Zbrodnie prawie doskonałe. Policyjne Archiwum X
- Kategoria:
- reportaż
- Wydawnictwo:
- Znak
- Data wydania:
- 2018-02-26
- Data 1. wyd. pol.:
- 2018-02-26
- Liczba stron:
- 384
- Czas czytania
- 6 godz. 24 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788324053346
- Tagi:
- archiwum X niewyjaśnione zbrodnie przestępstwo zbrodnia kara literatura polska reportaż policjanci
- Inne
Lubisz czytać kryminały? To tak jak jeden z policjantów z Archiwum X. W nich prawda zawsze wychodzi na jaw, policjanci wygrywają, a sprawiedliwości staje się zadość.
Ale w prawdziwym życiu nie zawsze tak bywa.
Krakowska sprawa „skóry”, bestialskie morderstwo premiera Jaroszewicza, dziwne „samobójstwo” młodej dziewczyny w Łodzi – te i inne sprawy łączy jedno: ofiarom w brutalny sposób odebrano życie, a sprawcy długo pozostawali lub nadal pozostają nieuchwytni. Gdy działania policji, prokuratury i sądów zawodzą, policjanci z Archiwum X, tajnych zespołów do spraw niewykrytych zabójstw, są dla rodzin ofiar ostatnią nadzieją.
Reporterka Iza Michalewicz jako pierwsza dotarła do akt sądowych, zyskała zaufanie policjantów, świadków i rodzin ofiar. W trzymających w napięciu reportażach, z niezwykłą dbałością o szczegóły, opisuje zbrodnie (prawie) doskonałe. Ujawnia motywacje i metody działania morderców, przybliża sylwetki tych, którzy ich ścigają. I uparcie szuka odpowiedzi na dręczące ją pytanie: czy to możliwe, że o naszym życiu i śmierci, zbrodni i karze nieraz decyduje zwykły przypadek?
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Książki autora
Podobne książki
Oficjalne recenzje
Nie/rozwiązane
Dlaczego? To chyba najważniejsze i najbardziej intrygujące pytanie jakie pojawia się, gdy myślimy o głównym aspekcie zbrodni. Pozbawienia człowieka życia z premedytacją i przekonaniem, coś dziejącego się pozornie daleko od nas, a tak naprawdę mające miejsce bliżej, niż może nam się wydawać. Jednak aby dojść do jakichkolwiek wniosków, najpierw należy znaleźć sprawcę, a to nie jest łatwa sztuka, czasem graniczy wręcz z niemożliwością.
Najlepiej oddają to śledztwa, które nie kończą się w przeciągu tygodnia czy nawet krótszego czasu, ale te trwające latami. Nie tyle porzucane, co odkładane w czasie, gdy inna osoba, a może technologia sprawi, że przestępca wyjdzie na jaw. Między innymi te kwestie poruszane są w książce Izy Michalewicz – „Zbrodnie prawie doskonałe. Policyjne Archiwum X”. Wspomniane w tytule archiwum to właśnie miejsce, gdzie nierozwiązane dotąd sprawy ponownie trafiają do sprawdzenia, dzięki czemu w przeciwieństwie do pierwszego podejścia udaje się oddać należycie sprawiedliwość.
Same pracujące tam osoby zasługują na uwagę. Często są to policjanci, którzy wiążą normalną służbę z pracą po godzinach. Nie jest to służba zbyt dobrze płatna, a przy tym pochłania ogrom czasu. Niektórzy funkcjonariusze wracają z emerytur, by zasilić te niewielkie, ale jakże pożyteczne jednostki. To trudna praca, tylko dla tych, którzy są skłonni się jej poświęcić. Znalezienie zabójcy po latach to wspaniałe doświadczenie, ale stos teczek, które czekają na swoją kolej może przytłoczyć, szczególnie, że personelu jest zazwyczaj jak na lekarstwo.
Iza Michalewicz świetnie oddaje dualizm, trud jaki wiąże się z często straceńczą próbą ponownego zmierzenia się z zagadkami sprzed lat. Dostrzega fatalizm jaki wiąże się z takim zajęciem. Zazwyczaj dostając do ręki pozycję o zbrodniach, można odnieść wrażenie, że wszystko bezwiednie się udaje. Tutaj tak nie jest. Często ogromny wysiłek nie jest wynagradzany, wiele tropów nawzajem się wyklucza i nawet jeśli przeczucie coś sugeruje, bez dowodów nie sposób go potwierdzić.
