Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zabawna, ciepła, błyskotliwa, a przy tym króciutka, więc szybko się czyta. Polecam!

Zabawna, ciepła, błyskotliwa, a przy tym króciutka, więc szybko się czyta. Polecam!

Warto przeczytać chociażby dla pięknego języka, poza tym znakomite tłumaczenie.

Warto przeczytać chociażby dla pięknego języka, poza tym znakomite tłumaczenie.

Druzgocąca, oburzająca i momentami potwornie smutna, jednak daleko jej do taniego wyciskacza łez.
Przepiękna powieść, wyraziście wykreowani bohaterowie, sugestywny styl.
Wielki szacunek dla Hosseiniego za tak dogłębne wejście w psychikę kobiet Afganistanu i przemówienie w tej opowieści ich głosem, zakrzyczanym i tłumionym.

Druzgocąca, oburzająca i momentami potwornie smutna, jednak daleko jej do taniego wyciskacza łez.
Przepiękna powieść, wyraziście wykreowani bohaterowie, sugestywny styl.
Wielki szacunek dla Hosseiniego za tak dogłębne wejście w psychikę kobiet Afganistanu i przemówienie w tej opowieści ich głosem, zakrzyczanym i tłumionym.

Jedna z tych powieści, którą niemal każdy powinien przeczytać. Wgryza się w pamięć, świadomość, niezwykle poszerza światopogląd.
Trudna lektura, ale jakże wartościowa.

Jedna z tych powieści, którą niemal każdy powinien przeczytać. Wgryza się w pamięć, świadomość, niezwykle poszerza światopogląd.
Trudna lektura, ale jakże wartościowa.

Już przeczytawszy niesamowite "Ósme życie" śmiałam zaryzykować stwierdzeniem, iż Nino Haratischwili to jedna z niewątpliwych pereł i najjaśniejszych gwiazd literatury współczesnej, a ta znakomita powieść jedynie mnie w tym stwierdzeniu umocniła.

Już przeczytawszy niesamowite "Ósme życie" śmiałam zaryzykować stwierdzeniem, iż Nino Haratischwili to jedna z niewątpliwych pereł i najjaśniejszych gwiazd literatury współczesnej, a ta znakomita powieść jedynie mnie w tym stwierdzeniu umocniła.

Przejmujący, dogłębny i wnikliwie odmalowany portret rasizmu, również rasizmu nieoczywistego, subtelnego, niejako wyrafinowanego. Życzyłabym sobie więcej takich powieści.

Przejmujący, dogłębny i wnikliwie odmalowany portret rasizmu, również rasizmu nieoczywistego, subtelnego, niejako wyrafinowanego. Życzyłabym sobie więcej takich powieści.

Trudna, wymagająca lektura, sam proces czytania nie był dla mnie przyjemnością. Ale po "przetrawieniu" powieści stwierdzam, iż to powieść zawierająca wiele oryginalnych przemyśleń. Historia Syna Boskiego opowiedziana w sposób bardzo.. ludzki.

Trudna, wymagająca lektura, sam proces czytania nie był dla mnie przyjemnością. Ale po "przetrawieniu" powieści stwierdzam, iż to powieść zawierająca wiele oryginalnych przemyśleń. Historia Syna Boskiego opowiedziana w sposób bardzo.. ludzki.

Do autora jako postaci mam stosunek co najmniej ambiwalentny, ale jedno trzeba przyznać: Baudelaire wielkim poetą był.

Do autora jako postaci mam stosunek co najmniej ambiwalentny, ale jedno trzeba przyznać: Baudelaire wielkim poetą był.

Letni klimat Sorrento jest aż namacalny w tej niewielkiej noweli, subtelnej i słodko-gorzkiej, pachnącej pomarańczami.

Letni klimat Sorrento jest aż namacalny w tej niewielkiej noweli, subtelnej i słodko-gorzkiej, pachnącej pomarańczami.

