Ostrożnie, pożądanie

Ostrożnie, Pożądanie - Eileen Chang

Historia dość króciutka... Naprawdę szkoda, że autorka nie rozwinęła akcji i książka nie jest dłuższa. Zakończenie jest dość dziwne, bo kończy się to tak, jakby coś przerwało jej w pisaniu, zostało wycięte czy też objęte cenzurą. Tego niestety nikt nie wie jak to pierwotnie wyglądało bądź miało wyglądać.
Jestem bardzo ciekawa filmu jaki będzie, bo słyszałam dużo dobrego na jego temat. Czytając tę książkę odniosłam wrażenie jakby był to pamiętnik, ale jakże nietypowy - mieszany raz kobieta ma głos, a potem na pierwszy plan wysuwa się mężczyzna.
Akcja dotyka okupowanej Japonii oraz emigracji na inne częściach Azji i toczy się równocześnie z wydarzeniami z Pearl Harbor. Okres tamtej historii do tej pory trzyma mnie w szponach mega mocnych emocji.
Historia tej książki jest trochę przewidywalna. Kobieta zakochuje się w obiekcie, który przypadł i jest do likwidacji.
Pewna jest tutaj mieszanka emocji, bo od niezrozumienia poprzez szok, że to już jest koniec.
Ogólnie oceniam te pozycję na 8/10 .

Ostrożnie, Pożądanie - Eileen Chang

Historia dość króciutka... Naprawdę szkoda, że autorka nie rozwinęła akcji i książka nie jest dłuższa. Zakończenie jest dość dziwne, bo kończy się to tak, jakby coś przerwało jej w pisaniu, zostało wycięte czy też objęte cenzurą. Tego niestety nikt nie wie jak to pierwotnie wyglądało bądź miało wyglądać.
Jestem bardzo ciekawa filmu...

Właściwie, to nie wiem o czym była ta książka. Jest napisana takimi zdaniami, że ciężko ją nazwać nawet opowiadaniem. Można powiedzieć, że jest to relacja, opis, nieskładnym językiem. "Akcja" zaczyna się w połowie. Do połowy lepiej uzbroić się w cierpliwość.

Właściwie, to nie wiem o czym była ta książka. Jest napisana takimi zdaniami, że ciężko ją nazwać nawet opowiadaniem. Można powiedzieć, że jest to relacja, opis, nieskładnym językiem. "Akcja" zaczyna się w połowie. Do połowy lepiej uzbroić się w cierpliwość.

Książka, którą z przyjemnością trzyma się w ręce. Mała, cienka (bo i opowiadanie objętościowo skromne) książeczka została wydana z dbałością o każdy szczegół. I te fotosy z filmu - zachwycające.
Aż prosi się o porównanie książki z filmem. To niesamowite ile Ang Lee zdołał wycisnąć z tak krótkiego tekstu. Czapki z głów przed mistrzem. Genialnie obsadzone główne role, magnetyzm między kochankami, historia dobrze osadzona w kontekście historycznym i kulturowym. Eileen Chang nie serwuje nam - w przeciwieństwie do niego - całej historii na tacy. Koncentruje się na opisaniu jednego dnia, kulminacyjnego momentu całej historii - nieudanej próby zamachu na Pana Yi, nieudanej, bo Yiazhi ostrzega go w ostatnim momencie, nie wiedząc, że reszta szajki została rozbita. Chang tworzy obraz bardzo kobiecy, wręcz intymny. Ma oko do detali - dostrzega wzór na kotarze, na obrusie, biżuterię, blizny po ospie. To, co tworzy klimat. Natomiast nie relacjonuje szczegółowo schadzek kochanków i rozwoju ich relacji, czy knowań szajki. Zostawia czytelnikowi bardzo duże pole do popisu. Wystawia na próbę jego wyobraźnię. Jest w tym pewnego rodzaju szacunek do stworzonych przez siebie bohaterów, szacunek dla ich intymności.
Jest to interesująca odsłona motywu zakochania się we wrogu, gdzie sami kochankowie nie są do końca pewni swych uczuć i w gestach strony przeciwnej szukają potwierdzenia, że to jednak miłość. Jest to też historia tragiczna - ona poświęca własne dziewictwo dla słusznej sprawy, on zakochuje się w dziewczynie planującej zamach na jego osobę. Miłość z gatunku niemożliwych, a jednak.

Książka, którą z przyjemnością trzyma się w ręce. Mała, cienka (bo i opowiadanie objętościowo skromne) książeczka została wydana z dbałością o każdy szczegół. I te fotosy z filmu - zachwycające.
Aż prosi się o porównanie książki z filmem. To niesamowite ile Ang Lee zdołał wycisnąć z tak krótkiego tekstu. Czapki z głów przed mistrzem. Genialnie obsadzone główne role,...

