Po obejrzeniu serialu "Skazana" postanowiłam nieco zgłębić temat kobiecego więzienia a serial miał być niby inspirowany wydarzeniami opisanymi w tej książce. Rzeczywiście postać sędzi i Pati został zaciągnięty z tego reportażu, ale praktycznie nic poza tym.
Bohaterka reportażu pani Beata głównie opowiada o współosadzonych , o niej samej są dwie ostatnie strony. Jej historie tak naprawdę nie wnoszą nic nowego, poza tym co można było przeczytać w mediach.
Czyta się szybko. Książka jest napisana prostym językiem. Wątek znanych skazanych dodaje pikanterii jak np. "matka"małej Madzi.
Niestety odnoszę wrażenie, że historia jest nadto wygładzona. Strażnicy są pełni szacunku, są zajęcia dodatkowe. Nikt nikogo nie krzywdzi. Ale jednak dzieciobójczynie się izoluje, ktoś się powiesi,na kimś się znęcają.
Bohaterka prawie w każdej historii podkreśla, że nie jej osądzać współosadzone. Rysuje się jako osobę niewinną i wmanewrowaną w podejrzane interesy przez innych. Miałam wrażenie, że uznaje się za osobę lepszą i moralnie nadrzędną .
Nie przekonała mnie.

Po obejrzeniu serialu "Skazana" postanowiłam nieco zgłębić temat kobiecego więzienia a serial miał być niby inspirowany wydarzeniami opisanymi w tej książce. Rzeczywiście postać sędzi i Pati został zaciągnięty z tego reportażu, ale praktycznie nic poza tym.
Bohaterka reportażu pani Beata głównie opowiada o współosadzonych , o niej samej są dwie ostatnie strony. Jej historie...

Wszystko się rozpoczęło od serialu. Miałam jeszcze player, gdy z mamusią postanowili zobaczyć "Skazaną". Ja słyszałam o serialu wiele dobrego od koleżanki, więc w końcu włączyłam pierwszy odcinek.

I tak obejrzeliśmy wszystkie trzy sezony... O ile pierwszy sezon mi się bardzo podobał, tak drugi i trzeci już były gorsze. Oglądałam, bo zaczęłam i tyle.

Później usłyszałam o książce. Zainteresowała mnie, ale jakoś nie aż tak, aby ją kupić. Aż w końcu w tym roku spojrzałam w naszej bibliotece, czy jest ten tytuł. I był. Więc pożyczyłam.

Warto było. Ilość zmian z serialem jest ogromna. Mnóstwo jest też faktów dotyczących więzienia. Można się dowiedzieć, jak wygląda życie codzienne osadzonej. I jak osadzone traktują się nawzajem. O wielu rzeczach nie miałam pojęcia i mnie zaskoczyły.

Polecam.

Wszystko się rozpoczęło od serialu. Miałam jeszcze player, gdy z mamusią postanowili zobaczyć "Skazaną". Ja słyszałam o serialu wiele dobrego od koleżanki, więc w końcu włączyłam pierwszy odcinek.

I tak obejrzeliśmy wszystkie trzy sezony... O ile pierwszy sezon mi się bardzo podobał, tak drugi i trzeci już były gorsze. Oglądałam, bo zaczęłam i tyle.

Później usłyszałam o...

Przeczytanie tego reportażu uważam za wspaniałe doświadczenie. Pozwolił mi poznać lepiej część świata, o której do tej pory nie myślałem. Otworzył mi oczy, na liczne błędy popełniane przez ludzi. Nie doceniamy tego, co mamy. Cieszmy się wolnością, ale z rozsądkiem. 😇

Uważam, że każdy bez wyjątku powinien zapoznać się z tą książką. Być może skłoni kogoś do paru przemyśleń. Pozwoli lepiej brnąć mu przez życie. Wszystkie historie tutaj opisane, nie są fantazją autorki. Są to wydarzenia, które faktycznie miały miejsce na przestrzeni lat. Wszystko to działo się wśród nas..

Co prawda o paru historiach już zapomniałem, jednak zdecydowana większość zostanie ze mną na długo. Mimo, że książka podobała mi się bardzo, raczej do niej nie wrócę ponownie.

Przeczytanie tego reportażu uważam za wspaniałe doświadczenie. Pozwolił mi poznać lepiej część świata, o której do tej pory nie myślałem. Otworzył mi oczy, na liczne błędy popełniane przez ludzi. Nie doceniamy tego, co mamy. Cieszmy się wolnością, ale z rozsądkiem. 😇

Uważam, że każdy bez wyjątku powinien zapoznać się z tą książką. Być może skłoni kogoś do paru przemyśleń....

