Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Miło poznać historię "swoich" ludzi

Miło poznać historię "swoich" ludzi

Bardzo ciekawa książka, która rozwiewa mity dotyczące podejmowania decyzji przez kobiety i czy naprawdę różnią się one tak bardzo od mężczyzn w tym zakresie.

Bardzo ciekawa książka, która rozwiewa mity dotyczące podejmowania decyzji przez kobiety i czy naprawdę różnią się one tak bardzo od mężczyzn w tym zakresie.

Widziałam sporo krytycznych głosów na temat tej pozycji, ale jako, że odczuwałam niedobór książek podejmujących problematykę rasizmu to zdecydowałam, że po nią sięgnę, przekonało mnie też to, że została wydana przez jedno z moich ulubionych wydawnictw. Autorka powołuje się na różne badanie, jej wywód jest spójny i przejrzysty i muszę przyznać, że moja wiedza została znacznie wzbogacona i wreszcie zrozumiałam czym dokładnie jest rasizm strukturalny. Moim zdaniem jest to pozycja warta uwagi i każdy powinien ją przeczytać.

Widziałam sporo krytycznych głosów na temat tej pozycji, ale jako, że odczuwałam niedobór książek podejmujących problematykę rasizmu to zdecydowałam, że po nią sięgnę, przekonało mnie też to, że została wydana przez jedno z moich ulubionych wydawnictw. Autorka powołuje się na różne badanie, jej wywód jest spójny i przejrzysty i muszę przyznać, że moja wiedza została...

Czuję się rozczarowana. Autorka nie zachowuje należytego naukowego obiektywizmu, powołuje się na przeprowadzone przez siebie badania ale bardzo brakuje mi tutaj porządnie opisanej metodologii i bibliografii. Ponadto ta książka wydaje mi się "za czysta", wśród badanych osób ze świecą szukać tzw. zwykłych muzułmanów, na których paradoksalnie autorka wielokrotnie powołuje się w książce-większość badanych stanowią osoby z wykształceniem wyższym, działacze społeczni czy osoby będące autorytetami religijnymi. Oczywiste jest, że tacy muzułmanie istnieją, ale bez wątpienia nie są wystarczająco reprezentatywną grupą do wysnuwania wniosków, które pojawiają się w książce. Opisywane przez autorkę kontrowersje też są dosyć mdłe, nie ma pogłębionej analizy zjawisk, tylko pobieżne przedstawienie sytuacji, a następnie dyskusji pomiędzy osobami biorącymi udział w badaniu. Podsumowując, całość wydaje mi się zbyt czysta, stronnicza, z błędami metodologicznymi i zdecydowanie nie zaspokaja mojej ciekawości związanej z islamem i asymilacją muzułmanów w Europie.

Czuję się rozczarowana. Autorka nie zachowuje należytego naukowego obiektywizmu, powołuje się na przeprowadzone przez siebie badania ale bardzo brakuje mi tutaj porządnie opisanej metodologii i bibliografii. Ponadto ta książka wydaje mi się "za czysta", wśród badanych osób ze świecą szukać tzw. zwykłych muzułmanów, na których paradoksalnie autorka wielokrotnie powołuje się...

Może jestem spaczona ale w niektórych sprawach bardziej szkoda było mi sprawców niż ofiar.

Może jestem spaczona ale w niektórych sprawach bardziej szkoda było mi sprawców niż ofiar.

Wyczerpujący przegląd historii edukacji seksualnej i tego, że nie ma takiej szczytnej idei, której nie popsułaby pseudo-moralność.

Wyczerpujący przegląd historii edukacji seksualnej i tego, że nie ma takiej szczytnej idei, której nie popsułaby pseudo-moralność.

Wstrząsająca książka malująca wizję piekła kobiet, brakowało mi w niej tylko pogłębionego opisu procesu który zaszedł w społeczeństwie. "Opowieść podręcznej" jest rodzajem przestrogi, przypomnieniem, że żadne prawa nie są dane na zawsze i trzeba o nie nieustannie walczyć i o nich pamiętać, by nie obudzić się pewnego dnia w takim świecie.

Wstrząsająca książka malująca wizję piekła kobiet, brakowało mi w niej tylko pogłębionego opisu procesu który zaszedł w społeczeństwie. "Opowieść podręcznej" jest rodzajem przestrogi, przypomnieniem, że żadne prawa nie są dane na zawsze i trzeba o nie nieustannie walczyć i o nich pamiętać, by nie obudzić się pewnego dnia w takim świecie.

Tragiczna książka o szaleństwie i potrzebie bycia sobą i szukaniu tożsamości. Niepokojące kojarzy mi się z własnym życiorysem.

Tragiczna książka o szaleństwie i potrzebie bycia sobą i szukaniu tożsamości. Niepokojące kojarzy mi się z własnym życiorysem.

Daleka jestem od zachwytów, ponieważ nie przepadam za twórczością Slaughter. Głównie dlatego, że kreowani przez nią bohaterowie są szalenie denerwujący i emocjonalni w sztuczny sposób. Ta książka jednak przypadła mi do gustu-bohaterowie byli w prawdzie do niczego ale sama zagadka kryminalna została wymyślona sprawnie, a kilka razy przeżyłam zaskoczenie. Ciekawe, może jeszcze sięgnę kiedyś po książki Slaughter.

Daleka jestem od zachwytów, ponieważ nie przepadam za twórczością Slaughter. Głównie dlatego, że kreowani przez nią bohaterowie są szalenie denerwujący i emocjonalni w sztuczny sposób. Ta książka jednak przypadła mi do gustu-bohaterowie byli w prawdzie do niczego ale sama zagadka kryminalna została wymyślona sprawnie, a kilka razy przeżyłam zaskoczenie. Ciekawe, może...

Spodziewałam się innego zakończenia. Pewnie dlatego, że książki tego gatunku zazwyczaj kończą się epickimi pojedynkami, a tu wszystko zakończyło się dość swobodnie. Nie spodziewałam się tego ale jestem usatysfakcjonowana. Na plus zaliczam prowadzenie wątków romantycznych między bohaterami (bez zbędnego patosu, wszystko rozwija się w naturalnym tempie, nie ma szaleńczej miłości po tygodniu znajomości), odnalezienie Glendowera i to co z tego wynikło (albo raczej nie wynikło) też było interesujące. Cała seria bardzo mnie wciągnęła, nie spodziewałam się że do tego stopnia poruszy mnie seria dla nastolatków. Myślę, że kiedys przeczytam ją jeszcze raz, bo już wiem, że będzie mi brakować jej bohaterów.

Spodziewałam się innego zakończenia. Pewnie dlatego, że książki tego gatunku zazwyczaj kończą się epickimi pojedynkami, a tu wszystko zakończyło się dość swobodnie. Nie spodziewałam się tego ale jestem usatysfakcjonowana. Na plus zaliczam prowadzenie wątków romantycznych między bohaterami (bez zbędnego patosu, wszystko rozwija się w naturalnym tempie, nie ma szaleńczej...

Chyba jedyna książka Kinga, która przypadła mi do gustu. Dużo lepsza od filmu, polecam tym którzy po seansie odczuwali niedosyt informacji.

Chyba jedyna książka Kinga, która przypadła mi do gustu. Dużo lepsza od filmu, polecam tym którzy po seansie odczuwali niedosyt informacji.

Lektura tej książki boli, prawie fizycznie.

Lektura tej książki boli, prawie fizycznie.

Cóż, dawno nie widziałam takiego zbioru pustych i wyświechtanych frazesów w jednej książce, na tym polu autor niewątpliwie odniósł sukces ale raczej nie o to mu chodziło. Myślę, że z "Kropek" lekcje wyciągną tylko osoby bardzo zagubione, dla nich ta książka może być przydatna ale cała reszta czytelników zapewne wynudzi się śmiertelnie przy lekturze.

Cóż, dawno nie widziałam takiego zbioru pustych i wyświechtanych frazesów w jednej książce, na tym polu autor niewątpliwie odniósł sukces ale raczej nie o to mu chodziło. Myślę, że z "Kropek" lekcje wyciągną tylko osoby bardzo zagubione, dla nich ta książka może być przydatna ale cała reszta czytelników zapewne wynudzi się śmiertelnie przy lekturze.

Jedna z najlepszych książek jakie ostatnio przeczytałam. Urzekła mnie kreacja głównej bohaterki i fakt, że autor naprawdę wie o czym pisze. W większości książek o osobach chorych psychicznie temat jest przedstawiony po macoszemu, a bohater prezentuje raczej wyobrażenie autora o zaburzeniu niż prezentuje faktyczne symptomy. W tym przypadku tak nie jest, pisarz przedstawia świat głównej bohaterki z dużą dozą delikatności i powoli wprowadza nas w meandry jej psychiki. Myślę, że na pewno przeczytam tę książkę kolejny raz w niedalekiej przyszłości

Jedna z najlepszych książek jakie ostatnio przeczytałam. Urzekła mnie kreacja głównej bohaterki i fakt, że autor naprawdę wie o czym pisze. W większości książek o osobach chorych psychicznie temat jest przedstawiony po macoszemu, a bohater prezentuje raczej wyobrażenie autora o zaburzeniu niż prezentuje faktyczne symptomy. W tym przypadku tak nie jest, pisarz przedstawia...

