No, gdyby tak uczono mnie historii w szkole to o wiele więcej bym z niej wyniosła! Wojciech Drewniak przedstawia ją bowiem tak, że czytelnik wie co sie działo i kiedy bez wkuwania dat. Podobało mi sie to, że autor choć ma o wiele większą wiedzę na jakis temat to trzymał się raz obranej ścieżki. Wszak jeśli kogos jakieś zagadnienie zainteresuje bardziej, to sam może pokopać w internecie lub bibliotece. Na pewno sięgnę po inne książki z tej serii.

No, gdyby tak uczono mnie historii w szkole to o wiele więcej bym z niej wyniosła! Wojciech Drewniak przedstawia ją bowiem tak, że czytelnik wie co sie działo i kiedy bez wkuwania dat. Podobało mi sie to, że autor choć ma o wiele większą wiedzę na jakis temat to trzymał się raz obranej ścieżki. Wszak jeśli kogos jakieś zagadnienie zainteresuje bardziej, to sam może pokopać...

Bardzo ciekawy pomysł na opowiadanie historii. Chyba właśnie dlatego czyta się szybko i z uśmiechem na twarzy. Z uśmiechem pomimo że opisywane czasy nie były zbyt wesołe.

Bardzo ciekawy pomysł na opowiadanie historii. Chyba właśnie dlatego czyta się szybko i z uśmiechem na twarzy. Z uśmiechem pomimo że opisywane czasy nie były zbyt wesołe.

Można zarzucić Panu Drewniakowi wiele:prosty czasami, nawet ordynanry język, mało akademicki charakter twórczości. Dla mnie jednakże są to zalety dla których polubiłam się z autorem. Dzięki prostemu językowi wręcz potocznemu czyta się szybko i przyjemnie. Historia przedstawiona w książce jest przyjemna w odbiorze. Zgodzę się z opinią, że taka historia w szkole byłaby dużo przyjemniejsza niż ta serwowana w podręcznikach. Dla mnie Historia Bez Cenzury jest jak najbardziej na tak.

Można zarzucić Panu Drewniakowi wiele:prosty czasami, nawet ordynanry język, mało akademicki charakter twórczości. Dla mnie jednakże są to zalety dla których polubiłam się z autorem. Dzięki prostemu językowi wręcz potocznemu czyta się szybko i przyjemnie. Historia przedstawiona w książce jest przyjemna w odbiorze. Zgodzę się z opinią, że taka historia w szkole byłaby dużo...

Wow .. jestem pod wrazeniem. Czyta sie ekspresowo. Bardzo interesujacy sposob przedstawienia historii :) PRL byl szalony :)

Wow .. jestem pod wrazeniem. Czyta sie ekspresowo. Bardzo interesujacy sposob przedstawienia historii :) PRL byl szalony :)

Wojtek Drewniak znowu w formie! Uwielbiam styl tej książki, która bezbłędnie łączy przyjemne z pożytecznym. Nareszcie wiem coś więcej o PRL-u, a humor w jaki jego historia została opleciona jest bezbłędny. Serdecznie polecam!

Wojtek Drewniak znowu w formie! Uwielbiam styl tej książki, która bezbłędnie łączy przyjemne z pożytecznym. Nareszcie wiem coś więcej o PRL-u, a humor w jaki jego historia została opleciona jest bezbłędny. Serdecznie polecam!

Bardzo ciekawa książka o rzeczywistości w PRL-u. Tematy były interesujące, np. mordercy w tamtym okresie, popkultura, codzienność.
A do tego napisana z humorem i ironią.

Bardzo ciekawa książka o rzeczywistości w PRL-u. Tematy były interesujące, np. mordercy w tamtym okresie, popkultura, codzienność.
A do tego napisana z humorem i ironią.

Do tej części HBC podchodziłam z rezerwą, ponieważ PRL to zdecydowanie nie jest mój ulubiony okres historyczny... a tu proszę! Jak się ma dobrego nauczyciela, to absolutnie wszystko może być ciekawe i interesujące.

Drewniak robi taką robotę, że po każdym rozdziale miałam ochotę dać mu owację na stojąco. Kto by przypuszczał, że tyle się działo w PRL i to działo dobrego i złego! Z tej książki dowiedziałam się bardzo dużo, dzięki czemu ten zamglony obraz Polski stał się dla mnie prostszy i bardziej wytłumaczalny.

