Oddech Wschodu

Jestem świeżo po przeczytaniu i... O ja cię... Drugi tom to jeszcze większy sztos (wybaczcie kolokwializm). Adelina jest moją drugą Sarah J. Maas. Dotyk Północy był raptem wstępem do bardzo fajnej i wciągającej historii. Pierwszym co rzuciło mi się w oczy było to, że mojego ukochanego Gabriela było naprawdę bardzo, bardzo mało, co nie zmieniło moich uczuć do niego choć nie przeczę, że tęskniłam.

Zapewne pamiętacie Laurę, która w wakacje wybrała się wraz z Leonem na wolontariat w Norwegii? Przeżyła tam naprawdę ekscytujące przygody, które przyniosły nam wiele, wiele emocji. I suma sumarum zakończyły się dobrze i bardzo zmieniły Laurę, pod wieloma względami, a także rozwinęły pewną relację, która jakby to powiedzieć... Była po prostu szczytem moich marzeń.
Gabriel to osoba, o której nie mogłam wspomnieć w poprzedniej wiadomości, ale to właśnie on skradł moje serce. UWAGA! JEŚLI NIE CZYTAŁEŚ/AŚ POPRZEDNIEGO TOMU TO ZDANIE PONIŻEJ TO SPOILER. To tajemniczy facet, czy raczej aquarianin (coś w rodzaju syreny, ale może żyć na lądzie). KONIEC SPOILERA. Stanowczy i władczy, a także nieziemsko przystojny (dosłownie). Nie żeby coś, ale to chyba wyjaśnia dlaczego tak bardzo go lubię ;) Czy wspominałam o tym, że to dziedzic rodu Seihval i następca tronu na wyspie Frisord.

O reszcie naprawdę fajnych bohaterów musicie przeczytać sami, nie chcę wam psuć zabawy z poznawania ich, oczywiście nie zabrakło tam Remka, Zagiela czy Olli, a także dwóch nowych przystojnych (i być może niebezpiecznych) "przyjaciół" Laury. Pierwszy tom był pełen akcji, ale ten... Nie wiedziałam, że może być jeszcze lepiej. I nie, nie zachwalam jej przez jakieś tam nieistotne powody, przeczytałam je dosłownie jednym tchem i nie mogę uwierzyć, że już jestem po. CHCE WIĘCEJ! Więc jeśli szukacie czegoś na dłuższy czas, to przepraszam, ale ta książka nie jest dla was, bo dosłownie ta pochłania czytelnika w całości. Ta powieść zagwarantuje wam dobrą lekturę, a także ciekawą powieść, która nie da o sobie tak łatwo zapomnieć. Dodam też na zachętę, że dochodzi tu naprawdę parę ekscytujących tajemnic i powalające zakończenie.

Reasumując, lekkie pióro autorki zachwyciło mnie po raz kolejny, a barwna historia raz po raz skradała moje serducho. A to co wydarzyło się w Oddechu Wschodu jest po prostu... Wow... Jak wspominałam wcześniej Dotyk miał sporo akcji, ale drugi tom bije go mocno na głowię, nawet nie wiedziałam, że przebicie dobrego, naprawdę dobrego debiutu jest możliwe.
Chyba naprawdę znalazłam moją drugą Sarah J. Maas i to Polską! Jednak Polak potrafi :) Polecam ją każdemu, kto szuka cudownych przygód, które skradną wasze serca, a przede wszystkim umysły.

Pozdrawiam, Sara ❤

Jestem świeżo po przeczytaniu i... O ja cię... Drugi tom to jeszcze większy sztos (wybaczcie kolokwializm). Adelina jest moją drugą Sarah J. Maas. Dotyk Północy był raptem wstępem do bardzo fajnej i wciągającej historii. Pierwszym co rzuciło mi się w oczy było to, że mojego ukochanego Gabriela było naprawdę bardzo, bardzo mało, co nie zmieniło moich uczuć do niego choć nie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zachwycona pierwszą częścią nie mogłam się doczekać kiedy przeczytam kontynuację "Dotyku północy ".... I trochę się zawiodłam..
Zbyt lekko, czasami, było mi się oderwać od czytania ...
Moim zdaniem ta część jest delikatnie przekombinowana....
Co tu znajdziemy?... Laura , która przyzwyczaiła się do bycia "aquarianką"- czytaj syreną, wraca do Polski... tu też pozostaje uprowadzona przez ... No właśnie tu robi się ciekawie....
Mniej ciekawe są te wszystkie zawirowania, głupota bohaterki...
Mam nadzieję że w trzeciej odsłonie bohaterka zmadrzeje i dorośnie... A może nawet zacznie uczyć się samej siebie?
Podsumowując- książkę polecam :)

