Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ładna okładka i na tym koniec. Wynudziłam się okropnie. Płytcy bohaterowie, którzy podejmują bezsensowne działania. Straszny bełkot. Nie jestem zbyt delikatna, ale ta książka była dla mnie zbyt obrzydliwa.

Ładna okładka i na tym koniec. Wynudziłam się okropnie. Płytcy bohaterowie, którzy podejmują bezsensowne działania. Straszny bełkot. Nie jestem zbyt delikatna, ale ta książka była dla mnie zbyt obrzydliwa.

Przez większość czasu książka mi się podobała, ale zakończenie wszystko zepsuło. Przyjemne czytadło, dość ciekawy motyw wchodzenia w nowe związki w trakcie trwania małżeństwa, ale nie na zasadzie zdrady i "fajnej zabawy", krzywdzenia się za plecami. Autorka pokazała, że czasami coś po prostu nie gra w małżeństwie i można to zakończyć, i znaleźć szczęście, czego przykładem są Marek i Ania (choć w tym przypadku to raczej chwilowe szczęcie). A ponadto pokazała, że osoba, która została zdradzona i opuszczona, też może ponownie ułożyć sobie życie (Basia) i być szczęśliwa. Właśnie pokazanie tych dwóch stron - zdradzonej Basi i odbierającej jej męża Ani - podobało mi się najbardziej. Niestety zakończenie, moim zdaniem, jest bardzo słabe. Przede wszystkim bardzo wcześnie domyślałam się do czego to prowadzi, a po 3/4 książki byłam tego pewna. A poza tym uważam, że zakończenie jest jakby ucięte, pospieszne, czegoś tam jeszcze zabrakło. I o ile nie jestem fanką happy endów, to myślę, że tym razem byłby bardziej satysfakcjonującym rozwiązaniem.
Mam jeszcze jeden zarzut, ale do audiobooka. Lektorka w bardzo irytujący sposób czytała dziecięce kwestie. Przez to nie byłam w stanie polubić Piotrusia, bo wszystko mówił jak obrażony, wiecznie niezadowolony i bardzo roszczeniowy dzieciak.

Przez większość czasu książka mi się podobała, ale zakończenie wszystko zepsuło. Przyjemne czytadło, dość ciekawy motyw wchodzenia w nowe związki w trakcie trwania małżeństwa, ale nie na zasadzie zdrady i "fajnej zabawy", krzywdzenia się za plecami. Autorka pokazała, że czasami coś po prostu nie gra w małżeństwie i można to zakończyć, i znaleźć szczęście, czego przykładem...

Chociaż tematyka mnie interesuje, to książka nie przypadła mi do gustu. Narracja strasznie chaotyczna, autor przeplata swoją opowieść o danym mordercy fragmentami listów, które od niego otrzymał, mogłoby to być ciekawe, ale dla mnie jest raczej nieczytelne. Łatwo się pogubić w tym, co, kto, kiedy, ponieważ dat i nazwisk jest sporo. Jednak najbardziej denerwował mnie styl autora. Uważam, że jest bardzo stronniczy w swoich wypowiedziach i nie przedstawia nam nam tych wydarzeń w obiektywny sposób. I mimo, że pisze o najgorszych mordercach, którzy dopuścili się strasznych rzeczy, to nie podobało mi się nagminne używanie takich określeń jak: "odrażający seryjny zabójca", "wyjątkowo odrażający typ", "pasożyt" itp. To niepodważalne, że autor pisze o strasznych, okrutnych ludziach, często psychopatach, ale używanie tych określeń po kilka razy na stronie jest w moim odczuciu zbędne. Podkreśla osobiste emocje autora, a ja wolałabym dostać obiektywną relację na temat tych ludzi i zdarzeń.

Chociaż tematyka mnie interesuje, to książka nie przypadła mi do gustu. Narracja strasznie chaotyczna, autor przeplata swoją opowieść o danym mordercy fragmentami listów, które od niego otrzymał, mogłoby to być ciekawe, ale dla mnie jest raczej nieczytelne. Łatwo się pogubić w tym, co, kto, kiedy, ponieważ dat i nazwisk jest sporo. Jednak najbardziej denerwował mnie styl...