze bardziej ciekawa Śródziemia i tego, co leżało poza nim, Pierwsza Era jest dla mnie bardzo interesująca, jakby odkrywała przede mną zupełnie nieznane szlaki. W Drugiej Erze bardzo spodobała mi się „Historia Galandrieli Celeborna oraz Amrotha, władcy Lorien”, jako dodatki do tej części autor zamieścił informacje na temat pochodzenia leśnych elfów i języka, którym się posługiwały. Dowiadujemy się co nieco o Sindarskich książętach elfó1), granicach Lorien, porcie w Lond Daer, a także znaczeniu imion Galandrieli i Celeborna.
Pierwsza Era ma tylko dwie historie, z których pierwsza jest zdecydowanie „niedokończona”. Chodzi o Tuora, przyjaciela Elfów i upadku Gondolinu, ukrytego królestwa elfów. Ta opowieść została przedstawiona w „Silmarillionie” dość krótko, w tej publikacji została poszerzona, ale niedokończona. Kończy się w momencie, zanim Tuor dotarł do Gondolinu, Christopher Tolkien, redaktor tej książki dostarcza tylko to, co napisał jego ojciec i dodaje przypisy.
Książkę polecam to każdemu, kto zna i ceni „Władce pierścieni” i inne dzieła Tolkiena, jest to doskonałe dopełnienie pod względem lepszego zrozumienia świata wykreowanego przez autora. Prawie każda niepewność, czy niedopowiedzenie, nad którymi się zastanawiali czytelnicy, została wyjaśniona zarówno w tej książce, jak i w innych dziełach. O Tolkienie można powiedzieć, że był perfekcjonistą, i myślę, że w swojej twórczej pracy, wizji kreacji historii i świata nie pozostawiłby tak wiele niedopowiedzeń.
Christopher Tolkien powinien zostać doceniony za swoją ostrożność, obfitość notatek i szacunek dla pracy ojca oraz wpływ, jaki wywarł na świat literatury.

J.R.R Tolkiena znają dziś wszyscy, wspólnie z Aragornem, Frodem, Samem, Gandalfem i innymi bohaterami wyruszaliśmy w wyprawy, których celem była walka o zapewnienie Śródziemiu spokoju i pozbycie się pierścienia Saurona. Złapałam też w dłonie „Hobbita” i wspólnie z Bilbo Bagginsem zaczytywałam się w historię Thorina Dębowej Tarczy, kibicując, aby historia skończyła się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„Niedokończone opowieści” to zbiór tekstów J.R.R. Tolkiena, a zredagowanych przez jego syna Christophera, podzielonych na cztery części i ułożonych chronologicznie. Przenoszą one nas do czasów Pierwszej, Drugiej i Trzeciej Ery Śródziemia. Znajdziemy tutaj rozwinięcie wielu wątków z najsłynniejszych dzieł Tolkiena. Melkor i Ungolianta spoglądający ze szczytu Hyarmentiru na pastwiska Yavanny, Beren skradający się w wilczej postaci ku tronowi Morgotha, blask silmarila, który zapłonął nagle w mroku lasu Neldoreth i wiele innych ciekawych wątków tutaj znajdziemy. Wszystko to uzupełnione komentarzami Christophera Tolkiena, który stara się wyjaśnić pochodzenie tekstów czy to, czemu ta sama historia posiada kilka różnych wersji.
🏞
Mimo, że sporo treści w "Niedokończonych opowieściach" to tylko szkice, ich charakter jest naprawdę unikatowy. To pozycja przeznaczona nie tylko dla fanów autora, którzy zbierają wiedzę o Śródziemiu, ale też dla wszystkich fanów literatury fantasy.
🏞
To co mi się najbardziej podoba, to budowa całego świata tolkienowskiego. Tolkien stworzył go od podstaw i tchnął w niego życie. To nie tylko rasy, konkretne ziemie, a język, całe systemy wierzeń, historia i genealogia, oraz wiele innych rzeczy, które są lustrzanym odbiciem naszej rzeczywistości. To przede wszystkim ogrom pracy. Jednak efekt jest tego wart. Jeśli znacie takie dzieła jak „Sillarillion” czy „Dzieci Hurina” nie wspominając już o "Władcy Pierścieni" czy "Hobbicie", to obowiązkowo powinniście sięgnąć po „Niedokończone opowieści. Poza tym książka został pięknie wydana co pozwoli ją eksponować w widocznym miejscu w swojej biblioteczce.


www.instagram.com/spursmaniak

„Niedokończone opowieści” to zbiór tekstów J.R.R. Tolkiena, a zredagowanych przez jego syna Christophera, podzielonych na cztery części i ułożonych chronologicznie. Przenoszą one nas do czasów Pierwszej, Drugiej i Trzeciej Ery Śródziemia. Znajdziemy tutaj rozwinięcie wielu wątków z najsłynniejszych dzieł Tolkiena. Melkor i Ungolianta spoglądający ze szczytu Hyarmentiru na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to