Patronat LC
Patronat LC- Patronat LC
Gniew
- Kategoria:
- kryminał, sensacja, thriller
- Cykl:
- Teodor Szacki (tom 3)
- Seria:
- Mroczna Seria
- Wydawnictwo:
- W.A.B.
- Data wydania:
- 2014-10-08
- Data 1. wyd. pol.:
- 2014-10-08
- Liczba stron:
- 380
- Czas czytania
- 6 godz. 20 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788328009356
- Tagi:
- Teodor Szacki
- Inne
Gniew to pożegnanie z Szackim, jednym z najbardziej znanych bohaterów kryminalnych w Polsce, dostrzeżonym i docenionym na świecie, co potwierdzają recenzje i wyróżnienia dla kolejnych wydań książek Zygmunta Miłoszewskiego za granicą.
Prestiżowy „Publisher’s Weekly” w recenzji "Uwikłania" napisał, że czytelnicy będą chcieli kontynuacji losów prokuratora Szackiego. I trochę żal, że autor – równie stanowczo jak swego czasu Artur Conan Doyle – obwieścił koniec przygód swojego bohatera!
25 listopada 2013 prokurator Teodor Szacki zostaje wezwany do zrujnowanego bunkra koło poniemieckiego szpitala miejskiego. W czasie robót drogowych odnaleziono tam stary szkielet. Szacki bezrefleksyjnie „odfajkowuje Niemca”, jak się tutaj nazywa wojenne szczątki, i każe przekazać je uczelni medycznej, gdzie wiecznie brakuje eksponatów do celów dydaktycznych. Nie przypuszcza, że to, co wydawało się końcem rutynowej procedury, jest początkiem najtrudniejszej sprawy w jego prokuratorskiej karierze. Sprawy, która pozbawi go prawniczego dystansu, zmusi do wyborów ostatecznych i okaże się ostatnim dochodzeniem prokuratora Teodora Szackiego.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Szukamy ofert...Patronaty LC
Książki autora
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Skazani na Olsztyn
Z wielką niecierpliwością czekałem na ostatnią (podobno) część cyklu o prokuratorze Teodorze Szackim, bardzo udanie zapoczątkowanego „Uwikłaniem” i równie efektownie kontynuowanego „Ziarnem prawdy”. W mojej ocenie obydwie te książki stanowią właściwie osobny podgatunek powieści kryminalnej, i to nie tylko na krajowym podwórku. Rzadko kiedy tak mało istotną rolę, jak w książkach Miłoszewskiego, odgrywa w powieści kryminalnej odpowiedź na fundmentalne pytanie „kto zabił?”, a w zamian tak istotne stają się perypetie obyczajowe głównego bohatera, język dialogów, trafność opisów i refleksji. Do tego dochodzi soczysta publicystyka, piętnująca m.in. lokalnych włodarzy, w tym przypadku Olsztyna.
Trzeba przyznać, że po prostu znakomite są filipiki Miłoszewskiego pod adresem olsztyńskich projektantów i urbanistów, których dokonania autor określa w pewnym momencie jako puszczenie pawia w przestrzeń publiczną. Dostaje się też lokalnym patriotom, przywiązanym do wielokrotnie pojawiającego się motywu jedenastu jezior w granicach miasta. No właśnie, jeżeli miałbym coś do zarzucenia autorowi tych olsztyńskich obserwacji, to zbyt częste ogrywanie tych samych motywów. Faktem jest, że na Ziemiach Odzyskanych nowi gospodarze pod względem zagospodarowania przestrzennego poczynali sobie wręcz po barbarzyńsku. Zauważyłem to już jako dzieciak, jadący na kolonie do Giżycka: imponujące, klasyczne budynki z czerwonej cegły i nabżdżone pomiędzy nimi współczesne kloce. Temat jest z pewnością warty zauważenia, podobnie jak specyficzna synchronizacja olsztyńskiej sygnalizacji świetlnej, ale żeby aż tyle razy?