Zachwycona pierwszą częścią nie mogłam się doczekać kiedy przeczytam kontynuację "Dotyku północy ".... I trochę się zawiodłam..
Zbyt lekko, czasami, było mi się oderwać od czytania ...
Moim zdaniem ta część jest delikatnie przekombinowana....
Co tu znajdziemy?... Laura , która przyzwyczaiła się do bycia "aquarianką"- czytaj syreną, wraca do Polski... tu też pozostaje...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bez dwóch zdań jestem w drużynie Dimitra !!!!
Jest zły, mroczny, tajemniczy, nieobliczalny ... jest cudny w ten swój iście diabelski sposób. Po prostu kocham faceta i tyle !
Przy nim Gabriel jawi się jako zdechły leszcz wyrzucony na brzeg.
Mam nadzieję, że Laura wybierze naszego "księcia ciemności"
Proszę, proszę, proooooszę! Laura ma być z rarogiem - inaczej nie czytam kolejnej części !

A tak w ogóle - historia super. Rzadko zdarza się, że druga cześć jest lepsza od pierwszej. W moim odczuciu dwójeczka zdecydowanie lepsza.
To teraz z niecierpliwością czekam na dalsze losy Laury i reszty drużyny.

Bez dwóch zdań jestem w drużynie Dimitra !!!!
Jest zły, mroczny, tajemniczy, nieobliczalny ... jest cudny w ten swój iście diabelski sposób. Po prostu kocham faceta i tyle !
Przy nim Gabriel jawi się jako zdechły leszcz wyrzucony na brzeg.
Mam nadzieję, że Laura wybierze naszego "księcia ciemności"
Proszę, proszę, proooooszę! Laura ma być z rarogiem - inaczej nie czytam...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Niesamowicie wciągająca seria! począwszy od bohaterów, atmosfery, budowania napięcia po opisach i szczegółach otoczenia kończąc- te zwroty akcji, odkryte moce, spiski, walki, no morze emocji od pierwszej do ostatniej strony:)  Nowi bohaterowie (charyzmatyczny Dymitr [kolejna postać , która skradła mi serce] i przesympatyczny Anatolij) , większa rola postaci drugoplanowych i świetnie poprowadzone ich wątki (Remek, Lijam, Olla) - wszystkie epizody bohaterów , dynamika akcji-no majstersztyk! No i moje uczucia są rozdarte pomiędzy czarnym , cudownym charakterem Dymitrem, a złotym Gabrielem , nie wiem komu kibicować;) świetna stopniowa przemiana Laury, jej dojrzewanie do pewnych sytuacji i nauka...  Już nie mogę się doczekać trzeciej części! Polecam wszystkim , którzy kochają trochę mistyczny, pełnych zwrotów akcji świat z świetnymi bohaterami:)

Niesamowicie wciągająca seria! począwszy od bohaterów, atmosfery, budowania napięcia po opisach i szczegółach otoczenia kończąc- te zwroty akcji, odkryte moce, spiski, walki, no morze emocji od pierwszej do ostatniej strony:)  Nowi bohaterowie (charyzmatyczny Dymitr [kolejna postać , która skradła mi serce] i przesympatyczny Anatolij) , większa rola postaci drugoplanowych...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To drugi tom trylogii o przygodzie głównej bohaterki Laury i przedstawieniu tego świata, muszę przyznać że ta część jest lepsza od pierwszej...
Zaczne od tego że Laura, wraca do Łodzi.
Wie że jej życie zmieniło się na zawsze, po wydarzeniach które miały miejsce na tajemniczej wyspie Frisord... z dnia na dzień dopadają ją coraz większe wątpliwości dotyczące jej przyszłości. W dodatku Laura jest wkurzona, że ma ograniczony i utrudniony kontakt ze swoim ukochanym Gabrielem, dziewczyna nie wie na czym stoi. Bo przecież są narzeczeństwem, ale jak Laura próbuję poruszyć temat ślubu to chłopak ją zbywa, coraz bardziej oddalają się od siebie. Aż wkońcu w kłótni zrywa z nim.
Wkrótce dziewczyna pojmuję że jest w wielkiem niebezpieczeństwie, łowcy zaczęli na nią polować, nie jest bezpieczna we własnym domu. Lecz z opresji ratuje ją Zagiel, który po krótkim czasie znika w tajemniczych okolicznościach. A opiekę nad dziewczyną przejmuje dwójka nieznajomych, którzy zabierają ją do górskiego domku i tam uczą samoobrony. Czas mija i Laura zaczyna się przekonywać i przywiązywać do Dymitra i Anatolija, do tego pierwszego to nawet coś czuć. Ale mężczyźni skrywają wiele sekretów, a prawda okazuje się dla dziewczyny bardzo bolesna. W tej części dzieje się wiele, a Laura wie czego chcę, może z wyjątkiem... sfery uczuć, ma straszny mętlik w głowie, a to za sprawą Dymitra.

Podsumowując; Książka jest niesamowita, trudno napisać coś tak zaskakującego oraz intrygującego... nie mogę się doczekać na trzecią część. Serdecznie Polecam ♡♡

To drugi tom trylogii o przygodzie głównej bohaterki Laury i przedstawieniu tego świata, muszę przyznać że ta część jest lepsza od pierwszej...
Zaczne od tego że Laura, wraca do Łodzi.
Wie że jej życie zmieniło się na zawsze, po wydarzeniach które miały miejsce na tajemniczej wyspie Frisord... z dnia na dzień dopadają ją coraz większe wątpliwości dotyczące jej przyszłości....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Drugi tom przygód Laury i przedstawienie magicznego świata, ścięło mnie z nóg, w pozytywnym tego słowa znaczeniu.

Laura, wraca do Łodzi, próbując poukładać swoje życie i poradzić sobie z tym co przeszła na tajemniczej wyspie Frisord. Nie spodziewa się jednak, że znajdzie się w wielkim niebezpieczeństwie, kiedy to Łowcy zaczną na nią polować, skuszeni ogłoszeniem z darknetu. Pomogą jej nieznajomi mężczyźni, jednak czy ich intencje są w stu procentach czyste? Co się dzieje z zatrutą wodą wokół wyspy Frisord? Te i więcej pytań czekają na rozwikłanie w tej części opowieści. Nie mogę zdradzić nic więcej, żeby nie popsuć Wam zabawy.

Akcja odbywa się wielowątkowo i bliżej poznajemy kolejnych bohaterów, których zdecydowanie można polubić. Jeśli natomiast chodzi o bohaterów, których być może nie powinnam lubić, cóż, wyłamałam się chyba ze schematu i aż nie wiedziałam komu kibicować. Narracja w trzeciej osobie czasu przeszłego to mój ulubiony typ, więc czytało się lekko, szybko, tym bardziej, że nie mogłam się doczekać, co będzie dalej.

"Laura z trudem otworzyła oczy. Patrzyła na czarny baldachim wielkiego łoża ze złoconymi kolumienkami. Głowa bolała, jakby miała pęknąć na pół. Pierwsza myśl, która wkradła się do jej umęczonego umysłu po przebudzeniu, to pobożne życzenie, żeby ktoś ją teraz dobił."

Zazwyczaj kolejne tomy poszczególnych serii, mają tendencję do bycia słabszymi książkami, gdyż autor większość pomysłu, przelewa już w pierwszą odsłonę historii. Tutaj jednak trend jest zupełnie odwrotny, gdyż tom drugi, w moim mniemaniu, był dużo lepszy niż tom pierwszy i jeśli ta prawidłowość się utrzyma, w kolejnej części, czekam na niesamowitą perełkę. Serdecznie polecam fanom lekkiej fantastyki z romantycznymi wątkami :)

https://angeliconpoint.blogspot.com/

Drugi tom przygód Laury i przedstawienie magicznego świata, ścięło mnie z nóg, w pozytywnym tego słowa znaczeniu.

