Ziarno prawdy

Trylogię z prokuratorem Szackim zaczęłam zupełnie na odwrót czyli od…końca. Zupełnie mi to jednak nie zepsuło czytelniczej przygody, szczególnie, że w każdej z części mamy zupełnie inną sprawę kryminalną do rozwiązania. Wbrew ogólnej opinii nie uważam też, że pierwsza część jest najgorsza, bo właśnie ona chyba przypadła mi do gustu najbardziej (jednak lubię gdy fabuła jak najmocniej trzyma się realizmu). Może to nie jest seria dorównująca serii z Mortką mojego ulubionego Chmielarza, jednak to dobra rozrywka dla wszystkich fanów polskich kryminałów.

Część druga „Ziarno prawdy” to już bardziej pogmatwana historia. Na plus – na pewno zmiana scenerii na uwielbiany przeze mnie Sandomierz. Tym razem nasz grumpy prokurator musi zmierzyć się z morderstwem wyglądającym na pierwszy rzut oka na mord rytualny. Mamy tu wiele wątków połączonych z historią żydowską oraz tajemnicami sprzed lat 7,5/10.

Trylogię z prokuratorem Szackim zaczęłam zupełnie na odwrót czyli od…końca. Zupełnie mi to jednak nie zepsuło czytelniczej przygody, szczególnie, że w każdej z części mamy zupełnie inną sprawę kryminalną do rozwiązania. Wbrew ogólnej opinii nie uważam też, że pierwsza część jest najgorsza, bo właśnie ona chyba przypadła mi do gustu najbardziej (jednak lubię gdy fabuła jak...

Kolejna zagadka kryminalna rozwiązana w towarzystwie Teodora Szackiego. Piękny Sandomierz, morderstwa i sprawa polsko-żydowska w tle. Wartka akcja, wciągająca fabuła no i to poczucie humoru.

Kolejna zagadka kryminalna rozwiązana w towarzystwie Teodora Szackiego. Piękny Sandomierz, morderstwa i sprawa polsko-żydowska w tle. Wartka akcja, wciągająca fabuła no i to poczucie humoru.

Najsłabsza ze wszystkich części trylogii o Teodorze Szackim. Wysłuchałam ją w formie audiobooka, mimo że ok. 10 lat temu już czytałam tę książkę, jednak nic z niej nie pamiętałam, więc postanowiłam do niej wrócić. I wcale się nie dziwię, że w ogóle nie pamiętałam treści, co więcej, nie spodziewam się, że tym razem zapamiętam ją na dłużej. Fabuła zapowiadała się ciekawie, początek był naprawdę wciągający, jednak im dalej, tym gorzej. Nudziły mnie wciskane co rusz przydługie dygresje, wywody dotyczące historii Żydów, wykłady na temat Biblii - wiem, że to miało na celu wzbogacenie wiedzy czytelnika, aby mógł lepiej zrozumieć kontekst całej tej historii. Ale jednak przecież miał to być kryminał, a akcji kryminalnej było tu jak na lekarstwo. Pod sam koniec książki dłużyzny były już nie do zniesienia, zupełnie jakby autor na siłę chciał napisać jak najwięcej stron.
Sama intryga wydała mi się dość mocno pogmatwana, pogubiłam się w niej, ale chyba sama jestem sobie winna, bo czasem z nudów po prostu nie mogłam się skupić na treści.
UWAGA, SPOJLER: to, że Basia zdradziła męża z Szackim było w moim mniemaniu niesmaczne i zwyczajnie przykre. Serio nie można było sobie darować takiego wątku? Basia była moją ulubioną postacią, nic nie wskazywało na to, że jest nieszczęśliwa w małżeństwie, aż tu nagle takie coś. Szkoda, wg mnie było to niepotrzebne, nic nie wniosło do fabuły, poza niesmakiem i jednak trochę żenadą.

Najsłabsza ze wszystkich części trylogii o Teodorze Szackim. Wysłuchałam ją w formie audiobooka, mimo że ok. 10 lat temu już czytałam tę książkę, jednak nic z niej nie pamiętałam, więc postanowiłam do niej wrócić. I wcale się nie dziwię, że w ogóle nie pamiętałam treści, co więcej, nie spodziewam się, że tym razem zapamiętam ją na dłużej. Fabuła zapowiadała się ciekawie,...