Nieco poniżej oczekiwań wypadła również warstwa obyczajowa. Relacje Szackiego z przyjaciółką Żenią oraz z córką nie są, niestety, opisane z takim polotem i autentyzmem, jak to się działo choćby w „Uwikłaniu”, gdzie np. romans Szackiego z dziennikarką Moniką to proza psychologiczna naprawdę wysokich lotów, a nie tylko narracyjny wypełniacz. Widać, że w kolejnych odsłonach swojej trylogii Miłoszewski coraz bardziej przenosi punkt ciężkości z kreowania realistycznych, pełnokrwistych postaci na rzecz bohaterów świadomie jednowymiarowych, karykaturalnych. O ile w pierwszej części żona Szackiego czy kochanka były postaciami jak najbardziej serio, o tyle w „Ziarnie prawdy” pojawiło sie już więcej osób o niemal komiksowej proweniencji, jak np. seksowna sędzia Tatarska. W „Gniewie” ta tendencja nasiliła się jeszcze bardziej i w rezultacie proporcje osób „realnych”, jak sam Szacki czy jego córka Helena, do tych „spłaszczonych”, obdarzonych zabawnymi nazwiskami, przechyliły się wyraźnie na korzyść tych drugich.
Więcej umowności i humoru to, rzecz jasna, nic złego, tyle że przełamywanie powagi humorem nie zawsze się sprawdza – w przypadku „Gniewu” zabieg ten niezbyt skutecznie wspiera bardzo poważną tematykę przemocy domowej, z którą autor postanowił się zmierzyć. Gdy powieściowe kontrasty stają się zbyt znaczne, gdy drastyczne opisy domowej gehenny sąsiadują z zabawnymi zachowaniami takich postaci, jak Myślimir Szcząchor czy Ludwik Frankenstein, powieść trochę traci - zarówno na walorach edukacyjnych, jak też rozrywkowych.
Odrębną kwestia jest samo zakończenie. Uwzględniając osoby, które lekturę „Gniewu” mają dopiero przed sobą, powiem jedynie, że finał rozczarował mnie i zdezorientował. Być może o taki właśnie efekt autorowi chodziło. Jeżeli tak, to brzydko się zabawił.
Trochę powybrzydzałem, ale też poprzeczka moich oczekiwań wobec Miłoszewskiego była zawieszona jak dla Siergieja Bubki. Nie twierdzę, że autor ją strącił, ale jednak w moim osobistym rankingu ustawiam „Gniew” na trzecim miejscu, za „Uwikłaniem” i „Ziarnem prawdy”. Poprzestanie na zaledwie trzech częściach cyklu o Teodorze Szackim nie jest może aż tak złą decyzją, pod warunkiem jednak, że kolejne powieści Zygmunta Miłoszewskiego nie będą przypominały „Bezcennego”, ale najlepsze fragmenty jego poprzedniczek.
Bogusław Karpowicz
Oceny
Książka na półkach
- 16 958
- 3 897
- 3 379
- 422
- 175
- 173
- 123
- 122
- 98
- 96
OPINIE i DYSKUSJE
Gorsza niż poprzedni tom, ale nie odbiega jakoś mocno od dobrego poziomu serii. Postacie ciekawie zarysowane. Intryga interesująca. Ciekawie powiązanie bohatera i akcji z lokalizacją. Przeszkadzała mi, jak zawsze w tego typu książkach, nowoczesna maniera kryminałów, gdzie autorzy prześcigają się by stworzyć sytuacje, które nigdy nie wydarzają się w normalnym życiu (pułapki, tajne stowarzyszenia, mściciele jak z Marvela). I takie też jest chyba zakończenie.
Niemniej, trzyma w napięciu. Ok. Polecam. Czytane 10, czy nawet kilkanaście lat temu.