Laura, wraca do Łodzi, próbując poukładać swoje życie i poradzić sobie z tym co przeszła na tajemniczej wyspie Frisord. Nie spodziewa się jednak, że znajdzie się w wielkim niebezpieczeństwie, kiedy to Łowcy zaczną na nią polować, skuszeni ogłoszeniem z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Miała być opinia, oto ona:
Droga Pani Adelino naprawdę dała Pani radę pociągnąć tę część i nie stracić polotu. Generalnie jest tak że pierwsza część to zawsze WOW, druga jest znacznie słabsza a ta książka w mojej skromnej opinii trzyma poziom, może jest i nawet trocheeee lepsza od pierwszej części. Kończy się „dobrze”, aż za dobrze, bo po całych tych wydarzeniach spodziewałam się przysłowiowego miażdżąga , dosłownie ! Jakiejś urwanej ręki, czyjejś śmierci …Chciałam żeby ta część rzuciła mną o podłogę, ale niestety się tak nie stało… szkoda. Podobał mi się wątek Laury i Pana D. którzy napinali się w swojej obecności jak plandeka na Żuku i nawet troszkę mi żal że nic z tego nie wyszło bo na tle bezbarwnego i pozbawionego wyrazu Pana G. to byłoby coś :D Jedyny zarzut to za mało fantasy w fantasy ;) Aaaaa Genialna okładka

Miała być opinia, oto ona:
Droga Pani Adelino naprawdę dała Pani radę pociągnąć tę część i nie stracić polotu. Generalnie jest tak że pierwsza część to zawsze WOW, druga jest znacznie słabsza a ta książka w mojej skromnej opinii trzyma poziom, może jest i nawet trocheeee lepsza od pierwszej części. Kończy się „dobrze”, aż za dobrze, bo po całych tych wydarzeniach...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Każdy z nas ma swoje ulubione książki i każdy z nas czeka niecierpliwie na kontynuacje swoich ulubionych cykli bądź serii. Ja przez ostatnich osiem miesięcy, wyczekiwałam kolejnego tomu serii Dotyk północy Adeliny Tulińskiej. Jeżeli czytaliście moją recenzję pierwszego tomu, to wiecie, że zakochałam się w tej historii (a może w Gabrielu?), któż to wie ;). Dziś zapraszam Was na recenzję części drugiej pt. „Oddech wschodu”, którą mój blog objął patronatem medialnym.

Po pełnej wrażeń wyprawie na wyspę Frisørd Laura wraca na chwilę do Łodzi. Wie, że jej życie zmieniło się na zawsze i z każdym dniem dopadają ją coraz większe wątpliwości dotyczące jej przyszłości. Poza tym kontakt z ukochanym jest niezwykle utrudniony i dziewczyna do końca nie jest pewna, na czym stoi. Laura nie zdaje sobie sprawy, że grozi jej niebezpieczeństwo i nie jest bezpieczna we własnym domu. Gdy robi się gorąco z opresji ratuje ją Zagiel, który po krótkim czasie znika z tajemniczy sposób. Opiekę nad dziewczyną przejmuje dwójka nieznajomych, którzy zabierają ją do górskiego domku i tam uczą samoobrony. Czas, jaki dziewczyna spędza z tajemniczymi mężczyznami zbliża ich do siebie. Tylko, czy to na pewno są jej sprzymierzeńcy. Dymitr i Anatolij skrywają wiele sekretów, a prawda może okazać się dla Laury bardzo bolesna. Poza tym nad wyspą Frisørd zbierają się czarne chmury, a jej mieszkańcom grozi śmiertelne niebezpieczeństwo. Kto stoi za spiskiem przeciw jej mieszkańcom? Czy Laura ma szansę wrócić do Gabriela i czy w ogóle będzie tego chciała? O tym wszystkim musicie przekonać się sami.

Adelina Tulińska jest absolwentką historii sztuki i informatyki. Zwyciężczyni turniejów szachowych, miłośniczka malarstwa, legend i sztuk wizualnych. Jako dziecko odbyła z rodzicami wielomiesięczną podróż po Norwegii. Zainteresowania, uzdolnienia i podróże stworzyły w wyobraźni autorki oryginalne światy. Pomysł na debiutancką powieść "Dotyk północy" zrodził się ze snu autorki. Ta specyficzna umiejętność obcowania ze snami i przywoływania ich do świata jawy jest cechą przewodnią całej twórczości Adeliny Tulińskiej.

W recenzji poprzedniego tomu napisałam, że Adelinie Tulińskiej udała się rzecz prawie niemożliwa, bo jej książka mnie zaskoczyła nie jeden raz, zadziwiła i zaintrygowała. Teraz mogę napisać to samo, bo nic w tej kwestii się nie zmieniło. Naprawdę mam wiele książek za sobą, bo czytam od najmłodszych lat i trudno napisać coś tak zaskakującego, coś tak innego, coś tak pochłaniającego i intrygującego. Uwielbiam ten stan, kiedy nie mogę odłożyć książki na półkę i co chwila powtarzam sobie, że to już naprawdę ostatni rozdział i choć na chwilę zostawię ją, by zrobić cokolwiek w domu. Przy lekturze książek Adeliny musicie zapomnieć, że macie jakieś inne obowiązki, bo te książki są jak narkotyk i cały czas chce się więcej. Tak więc, jak się domyślacie, odłożyłam ją na półkę dopiero po dotarciu do samego końca i teraz niecierpliwie czekam na koleją część, bo tylko Adelina potrafi tak napisać zakończenie, żeby czytelnika trafiał najjaśniejszy szlag ;).

