Ta książka będzie coraz lepsza z czasem. Czytam ja teraz, 'na świeżo' po pandemii i już jest to emocjonalny rollercoaster wspomnień tych jakżeż dziwnych czasów. Nie mogę się doczekać, aż przeczytają ją moje dzieci!

Ta książka będzie coraz lepsza z czasem. Czytam ja teraz, 'na świeżo' po pandemii i już jest to emocjonalny rollercoaster wspomnień tych jakżeż dziwnych czasów. Nie mogę się doczekać, aż przeczytają ją moje dzieci!

Mało Michniewicza - ten głównie, poza małymi interludiami - występuje w postaci dziennikarza przeprowadzającego wywiady z mądrymi ludźmi. Robi to świetnie.
Treść miejscami mrozi. Polecam.

Mało Michniewicza - ten głównie, poza małymi interludiami - występuje w postaci dziennikarza przeprowadzającego wywiady z mądrymi ludźmi. Robi to świetnie.
Treść miejscami mrozi. Polecam.

Arcyciekawy zbiór rozmów ze specjalistami z różnych dziedzin (socjologia, psychologia, politologia, filozofia, medioznawstwo, ekonomia... a na końcu klimatologia),przetykany kroniką pandemicznego roku 2020 - czytam i potakuję, "tak było!". Książka bardzo pomocna dla zrozumienia rozmaitych procesów współczesnego świata.

Arcyciekawy zbiór rozmów ze specjalistami z różnych dziedzin (socjologia, psychologia, politologia, filozofia, medioznawstwo, ekonomia... a na końcu klimatologia),przetykany kroniką pandemicznego roku 2020 - czytam i potakuję, "tak było!". Książka bardzo pomocna dla zrozumienia rozmaitych procesów współczesnego świata.

Ciekawie się czyta z perspektywy czasu, zwłaszcza te "flesze" z pandemicznej rzeczywistości uzmysławiają równocześnie dwie sprzeczne rzeczy, jednocześnie jak niewiele się zmieniło, i jak dużo się zadziało/zmieniło.

Ciekawie się czyta z perspektywy czasu, zwłaszcza te "flesze" z pandemicznej rzeczywistości uzmysławiają równocześnie dwie sprzeczne rzeczy, jednocześnie jak niewiele się zmieniło, i jak dużo się zadziało/zmieniło.

Ocena bardzo dobra tylko i wyłącznie za wartościową wiedzę płynącą z przeprowadzonych wywiadów, dowiedziałam się wielu ważnych i ciekawych rzeczy, natomiast język potoczny, którym posługuje się dziennikarz jest moim zdaniem niedopuszczalny. Autor sarka na coraz gorzej wykształconych dziennikarzy, ale warto zacząć od siebie - tekst nie tylko do korekty językowej, ale i stylistycznej.

Ocena bardzo dobra tylko i wyłącznie za wartościową wiedzę płynącą z przeprowadzonych wywiadów, dowiedziałam się wielu ważnych i ciekawych rzeczy, natomiast język potoczny, którym posługuje się dziennikarz jest moim zdaniem niedopuszczalny. Autor sarka na coraz gorzej wykształconych dziennikarzy, ale warto zacząć od siebie - tekst nie tylko do korekty językowej, ale i...

Coronavirus wyrwał mi z życiorysu jakieś dwa lata. Umknęły gdzieś, zostały wymazane. Nie chorowałem, z tego co wiem, mogę jedynie podejrzewać. Nikt z bliskich nie chorował również, chociaż kilka osób miało dość ciężkie przeziębienia. Strach o bliskich i o siebie, niepokój dnia codziennego i następnego, to wszystko nie wpływało dobrze na samopoczucie. W człowieku rodził się pytania, na które w zasadzie nie mógł znaleźć odpowiedzi, były one bowiem często zbyt indywidualne, a zarazem za bardzo ogólne, brakowało w nich ostrości.