Bardzo przyjemna, nieco melancholijna opowieść o straconej szansie, rozgrywająca się w sielankowej scenerii.

Bardzo przyjemna, nieco melancholijna opowieść o straconej szansie, rozgrywająca się w sielankowej scenerii.

Intrygująca, świetnie skonstruowana krótka powieść epistolarna.

Intrygująca, świetnie skonstruowana krótka powieść epistolarna.

Bardzo plastyczny, estetyczny język. Fabuła nie ma tu większego znaczenia. Polecam dla koneserów słowa. Klimat powieści przywodzi mi na myśl filmy Erica Rohmera.

Bardzo plastyczny, estetyczny język. Fabuła nie ma tu większego znaczenia. Polecam dla koneserów słowa. Klimat powieści przywodzi mi na myśl filmy Erica Rohmera.

Niezwykle poruszająca, pełna (niekiedy czarnego) humoru powieść, skłaniająca do refleksji i zapadająca w pamięć.

Niezwykle poruszająca, pełna (niekiedy czarnego) humoru powieść, skłaniająca do refleksji i zapadająca w pamięć.

Historia jakby urwana, zakończona w momencie, w którym dopiero co powinna się zacząć. A przecież sam pomysł na fabułę niósł w sobie ogromny potencjał.
Mało tu tytułowego pożądania, namiętności, erotyzmu..
Książkę czytało się jednak przyjemnie, głównie ze względu na jej niewielkie rozmiary i piękne wydanie.
Jestem bardzo ciekawa jak ta historia została przeniesiona na ekran, liczę, że adaptacja będzie w stanie wydobyć z niej przyczajony w literackim pierwowzorze blask.

Historia jakby urwana, zakończona w momencie, w którym dopiero co powinna się zacząć. A przecież sam pomysł na fabułę niósł w sobie ogromny potencjał.
Mało tu tytułowego pożądania, namiętności, erotyzmu..
Książkę czytało się jednak przyjemnie, głównie ze względu na jej niewielkie rozmiary i piękne wydanie.
Jestem bardzo ciekawa jak ta historia została przeniesiona na...

Książka poprawna. Klarowny język, fabuła nieskomplikowana, narracja wyważona. Książkę czytało się naprawdę przyjemnie, jednak brak jej zdecydowanie wyrazistości.

Książka poprawna. Klarowny język, fabuła nieskomplikowana, narracja wyważona. Książkę czytało się naprawdę przyjemnie, jednak brak jej zdecydowanie wyrazistości.

Bardzo ciepła, pełna uroku powieść idealna dla miłośników zwierząt, a szczególnie koni. Oryginalny zabieg uczynienia czworonoga narratorem.

Bardzo ciepła, pełna uroku powieść idealna dla miłośników zwierząt, a szczególnie koni. Oryginalny zabieg uczynienia czworonoga narratorem.

Jeszcze nigdy nie dałam żadnej książce jednej gwiazdki, w dodatku z taką satysfakcją.
Wulgarna, ordynarna, prymitywna, pełna seksizmu, mizoginistycznych żarcików na najniższym poziomie.
Nie dziwię się, że autor nie podpisuje się pod tym żenującym wytworem słownym swoim prawdziwym imieniem i nazwiskiem - do takiej godnej pożałowania kreacji sama na jego miejscu nie chciałabym się przyznać.

Jeszcze nigdy nie dałam żadnej książce jednej gwiazdki, w dodatku z taką satysfakcją.
Wulgarna, ordynarna, prymitywna, pełna seksizmu, mizoginistycznych żarcików na najniższym poziomie.
Nie dziwię się, że autor nie podpisuje się pod tym żenującym wytworem słownym swoim prawdziwym imieniem i nazwiskiem - do takiej godnej pożałowania kreacji sama na jego miejscu nie...

Jessica Sorensen to dla mnie najlepsza pisarka z gatunku New Adult. Nie tylko wielbiciele romansów (do których ja już notabene nie należę) odnajdą w niej coś dla siebie.
Piękna opowieść o tym, jak przeszłość zatruwa naszą historię
O tym, ile siły może tkwić w niepozornej, drobnej dziewczynie,
o tym, że odwaga to nie zawsze głośny krzyk, ale cichy szept na końcu dnia z postanowieniem walki
o tym, jakim skarbem jest przyjaźń
O sile którą można odnaleźć w miłości, często jednak trzeba odnaleźć ją w sobie.
o tym, że możemy zostać uzdrowieni bez względu na piekło, jakie musieliśmy przejść.
Potrzebowałam jej na swej drodze.

Jessica Sorensen to dla mnie najlepsza pisarka z gatunku New Adult. Nie tylko wielbiciele romansów (do których ja już notabene nie należę) odnajdą w niej coś dla siebie.
Piękna opowieść o tym, jak przeszłość zatruwa naszą historię
O tym, ile siły może tkwić w niepozornej, drobnej dziewczynie,
o tym, że odwaga to nie zawsze głośny krzyk, ale cichy szept na końcu dnia z...

Wspaniała ,inteligentna książka skłaniająca do refleksji. Historia i kreacja bohaterów głeboka i niejednoznaczna.
Polecam z całego serca.

Wspaniała ,inteligentna książka skłaniająca do refleksji. Historia i kreacja bohaterów głeboka i niejednoznaczna.
Polecam z całego serca.

Jedno jest pewne - nie ma drugiej takiej książki. Musialam przeczytać ją drugi raz, po roku, gdyż za pierwszym podejściem czułam, że nie zrozumialam jej do końca. Pytanie jednak, czy tę książkę trzeba rozumieć całkowicie? Czy wszystko musi być logiczne i przejrzyste, mieć uzasadnienie? Oczywiście można tu dostrzec paralelizm (pora zrobić użytek z tego mądrego słówka! ) wydarzeń i postaci, jednak znaczna część książki to myśli, sformułowania, najprościej mówiąc dziwne, groteskowe.. Jednak to one stanowią największą zaletę tej książki. Pozwalają dostrzec jakieś tragiczne piękno w szaleństwie głównego bohatera. A także pewną wyjątkowość.. Która jednak nieodłącznie związana jest z poczuciem odosobnienia -samotnym żeglowaniu po bezkresnym oceanie swojego umysłu. Książka poraża swoją autentycznością, co jest oczywiste ze względu na to, że Neil Shusterman na własnej skórze poznał jak to jest patrzeć na ukochaną osobę widząc jednocześnie, że znajduje się teraz w innym świecie i prawdopodobnie zmuszona jest walczyć z potworami. Nie tylko tymi morskimi. Mimo tego, co określiłam może nieco ryzykownie "pięknym szaleństwem "powieść w żaden sposób nie gloryfikuje zaburzeń psychicznych. Pojawiają się w niej niezwykle celne i ważne pytania, między innymi dotyczące samobójstwa. Ta książka jest ważna. Jest potrzebna. Nie trzeba jej rozumieć. Wystarczy ją poczuć. Stanowi ona przepustkę do głowy tych, którzy widzą świat inaczej. Uważam, że jest uniwersalna. Nie wątpię, że każdy choć raz w życiu miał wrażenie, że pogrąża się w bezdennej otchłani . Głęboko wierzę jednak, że każdy z nas, gdy znajdzie się na samym dnie, sięgnie do kieszeni odnajdzie swój kawałek nieba, który pozwoli mu wypłynąć na wierzch.

Jedno jest pewne - nie ma drugiej takiej książki. Musialam przeczytać ją drugi raz, po roku, gdyż za pierwszym podejściem czułam, że nie zrozumialam jej do końca. Pytanie jednak, czy tę książkę trzeba rozumieć całkowicie? Czy wszystko musi być logiczne i przejrzyste, mieć uzasadnienie? Oczywiście można tu dostrzec paralelizm (pora...