Doskonała kontynuacja pierwszej części, zostawiająca gorzki posmak.

Doskonała kontynuacja pierwszej części, zostawiająca gorzki posmak.

Od dawna tak bardzo się nie cieszyłam, że jakaś książka się skończyła. Pomysł na fabułę był dobry, poruszane wątki bardzo aktualne mimo, że akcja toczy się kilkanaście lat wstecz to wiele rzeczy pozostaje bez zmian. Na plus zasługuje też fakt, że autor nie ocenia swoich bohaterów, tylko przedstawia fakty. Natomiast sporą wadą jest język, zazwyczaj lubię oszczędne opisy ale tutaj coś chyba nie wyszło, autor po wielu wydarzeniach, często ważnych dla bohaterów, "prześlizguje się" i nie zostawia refleksji co wprowadza zbędny chaos. Mam mieszane uczucia do tej książki, nie jest zła, ma całkiem sporo zalet ale niestety sprawia wrażenie niedopracowanej.

Od dawna tak bardzo się nie cieszyłam, że jakaś książka się skończyła. Pomysł na fabułę był dobry, poruszane wątki bardzo aktualne mimo, że akcja toczy się kilkanaście lat wstecz to wiele rzeczy pozostaje bez zmian. Na plus zasługuje też fakt, że autor nie ocenia swoich bohaterów, tylko przedstawia fakty. Natomiast sporą wadą jest język, zazwyczaj lubię oszczędne opisy ale...

Bardzo słaba książka. Jak na thriller brakuje jej klimatu, nie trzyma w napięciu, a dla przeciętnie inteligentnego człowieka rozwiązanie stanie się jasne gdzieś w połowie. Bardziej melodramat niż cokolwiek innego, nie polecam. Lekko sie czytało, ale to nie miało być 'to".

Bardzo słaba książka. Jak na thriller brakuje jej klimatu, nie trzyma w napięciu, a dla przeciętnie inteligentnego człowieka rozwiązanie stanie się jasne gdzieś w połowie. Bardziej melodramat niż cokolwiek innego, nie polecam. Lekko sie czytało, ale to nie miało być 'to".

Nie wiem co myśleć, czuję się ogłuszona.

Nie wiem co myśleć, czuję się ogłuszona.

Bardzo ciepła powieść, napisana niezwykle plastycznym i "kolorowym" językiem. Ale główną zaletą jest dla mnie to, że autorka porusza tematy, które są w powieściach młodzieżowych poruszane bardzo rzadko, a jeśli już to zazwyczaj "po łebkach"-mam tu na myśli np. śmierć najbliższych, homoseksualizm, prześladowanie albo gwałt. Całość kończy się oczywiście happy endem co mnie nieco rozczarowało ale i tak polecam :3

Bardzo ciepła powieść, napisana niezwykle plastycznym i "kolorowym" językiem. Ale główną zaletą jest dla mnie to, że autorka porusza tematy, które są w powieściach młodzieżowych poruszane bardzo rzadko, a jeśli już to zazwyczaj "po łebkach"-mam tu na myśli np. śmierć najbliższych, homoseksualizm, prześladowanie albo gwałt. Całość kończy się oczywiście happy endem co mnie...

Takie książki przywracają mi wiarę w literaturę, nie tylko polską. Trochę przypomina mi "Sto lat samotności", tyle tylko, że akcja dzieje się gdzie indziej. Mnogość wątków,oniryczna atmosfera, dobrze wykreowani bohaterowie i cudowny język to główne zalety tej powieści. Wspomniana mnogość wątków z jednej strony jest dużym plusem, ale jest to również wada, ponieważ utrudnia interpretację. Mimo tego niewielkiego mankamentu, polecam :3

Takie książki przywracają mi wiarę w literaturę, nie tylko polską. Trochę przypomina mi "Sto lat samotności", tyle tylko, że akcja dzieje się gdzie indziej. Mnogość wątków,oniryczna atmosfera, dobrze wykreowani bohaterowie i cudowny język to główne zalety tej powieści. Wspomniana mnogość wątków z jednej strony jest dużym plusem, ale jest to również wada, ponieważ utrudnia...