Niektórzy jednak próbowali znaleźć te odpowiedzi. Jako dziennikarz i reportażysta, ubrał wszystkie wątpliwości w słowa i szukał takich ludzi, którzy potrafiliby mu przekazać swoją wiedzę, a jednocześnie zaspokoić ciekawość jego, jak i czytelnika. Intrygowała go więc kondycja społeczeństwa, przygotowanie państwa na sytuacje krytyczne, problemy jednostek, ewentualne zapobieganie. Szukał, pytał, a odpowiedzi zebrał w książkę. Każdy kolejny wywiad poprzedza małe wprowadzenie, w krótkich słowach opisujące sytuację w kraju, a także na świecie. Pojawia się takie dziwne uczucie, gdy czytasz o tamtych wydarzeniach i wracają wspomnienia.

Wywiady wypadają różnie. Sytuacja przypomina tę ze zbiorami opowiadań: nie wszystkie trzymają poziom. Nie każda rozmowa jest na tyle interesująco poprowadzona, że niewtajemniczony czytelnik zostaje wciągnięty w temat. Część kwestii to sucha faktologia, mogąca zainteresować najwyżej fana tematu. Kwestie ekonomiczne mnie nie porwały, ciekawie wypada wstęp na temat strachu u człowieka. Sporo też się dowiedziałem na temat psychologii tłumu, zwłaszcza ciekawy był fragment skłonności człowieka do publicznego protestu, określana jakąś liczbą, a opisuje ona ilość osób protestujących, która skłoni obiekt do przyłączenia się. Jeden nie będzie potrzebował żadnego zapłonu, drugi będzie czekał na dziesiątą osobę. A teraz jest pytanie ile i jak bardzo podatnych na wpływ osób znajduje się w danej grupie społecznej.

Jeszcze dwa wywiady mi zostały w pamięci. Jeden był przeprowadzany z klimatologiem Maciejem Sadowskim, który w piękny i prosty sposób tłumaczył nasz wpływ na środowisko i jak to się na środowisku. Oczywiście, można polemizować i twierdzić, że się myli, ale nasze działanie nie pozostaje bez efektu na planecie. Wycinki lasów, prostowanie biegów rzek oraz betonowanie ich koryt, ogólnie betonoza panująca w miastach, to jest drobny kawałek tego, co zostawiamy następnym pokoleniom, które nie będą w stanie z tym nic zrobić. Czyli, jesteśmy w głębokim, czarnym dole.

Drugi ciekawy wywiad to rozmowa z Piotrem Czuryłło, instruktorem survivalu i pionierem prepperingu w Polsce. Prosto i zrozumiale opisuje nasze problemy, jak bardzo jesteśmy nieprzygotowani do niespodziewanych sytuacji kryzysowych, a także jak bardzo jest nam cieplutko na tych stołeczkach na których siedzimy, ignorując fakt, że kiedyś możemy z nich spaść. Nie potępia nas, siedzących przez telefonami i komputerami, nie miota w nas piorunami, tylko punktuje naszą ignorancję i lenistwo, nasze totalne olewanie problemów nas otaczających, a wedle jego słów, ie trzeba budować od razu schronów atomowych, by przetrwać. Trzeb wyjść ze swojej wygodnej banieczki i przejść kilka, trudnych nieraz, kroków. Muszę przyznać, zaintrygował.

Nie wszystkie rozmowy były wciągające i wartościowe dla przeciętnego zjadacza chleba i czytacza memów. Chwilami brzmiały jak zbiór danych dla fanów tematu. Kilka razy zaskoczyła, pozytywnie, i to dobry znak, bo nudy jako takiej, tam nie ma, jest ewentualnie ściana faktów, od której zwykły czytelnik może się odbić. Jednak ma poza tym sporo do zaoferowania, trzeba tylko poczytać i szukać.