Szadzki sie rozkręca i chyba jest jeszcze bardziej przystojny w mojej wyobraźni :P i kolejna ciekawa zagadka kryminalna ze smutnym i wstydliwym dla Polaków tłem historycznym. Jest w tej historii również pewien faktor edukacyjny, mam nadzieję że wystarczjąco dostrzegalny, bo anysemitizm niestety nadal żyje pośród nas.

Szadzki sie rozkręca i chyba jest jeszcze bardziej przystojny w mojej wyobraźni :P i kolejna ciekawa zagadka kryminalna ze smutnym i wstydliwym dla Polaków tłem historycznym. Jest w tej historii również pewien faktor edukacyjny, mam nadzieję że wystarczjąco dostrzegalny, bo anysemitizm niestety nadal żyje pośród nas.

Szadzki cały on :) losy rodzinne nieco się rozeszły w szwach ale moze wyjdzie patchwork? 😉
Dobra intryga do samego konca trzyma niewiadoma. Wymaga jednak skupienia i wyłapania szczegółów w trakcie.
Polecam

Szadzki cały on :) losy rodzinne nieco się rozeszły w szwach ale moze wyjdzie patchwork? 😉
Dobra intryga do samego konca trzyma niewiadoma. Wymaga jednak skupienia i wyłapania szczegółów w trakcie.
Polecam

Bez porównania, duże lepsza od "Uwikłania". Przede wszystkim jest akcja, różne wątki bez udziwnień, dobrze się czyta jak na kryminał przystało. Sam wątek też ciekawy, dużo prawdziwych informacji z różnych dziedzin, a przede wszystkim malowniczy opis Sandomierza. Miłoszewski obrazowo opisuje poszczególne sytuacje, jak również postacie, przez to książka jest ciekawsza i pobudza zmysły. Z przyjemnością sięgam po kolejny tom.

Bez porównania, duże lepsza od "Uwikłania". Przede wszystkim jest akcja, różne wątki bez udziwnień, dobrze się czyta jak na kryminał przystało. Sam wątek też ciekawy, dużo prawdziwych informacji z różnych dziedzin, a przede wszystkim malowniczy opis Sandomierza. Miłoszewski obrazowo opisuje poszczególne sytuacje, jak również postacie, przez to książka jest ciekawsza i...

Lepsza niż pierwsza część serii. Prowokuje do zwiedzenia Sandomierza ponownie.

Lepsza niż pierwsza część serii. Prowokuje do zwiedzenia Sandomierza ponownie.

To jest absolutny pewniak. Autor obdarzony niesamowitą inteligencją i poczuciem humoru.

To jest absolutny pewniak. Autor obdarzony niesamowitą inteligencją i poczuciem humoru.

Pewnie sporo osób kojarzy Sandomierz z Ojcem Mateuszem. Mi osobiście kojarzy się z zabytkową starówką, Bramą Opatowską oraz drugim tomem historii prokuratora Szackiego.

Prokurator prosto ze stolicy, po zakończonym spektakularnie śledztwie, trafia do Sandomierza i postanawia zostać trochę dłużej. Zajmując się mało istotnymi tematami, w końcu dostaje trupa. Sprawa zaczyna być niebezpiecznie powiązana z tematami religijnymi, pewnymi rytuałami. Szacki zaczyna walkę na czas z psychopatą, mediami oraz samym sobą.

Może zacznę o tego co mi się podobało. Pewnie kiepsko to zabrzmi, ale morderstwa zostały świetnie przemyślane i dopracowane. Podobał mi się rozbudowany wątek historyczny miasta. Wpadło mi sporo ciekawostek o pięknym Sandomierzu. Niestety, przytłoczyły mnie wątki antysemickie, narodościowe, nacjonalistyczne. Szczerze mówiąc, zbyt przegadane fragmenty opuszczałam lub czytałam „po łebkach”. Byłam ciekawa rozwiązania zagadki a nie interesowały mnie wywody o żołnierzach wyklętych czy nazistach. Całość oceniam na 7/10 gdyż sama zagadka była fenomenalna.

Pewnie sporo osób kojarzy Sandomierz z Ojcem Mateuszem. Mi osobiście kojarzy się z zabytkową starówką, Bramą Opatowską oraz drugim tomem historii prokuratora Szackiego.

Prokurator prosto ze stolicy, po zakończonym spektakularnie śledztwie, trafia do Sandomierza i postanawia zostać trochę dłużej. Zajmując się mało istotnymi tematami, w końcu dostaje trupa. Sprawa zaczyna...

Bardzo dobra. Jak cała trylogia.

Bardzo dobra. Jak cała trylogia.