Nie wem skąd pomysł na ten tytuł i na taką okładkę. Moim zdaniem tytuł powinien brzmieć ,,Dwunastu egoistóŵ" Owszem święta są ale nie jest świątecznie, może jest lukier ale słodko jest tylko przez sekundę. Może ktoś kolęduje ale bardzo fałszywie.
Domi która od kilku lat mieszka w Warszawie i pracuje w telewizji wstydzi się swojego pochodzenia, rodziców i miejscowości w której się urodziła.
Basia ma traumę z dzieciństwa gdyż właśnie w wigilę jej ojciec porzuca rodzinę dla innej miłości. W następne święta dowiaduje się że ,,nowa" żona jej nie cierpi a tatuś nie ma siły przebicia by walczyć o córkę.
Pola ktora zostaje porzuca przez narzeczengo tuż przed ślubem który miał się odbyć 25.12. Postanawia w tym dniu popełnić samobójstwo.
Jest jeszcze Bogna, Rita, Irena, Alicja...szczęśliwie nieszczęśliwe, zmęczone życiem, udawaniem .
Śnieg, mróż i kolędy nie są w stanie pokryć i zagłuszyć tego co mają w duszy. ...ale może Magia Świąt kiedyś zadziała?
Okładka śliczna ale bardzo myląca.
Miłego tygodnia wam życzę kochani.

Nie wem skąd pomysł na ten tytuł i na taką okładkę. Moim zdaniem tytuł powinien brzmieć ,,Dwunastu egoistóŵ" Owszem święta są ale nie jest świątecznie, może jest lukier ale słodko jest tylko przez sekundę. Może ktoś kolęduje ale bardzo fałszywie.
Domi która od kilku lat mieszka w Warszawie i pracuje w telewizji wstydzi się swojego pochodzenia, rodziców i miejscowości w...

Cudowna. Przepiękna. Pełna emocji, bólu, smutku, miłości... Kocham ją całym sercem. Była bardzo zabawna, dużo uśmiechu mi dała. Też była bardzo wzruszająca, wiele razy mialam łzy w oczach. To jest moja książka!

Cudowna. Przepiękna. Pełna emocji, bólu, smutku, miłości... Kocham ją całym sercem. Była bardzo zabawna, dużo uśmiechu mi dała. Też była bardzo wzruszająca, wiele razy mialam łzy w oczach. To jest moja książka!

Święta to czas cudów... Przynajmniej w książkach i dlatego w okresie bożonarodzeniowo-świątecznym lubię sięgnąć po takie optymistyczne, pelne nadziei mimo wielu problemów, pozycje. Bohaterów łączy nazwisko, wspólna przeszłość i wiele problemów oraz niedomówień. Czy święta pomogą im to wszystko rozwiązać?

Święta to czas cudów... Przynajmniej w książkach i dlatego w okresie bożonarodzeniowo-świątecznym lubię sięgnąć po takie optymistyczne, pelne nadziei mimo wielu problemów, pozycje. Bohaterów łączy nazwisko, wspólna przeszłość i wiele problemów oraz niedomówień. Czy święta pomogą im to wszystko rozwiązać?

W tym świątecznym czasie w składzie moich lektur nie mogło zabraknąć polskiej literatury dotyczącej przygotowań do Świąt Bożego Narodzenia. Na pierwszy rzut poszła książka pt. "Dwanaście życzeń".

"Dwanaście życzeń" to przeplatające się losy kilku kobiet z rodziny Kreftów.
Dagna jest telewizyjną prezenterką pracującą w Warszawie. W studiu telewizyjnym mówi o przygotowaniach do Świąt. Sama nie ma na nie czasu i planuje wziąć dyżur w telewizji w tym gorącym czasie, bo jeszcze bardziej nie ma ochoty na wyjazd do rodzinnej wsi. Los płata jej jednak figla, bo dostaje zlecenie zbadania sprawy pojawiającej się Matki Boskiej w oknie domu w rodzinnych Kaczorach.
Jej siostra Bogusia jest rozdarta między przygotowaniami do Świąt w swoim rodzinnym domu i w domu rodziców, opieką nad dziećmi, w tym kilkumiesięcznych bliźniaków, a prowadzeniem własnego salonu fryzjerskiego. Ma w związku z tym żal do młodszej siostry, że nie chce przyjechać i choć trochę ją odciążyć. Do tego dochodzi mąż, który znika wieczorami i żadnego z niego pożytku.
Pola zostaje porzucona przez narzeczonego na kilka dni przed Świętami, w czasie których mieli wziąć ślub. Myśl o spędzeniu Świąt z rodzicami, babcią i przyrodnią siostrą Baśką nie mieści się jej w głowie i postanawia popełnić samobójstwo.
Baśka z kolei dla odwagi postanawia zabrać na Święta do domu rodziny swego ojca przyjaciółkę Alicję. Z ojcem, jego zimną żoną Ireną i zarozumiałą Polą nie chce mieć nic wspólnego, ulega jednak namowom matki, gdy okazuje się, że ojciec jest poważnie chory.
Poznajemy jeszcze Ritę, kobietę po 50-tce łaknącej spotkań z mężczyznami, prywatnie matkę Baśki i szefową Dagny.
I jest jeszcze Róża, babka Poli i Baśki oraz ciotka Dagny. W latach 50-tych była zmuszona wyjechać z Warszawy do Wielkopolski i zostawić swoją miłość życia. Teraz, gdy ma 80 lat realizuje swoje marzenie nauki tanga, co ukrywa przed rodziną przekonaną, że tak często wychodzi na jakieś modlitwy do kościoła.

