Zaufaj mi jeszcze raz

Każdy z nas krok po kroku zbliża się do spełnienia swoich marzeń. Jednym wychodzi to lepiej, innym gorzej. Paulina należy do wielkich szczęściar: ma 28 lat, wsparcie rodziny i przyjaciół, znalazła wymarzoną pracę. W tomie „Czekałam na ciebie” dowiadujemy się, że do pełni szczęścia brakuje jej tylko ukochanej osoby, z którą mogłaby się dzielić swoim szczęściem i budować rodzinę. Po latach kompleksów i traum w końcu czuje się wolna od tego. W liceum kochała się w Igorze, ale bez wzajemności. Później nie udało jej się już nikogo tak mocno pokochać i stworzyć stałego związku. Wydawałoby się, że jej życie będzie już monotonne i toczące się wokół pracy, kiedy pewnego dnia zaskakuje ją wiadomość o tym, że obecnego naczelnego redakcji ma zastąpić Igor Gradecki. Los po raz kolejny skrzyżował ich drogi. Okazuje się, że jej uczucia nie wygasły. „Czekałam na Ciebie" to opowieść o pierwszej miłości, która -mimo upływu czasu - nie mija. „Zaufaj mi jeszcze raz” jest kontynuacją, którą można czytać bez znajomości wcześniejszej historii, bo z tego tomu dowiemy się jak wyglądały początki owej znajomości, jaka była ich relacja w szkole średniej, z jakimi wyzwaniami musiała borykać się Paulina.
Do świata bohaterów wchodzimy w nietypowym, pełnym napięcia i akcji momencie. Paulina ucieka ulicą. Chce wrócić do mieszkania. Wszystko zaczęło się od tego, że kiedy była w gabinecie ukochanego wszedł do niego chłopiec, który od drzwi rzucił się do Igora wołając do niego „Tatusiu”. Zrozpaczona i przekonana tym, że stała się ofiara manipulacji Paulina ucieka i postanawia zerwać kontakt z narzeczonym. Zagubiona, rozżalona postanawia wyjechać do Karpacza, aby przemyśleć swoje życie, zdystansować się i ułatwić sobie rozstanie. Po szybkim opuszczeniu pracy Paulina nie chce rozmawiać z Igorem. Zastanawia się, czy nadal będzie w stanie z nim pracować. Jedno słowo wypowiedziane przez dziecko, o którego istnieniu nie wiedziała wywróciło jej życie do góry nogami. Czuje się oszukana i rozczarowana.
Wyjazd bardzo szybko okazuje się rewelacyjną decyzją. Tam nie tylko odzyskuje równowagę, ale też ma okazję z nieco innej perspektywy spojrzeć na własne zachowanie i ucieczkę. Bohaterka pod wpływem rozmów z nowymi znajomymi uświadamia sobie, że życie jest zbyt ulotne i warto dać szansę na wyjaśnienie sprawy. Przekonuje się, że urazy i niewyjaśnione tajemnice nie pomogą jej w dążeniu do szczęścia i zamknięciu tematu. Po powrocie do Legnicy całkowicie zmieni podejście do życia i będzie chciała poznać prawdę o Igorze. To okaże się bardzo zaskakująca.
„Zaufaj mi jeszcze raz” to historia uświadamiająca, że miłość to nie tylko zapewnienia, ale też czyny. Historia dwójki zakochanych przekona nas, że można budować związek tylko z jednoczesnym pamiętaniem przeszłości. Nie da się całkowicie odciąć od tego, co było, dlatego niesamowicie ważna jest sztuka kompromisu, słuchania drugiej osoby, otwartości i przede wszystkim szczerości. Ważnych rozmów nie wolno odkładać, ważnych spraw przemilczeć i zostawiać na później, bo one mogą przyczynić się do zakończenia związku.

Każdy z nas krok po kroku zbliża się do spełnienia swoich marzeń. Jednym wychodzi to lepiej, innym gorzej. Paulina należy do wielkich szczęściar: ma 28 lat, wsparcie rodziny i przyjaciół, znalazła wymarzoną pracę. W tomie „Czekałam na ciebie” dowiadujemy się, że do pełni szczęścia brakuje jej tylko ukochanej osoby, z którą mogłaby się dzielić swoim szczęściem i budować...

Okładka boska 😍

Już w poprzedniej części podejrzewałam co będzie z Kubusiem, więc nic mnie tu nie zaskoczyło.
Główną bohaterką miałam ochotę wstrząsnąć. Niby taka dorosła, a taka dziecinna. Nie lubię takich ucieczek, niedomówień, nieodbierania telefonów. On jak taki piesek za nią lata, ale jednak daje jej swobodę...no nieee..totalnie nie.

Opowiadanie tej samej historii tylu ludziom, już się nudziłam, czytając to po raz trzeci 🥴

Miałam wrażenie, że będzie jeszcze jakaś część, brakowało mi tu paru rozwinięć.