Gorsza niż poprzedni tom, ale nie odbiega jakoś mocno od dobrego poziomu serii. Postacie ciekawie zarysowane. Intryga interesująca. Ciekawie powiązanie bohatera i akcji z lokalizacją. Przeszkadzała mi, jak zawsze w tego typu książkach, nowoczesna maniera kryminałów, gdzie autorzy prześcigają się by stworzyć sytuacje, które nigdy nie wydarzają się w normalnym życiu (pułapki,...
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toZakończyłam trylogię o prokuratorze Szackiem i podobała mi się. Dobrze napisana, z niektórymi nudniejszymi fragmentami bez większych fajerwerków czytelniczych.
Zakończyłam trylogię o prokuratorze Szackiem i podobała mi się. Dobrze napisana, z niektórymi nudniejszymi fragmentami bez większych fajerwerków czytelniczych.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toOstatnia cześć przygód prokuratora Szackiego. Nie wiem czy to adekwatne słowo "przygód" ale na pewno historia która zechcecie przeczytać może konkurować z najlepszymi kryminałami. Konkretne, mocne dzieło z dawką czarnego humoru. Zdecydowanie polecam.
Ostatnia cześć przygód prokuratora Szackiego. Nie wiem czy to adekwatne słowo "przygód" ale na pewno historia która zechcecie przeczytać może konkurować z najlepszymi kryminałami. Konkretne, mocne dzieło z dawką czarnego humoru. Zdecydowanie polecam.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toTrzeci tom z prokuratorem Szackim, a jak zwykle zaczélam od konca. Nie mialo to jednak jakiegos wiékszego znaczenia. Nie czulam zagubienia i miszmaszu z poprzednimi czésciami. Tak sie zlozylo, ze o autorze duzo slyszalam, a dopiero teraz sié z Jego twórczoscia zapoznalam. Powoli sie rozkrecalo...Sam temat przemocy domowej , interesujáco przedstawiony. Przystojny, szpakowaty prokurator wzbudza sympatié, jego pomocnik, równiez. Do stylu pisania autora latwo sie przekonac, mi przypadl do gustu. Ktos tu pisal, ze nie zrozumial zakonczenia...ja tez. Tak sie zastanawialam skád nagle ni z gruszki ni z pietruszki takie zainteresowania pracá Szackiego i euforia u pewnej mlodej osoby...ale to byl celowy zabieg...nie chce zdradzac zbyt wiele. Mam dwa poprzednie tomy, wiec przeczytam niebawem. Dalam 7ke, a u mnie to bardzo wysoka nota.
Trzeci tom z prokuratorem Szackim, a jak zwykle zaczélam od konca. Nie mialo to jednak jakiegos wiékszego znaczenia. Nie czulam zagubienia i miszmaszu z poprzednimi czésciami. Tak sie zlozylo, ze o autorze duzo slyszalam, a dopiero teraz sié z Jego twórczoscia zapoznalam. Powoli sie rozkrecalo...Sam temat przemocy domowej , interesujáco przedstawiony. Przystojny, szpakowaty...
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toTo zakończenie to chyba zabezpieczenie emerytury autora - gdyby poczuł, że chce znacząco sobie dorobić, wystarczy aby napisał kolejny tom.
To zakończenie to chyba zabezpieczenie emerytury autora - gdyby poczuł, że chce znacząco sobie dorobić, wystarczy aby napisał kolejny tom.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to*Wzruszenie ramionami* Nie rozumiem zakończenia.
*Wzruszenie ramionami* Nie rozumiem zakończenia.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toKoniec przygody z Teodorem Szackim. Podobała mi się. Tym razem prokurator ma do czynienia z mordercą, który wymierza sprawiedliwość katom, którzy stosowali przemoc w rodzinie. Myślę sobie, że właśnie państwo nie robi nic dobrego, dla poszkodowanych, nie zmienia się nic na lepsze w tym kierunku. Ileż to razów słyszy się o przemocy, o problemach alkoholowych w rodzinie? Co do treści. Podoba mi się fakt, że bohater nie tylko spełnia się w roli przedstawiciela prawa, ale i w roli ojca. Jego córka była porwana. Sama też metoda „zabijania” oprawców była mistrzowska. Dodatkowo jest komizm w treści, by nazwać komisarza Janem Pawłem Bierutem… Książka na plus.