Autorka nie zadowala się powierzchownymi faktami, niezbędnym minimum z akt i rozmów. Kopie głębiej, zagląda pod skórę. Przypomina w tym Barbarę Seidler i jej reportaże sądowe. Podobnie jak ona poszukuje szerszej perspektywy, większego obrazu, który pomoże nie tyle nawet określić przebieg zbrodni, co środowisko, motywy i psychikę sprawcy. Poszukuje tego mitycznego dlaczego, bodźca wywierającego taki a nie inny efekt.
Widać to w poszczególnych rozdziałach, gdzie wielkie, medialne sprawy przenikają się z mniejszymi, na swój sposób bardziej intymnymi. Michalewicz ma w sobie empatię i determinację, kapitalnie radzi sobie zarówno w systematyzowaniu bałaganu związanego z sprawą Jaroszewiczów, ale też zniknięciem matki z dziećmi w niewielkiej miejscowości. Jej podejście czyni różnicę, pozbawia pancernej szyby oddzielającej nas od tych wydarzeń i pozwala przyjrzeć się im z bliska. Z emocjami pełnymi złości, rozczarowania, ale i współczucia.
Spektrum przytoczonych w książce przedsięwzięć, mnogość perspektyw i wyzierająca prawda, pozbawiona znanej nam telewizyjnej otoczki, to kilka z wielu powodów, dla których warto sięgnąć po „Zbrodnie prawie doskonałe”. To cykl znakomicie napisanych reportaży śledczych, które od taniej sensacji wolą rzetelną i dokładną analizę każdego przypadku. Zwycięstwa są tu pojedyncze, za to zderzenia z niezłomną materią częste. Policjanci przypominają tu ostatnich sprawiedliwych, którzy robią co mogą i próbują nie zatracić się w swoich dociekaniach. Iza Michalewicz pokazała, że rzeczywistość jest o wiele bardziej złożona i atrakcyjna od fikcji. Cieszy to tym bardziej, że ciąg dalszy ma wkrótce nastąpić i jeśli utrzyma poziom tego otwarcia z pewnością nie będzie można tego przegapić.
Patryk Rzemyszkiewicz
OPINIE i DYSKUSJE
Świetny zbiór reportaży o różnych zbrodniach - niektórych niewyjaśnionych, innych wyjaśnionych po jakimś czasie. Niektóre przypadki opisują pójście policji i prokuratury po linii najmniejszego oporu, inne - zwykłą nieudolność organów ściagania. Okazuje się, że przypadki takie jak Tomasza Komendy nie są wcale szczególnie wyjątkowe. Gorąco polecam.
Świetny zbiór reportaży o różnych zbrodniach - niektórych niewyjaśnionych, innych wyjaśnionych po jakimś czasie. Niektóre przypadki opisują pójście policji i prokuratury po linii najmniejszego oporu, inne - zwykłą nieudolność organów ściagania. Okazuje się, że przypadki takie jak Tomasza Komendy nie są wcale szczególnie wyjątkowe. Gorąco polecam.
Pokaż mimo to33/52
33/52
Pokaż mimo toNiesamowite historie, o niektórych się słyszało. Ogrom pracy Autorki włożony w powstanie tego reportażu. Jednocześnie bolesna wręcz nieudolność polskiej milicji, później policji i prokuratury. Wierzyć się nie chce, że taki brak kompetencji króluje/królował w szeregach policji/milicji. Doskonała postawa śledczych z Archiwum X. Takich właśnie ludzi potrzeba...no ale jest jak jest.
Niesamowite historie, o niektórych się słyszało. Ogrom pracy Autorki włożony w powstanie tego reportażu. Jednocześnie bolesna wręcz nieudolność polskiej milicji, później policji i prokuratury. Wierzyć się nie chce, że taki brak kompetencji króluje/królował w szeregach policji/milicji. Doskonała postawa śledczych z Archiwum X. Takich właśnie ludzi potrzeba...no ale jest jak...
więcej Pokaż mimo toZnakomita praca. Szczególnie polecam historię zabójstwa Państwa Jaroszewiczów.
Znakomita praca. Szczególnie polecam historię zabójstwa Państwa Jaroszewiczów.
Pokaż mimo toCiekawa pozycja wśród tych opisujących najbardziej tajemnicze polskie zbrodnie. Jednak niestety czasami narracja jest tak chaotyczna, że można się pogubić. Dla mnie najmniej interesujący był rozdział o zbrodni popełnionej na małżeństwie Jaroszewiczów - przydługi i po prostu nudny. Plus za podawanie dokładnych opisów miejsc zbrodni, ofiar itp.