Ni to opowiadanie ni to książka, ledwo zaczęłam i już koniec... Za bardzo nawet nie wiem o czym to było... :) takie urwane...

Ni to opowiadanie ni to książka, ledwo zaczęłam i już koniec... Za bardzo nawet nie wiem o czym to było... :) takie urwane...

Historia jakby urwana, zakończona w momencie, w którym dopiero co powinna się zacząć. A przecież sam pomysł na fabułę niósł w sobie ogromny potencjał.
Mało tu tytułowego pożądania, namiętności, erotyzmu..
Książkę czytało się jednak przyjemnie, głównie ze względu na jej niewielkie rozmiary i piękne wydanie.
Jestem bardzo ciekawa jak ta historia została przeniesiona na ekran, liczę, że adaptacja będzie w stanie wydobyć z niej przyczajony w literackim pierwowzorze blask.

Historia jakby urwana, zakończona w momencie, w którym dopiero co powinna się zacząć. A przecież sam pomysł na fabułę niósł w sobie ogromny potencjał.
Mało tu tytułowego pożądania, namiętności, erotyzmu..
Książkę czytało się jednak przyjemnie, głównie ze względu na jej niewielkie rozmiary i piękne wydanie.
Jestem bardzo ciekawa jak ta historia została przeniesiona na...

Pretekstowa, romantyczna sensacja, którą byłaby pewnie niezłą powieścią, ale w formie opowiadania brzmi tylko jak suchutkie streszczenie, które męczy nawet mimo tak skromnego formatu.

Pretekstowa, romantyczna sensacja, którą byłaby pewnie niezłą powieścią, ale w formie opowiadania brzmi tylko jak suchutkie streszczenie, które męczy nawet mimo tak skromnego formatu.

Nawet nie wiem, ile gwiazdek dać... To historia tak krótka, że bardzo ciężko się w nią zaangażować. Niewiele wiemy o bohaterach, bo i niby kiedy mamy mieć to opisane? Na 90 stronach maleńkiego formatu książeczki, z czego duża część zajęta jest przez fotosy z filmu?
To historyjka-szkic jak dla mnie. Brakuje mi zaplecza emocjonalnego bohaterów. Nie wiem co nimi kierowało do działań (których nie ma wiele) i odczuć wobec reszty bohaterów. Mam wrażenie, że wszystko to było w głowie autorki, ale było dla niej to tak jasne, że nie pomyślała, aby zapisać to w treści.

Nawet nie wiem, ile gwiazdek dać... To historia tak krótka, że bardzo ciężko się w nią zaangażować. Niewiele wiemy o bohaterach, bo i niby kiedy mamy mieć to opisane? Na 90 stronach maleńkiego formatu książeczki, z czego duża część zajęta jest przez fotosy z filmu?
To historyjka-szkic jak dla mnie. Brakuje mi zaplecza emocjonalnego bohaterów. Nie wiem co nimi kierowało do...

Bardzo skromna historia, która na ekranie prezentuje się znacznie lepiej niż na papierze. Książka jest tak cienka, że nie ma się nawet o czym rozpisywać, historia jest opisana tylko po łebkach i równie szybko się ją zapomina.

Bardzo skromna historia, która na ekranie prezentuje się znacznie lepiej niż na papierze. Książka jest tak cienka, że nie ma się nawet o czym rozpisywać, historia jest opisana tylko po łebkach i równie szybko się ją zapomina.

Główną bohaterką powieści jest studentka Wang Jiazhi. Uciekając przed okupacją Japońską wraz z pozostałymi studentami przenosi się do Hongkongu, by tam kontynuować studia. Obojętność jakiej doznają od mieszkańców wyspy, warunki w jakich przyszło im kontynuować naukę nie pozwalają im zapomnieć o byciu uchodźcami, i niebezpiecznie popycha w stronę radykalizmu.

Wieść o planowanych rozmowach z Japończykami w sprawie utworzenia kolaboranckiego rządu na kontynencie przechyla czarę goryczy. Młodzi ludzie tworzący od tej pory podziemny ruch oporu, obierają za cel współpracującego z okupantem szefa policji Pana Yi. Opracowują plan w którym główną rolę powierzają studentce Wang. Dziewczyna ma uwieść Pana Yi by osłabić jego czujność i uczynić łatwym celem. Mimo wątpliwości i obaw zgadza się wziąć udział w spisku.

