Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Recenzję tej książki postaram się zawrzeć w jednym zdaniu: "Ta książka jest tak prawdziwa, że wciąga jak narkotyk"

Recenzję tej książki postaram się zawrzeć w jednym zdaniu: "Ta książka jest tak prawdziwa, że wciąga jak narkotyk"

Pierwsza książka historyczna w moich rękach, która w tak przejrzysty i przyswajalny sposób potrafi przekazać wiedzę. Czytając czułem się tak, jakbym słuchał opowieści kumpla o ostatniej imprezie.
Z pewnością nie jest to ostatnia książkowa wersja HBC po którą sięgnąłem.
Gorąco polecam!

Pierwsza książka historyczna w moich rękach, która w tak przejrzysty i przyswajalny sposób potrafi przekazać wiedzę. Czytając czułem się tak, jakbym słuchał opowieści kumpla o ostatniej imprezie.
Z pewnością nie jest to ostatnia książkowa wersja HBC po którą sięgnąłem.
Gorąco polecam!

Bardzo przyjemna w odbiorze opowieść o wyprawie na Everest. Przyznam, że po lekturze poziom "szacunu" do autorki znacznie się zwiększył.

Bardzo przyjemna w odbiorze opowieść o wyprawie na Everest. Przyznam, że po lekturze poziom "szacunu" do autorki znacznie się zwiększył.

Loading...

Loading...

Nie ma tu zaskakujących zwrotów akcji, nie ma trzymającej w napięciu fabuły. Jest coś bardziej ujmującego - człowiek. Zwykły człowiek.

Nie ma tu zaskakujących zwrotów akcji, nie ma trzymającej w napięciu fabuły. Jest coś bardziej ujmującego - człowiek. Zwykły człowiek.

Książka nie ujęła mnie swym klimatem tak jak "Piechota do źródeł Orinoko", "Rio Anakonda" czy "Wyspa na Prerii" ale to nadal świetna pozycja dla wielbicieli twórczości Pana Wojciecha.
Po nafaszerowanej humorem lekturze odczuwam jednak smutek - to już ostatnia książka z półki "Chcę przeczytać" tego autora. Wszystkie pozostałe już przeczytane, także Panie Cejrowski - długopis w dłoń i w podróż - Pańscy fani czekają!

Książka nie ujęła mnie swym klimatem tak jak "Piechota do źródeł Orinoko", "Rio Anakonda" czy "Wyspa na Prerii" ale to nadal świetna pozycja dla wielbicieli twórczości Pana Wojciecha.
Po nafaszerowanej humorem lekturze odczuwam jednak smutek - to już ostatnia książka z półki "Chcę przeczytać" tego autora. Wszystkie pozostałe już przeczytane, także Panie Cejrowski -...

Nie wiem od czego zacząć. Zacznę więc od początku - czyli od zakupu książki.
Pierwsze co zwróciło moją uwagę to fakt, że w me ręce nie trafiła "tylko" książka, ale również piękny przedmiot. Dobrej jakości papier, wspaniałe zdjęcia stanowiące miły przerywnik w lekturze. Dzięki nim możemy też przyrównać swoje wyobrażenia o wyprawie do stanu faktycznego.
I ten zapach książki! Nie da się go z niczym porównać! Niesamowity zapach zwiastujący niesamowitą przygodę!
I tak właśnie było - wraz z autorem po raz przemierzyłem niezliczone kilometry spływu Orinoko. Pan Wojciech ma wielki talent do opisywania swych przygód w taki sposób, by czytelnik przeżywał je wraz z nim. Treści zdradzać nie będę - kto zechce pozna ją osobiście. Gorąco do tego namawiam.
Pięknie wydana książka, mega ciekawa i wciągająca treść - to wszystko okraszone świetnymi przypisami i dobrym poczuciem humoru daje przepis na książkę doskonałą w swym gatunku. Stąd też dycha na dziesięć możliwych punktów.
PS. Panie Wojtku - proszę o więcej!

Nie wiem od czego zacząć. Zacznę więc od początku - czyli od zakupu książki.
Pierwsze co zwróciło moją uwagę to fakt, że w me ręce nie trafiła "tylko" książka, ale również piękny przedmiot. Dobrej jakości papier, wspaniałe zdjęcia stanowiące miły przerywnik w lekturze. Dzięki nim możemy też przyrównać swoje wyobrażenia o wyprawie do stanu faktycznego.
I ten zapach książki!...

Dla mnie, jako dla ojca dwójki dziewczynek, powiedzieć że jest to materiał wstrząsający to zdecydowanie powiedzieć za mało.

Dla mnie, jako dla ojca dwójki dziewczynek, powiedzieć że jest to materiał wstrząsający to zdecydowanie powiedzieć za mało.

Brud, zezwierzęcenie, hektolitry alkoholu, głupota i brak dyscypliny. To wszystko ociekające brutalnością. Taki obraz "wyzwolicielskiej" Armii Czerwonej maluje się przed oczami po lekturze tej książki.

Brud, zezwierzęcenie, hektolitry alkoholu, głupota i brak dyscypliny. To wszystko ociekające brutalnością. Taki obraz "wyzwolicielskiej" Armii Czerwonej maluje się przed oczami po lekturze tej książki.

Mega duża paczka informacji na temat rosyjskich (i sowieckich) służb specjalnych. Metody ich działania, infiltracji i oczywiście eliminacji celu. Ciągle słyszymy, że zbrodnia doskonała nie istnieje - po lekturze tej książki można poddać dyskusji to stwierdzenie.

Mega duża paczka informacji na temat rosyjskich (i sowieckich) służb specjalnych. Metody ich działania, infiltracji i oczywiście eliminacji celu. Ciągle słyszymy, że zbrodnia doskonała nie istnieje - po lekturze tej książki można poddać dyskusji to stwierdzenie.

