Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Trzy razy ty" to jak trzecie podejście do tego samego związku, tylko za każdym razem, ma on inny smaczek.
Nie sądziłam, że mój powrót do świata Babi, Stepa i Ginevry będzie związany z nową powieścią Federico Moccii, a jeśli już to jedynie z ponownym przeczytaniem dwóch poprzednich części tej serii.
Czy myśląc cały czas o pierwszej miłości można zbudować związek idealny? Czy wydarzenia z przeszłości można całkowicie odciąć od teraźniejszości i przyszłości? Czy wszystko jest takie na jakie wygląda i przeszłość nie ma swoich tajemnic? Czy zawsze udaje nam się dotrzymać danego słowa?
Do słonecznej Italii powracamy po 6 latach od wydarzeń opisanych w "Tylko ciebie chcę". Step z dużego dziecka (chuligana i ryzykanta) ewaluował w stabilnego mężczyznę, właściciela firmy producenckiej, który niedługo ma zostać również mężem. Okazuje się jednak, że to tylko pozory, bo gdy w idealny plan na życie wkrada się przeszłość, równowaga zostaje zachwiana. Na jaw zaczynają wychodzić tajemnice z przeszłości, co wplątuje bohaterów w sieć, niekoniecznie uczciwych, stosunków.
Książka ta na pewno spodoba się czytelnikom poprzednich powieści z cyklu "Trzy metry nad niebem", a pozostałych może zaciekawić i zachęcić do sięgnięcia po nie.
Autor, tak jak w poprzednich częściach, skrupulatnie podszedł do opisów miejsc i wydarzeń, dlatego czytelnik bardzo szczegółowo może sobie wyobrazić każdą ze scen. Wątek głównych bohaterów, niestety z biegiem akcji, staje się rozciągany na siłę. Powroty, rozstania, dzieci, niedomówienia - tak w skrócie to wygląda. Step, mimo że dorósł, nie potafi podjąć męskiej decyzji i być lojalnym, gdyż boi się zmierzyć z prawdą, a to jaki będzie finał opowieści, można wywnioskować już w połowie książki, gdyż pewna decyzja jednej z żeńskich postaci (nie będę zdradzać, której), skazuje ją na ograniczoną ilość dni z ukochanym mężczyzną. Nie potępiam za to autora, bo jakoś musiał rozwiązać ciężki wybór Stepa, ale mógł to zrobić w sposób mniej oczywisty (chociaż, pewnie sama wykorzystałabym podobne rozwiązanie).
W powieści tej Federico Moccia wykorzystał dzieci jako największe szczęście, pojawiające się w najmniej odpowiednim momencie. Najpierw poznajemy pięciolatka, który wnosi wiele do historii głównych bohaterów, a potem jeszcze dwie ciąże, z których jedna mimo że upragniona, to krzyżuje pewne plany.
Główny bohater, oprócz zawirowań uczuciowych, musi się zmierzyć z jeszcze jedną tajemnicą dotyczącą wydarzeń, które kładły się cieniem na jego życiu. Wszystko za sprawą listu od Polla, który dostaje od Pallinyz 8 lat po jego śmierci.
Mimo wszystko "Trzy razy ty" bardzo podobało mi się, a to ze względu na rozwinięte wątki pozostałych bohaterów, takich jak Daniela, Giorgio, Pallina czy Eleonora i Marcantonio. Siostrze Babi, mimo że po tylu latach wydawało się to niemożliwe, udaje się rozwiązać najbardziej nurtujące pytanie w życiu. Pracownik Stepa błądzi w swoich życiowych wyborach, mimo że potępiał za to młodszego kolegę. Wchodzącej stylistce wnętrz udaje się chyba odnaleźć mężczyznę życia, a ostatnia para cały czas błądzi, chociaż nie potrafi bez siebie żyć.
W tej powieści każdy znajdzie coś dla siebie. Mogą pojawić się łzy, te wzruszenia, jak i ze śmiechu. Czyż miłość nie jest piękna? Tylko trzeba o nią dbać, pielęgnować i uważać na to, by nie wyrządziła innym krzywdy, gdyż nie wszyscy są tak wyrozumiali, jak jedna z bohaterek "Trzy razy ty".

"Trzy razy ty" to jak trzecie podejście do tego samego związku, tylko za każdym razem, ma on inny smaczek.
Nie sądziłam, że mój powrót do świata Babi, Stepa i Ginevry będzie związany z nową powieścią Federico Moccii, a jeśli już to jedynie z ponownym przeczytaniem dwóch poprzednich części tej serii.
Czy myśląc cały czas o pierwszej miłości można zbudować związek idealny?...