Jak widać "Dwanaście życzeń" to książka o kobietach z krwi i kości, borykających się ze zwykłymi i dużymi problemami. Książka napisana jest raczej w humorystyczny sposób, co daje taki przekaz, że możesz sobie człowieku planować, co chcesz, a życie i tak przyniesie swoje.

Lekka i niezobowiązująca lektura na ten świąteczny czas o przeróżnych relacjach międzyludzkich. Jak przystało jednak na lekturę świąteczną wszystkie te historie kończą się szczęśliwie i pięknie, co jest z góry do przewidzenia.

W tym świątecznym czasie w składzie moich lektur nie mogło zabraknąć polskiej literatury dotyczącej przygotowań do Świąt Bożego Narodzenia. Na pierwszy rzut poszła książka pt. "Dwanaście życzeń".

"Dwanaście życzeń" to przeplatające się losy kilku kobiet z rodziny Kreftów.
Dagna jest telewizyjną prezenterką pracującą w Warszawie. W studiu telewizyjnym mówi o przygotowaniach...

Zabawna historia rodzinna ze świetami w tle. I cudem na oknie.
Daję 6, bo trochę w niej za mało świątecznej atmosfery, zapachów i smaków. Dużo jest natomiast o tym jakie przygotowania są męczące i ile przykrych wspomnień się z nimi wiąże. Wolę inne świąteczne historie.

Zabawna historia rodzinna ze świetami w tle. I cudem na oknie.
Daję 6, bo trochę w niej za mało świątecznej atmosfery, zapachów i smaków. Dużo jest natomiast o tym jakie przygotowania są męczące i ile przykrych wspomnień się z nimi wiąże. Wolę inne świąteczne historie.

Ojejku, tak trochę nie mam opinii o tej książce.
Nie była zbyt świąteczna i nie wciągnęła mnie jakoś specjalnie. Na pewno było dużo wątków, jednak żaden z nich nie był mocno interesujący. Po skończeniu lektury miałam poczucie, że czegoś mi zabrakło.
Jak tak teraz myślę, to gdzieś mi poginęły zakończenia poszczególnych historii, jakby ich nie było.

Ojejku, tak trochę nie mam opinii o tej książce.
Nie była zbyt świąteczna i nie wciągnęła mnie jakoś specjalnie. Na pewno było dużo wątków, jednak żaden z nich nie był mocno interesujący. Po skończeniu lektury miałam poczucie, że czegoś mi zabrakło.
Jak tak teraz myślę, to gdzieś mi poginęły zakończenia poszczególnych historii, jakby ich nie było.

Liczyłam na trochę inna historię, ta nie była zła, ale uważam, że było zbyt dużo bohaterów. Z wydumanymi problemami, które cudownie rozwiązują się w Wigilię wieczorem nie mówiąc nawet słowa przepraszam...

Liczyłam na trochę inna historię, ta nie była zła, ale uważam, że było zbyt dużo bohaterów. Z wydumanymi problemami, które cudownie rozwiązują się w Wigilię wieczorem nie mówiąc nawet słowa przepraszam...

Trudno się wciągnąć w tą historię. Bohaterów jest sporo i często się mieszają. Z jednej strony jest to zwykła obyczajówka, z drugiej jednak typowa książka świąteczna – nie jest to zarzut, ale jeśli zabrać się za tę pozycję to najlepiej w odpowiednim okresie zimowym. Kilka dobrze rozpisanych wątków, ale dość często zbędny chaos. Książka głównie o relacjach rodzinnych.

Trudno się wciągnąć w tą historię. Bohaterów jest sporo i często się mieszają. Z jednej strony jest to zwykła obyczajówka, z drugiej jednak typowa książka świąteczna – nie jest to zarzut, ale jeśli zabrać się za tę pozycję to najlepiej w odpowiednim okresie zimowym. Kilka dobrze rozpisanych wątków, ale dość często zbędny chaos. Książka głównie o relacjach rodzinnych.

O dziwo lepsza, niż typowe-topowe, świąteczne odmóżdżacze. Trzeba się skupić na życiorysach wielu postaci. Nie ma lukru, jest samo życie. A i nawet morałów kilka.

O dziwo lepsza, niż typowe-topowe, świąteczne odmóżdżacze. Trzeba się skupić na życiorysach wielu postaci. Nie ma lukru, jest samo życie. A i nawet morałów kilka.

Nie jest to książka otulona świąteczną magią i urokiem choinkowych lampek, nie ma w niej zapachu piernika. Są za to kobiety- każda w innym miejscu w życiu, są pogmatwane rodzinne losy i święta, które każda z bohaterek chciałaby spędzić inaczej.

Nie jest to książka otulona świąteczną magią i urokiem choinkowych lampek, nie ma w niej zapachu piernika. Są za to kobiety- każda w innym miejscu w życiu, są pogmatwane rodzinne losy i święta, które każda z bohaterek chciałaby spędzić inaczej.