Dlaczego nie rozmawiam już z białymi o kolorze skóry

... dla każdego, a szczególnie dla "białasów".....

... dla każdego, a szczególnie dla "białasów".....

Książka z serii "syty głodnego nie zrozumie". Z tym że oprócz całkiem słusznych tez i wypunktowania uprzywilejowania białych, nie ma żadnego pola na dialog, bo właściwie każde zagadnienie kończy się tego typu stwierdzeniem - jesteś biały, ty tego nie (z)rozumiesz. Myślę że jest to główna wada tej książki, bo jak rozumiem sięgają po nią ludzie wrażliwi etnicznie i nie chcący niczym uchybić bliźniemu, a są zbesztani i pozostawieni bez odpowiedzi jak się poruszać w tej delikatnej materii.

Książka z serii "syty głodnego nie zrozumie". Z tym że oprócz całkiem słusznych tez i wypunktowania uprzywilejowania białych, nie ma żadnego pola na dialog, bo właściwie każde zagadnienie kończy się tego typu stwierdzeniem - jesteś biały, ty tego nie (z)rozumiesz. Myślę że jest to główna wada tej książki, bo jak rozumiem sięgają po nią ludzie wrażliwi etnicznie i nie chcący...

Książka ta nie wniosła w moje życie nic nowego - to, co opisywała autorka, już dawno wiedziałam. Gorycz, która wylewa się z kart tej książki aż kłuje w serce. NIemniej warto przeczytać, jeśli ktoś nie ma bladego pojęcia o rasizmie systemowym.

Książka ta nie wniosła w moje życie nic nowego - to, co opisywała autorka, już dawno wiedziałam. Gorycz, która wylewa się z kart tej książki aż kłuje w serce. NIemniej warto przeczytać, jeśli ktoś nie ma bladego pojęcia o rasizmie systemowym.

"Dlaczego nie rozmawiam już z białymi o kolorze skóry" to książka autorstwa czarnoskórej Reni Eddo-Lodge. Autorka mieszka w Wielkiej Brytanii i to ten kraj jest głównym tematem jej rozważań. Przedstawia ona genezę osiedlania się w kraju ludzi czarnoskórych i kolejne etapy ich asymilacji w kraju. Asymilacji, która na każdym etapie wiązała się z odrzuceniem i rasizmem.

Autorka w swojej książce porusza temat rasizmu strukturalnego oraz przywileju białej skóry. Pokazuje jak kształtują się wskaźniki obecności ludzi czarnoskórych w rożnych dziedzinach życia społecznego i gospodarczego kraju. Jak rasizm przenika do polityki, jak rozgaszcza się w miejscach pracy, na uniwersytetach, w ośrodkach zdrowia.

Tytuł książki, to swoisty bunt dla niezrozumienia tematu. Rasizm był i będzie. Jest on bowiem głęboko zakorzeniony i zinstytucjonalizowany, a rządzący z partii prawicowych będą cały czas utrzymywać kult wyższości białych nad czarnoskórymi.

Polecam tę książkę, pisaną przez czarnoskórą kobietę, która własne odczucia podpiera niepodważalnymi faktami.

Mój bookstagram: my.books.shelf

"Dlaczego nie rozmawiam już z białymi o kolorze skóry" to książka autorstwa czarnoskórej Reni Eddo-Lodge. Autorka mieszka w Wielkiej Brytanii i to ten kraj jest głównym tematem jej rozważań. Przedstawia ona genezę osiedlania się w kraju ludzi czarnoskórych i kolejne etapy ich asymilacji w kraju. Asymilacji, która na każdym etapie wiązała się z odrzuceniem i...

Systemowy rasizm to temat ciekawy, o którym w Polsce bardzo mało można się dowiedzieć. Jest to chyba najgłośniejsza pozycja ostatnich lat więc zabrałem się do lektury.

Musze przyznać rozczarowałem się książka nie mówi niczego, czego wcześniej nie wiedziałem. Jest raczej kierowana do ignoratnów jednak prawdę mówiąc nie wydaje mi się, żeby ich przekonała. Eddo-Lodge skacze po tematach żadnego nie traktując zbyt głęboko, rzucając tylko jakimś ogólnikami i strzelając, co jakiś czas jakimś danymi statystycznymi, czego bardzo nie lubię, bo nimi można łatwo manipulować. Scpetykom felieton jeśli tak mogę to nazwać zdania nie zmieni, bo zwyczajnie jest zbyt płytko, ogólnie i bez wbijania argumentacyjnej szpili. Natomiast pewnie odstraszy publiczność paroma poglądami często uważanymi za kontrowersyjne i w moich oczach dyskusyjnych. Wydaje mi się, że w tym temacie można powiedzieć znacznie więcej ciekawszych rzeczy.

Systemowy rasizm to temat ciekawy, o którym w Polsce bardzo mało można się dowiedzieć. Jest to chyba najgłośniejsza pozycja ostatnich lat więc zabrałem się do lektury.

Musze przyznać rozczarowałem się książka nie mówi niczego, czego wcześniej nie wiedziałem. Jest raczej kierowana do ignoratnów jednak prawdę mówiąc nie wydaje mi się, żeby ich przekonała. Eddo-Lodge skacze...

Od pierwszych stron czuje się ile w autorce jest goryczy i złości wobec panującego systemu. Niestety nie podaje ona pomysłów na zwalczanie rasizmu strukturalnego. Przez cały czas czytania książki próbowałam w jakikolwiek sposób odnieść te problemy do polskich realiów, ale nie byłam w stanie. Fajnie jest to poruszone w posłowiu.

Podsumowując nie dowiedziałam się z tej książki zbyt wiele i raczej nie zostanie mi w pamięci. A szkoda, bo sam temat jest ciekawy

Od pierwszych stron czuje się ile w autorce jest goryczy i złości wobec panującego systemu. Niestety nie podaje ona pomysłów na zwalczanie rasizmu strukturalnego. Przez cały czas czytania książki próbowałam w jakikolwiek sposób odnieść te problemy do polskich realiów, ale nie byłam w stanie. Fajnie jest to poruszone w posłowiu.

Podsumowując nie dowiedziałam się z tej...

Moja pierwsza pozycja w tej tematyce. Trudna do przełknięcia, ale niezbędna, jeżeli chce się być świadomym obywatelem świata. Natomiast w pewnych miejscach narracja była stronnicza (w opisie historii rasizmu w GB zabicie policjanta przez protestujących zostaje ujęte dość eufemicznie "zginął", podczas gdy odwrotne przypadki są opisane - z jak najbardziej słuszną - bezpośredniością). Niemniej cieszę się, że przeczytałam tę książkę, na pewno otworzyła mi oczy i dodała pokory.

Moja pierwsza pozycja w tej tematyce. Trudna do przełknięcia, ale niezbędna, jeżeli chce się być świadomym obywatelem świata. Natomiast w pewnych miejscach narracja była stronnicza (w opisie historii rasizmu w GB zabicie policjanta przez protestujących zostaje ujęte dość eufemicznie "zginął", podczas gdy odwrotne przypadki są opisane - z jak najbardziej słuszną -...

Kwestia "strukturalnego rasizmu" jest ciekawa, choć nie wiem jak można odnieść ją do kraju takiego jak Polska, gdzie w 99 % jesteśmy biali - w sumie takie badanie byłoby ciekawe (w książce autorka stawia "polski sklep" jako jeden z przykładów przejawów działalności "kolorwej" mniejszości - to chyba akurat średnio trafiony przykład). Z drugiej strony łatka "rasistów" jest obywatelom RP często przypinana (zwłaszcza emigrantom zarobkowym). Jeżeli chodzi o komentowaną pozycję, to sam nie wiem co mam o tym myśleć. Na pewno przez autorkę przebija poważna złość na zastany świat i to, jak kolorowe mniejszości traktowane są w UK. Nie jestem w stanie jednak zrozumieć ogólnego sensu pozycji tj. tego czego autorka oczekuje i jak wg niej powinno dojść do zmiany. Chętnie przeczytałbym inne pozycje w temacie - może wtedy lepiej zrozumiałbym jak wg. mniejszości, świat powinien wyglądać, aby nie czuli się dyskryminowani.

Kwestia "strukturalnego rasizmu" jest ciekawa, choć nie wiem jak można odnieść ją do kraju takiego jak Polska, gdzie w 99 % jesteśmy biali - w sumie takie badanie byłoby ciekawe (w książce autorka stawia "polski sklep" jako jeden z przykładów przejawów działalności "kolorwej" mniejszości - to chyba akurat średnio trafiony przykład). Z drugiej strony łatka...

Podchodziłem do książki z pewnymi nadziejami (może za dużymi) i niestety bardzo się zawiodłem. Książka poza paroma faktami historycznymi nie wniosła dla mnie nic nowego.

Podchodziłem do książki z pewnymi nadziejami (może za dużymi) i niestety bardzo się zawiodłem. Książka poza paroma faktami historycznymi nie wniosła dla mnie nic nowego.

Bardzo źle mi się ją czytało - nie wiem czy to jest kwestia tłumaczenia i różnic językowych, czy może jednak jest to spowodowane tonem i charakterem pisania autorki. Dla mnie książka jest niezgrabna, ciężka w czytaniu od eseju do eseju. Nie mam uczucia, że chciałabym więcej, mimo dobrego początku.
I to nie tak, że mam problem z tematem, bo to już kolejna pozycja, która go podejmuje z różnej strony. Posiadam wiedzę i doświadczenia, ale ta książka jest po prostu średnia.

Bardzo źle mi się ją czytało - nie wiem czy to jest kwestia tłumaczenia i różnic językowych, czy może jednak jest to spowodowane tonem i charakterem pisania autorki. Dla mnie książka jest niezgrabna, ciężka w czytaniu od eseju do eseju. Nie mam uczucia, że chciałabym więcej, mimo dobrego początku.
I to nie tak, że mam problem z tematem, bo to już kolejna pozycja, która go...