Ewa Ornacka w swoim reportażu przeprowadza obszerny wywiad z Beatą Krygier, niegdyś prawniczką i sędziną, która kilka lat życia straciła przebywając w różnych więzieniach za pewien błąd przeszłości związany z zaufaniem nieodpowiedniemu człowiekowi i korupcją w szeregach polskiej policji. Historia ta pokazuje, że niemalże każdy nie może nigdy do końca poczuć się bezpieczny. Jest to bardzo dobry i mocny reportaż, niejednokrotnie wbijający w fotel, jednak w wielu fragmentach wywiad ten irytuje. Autorka momentami skacze po tematach, żadnego z nich nie rozwijając, ale jednocześnie nie ocenia swoich bohaterów. Książka napisana jest prostym językiem. Niektóre frazy są nieskładne i niespójne, wątpliwe gramatycznie i stylistycznie. To wybija z rytmu i ciężko ponownie dojść do zrozumienia głównej myśli. Na plus narracja głównej bohaterki reportażu, od razu wzbudza zaufanie, jak również dobrze opisane inne postaci zbrodniarek znanych z pierwszych stron gazet (matka Madzi z Sosnowca, siostra Bernadetta ze zgromadzenia Boromeuszek). Przede wszystkim przedstawione sytuacje, więzienna rzeczywistość są opisane realnie, bez upiększeń i to jest wielkim atutem reportażu, a w porównaniu do niego serial wypada blado fabularyzując tak ciężkie fragmenty (i tworząc niespójną i nielogiczną sieczkę). Reportaż Ewy Ornackiej to dość wstrząsająca, prawdziwa i szczera opowieść, którą w przeciwieństwie do serialu, warto poznać, zwłaszcza, że jest objęta łatką tematu tabu.

„Póki jest szansa, nie można się załamywać.”

Ewa Ornacka w swoim reportażu przeprowadza obszerny wywiad z Beatą Krygier, niegdyś prawniczką i sędziną, która kilka lat życia straciła przebywając w różnych więzieniach za pewien błąd przeszłości związany z zaufaniem nieodpowiedniemu człowiekowi i korupcją w szeregach polskiej policji. Historia ta pokazuje, że niemalże każdy nie może nigdy do końca poczuć się bezpieczny....

Ewa Ornacka, dziennikarka śledcza, przeprowadza wywiad z autentyczną postacią. Historia Krygier, pełna niewyjaśnionych wątków, daje do zrozumienia, że nikt na świecie nie może czuć się bezpiecznie. A co dopiero, gdy wolność zostanie mu brutalnie odebrana? Bohaterka skupia się na opisie więziennej rzeczywistości. Przywołuje współosadzone, z którymi spędziła wiele miesięcy, a także te, które tylko znała z widzenia, a my, z pierwszych stron gazet, jak siostra Bernadetta ze zgromadzenia Boromeuszek i matka małej Madzi z Sosnowca.
Ta wstrząsająca opowieść z najcięższego w Polsce więzienia dla kobiet nie tylko tłumaczy zasady funkcjonowania osadzonych kobiet i więźniarskiego sloganu, lecz odkrywa przed nami teren owiany mitycznym tabu.

Ewa Ornacka, dziennikarka śledcza, przeprowadza wywiad z autentyczną postacią. Historia Krygier, pełna niewyjaśnionych wątków, daje do zrozumienia, że nikt na świecie nie może czuć się bezpiecznie. A co dopiero, gdy wolność zostanie mu brutalnie odebrana? Bohaterka skupia się na opisie więziennej rzeczywistości. Przywołuje współosadzone, z którymi spędziła wiele miesięcy, a...

Prowadzona w formie pół wywiadu rzeki pół opowieści ciekawa książka rzucająca niecodzienne światło na polskie więziennictwo. Powiedziałbym że dość pochlebne zarówno dla samego systemu, służb więziennych jak i samych osadzonych.

Trudno się oprzeć wrażeniu, że narratorka (Beata K.) często gęsto kreuje rzeczywistość niż ją opisuje. Czytając trzeba się pilnować by nie przyjmować całości nadmiernie bezkrytycznie.

Oprócz tego autorka (Ewa O.) dość nieporadnie prowadzi historię mieszając nieumiejętnie dwie odrębne formy.

Prowadzona w formie pół wywiadu rzeki pół opowieści ciekawa książka rzucająca niecodzienne światło na polskie więziennictwo. Powiedziałbym że dość pochlebne zarówno dla samego systemu, służb więziennych jak i samych osadzonych.

Trudno się oprzeć wrażeniu, że narratorka (Beata K.) często gęsto kreuje rzeczywistość niż ją opisuje. Czytając trzeba się pilnować by nie...