Koniec przygody z Teodorem Szackim. Podobała mi się. Tym razem prokurator ma do czynienia z mordercą, który wymierza sprawiedliwość katom, którzy stosowali przemoc w rodzinie. Myślę sobie, że właśnie państwo nie robi nic dobrego, dla poszkodowanych, nie zmienia się nic na lepsze w tym kierunku. Ileż to razów słyszy się o przemocy, o problemach alkoholowych w rodzinie? Co do...
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toWątek kryminalny najlepszy z trylogii, akcja niebywale wciągająca. Zabrakło kontynuacji wątków z poprzedniego tomu. Końcówka domagająca się domknięcia.
Wątek kryminalny najlepszy z trylogii, akcja niebywale wciągająca. Zabrakło kontynuacji wątków z poprzedniego tomu. Końcówka domagająca się domknięcia.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toTrzecie i ostatnie spotkanie z prokuratorem Szackim. Tym razem w Olsztynie (który ma aż jedenaście jezior).
Prokurator Szacki mierzy się ze znalezieniem zabójcy mężczyzny, który stracił swoje życie w wyjątkowo okrutnych okolicznościach. W toku śledztwa okazuje się, że przykładny współwłaściciel biura turystycznego nie stronił w zaciszu czterech ścian od przemocy domowej. Czy prokuratorowi uda się odnaleźć sprawcę? A może w morderstwo jest zamieszane więcej osób?
Powieść czytało się bardzo dobrze, chociaż Autor wprowadził sporo wątków i postaci, które spokojnie można by pominąć bez większej straty dla kryminalnej intrygi.
Co istotne - Autor dotyka w powieści bardzo ważnego tematu, jakim jest przemoc domowa, jakie ma oblicza i jakie konsekwencje niesie obojętność, opieszałość, próby bagatelizowania problemu.
Muszę przyznać, że zakończenie historii mnie zaskoczyło i... rozczarowało. Mam jednak cichą nadzieję, że może kiedyś Szacki rozwikłać jakąś kryminalną zagadkę i, mimo zapowiedzi Autora, nie jest to ostateczne pożegnanie.
Trzecie i ostatnie spotkanie z prokuratorem Szackim. Tym razem w Olsztynie (który ma aż jedenaście jezior).
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toProkurator Szacki mierzy się ze znalezieniem zabójcy mężczyzny, który stracił swoje życie w wyjątkowo okrutnych okolicznościach. W toku śledztwa okazuje się, że przykładny współwłaściciel biura turystycznego nie stronił w zaciszu czterech ścian od przemocy domowej....
Plus za miejsce akcji - Olsztyn, poruszenie ważnego tematu przemocy domowej, kreację postaci oraz język, który sprawia, że niemalże każdy wers powieści czyta się z przyjemnością. Co do samej fabuły, niejednokrotnie miałam wrażenie, że ominęłam jakiś fragment, albo inspektor Szacki odkrył coś za plecami czytelnika. Fanem nieoczywistego zakończenia tej trylogii również nie jestem.
Plus za miejsce akcji - Olsztyn, poruszenie ważnego tematu przemocy domowej, kreację postaci oraz język, który sprawia, że niemalże każdy wers powieści czyta się z przyjemnością. Co do samej fabuły, niejednokrotnie miałam wrażenie, że ominęłam jakiś fragment, albo inspektor Szacki odkrył coś za plecami czytelnika. Fanem nieoczywistego zakończenia tej trylogii również nie...
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo to