Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Chaotyczna: irytujący sposób opowiadania i kilka razy miałem ochotę przestać czytać, bo sposób prowadzenia narracji na zasadzie "teraz Wam coś powiem, ale za chwilę cofniemy się krok wstecz i zobaczycie że to jednak jest trochę inaczej" jest dosyć denerwujący. Plusem był pomysł na całą sytuację i na zestaw nietypowych bohaterów, same przemyślenia autora również często trafne i ciekawe. W mojej opinii zabrakło redakcji tego pomysłu i zaufania, że czytelnicy zrozumieją fabułę na 100 stron, bez efekciarskich zwrotów akcji co 3 rozdziały.

Chaotyczna: irytujący sposób opowiadania i kilka razy miałem ochotę przestać czytać, bo sposób prowadzenia narracji na zasadzie "teraz Wam coś powiem, ale za chwilę cofniemy się krok wstecz i zobaczycie że to jednak jest trochę inaczej" jest dosyć denerwujący. Plusem był pomysł na całą sytuację i na zestaw nietypowych bohaterów, same przemyślenia autora również często...

Dobry, klasyczny thriller. Główne postacie wiarygodnie zarysowane, akcja czytelna do prześledzenia i wiarygodna, tzn. szpiegostwo pokazane jako analityczna praca połączona z koniecznością walki w przypadku konfrontacji, a nie geniuszy którzy sami zbawiają świat.

Dobry, klasyczny thriller. Główne postacie wiarygodnie zarysowane, akcja czytelna do prześledzenia i wiarygodna, tzn. szpiegostwo pokazane jako analityczna praca połączona z koniecznością walki w przypadku konfrontacji, a nie geniuszy którzy sami zbawiają świat.

Z jednej strony widać ilość pracy włożonej w wywiady i zbieranie materiałów. Widać też realizm: to nie są kryminały Agaty Christie gdzie wiadomo, że zabił ktoś z ograniczonej grupy osób w odciętym od świata miejscu, a detektyw może wszystko wydedukować. Są tu źle zabezpieczone dowody, świadkowie którzy kłamią/mylą się/nie pamiętają, brak pieniędzy na biegłych, ciała odnalezione po upływie czasu czy brak jasnego motywu przez co na początku podejrzany jest cały świat. A mimo to się udaje wskazać sprawcę. Jednak wydaje mi się, że autorka mogła inaczej zredagować swoje rozdziały, bo z perspektywy czytelnika czułem się zawiedziony kiedy okazywało się że mordercą był stryjek Józio, który wystąpił raz na początku rozdziału mówiąc "A to miłe dziecko było, wielka szkoda", a 15 lat później (i 50 stron dalej) wydały go ślady DNA. To że śledczy muszą się przekopać przez taki chaos, nie powoduje że ja muszę to robić jako czytelnik i trochę zabrakło mi takiego poprowadzenia za rękę.

Z jednej strony widać ilość pracy włożonej w wywiady i zbieranie materiałów. Widać też realizm: to nie są kryminały Agaty Christie gdzie wiadomo, że zabił ktoś z ograniczonej grupy osób w odciętym od świata miejscu, a detektyw może wszystko wydedukować. Są tu źle zabezpieczone dowody, świadkowie którzy kłamią/mylą się/nie pamiętają, brak pieniędzy na biegłych, ciała...

Łatwo się czyta, a temat zapętlenia w czasie i wpływu znajomości przyszłości na teraźniejszość jest pokazany w sposób bardzo ciekawy. Minusem jest to, że bohater ma w sobie elementy Gary Stu i wszystkiego co mu potrzebne już miał sposobność się nauczyć. Dodatkowo moim zdaniem książka trochę traci przez niechronologiczne przedstawienie zdarzeń: wydawało mi się, że czasami niektóre w scenki są wplecione po to by coś uzasadnić, a nie żeby posunąć akcję do przodu.