Opowieść o tym, że tak naprawdę jedna chwila życia, bez względu czy to noc czy dzień może zmienić nasze postrzeganie świata. E.E. Schmitt ma niezwykły talent do tworzenia opowieści skąpych w objętości, lecz obfitujących w emocje i uczucia (szczególnie po zakończeniu lektury).

Opowieść o tym, że tak naprawdę jedna chwila życia, bez względu czy to noc czy dzień może zmienić nasze postrzeganie świata. E.E. Schmitt ma niezwykły talent do tworzenia opowieści skąpych w objętości, lecz obfitujących w emocje i uczucia (szczególnie po zakończeniu lektury).

Z całą pewnością jedna z najlepszych, o ile nie najlepsza książka podróżnicza jaką przeczytałem!

Z całą pewnością jedna z najlepszych, o ile nie najlepsza książka podróżnicza jaką przeczytałem!

Z całą pewnością jedna z powieści, które trzymają w napięciu do samego końca. Książka napisana jest przyswajanym językiem i podzielona na ponad 80 rozdziałów - ta mieszanka, okraszona tajemniczością i naprawdę fajnym klimatem amerykańskich miasteczek sprawia, że lektura jest naprawdę porywająca.
Jedyne co moim skromnym zdaniem stanowi wadę całej historii, to zbyt przekoloryzowane postaci zarówno dobrego, jak i złego bohatera.
Mimo tej uwagi polecam każdemu miłośnikowi thriller'owatych kryminałów.

Z całą pewnością jedna z powieści, które trzymają w napięciu do samego końca. Książka napisana jest przyswajanym językiem i podzielona na ponad 80 rozdziałów - ta mieszanka, okraszona tajemniczością i naprawdę fajnym klimatem amerykańskich miasteczek sprawia, że lektura jest naprawdę porywająca.
Jedyne co moim skromnym zdaniem stanowi wadę całej historii, to zbyt...

Można przeżyć życie lub można żyć. Taka refleksja nasuwa mi się po lekturze tej książki. Jest to historia człowieka, który z pewnością żył pełnią życia i będzie miał co wspominać. Czy zawsze jego decyzje były słuszne? Na pewno nie. Na pewno też nie możemy pochwalić wszystkich jego uczynków. Lecz o tym chyba właśnie jest ta opowieść- by mimo czasem złych wyborów pozostać dobrym.

Można przeżyć życie lub można żyć. Taka refleksja nasuwa mi się po lekturze tej książki. Jest to historia człowieka, który z pewnością żył pełnią życia i będzie miał co wspominać. Czy zawsze jego decyzje były słuszne? Na pewno nie. Na pewno też nie możemy pochwalić wszystkich jego uczynków. Lecz o tym chyba właśnie jest ta opowieść- by mimo czasem złych wyborów pozostać dobrym.

Pierwsze co rzuciło mi się w oczy podczas lektury tej książki to ogromne zaangażowanie i ogrom pracy, jakie autor włożył w jej powstanie.
To książka to mega duża paka historii, a także obraz obecnego Białegostoku.

Pierwsze co rzuciło mi się w oczy podczas lektury tej książki to ogromne zaangażowanie i ogrom pracy, jakie autor włożył w jej powstanie.
To książka to mega duża paka historii, a także obraz obecnego Białegostoku.

Mega mocna pozycja. Opisane zbrodnie brutalnością wychodzą ponad te znane z powieści kryminalnych. Szczególnie w pamięci zostaje sprawa morderstwa Suzanne Marie Collins. POZYCJA OBOWIĄZKOWA dla miłośników ciemnych zakamarków ludzkiego umysłu.

Mega mocna pozycja. Opisane zbrodnie brutalnością wychodzą ponad te znane z powieści kryminalnych. Szczególnie w pamięci zostaje sprawa morderstwa Suzanne Marie Collins. POZYCJA OBOWIĄZKOWA dla miłośników ciemnych zakamarków ludzkiego umysłu.

No! No! Panie Małecki zaskoczył mnie Pan :)
Pierwszy raz w życiu doznałem dziwnego uczucia. Siedziałem w autobusie czytając książkę, a czułem się jakbym siedział w domu i układał kolejne elementy puzzli. Puzzle te nie tworzyły jednak obrazu, a historię. W tejże historii brak morderstw, brak tajemniczych postaci, czy innych elementów, które rozbudzają ciekawość w czytelniku. Jest natomiast coś, co sprawia, że mimo opadających w środku nocy powiek zmuszamy oczy do przeczytania "jeszcze tylko tej jednej strony". A trzeba przyznać, że (pewnie dzięki wydawcy) forma książki sprzyja szybkiemu wchłanianiu kolejnych stron.
Podzielona na kilkanaście działów, ozdobionych pięknymi rysunkami dzięki którym zatrzymujemy wzrok na kilka chwil przed rozpoczęciem dalszej lektury.
O czym opowiada "Nikt nie idzie"? Według mnie o uczuciach. Widziałem tam samotność, obok stała miłość, kilka kroków dalej szła bezinteresowna pomoc, gdzieś tam jeszcze przewinęła się radość. I właśnie stąd tak wysoka ocena - za pokazanie całej gamy uczuć w tak krótkiej powieści.
POLECAM!

No! No! Panie Małecki zaskoczył mnie Pan :)
Pierwszy raz w życiu doznałem dziwnego uczucia. Siedziałem w autobusie czytając książkę, a czułem się jakbym siedział w domu i układał kolejne elementy puzzli. Puzzle te nie tworzyły jednak obrazu, a historię. W tejże historii brak morderstw, brak tajemniczych postaci, czy innych elementów, które rozbudzają ciekawość w...