W przeciwieństwie do serialu, który powstał na podstawie tej książki, nie jest ona fabularyzowaną wersją zdarzeń, lecz reportażem i wywiadem rzeką z Beatą Krygier – sędzią i prawnikiem, która weszła w spółkę z niewłaściwymi ludźmi i musiała za to odpokutować. Siedząc w więzieniu, najpierw w Kamieniu Pomorskim, a następnie w Grudziądzu poznała wiele osadzonych, wiele historii, plotek, relacji, jednakże nikogo (prawie nikogo) nie skreślała. Wiedziała, że za każdą zbrodnią stoi życiowy dramat osadzonej – mniej lub bardziej zrozumiały i racjonalny. Wyjątkiem od reguły była np. matka małej Madzi z Sosnowca, której szukała cała Polska, siostra Bernadetta ze zgromadzenia boromeuszek, która pozwalała na akty pedofilii i znęcania się nad podopiecznymi czy Elżbieta, która prowadząc zawodową rodzinę zastępczą m.in. wsypywała sól do przesikanych pampersów dzieci i kazała im je nosić, aż nie dostaną odparzeń i otwartych ran.
Książka napisana jest prostym, lecz profesjonalnym językiem. Nie ocenia, nie moralizuje, przedstawia fakty z życia osadzonych i więziennych realiów. Dla mnie była bardzo wciągającą i interesującą lekturą, którą szczerze Wam polecam.

W przeciwieństwie do serialu, który powstał na podstawie tej książki, nie jest ona fabularyzowaną wersją zdarzeń, lecz reportażem i wywiadem rzeką z Beatą Krygier – sędzią i prawnikiem, która weszła w spółkę z niewłaściwymi ludźmi i musiała za to odpokutować. Siedząc w więzieniu, najpierw w Kamieniu Pomorskim, a następnie w Grudziądzu poznała wiele osadzonych, wiele...

Świetna książka o wydarzeniach, które wydarzyły się na prawdę

Świetna książka o wydarzeniach, które wydarzyły się na prawdę

Na player.pl od dłuższego czasu można zobaczyć jeden sezon serialu Skazana - serial jest inspirowany książką Pani Ewy Ornackiej.
Jednak to dwie zupełnie odmienne propozycje ,które łączy tło wydarzeń bohaterów wiezienie kobiet.
Dzięki serialowi książka dostała napewno drugie życie przez co trafi do nowych czytelników.
Poprzednia publikacja książki była wydana w 2018 roku po tytułem ,,Skazane na potępienie”.
W książce ,,Skazana” natchniemy się na duże opowieści mniej lub bardziej przerażające dla zwykłego „szarego” człowiek ,który nie znalazł się nigdy w tym strasznym świecie.
Jednak w moich osobistych odczuciach strasznie mało zostało opowiedziane o historii jednak głównej bohaterki Pani Beaty Krygier,gdy wkońcu w ostatnim rozdziale dochodzimy do tej historii mam straszne wątpliwości czy to prawdziwa historia.
Opowieść Pani Beaty zostawia wiele do życzenia wiele w tym usprawiedliwiania się ,wzbudzania litości oraz wypowiedzi jak to biedna Pani Beata pracowała z dzieckiem na rękach po nocach i wykonywała swoją prace idealnie bez zaniedbywania jej.
Podsumowując czasami fajnie sięgnąć po jakiś inny gatunek książki.Gdyby nie historie dziewczyn,które rzekomo znajdowały sie w więzieniu z Panią Krygier,była by ona strasznie monotonna.
Jednak jeśli kogoś interesuje świat więzienny i chciałby się chodź trochę w niego zagłębić to mimo wszystko polecam.

Na player.pl od dłuższego czasu można zobaczyć jeden sezon serialu Skazana - serial jest inspirowany książką Pani Ewy Ornackiej.
Jednak to dwie zupełnie odmienne propozycje ,które łączy tło wydarzeń bohaterów wiezienie kobiet.
Dzięki serialowi książka dostała napewno drugie życie przez co trafi do nowych czytelników.
Poprzednia publikacja książki była wydana w 2018 roku po...

Bardzo ciekawa książka , pokazuje rzeczywisty obraz życia kobiet skazanych na pobyt w więzieniu. Tak więc nie są to wymyślone historie przez Autora tylko samo życie. Momentami wstrząsające sytuacje.

Bardzo ciekawa książka , pokazuje rzeczywisty obraz życia kobiet skazanych na pobyt w więzieniu. Tak więc nie są to wymyślone historie przez Autora tylko samo życie. Momentami wstrząsające sytuacje.