„Oddech wschodu” to powieść niesamowicie tajemnicza, magiczna i niewątpliwie zaskakująca, bo nigdy nie wiadomo co znajdzie się na kolejnej stronie. W tej części dzieje się naprawdę wiele i akcja cały czas nabiera tempa, a nieoczekiwane zwroty akcji mącą w głowach. Pojawiają się także nowi bohaterowie, którzy sporo namieszają w życiu głównej bohaterki, a nasi starzy przyjaciele zadziwią Was niejeden raz.

Kreacja bohaterów wyszła autorce wręcz perfekcyjnie. Laura bardzo dojrzała, teraz to całkiem inna dziewczyna, która w ogóle nie przypomina siebie z poprzedniej części. Wszystkie złe doświadczenia ukształtowały ją na silną młodą dziewczynę, która wie, czego pragnie. Choć w sferze uczuć ma straszny mętlik w głowie, a to za sprawą Dymitra, do którego czuje ogromne przyciąganie. Na uwagę zasługuje także kreacja Dymitra i Anatolija, którzy szturmem wkroczyli do życia Laury i choć dziewczyna nie wie, czy w pełni może im ufać, to czas, jaki spędzają ze sobą, zbliża ich do siebie. W tej części niestety postać Gabriela pojawia się sporadycznie (zła autorka, zła), ale mam nadzieję, że w kolejnej części zostanie mi to zrekompensowane.

Oddech Wschodu to powieść dzięki, której przeżyjecie niesamowitą przygodę pełną magii, tajemnic oraz wszechobecnego niebezpieczeństwa. Ta historia dostarczy Wam niezapomnianych wrażeń i na pewno pochłonie bez reszty. Gorąco polecam!

Za możliwość przeczytania książki dziękuję autorce.

Każdy z nas ma swoje ulubione książki i każdy z nas czeka niecierpliwie na kontynuacje swoich ulubionych cykli bądź serii. Ja przez ostatnich osiem miesięcy, wyczekiwałam kolejnego tomu serii Dotyk północy Adeliny Tulińskiej. Jeżeli czytaliście moją recenzję pierwszego tomu, to wiecie, że zakochałam się w tej historii (a może w Gabrielu?), któż to wie ;). Dziś zapraszam Was...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Warto sięgnąć po „Oddech Wschodu”. W żadnym wypadku nie zawiedzie on tych, którzy mają za sobą lekturę pierwszej części – „Dotyku Północy”. Wszyscy pozostali, jeśli tylko są miłośnikami fantastyki i lubią sięgać po historie pełne legend i tajemnic do odkrycia, niepozbawione przy tym romantycznego wątku, a także jeśli szukają czegoś lekkiego i nieskomplikowanego, dającego odpocząć po trudach dnia codziennego, a przy tym pozwalającego przeżyć ciekawą przygodę w fantastycznym świecie zamieszkałym przez baśniowe i mitologiczne stworzenia, powinni bliżej przyjrzeć się serii autorstwa Adeliny Tulińskiej i w wolnej chwili po prostu dać jej szansę."

Pełna recenzja na moim blogu: http://magicznyswiatksiazki.pl/oddech-wschodu-adelina-tulinska/

"Warto sięgnąć po „Oddech Wschodu”. W żadnym wypadku nie zawiedzie on tych, którzy mają za sobą lekturę pierwszej części – „Dotyku Północy”. Wszyscy pozostali, jeśli tylko są miłośnikami fantastyki i lubią sięgać po historie pełne legend i tajemnic do odkrycia, niepozbawione przy tym romantycznego wątku, a także jeśli szukają czegoś lekkiego i nieskomplikowanego, dającego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zapraszam na moją opinię:
http://mojezycieitpblog.blogspot.com/2017/12/oddech-wschodu.html

Zapraszam na moją opinię:
http://mojezycieitpblog.blogspot.com/2017/12/oddech-wschodu.html

Pokaż mimo to