Ciekawa pozycja wśród tych opisujących najbardziej tajemnicze polskie zbrodnie. Jednak niestety czasami narracja jest tak chaotyczna, że można się pogubić. Dla mnie najmniej interesujący był rozdział o zbrodni popełnionej na małżeństwie Jaroszewiczów - przydługi i po prostu nudny. Plus za podawanie dokładnych opisów miejsc zbrodni, ofiar itp.
Pokaż mimo toKsiążka napisana rzetelnie, jednak w mojej opinii niektóre opisy są zbyt drastyczne. Rozumiem, że autorka chciała dobitnie ukazać dramaty i tragedie rodzin, które oczywiście nie podlegają kwestionowaniu, jednak szczegółowe opisywanie zbrodni sprawiło, że czułam się bardzo przybita po lekturze. Może taki był zamysł autorki, ostrzegam jednak przyszłych czytelników, że ogrom zła, patoglogi i ogólnego przygnębienia może spraqic, że jakiś ciężar może w Was zostać na dłużej.
Książka napisana rzetelnie, jednak w mojej opinii niektóre opisy są zbyt drastyczne. Rozumiem, że autorka chciała dobitnie ukazać dramaty i tragedie rodzin, które oczywiście nie podlegają kwestionowaniu, jednak szczegółowe opisywanie zbrodni sprawiło, że czułam się bardzo przybita po lekturze. Może taki był zamysł autorki, ostrzegam jednak przyszłych czytelników, że ogrom...
więcej Pokaż mimo toDobra lektura z jednym ale. Tytuł i opis sugerowałyby, że opisane sprawy znalazły swoje rozwiązanie po latach, natomiast większość opisanych przypadków dalej pozostaje bez zakończenia. Ale mimo to dobrze wykonana praca przez autorkę.
Dobra lektura z jednym ale. Tytuł i opis sugerowałyby, że opisane sprawy znalazły swoje rozwiązanie po latach, natomiast większość opisanych przypadków dalej pozostaje bez zakończenia. Ale mimo to dobrze wykonana praca przez autorkę.
Pokaż mimo toKawał dobrej, reporterskiej roboty, chylę czoła przed Panią Michalewicz.
Nie bez powodu jest nagradzaną dziennikarką.
Straszne, że to ona jest bardziej dociekliwa, zaznajomiona z technikami kryminalistycznymi oraz bystra, niż 90% policjantów będących na miejscu zbrodni... i jeszcze leniwi, nieprzystępni prokuratorzy, olewający swoje obowiązki, debilni, niedouczeni policjanci, dopełniają beznadziejny obraz polskiej 'sprawiedliwości'... Strach w tym kraju umrzeć w wyniku zabójstwa, bo wszystko zamiotą pod dywan... 😳
Najbardziej niewiarygodna, skandalicznie spaprana, dokładnie opisana sprawa śmierci byłego premiera Piotra Jaroszewicza i jego antypatycznej żonki...
Włosy się jeżą na głowie!!!
I wcale nie widać wielkiej poprawy, tak bardzo jesteśmy zacofani w stosunku do amerykańskich służb...
Ech, czekam na zapowiadany cd.
Makabry nigdy dość... 😈
Kawał dobrej, reporterskiej roboty, chylę czoła przed Panią Michalewicz.
więcej Pokaż mimo toNie bez powodu jest nagradzaną dziennikarką.
Straszne, że to ona jest bardziej dociekliwa, zaznajomiona z technikami kryminalistycznymi oraz bystra, niż 90% policjantów będących na miejscu zbrodni... i jeszcze leniwi, nieprzystępni prokuratorzy, olewający swoje obowiązki, debilni, niedouczeni...
Książka na prawdę wciągająca, ale niechlujnie napisana. Momentami skacząca po faktach i wydarzeniach przez co ciężko nadążyć
Książka na prawdę wciągająca, ale niechlujnie napisana. Momentami skacząca po faktach i wydarzeniach przez co ciężko nadążyć
Pokaż mimo toHistorie ciekawe, choć ogólnie mam różne zarzuty do tej książki. Dość chaotyczna struktura, bo w element głównej opowieści rozdziału są wplecione inne, a także historia samego Archiwum X. No i delikatny zawód, bo liczyłam na to, że skoro tytuł mówi o zbrodniach PRAWIE doskonałych, to wszystkie zostały przez Archiwum X rozwiązane. Niestety nie.
Historie ciekawe, choć ogólnie mam różne zarzuty do tej książki. Dość chaotyczna struktura, bo w element głównej opowieści rozdziału są wplecione inne, a także historia samego Archiwum X. No i delikatny zawód, bo liczyłam na to, że skoro tytuł mówi o zbrodniach PRAWIE doskonałych, to wszystkie zostały przez Archiwum X rozwiązane. Niestety nie.
Pokaż mimo to