W gruncie rzeczy za każdym razem gdy spotykała się z Yi, czuła się oczyszczona, niczym w gorącej kąpieli; wszystko, co robiła, czyniła przecież dla sprawy.[s. 46-47]

Wypełniając zadanie Wang wkracza w świat politycznych elit przepełnionych bogactwem i blaskiem diamentów na smukłych palcach zamożnych kobiet. Oczarowana tym światem czeka, aż i ona otrzyma w prezencie ten szlachetny kamień, którego zakup ma świadczyć o jego przywiązaniu do niej.

Nikt teraz nie sprzedaje różowych diamentów – Jiazhi przypomniała sobie słowa Yi taitai.[s. 70]

Idealny moment, idealny plan. Czy wszystko może pójść zgodnie z planem gdy pojawia się pożądanie ?
Między słowami

Eileen Chang przyszła na świat 30 września 1920 roku w rodzinie Szanghajskich prominentów, której przodkiem był m.in. Li Hongzhang (chiński polityk, wojskowy i dyplomata).

Autorka uczęszczała do prestiżowej szkoły dla dziewcząt i w tym czasie zmieniła imię z Zhang Ying na Zhang Ailing pasujące do jej amerykańskiego imienia Eileen. Następnie rozpoczęła studia na Uniwersytecie w Hongkongu. Przejęcie miasta przez Japończyków podczas II Wojny Światowej zmusiło ją do powrotu do Szanghaju, gdzie krótko po powrocie wyszła za mąż za Hu Lanchenga – kolaboranta na usługach Japońskiego rządu. Szybko jednak doszło do rozwodu.

Po zakończeniu wojny Eileen Chang wróciła do Hongkongu, by w 1955 roku wyemigrować do Stanów Zjednoczonych. W 1956 roku poślubiła scenarzystę i sama zajęła się pisaniem scenariuszy dla hong kongijskich wytwórni filmowych. Zmarła w 1955 roku w swoim apartamencie w Los Angeles.

Autorka w sposób pośredni obrazuje warunki i nastroje panujące podczas okupacji japońskiej w jej kraju. Jest to dobrze widoczne podczas spotkań u Yi taitai, gdzie poruszane są kwestie czarnorynkowego handlu oraz we wspomnieniach Jiazhi. Można odnieść wrażenie, że Eileen Chang zawarła w opowiadaniu swoje własne wspomnienia z tego okresu, co dodaje mu większego realizmu.
Pośród gestów

Cóż jest takiego w tym opowiadaniu, że mnie zachwyciło ? Delikatnie zarysowane tło, stopniowo rosnącą napięcie i trzymający do ostatniej chwili w niepewności moment kulminacyjny utworu.

Akcja toczy się w ciągu jednego dnia, możemy więc momentami czuć się zagubieni natłokiem zdarzeń, ale finał rekompensuje początkowe trudności. Teraźniejszość miesza się ze wspomnieniami Jiazhi, co początkowo utrudnia czytanie, ale wraz z kolejnymi stronami to mija.

Spora ilość nazw i imion Chińskich może być dla Czytelników pewnym utrudnieniem w odbiorze tego niezbyt grubego dzieła. Warto więc w spokoju i skupieniu oddać się lekturze, by nie zaginąć w gąszczu postaci.

Jest to pozycja warta polecenia, zarówno jako wstęp do ekranizacji „Ostrożnie, pożądanie” w reżyserii Anga Lee, jak i dla samej tylko przyjemności czytania. Urokiem książki jest bowiem możliwość poznania bohatera od strony duszy i wgląd do jego myśli, czego w filmie często brakuje.

www.harudori.pl Piszę z Pasji do Azji

Główną bohaterką powieści jest studentka Wang Jiazhi. Uciekając przed okupacją Japońską wraz z pozostałymi studentami przenosi się do Hongkongu, by tam kontynuować studia. Obojętność jakiej doznają od mieszkańców wyspy, warunki w jakich przyszło im kontynuować naukę nie pozwalają im zapomnieć o byciu uchodźcami, i niebezpiecznie popycha w stronę radykalizmu.

Wieść o...

Pierwszy raz muszę przyznać, że film jest lepszy od książki. Jest ona bardzo króciutka i strasznie nie "czytelna". Akcja ledwie się rozpoczyna, jeśli można tak to ując, a już się kończy. Niestety, ale się zawiodłam.

Pierwszy raz muszę przyznać, że film jest lepszy od książki. Jest ona bardzo króciutka i strasznie nie "czytelna". Akcja ledwie się rozpoczyna, jeśli można tak to ując, a już się kończy. Niestety, ale się zawiodłam.