+ wywiady na temat prepperingu i klimatu, podejście do problemu z różnych stron
- nie każdy wywiad wciągający

Coronavirus wyrwał mi z życiorysu jakieś dwa lata. Umknęły gdzieś, zostały wymazane. Nie chorowałem, z tego co wiem, mogę jedynie podejrzewać. Nikt z bliskich nie chorował również, chociaż kilka osób miało dość ciężkie przeziębienia. Strach o bliskich i o siebie, niepokój dnia codziennego i następnego, to wszystko nie wpływało dobrze na samopoczucie. W człowieku rodził się...

Dobry reportaż i ciekawi ludzie dobrani do wywiadów. Podoba mi się jak Pan Tomasz umiejętnie przedstawia problem z kolejnych perspektyw i pod kolejnym kątem. Podobało mi się te studium i niestety zgodnie z oczekiwaniami obraz wyłaniający się z tego wszystkiego jest gorzki ale i uzmysławia kilka rzeczy, trochę uczy i uwypukla ale przede wszystko skłania do refleksji i pomyślenia. Polecam

Dobry reportaż i ciekawi ludzie dobrani do wywiadów. Podoba mi się jak Pan Tomasz umiejętnie przedstawia problem z kolejnych perspektyw i pod kolejnym kątem. Podobało mi się te studium i niestety zgodnie z oczekiwaniami obraz wyłaniający się z tego wszystkiego jest gorzki ale i uzmysławia kilka rzeczy, trochę uczy i uwypukla ale przede wszystko skłania do refleksji i...

Gdyby to był inny autor, oceniłabym o gwiazdkę wyżej, ale po świetnym "Chrobocie" spodziewałam się więcej.

Gdyby to był inny autor, oceniłabym o gwiazdkę wyżej, ale po świetnym "Chrobocie" spodziewałam się więcej.

Ciekawe podejście, wywiady z ekspertami z zupełnie innych dziedzin, co daje różnorodne poglądy na temat pandemii COVID-19.
Można tu znaleźć różnorodne fakty, perspektywy, predykcje. Coś mi tu jednak tak do końca nie gra. Może temat już się zdezaktualizował - w końcu mamy szczepionki i wszystko w miarę wróciło do normy, a w zasadzie nowej normalności. A może zbyt dużo jest tu sfery typowo politycznej, naukowej, statystycznej, a za mało zwykłego człowieka i jego emocji…

Ciekawe podejście, wywiady z ekspertami z zupełnie innych dziedzin, co daje różnorodne poglądy na temat pandemii COVID-19.
Można tu znaleźć różnorodne fakty, perspektywy, predykcje. Coś mi tu jednak tak do końca nie gra. Może temat już się zdezaktualizował - w końcu mamy szczepionki i wszystko w miarę wróciło do normy, a w zasadzie nowej normalności. A może zbyt dużo jest...

W środku znajdziemy zbiór wywiadów - jest ich dokładnie 12 - z osobami ze świata nauki ale nie tylko. Poruszane są wszystkie kluczowe kwestie, od paniki i strachu do polityki i przepychanki medialnej, towarzyszące nam właśnie w czasach tych chwilowych anomalii. Bazą do książki jest covidowe zamieszanie, które każdym z nas mniej lub bardziej potrząsnęło. Na szczęście nie jest to w stu procentach książka o pandemii, a jedynie zahaczająca o jej temat co jak dla mnie jest dużym plusem. Jest to za to książka o ludziach, o całym naszym społeczeństwie. Jest o tym, że nasze zwykle życie, przyzwyczajenia, niekiedy różne bolączki mogą się okazać luksusem, za którym bardzo szybko zatęsknimy. Może nie znajdziecie tam całej masy zaskakujących wiadomości ale myślę, że jest to pozycja warta uwagi.

W środku znajdziemy zbiór wywiadów - jest ich dokładnie 12 - z osobami ze świata nauki ale nie tylko. Poruszane są wszystkie kluczowe kwestie, od paniki i strachu do polityki i przepychanki medialnej, towarzyszące nam właśnie w czasach tych chwilowych anomalii. Bazą do książki jest covidowe zamieszanie, które każdym z nas mniej lub bardziej potrząsnęło. Na szczęście nie...