Niebo jest wszędzie

Dobra książka, takie młodzieżówki mogę czytać. Opowiada ona o przetrwaniu żałoby, o pogubieniu się w życiu, we własnych uczuciach. Każdy może to zrobić, ale warto naprawiać błędy, a nie sie w nich zatracać. Książka z przesłaniem, dla każdego.

Dobra książka, takie młodzieżówki mogę czytać. Opowiada ona o przetrwaniu żałoby, o pogubieniu się w życiu, we własnych uczuciach. Każdy może to zrobić, ale warto naprawiać błędy, a nie sie w nich zatracać. Książka z przesłaniem, dla każdego.

Pokaż mimo to

Słodko-gorzka opowieść skierowana raczej dla nastoletnich czytelniczek, ale mnie, choć jestem już nieco starsza od głównej bohaterki też się bardzo podobała. Czytałam ją z zapartym tchem i czasami nawet z przyspieszonym biciem serca. Książka porusza ważny temat, jakim jest śmierć bliskiej osoby i żałoba z tym związana. Powieść ta jest smutna, na każdej kartce czuć wyraźnie ból i rozpacz bohaterów, ale dzięki szczerym uśmiechom wplatanym w tę historię podnosi ona na duchu, rozgrzewa serce i daje wiarę, że nawet w najgorszych chwilach życia znajdziemy coś z czego warto się cieszyć. Chociaż przez pierwsze sto stron wydawałoby się, że to jednak nie dla mnie, a dodatkowo nastoletnia bohaterka była strasznie irytująca, to potem całkowicie zmieniłam zdanie. Czasami po prostu nie należy oceniać czegoś/kogoś zbyt pochopnie. Lennie nadal była lekko irytująca (jak to często bywa z nastolatkami :)), ale po zapoznaniu się głębiej z tą historią, myślę, że zrozumiałam tę dziewczynę i powody, które kierowały jej zachowaniem. Nosiła ona w sercu zbyt wiele bolesnych emocji, które zdecydowanie trudno samemu udźwignąć.

„To taki potworny wysiłek, nie dać się prześladować temu, co przepadło, i tylko trwać w zachwycie nad tym, co było”.

Słodko-gorzka opowieść skierowana raczej dla nastoletnich czytelniczek, ale mnie, choć jestem już nieco starsza od głównej bohaterki też się bardzo podobała. Czytałam ją z zapartym tchem i czasami nawet z przyspieszonym biciem serca. Książka porusza ważny temat, jakim jest śmierć bliskiej osoby i żałoba z tym związana. Powieść ta jest smutna, na każdej kartce czuć wyraźnie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Moim zdaniem książka mocno przeciętna. Napisana w dosyć luźny sposób. Osobiście uważam, że pozostawia sobie wiele do życzenia. Natomiast, aby nie pozostawiać tylko negatywnych ocen to książka ma tez pozytywy. Porusza tematy ważne w pewnym stopniu dla społeczeństwa tj.: tęsknota, miłość czy śmierć. Dla bardziej wymagających czytelników raczej nie polecam.

Moim zdaniem książka mocno przeciętna. Napisana w dosyć luźny sposób. Osobiście uważam, że pozostawia sobie wiele do życzenia. Natomiast, aby nie pozostawiać tylko negatywnych ocen to książka ma tez pozytywy. Porusza tematy ważne w pewnym stopniu dla społeczeństwa tj.: tęsknota, miłość czy śmierć. Dla bardziej wymagających czytelników raczej nie polecam.

Pokaż mimo to

Przeczytałam ją na raz, oczywiście zarywając noc, a jakże.
Na początku sposób pisania autorki nieco mnie drażnił, był taki za bardzo hmm... egzaltowany, ale jak się okazało, tak mi się tylko wydawało. Jak już się przyzwyczaiłam to nie wyobrażam sobie jej inaczej napisanej.
Pełna emocji, urocza, smutna i radosna. Polecam ;)

Przeczytałam ją na raz, oczywiście zarywając noc, a jakże.
Na początku sposób pisania autorki nieco mnie drażnił, był taki za bardzo hmm... egzaltowany, ale jak się okazało, tak mi się tylko wydawało. Jak już się przyzwyczaiłam to nie wyobrażam sobie jej inaczej napisanej.
Pełna emocji, urocza, smutna i radosna. Polecam ;)

Pokaż mimo to

Uwaga, spojleruję: autorka udowadnia nie tylko, że można zakochać się w trakcie przeżywania żałoby - pozwala nam doświadczyć obu stanów! I to jak: huśtawka emocji, po której nie da się normalnie funkcjonować przez kilka godzin...

Uwaga, spojleruję: autorka udowadnia nie tylko, że można zakochać się w trakcie przeżywania żałoby - pozwala nam doświadczyć obu stanów! I to jak: huśtawka emocji, po której nie da się normalnie funkcjonować przez kilka godzin...

Pokaż mimo to

Jandy Nelson używa bardzo kwiecistych i wręcz artystycznych opisów a jej sposób pisania bardzo przypadł mi do gustu. Sama historia była może nie najbardziej ambitna, ale ciekawa i poruszająca ważny temat straty najbliższej osoby i przeżywania żałoby.

Jandy Nelson używa bardzo kwiecistych i wręcz artystycznych opisów a jej sposób pisania bardzo przypadł mi do gustu. Sama historia była może nie najbardziej ambitna, ale ciekawa i poruszająca ważny temat straty najbliższej osoby i przeżywania żałoby.

Pokaż mimo to

Super książka

Super książka

Pokaż mimo to

Dziewczyna wchodząca dopiero w dorosłe życie a już jest jej trudno.Śmierć siostry,silna więź z jej chłopakiem i do tego jeszcze miłość.Lennie jest trudno pogodzić się z naglą śmiercią siostry.W trudnym dla niej momencie wspiera ja Toby,chłopak jej zmarłej siostry.Razem przeżywają żałobę,jednocześnie zbliżają się do siebie.Lenni ma wyrzuty sumienia wobec siostry,jednak nie potrafi go odepchnąć.Gdy pojawia się Joe wszystko się zmienia.Czy Lenni zrozumie,ze los daje jej szanse na spełnienie marzeń.Jednak nie tak trudno przekreślić gruba kreska przeszłość.

Dziewczyna wchodząca dopiero w dorosłe życie a już jest jej trudno.Śmierć siostry,silna więź z jej chłopakiem i do tego jeszcze miłość.Lennie jest trudno pogodzić się z naglą śmiercią siostry.W trudnym dla niej momencie wspiera ja Toby,chłopak jej zmarłej siostry.Razem przeżywają żałobę,jednocześnie zbliżają się do siebie.Lenni ma wyrzuty sumienia wobec siostry,jednak nie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wzruszyła mnie bardzo (choć nie płakałam ;)). Piękna opowieść o radzeniu sobie ze stratą najbliższych. Forma książki też na wielki plus. Ogólnie gorąco polecam <3.

Wzruszyła mnie bardzo (choć nie płakałam ;)). Piękna opowieść o radzeniu sobie ze stratą najbliższych. Forma książki też na wielki plus. Ogólnie gorąco polecam <3.

Pokaż mimo to

Najlepsza książka ever!

Najlepsza książka ever!

Pokaż mimo to