Łatwo się czyta, a temat zapętlenia w czasie i wpływu znajomości przyszłości na teraźniejszość jest pokazany w sposób bardzo ciekawy. Minusem jest to, że bohater ma w sobie elementy Gary Stu i wszystkiego co mu potrzebne już miał sposobność się nauczyć. Dodatkowo moim zdaniem książka trochę traci przez niechronologiczne przedstawienie zdarzeń: wydawało mi się, że czasami...

Dość niska ocena spowodowana nieadekwatnością książki do reklamy jaką w nią włożono i w mojej ocenie słabo napisanymi scenami kumulacyjnymi. Uważam, że ta historia to potencjalnie dobry scenariusz na film, ale książka autorowi nie wyszła

Dość niska ocena spowodowana nieadekwatnością książki do reklamy jaką w nią włożono i w mojej ocenie słabo napisanymi scenami kumulacyjnymi. Uważam, że ta historia to potencjalnie dobry scenariusz na film, ale książka autorowi nie wyszła

Bardzo silną stroną książki oprócz obserwacji obyczajowych są postacie: niejednowymiarowe, dalekie od wyidealizowania, takie którym się kibicuje. Ciekawe jest spojrzenie na temat rasizmu z perspektywy osoby, która wyjeżdża do Ameryki z kraju gdzie byli tylko czarnoskórzy.

Bardzo silną stroną książki oprócz obserwacji obyczajowych są postacie: niejednowymiarowe, dalekie od wyidealizowania, takie którym się kibicuje. Ciekawe jest spojrzenie na temat rasizmu z perspektywy osoby, która wyjeżdża do Ameryki z kraju gdzie byli tylko czarnoskórzy.

Dosyć przeciętna zagadka kryminalna, ale zamierzam sięgnąć po dalsze części. Zwłaszcza na początku sposób pisania autorki mnie irytował (np. wyjaśnianie że bohaterka w podeszłym wieku jednak umie obsługiwać internet), ale rekompensowało to ciekawe przedstawienie wątków pobocznych i postaci drugoplanowych. Podobało mi się też wyjaśnienie: najważniejsze wątki sensownie wyjaśnione.

Dosyć przeciętna zagadka kryminalna, ale zamierzam sięgnąć po dalsze części. Zwłaszcza na początku sposób pisania autorki mnie irytował (np. wyjaśnianie że bohaterka w podeszłym wieku jednak umie obsługiwać internet), ale rekompensowało to ciekawe przedstawienie wątków pobocznych i postaci drugoplanowych. Podobało mi się też wyjaśnienie: najważniejsze wątki sensownie...

Jeśli chodzi o wrażenia z lektury to oceniłbym na 8/10, ale doceniam rozmach opowieści i wplecenie w akcję wszystkich różnic kulturowych, sposób w jaki bohater odkrywa Japonię i jak to na niego wpływa.

Jeśli chodzi o wrażenia z lektury to oceniłbym na 8/10, ale doceniam rozmach opowieści i wplecenie w akcję wszystkich różnic kulturowych, sposób w jaki bohater odkrywa Japonię i jak to na niego wpływa.

Książka z ogromnym marketingiem, więc ocena dosyć surowa: mocne 7 = bardzo przyjemna lektura.
Spodziewałem się kryminału, a to widzę bardziej powieść obyczajowa. Trochę babska książka, niemniej podobała mi się. Przez większą część lektury zastanawiałem się czy przeplatanie chronologii ma sens i moim zdaniem tak, bo dobrze budowało to napięcie. Duży plus za domknięcie wszystkich wątków, w tym wyjaśnienie zagadki kryminalnej.

Książka z ogromnym marketingiem, więc ocena dosyć surowa: mocne 7 = bardzo przyjemna lektura.
Spodziewałem się kryminału, a to widzę bardziej powieść obyczajowa. Trochę babska książka, niemniej podobała mi się. Przez większą część lektury zastanawiałem się czy przeplatanie chronologii ma sens i moim zdaniem tak, bo dobrze budowało to napięcie. Duży plus za domknięcie...

