Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Słabo, oj słabo to wyszło.
Chyba jakiś diabełek podkusił mnie, aby kolejny raz dać szansę rodzimej autorce ... i kolejny raz zawiodłam się.
Co jest nie tak z naszymi autorkami romansów???
Zabierają się za pisanie powieści, ale wychodzi jakaś miernota nad miernotami!
I naprawdę nie ma różnicy czy akcja dzieje się w Polsce, czy po za jej granicami. A bohater to Staś, Jaś czy Jaks.
Tutaj jest nie inaczej.
On: ideał wśród bogów, bóg wśród ideałów... jakkolwiek go nazwać, miałam wrażenie, że autorka użyła każdy możliwy epitet określający cudowność głównego bohatera. Piękny, cudowny, oszałamiający, piekielnie seksowny, ble, ble, ble...i tak w kółko.
Do znudzenia!
Ona: zakochany podlotek, który świata nie widzi po za swoim rycerzem. Wystarczy, że tylko spojrzy na nią i ona już się spala, spala i spala ... byś się dziewczyno spaliła i byłby spokój! A tak mordowałam się z tą historyjką aż dwa dni!
Jedno jest pewne: to moje ostatnie podejście do rodzimych autorek.
Więcej takiego błędu nie popełnię!
Doszłam do wniosku, że próżno szukać w kraju nad Wisłą drugiej M. Sheridan, V. Keeland, czy Penelope Ward.
Pozostanę przy zagranicznej literaturze, tam częściej trafiają się prawdziwe perełki literatury obyczajowej.

Słabo, oj słabo to wyszło.
Chyba jakiś diabełek podkusił mnie, aby kolejny raz dać szansę rodzimej autorce ... i kolejny raz zawiodłam się.
Co jest nie tak z naszymi autorkami romansów???
Zabierają się za pisanie powieści, ale wychodzi jakaś miernota nad miernotami!
I naprawdę nie ma różnicy czy akcja dzieje się w Polsce, czy po za jej granicami. A bohater to Staś, Jaś czy...

Bez dwóch zdań jestem w drużynie Dimitra !!!!
Jest zły, mroczny, tajemniczy, nieobliczalny ... jest cudny w ten swój iście diabelski sposób. Po prostu kocham faceta i tyle !
Przy nim Gabriel jawi się jako zdechły leszcz wyrzucony na brzeg.
Mam nadzieję, że Laura wybierze naszego "księcia ciemności"
Proszę, proszę, proooooszę! Laura ma być z rarogiem - inaczej nie czytam kolejnej części !

A tak w ogóle - historia super. Rzadko zdarza się, że druga cześć jest lepsza od pierwszej. W moim odczuciu dwójeczka zdecydowanie lepsza.
To teraz z niecierpliwością czekam na dalsze losy Laury i reszty drużyny.

Bez dwóch zdań jestem w drużynie Dimitra !!!!
Jest zły, mroczny, tajemniczy, nieobliczalny ... jest cudny w ten swój iście diabelski sposób. Po prostu kocham faceta i tyle !
Przy nim Gabriel jawi się jako zdechły leszcz wyrzucony na brzeg.
Mam nadzieję, że Laura wybierze naszego "księcia ciemności"
Proszę, proszę, proooooszę! Laura ma być z rarogiem - inaczej nie czytam...

Oj słabe to było, słaaabe!

Po kiego grzyba opisywać sytuacje z perspektywy obu stron w dokładnie tym samym momencie? I jeszcze się cofać??? Można było iść do przodu i zaraz byłoby ciekawiej.
Dialogi tez kuleją (zwłaszcza te Pauliny z Malwiną).
Autorka zapewne chciała żeby było śmiesznie, stad pewnie wplotła w dialogi sporo młodzieżowego slangu. Ale było go za dużo. Nie wydaje mi się aby ludzie rozmawiali ze sobą w ten sposób. Gdy przeczytałam, że inżynier użył słów "siwy czerep" ... no normalnie "wymiękłam"
Przekartkowałam książkę - inaczej się nie dało.

Oj słabe to było, słaaabe!

Po kiego grzyba opisywać sytuacje z perspektywy obu stron w dokładnie tym samym momencie? I jeszcze się cofać??? Można było iść do przodu i zaraz byłoby ciekawiej.
Dialogi tez kuleją (zwłaszcza te Pauliny z Malwiną).
Autorka zapewne chciała żeby było śmiesznie, stad pewnie wplotła w dialogi sporo młodzieżowego slangu. Ale było go za dużo. Nie...