Czytać! Bardzo polecam!

Do tej części HBC podchodziłam z rezerwą, ponieważ PRL to zdecydowanie nie jest mój ulubiony okres historyczny... a tu proszę! Jak się ma dobrego nauczyciela, to absolutnie wszystko może być ciekawe i interesujące.

Drewniak robi taką robotę, że po każdym rozdziale miałam ochotę dać mu owację na stojąco. Kto by przypuszczał, że tyle się działo w PRL i to działo dobrego i...

Gdyby tak nauczyciele rozmawiali z uczniami o historii, matura z tego przedmiotu byłaby najpopularniejsza, wydziały historii byłyby oblegane a poziom wykształcenia i rozumienia rzeczywistości przez Polaków wzrósł by conajmniej dziesięciokrotnie.

Gdyby tak nauczyciele rozmawiali z uczniami o historii, matura z tego przedmiotu byłaby najpopularniejsza, wydziały historii byłyby oblegane a poziom wykształcenia i rozumienia rzeczywistości przez Polaków wzrósł by conajmniej dziesięciokrotnie.

Trochę gorsza książka niż wcześniejsze ale nadal dobra. Trochę nudził mnie rozdział o popkulturze szcególnie o muzyce, ale za to super były rozdziały o motoryzacji i seryjnych mordercach. Inne tyż były spoko. Polecam

Trochę gorsza książka niż wcześniejsze ale nadal dobra. Trochę nudził mnie rozdział o popkulturze szcególnie o muzyce, ale za to super były rozdziały o motoryzacji i seryjnych mordercach. Inne tyż były spoko. Polecam

Chętnie sięgam po książki o PRL-u, bo na te czasy przypada moje dzieciństwo i młodość, a do tych lat większość z nas chętnie wraca. Ze wszystkich dotychczas przeczytanych tę uważam za najlepszą, bo najobszerniejsza tematycznie, a satyryczne spojrzenie autora na te czasy bardzo mi się spodobało. Rozdział o sporcie bardzo mnie wciągnął– matko, jacy myśmy byli wtedy dumni z naszych sportowców! Jak im kibicowaliśmy! Bo i o inne rozrywki było wtedy trudno, i w innych dziedzinach ciężko się było Polakom wykazać w świecie ze względu na praktycznie zamknięte granice. Pamiętam nawet czasy, kiedy rzadko kto miał telewizor i transmisji sportowych słuchało się z uchem przy radio, gdzie reporter schrypniętym głosem, równie rozemocjowany jak słuchacze, opisywał każdy ruch piłkarzy czy bokserów (tak, tak, taki ze mnie dinozaur 😊). Wyścig Pokoju kiedyś nawet przejeżdżał pod moimi oknami i mogłam go obserwować z balkonu. Rozdział o motoryzacji też uważam za bardzo ciekawy.
Autor poprowadził swoją opowieść chwilami dalej niż do PRL-u, bo aż do roku 2018. Zabrakło mi tylko opisu stanu wojennego, posterunków wojskowych na ulicach, internowania, ogromnej akcji pomocy dla rodzin internowanych i otwartego już niemal ganiania się z ubecją po ulicach, żeby zgubić „ogon”, zabrakło opisu szerokiego wachlarza literatury i prasy z podziemnego obiegu w czasach, gdy każda matryca była numerowana i prowadzona w ewidencji, ale i tak uważam książkę za bardzo wartościową.
Nie znam filmików autora na yt, to mój pierwszy kontakt z jego twórczością i napewno nie ostatni. Polecam tym, którzy w PRL-u żyli dla przypomnienia sobie tych czasów, a młodym – dla wiedzy o tym niesamowitym masowym eksperymencie (socjalizm),jaki przeprowadzono na ludziach.

Chętnie sięgam po książki o PRL-u, bo na te czasy przypada moje dzieciństwo i młodość, a do tych lat większość z nas chętnie wraca. Ze wszystkich dotychczas przeczytanych tę uważam za najlepszą, bo najobszerniejsza tematycznie, a satyryczne spojrzenie autora na te czasy bardzo mi się spodobało. Rozdział o sporcie bardzo mnie wciągnął– matko, jacy myśmy byli wtedy dumni z...