W książce zabrakło mi tego czegoś co zmusza do przerzucania stron dalej i nie pozwala się oderwać od lektury. Przez większość czasu brnąłem, dopiero ostatnie 20% czułem pełną satysfakcję z czytania. Mimo że uważam że książka mogłaby być kilkadziesiąt stron krótsza to doceniam ambicję i wyobraźnie autora. Mieszane uczucia ale sądzę że to książka ktorą na długo zapamiętam.

W książce zabrakło mi tego czegoś co zmusza do przerzucania stron dalej i nie pozwala się oderwać od lektury. Przez większość czasu brnąłem, dopiero ostatnie 20% czułem pełną satysfakcję z czytania. Mimo że uważam że książka mogłaby być kilkadziesiąt stron krótsza to doceniam ambicję i wyobraźnie autora. Mieszane uczucia ale sądzę że to książka ktorą na długo zapamiętam.

To co się rzuca w oczy to staranność wydania: tłumaczenie Julii Różewicz wydaje się bardzo pasujące m.in. dzięki zostawieniu czeskiego szyku zdania w niektórych miejscach czułem że czytam książkę czeskiego autora. Wrażenie robi też sposób wydania: książkę czytałem w wydaniu Dwóch sióstr z ilustracjami Hansa Tichy i sądzę że to miało duży wpływ na odbiór.
Ciekawe jest też Posłowie wydane od wydawnictwa.
Co do treści to uważam że książka dobrze się starzeje: mimo że została umiejscowiona w konkretnym czasie ma się wrażenie że cały czas jest aktualna. Zważywszy na to że została napisana przed II wojną światową to robi wrażenie przenikliwość utworu a chyba o to chodzi w dobrej antyutopii.

To co się rzuca w oczy to staranność wydania: tłumaczenie Julii Różewicz wydaje się bardzo pasujące m.in. dzięki zostawieniu czeskiego szyku zdania w niektórych miejscach czułem że czytam książkę czeskiego autora. Wrażenie robi też sposób wydania: książkę czytałem w wydaniu Dwóch sióstr z ilustracjami Hansa Tichy i sądzę że to miało duży wpływ na odbiór.
Ciekawe jest też...

Trafne obserwacje dotyczące tego co daje a czego nie daje nam inteligencja i jak jej używamy. Historia jest przekonywująca i dobrze pokazuje jak niedostosowanie emocjonalne może rodzić problemy przy ponadprzeciętnym IQ. Prezentacja akcji w formie dziennika głównego bohatera pokazuje jego ewolucję: moim zdaniem na szczególną uwagę zasługuje próba zrozumienia przez Charliego motywów działań jego rodziny, zwłaszcza wizyta u matki.
Ogólnie bardzo ciekawy pomysł, dobre dopasowanie stylu do aktualnego IQ bohatera. Minus to lekkie przegadanie końcówki, być może z powodu tego że powieść ewoluowała z krótszego opowiadania.

Trafne obserwacje dotyczące tego co daje a czego nie daje nam inteligencja i jak jej używamy. Historia jest przekonywująca i dobrze pokazuje jak niedostosowanie emocjonalne może rodzić problemy przy ponadprzeciętnym IQ. Prezentacja akcji w formie dziennika głównego bohatera pokazuje jego ewolucję: moim zdaniem na szczególną uwagę zasługuje próba zrozumienia przez Charliego...

Bardzo dobra książka z rozczarowującym zakończeniem.

Bardzo dobra książka z rozczarowującym zakończeniem.

Ciekawy pomysł, ale nierówna: chwilami bardzo wciągająca i zmuszająca do myślenia, chwilami przegadana i wymuszona. To dobra książka, jednak czegoś jej zabrakło.

Ciekawy pomysł, ale nierówna: chwilami bardzo wciągająca i zmuszająca do myślenia, chwilami przegadana i wymuszona. To dobra książka, jednak czegoś jej zabrakło.

Książka świetnie nadająca się na film, główny bohater rozwiązując sprawę spotyka ciekawe osoby a fabuła jest ciekawa. Szybko się czyta. Oprócz sprawy morderstwa, dobrze też pokazany wątek obyczajowy i warunki pracy prokuratorów. Zakończenie trochę naciągane, ciężko uwierzyć że prokuratorowi udaje się zmusić ludzi do takiego otwarcia się.

Książka świetnie nadająca się na film, główny bohater rozwiązując sprawę spotyka ciekawe osoby a fabuła jest ciekawa. Szybko się czyta. Oprócz sprawy morderstwa, dobrze też pokazany wątek obyczajowy i warunki pracy prokuratorów. Zakończenie trochę naciągane, ciężko uwierzyć że prokuratorowi udaje się zmusić ludzi do takiego otwarcia się.

Jeśli chodzi o literaturę młodzieżową, albo nawet dziecięcą, to uważam że ta książka jest wybitna. Ja przeczytałem mając prawie 40 lat więc moje oczekiwania są "troszkę" inne. Niemniej ciekawa pozycja, choć uważam że można było napisać lepsze zakończenie - pozostawia pewien niedosyt.

Jeśli chodzi o literaturę młodzieżową, albo nawet dziecięcą, to uważam że ta książka jest wybitna. Ja przeczytałem mając prawie 40 lat więc moje oczekiwania są "troszkę" inne. Niemniej ciekawa pozycja, choć uważam że można było napisać lepsze zakończenie - pozostawia pewien niedosyt.

Niestety po przeczytaniu dowiedziałem się że tłumaczenie Barbary Beaupré jest najsłabsze ze wszystkich dostępnych, nie zawiera całości tekstu (w tym najważniejszego rozdziału dotyczącego filozofii -Wielki Inkwizytor) i ma nieco zmienione zakończenie. Szkoda, bo teraz nie wiem czy to książka mi się nie spodobała, czy też książka jest dobra, a tłumaczenie słabe. Moje wrażenie jest takie że książka jest nierówna: miejscami bardzo trafne spostrzeżenia mieszają się z naiwnymi fragmentami np. gdzie wszyscy zdradzają swoje uczucia i uzewnętrzniają się przed obcymi. Rozważania filozoficzne Dostojewskiego są ciekawe, ale nie porwały mnie, a dodatkowo niektóre fragmenty dotyczyły za bardzo ówczesnej Rosji, aby pozostać aktualne do dziś. Zważywszy na objętość książki wątpię bym miał kiedyś sięgnąć po inne tłumaczenie, po to by się przekonać czy poprawi to mój odbiór powieści.

Niestety po przeczytaniu dowiedziałem się że tłumaczenie Barbary Beaupré jest najsłabsze ze wszystkich dostępnych, nie zawiera całości tekstu (w tym najważniejszego rozdziału dotyczącego filozofii -Wielki Inkwizytor) i ma nieco zmienione zakończenie. Szkoda, bo teraz nie wiem czy to książka mi się nie spodobała, czy też książka jest dobra, a tłumaczenie słabe. Moje wrażenie...

Zazwyczaj Agacie Christie udaje się mnie zmylić ale tym razem wykazałem czujność i prawidłowo wskazałem mordercę. Nie wiem tylko czy to moja zasługa czy tego że słuchałem audiobooka (Krzysztof Gosztyła). Być może gdybym czytał nie poszło by tak łatwo.

Zazwyczaj Agacie Christie udaje się mnie zmylić ale tym razem wykazałem czujność i prawidłowo wskazałem mordercę. Nie wiem tylko czy to moja zasługa czy tego że słuchałem audiobooka (Krzysztof Gosztyła). Być może gdybym czytał nie poszło by tak łatwo.