Okładka boska 😍

Już w poprzedniej części podejrzewałam co będzie z Kubusiem, więc nic mnie tu nie zaskoczyło.
Główną bohaterką miałam ochotę wstrząsnąć. Niby taka dorosła, a taka dziecinna. Nie lubię takich ucieczek, niedomówień, nieodbierania telefonów. On jak taki piesek za nią lata, ale jednak daje jej swobodę...no nieee..totalnie nie.

Opowiadanie tej samej historii...

Uwielbiam ten styl pisania, jak szybko skończyłam część pierwszą, pobiegłam po drugą i pochłonęłam jednym tchem, żeby jak najszybciej poznać zakończenie historii Pauliny i Igora :)

Uwielbiam ten styl pisania, jak szybko skończyłam część pierwszą, pobiegłam po drugą i pochłonęłam jednym tchem, żeby jak najszybciej poznać zakończenie historii Pauliny i Igora :)

Szybko , sprawnie i zabawnie ;) Pośmiałam się, brakowało mi wątku Adama, taka niedokończona historia ...

Szybko , sprawnie i zabawnie ;) Pośmiałam się, brakowało mi wątku Adama, taka niedokończona historia ...

Kontynuacja trochę mi się dłużyła i odrobinke irytowała mnie Paulina swoim niezdecydowaniem i wciskaniem sobie samej niestworzonych historii. Igor z kolei zamienił się trochę w"ciepłą kluchę".
Ogólnie przyjemna , niezobowiązująca ale napisana fajnie z poczuciem humoru co bardzo lubię w książkach .

Kontynuacja trochę mi się dłużyła i odrobinke irytowała mnie Paulina swoim niezdecydowaniem i wciskaniem sobie samej niestworzonych historii. Igor z kolei zamienił się trochę w"ciepłą kluchę".
Ogólnie przyjemna , niezobowiązująca ale napisana fajnie z poczuciem humoru co bardzo lubię w książkach .

Nad związkiem Pauliny i Igora zawisły burzowe chmury. Informacja o jego synu, a może bardziej strata zaufania do Igora przez tę sytuację, sprawiły, że Paulina musiała wyjechać. Przemyśleć wszystko na spokojnie, zanim zrobi coś, czego będzie kiedyś żałowała. W całą sytuację wmieszał się Adam - współwłaściciel hotelu, w którym się zatrzymała. On pomoże jej zrozumieć i uporać się z całą tą sytuacją. Jednak wszystko stałoby się prostsze, gdyby Paulina nie uciekła od problemów, a dopuściła Igora do głosu. Być może wszystko potoczyłoby się inaczej. Prawda o "synu" Igora jest zupełnie inna, niż jej się wydaje.
------
Co tu dużo pisać, nadal uwielbiam @magdalenakrauzeautor. W każdej książce przemyca nam ziarenko akcji, miłości i przyjaźni. A także uczy, by nie uciekać od problemów, a stawiać im czoła -  tylko tak można wygrać. Polecam książkę tym co lubią romantyczne momenty, śmieszne dialogi, ale dostaniecie też nutkę niezgody, która umocni związek bohaterów jeszcze bardziej.

Nad związkiem Pauliny i Igora zawisły burzowe chmury. Informacja o jego synu, a może bardziej strata zaufania do Igora przez tę sytuację, sprawiły, że Paulina musiała wyjechać. Przemyśleć wszystko na spokojnie, zanim zrobi coś, czego będzie kiedyś żałowała. W całą sytuację wmieszał się Adam - współwłaściciel hotelu, w którym się zatrzymała. On pomoże jej zrozumieć i uporać...

Drugą część czyta się jeszcze szybciej niż pierwszą. Akcja jest dynamiczna, bo rządzą nią rozpacz, poczucie zdrady, bol i miłość, która jak wiadomo, potrafi namieszać w głowie. Lubię takie historie i żal mi rozstawać się z bohaterami. Może kiedyś doczekamy się trzeciej części? Ja z chęcią dowiedziałabym się co u nich słychać. Momentami Paulina drażniła mnie swoim niezdecydowaniem i patrzeniem tylko na czubek własnego nosa. Z biegiem czasu można zauważyć zmianę, jaką przeszła i dojrzała nie tylko ciałem, ale i duchem. Będę dobrze wspominać tę serię.

Drugą część czyta się jeszcze szybciej niż pierwszą. Akcja jest dynamiczna, bo rządzą nią rozpacz, poczucie zdrady, bol i miłość, która jak wiadomo, potrafi namieszać w głowie. Lubię takie historie i żal mi rozstawać się z bohaterami. Może kiedyś doczekamy się trzeciej części? Ja z chęcią dowiedziałabym się co u nich słychać. Momentami Paulina drażniła mnie swoim...

Lekka i szybka historia, ciągnęła się mocno i nie zaskoczyła już niczym.

Lekka i szybka historia, ciągnęła się mocno i nie zaskoczyła już niczym.

Po pierwszej części byłam zachwycona, a teraz żałuję że przeczytałam drugą. W drugiej części dosłownie nic się nie dzieje, jedna akcja rozłożona na całą książkę. Z powodzeniem możnaby połączyć pierwszą i drugą część w jedną książkę. Lepiej by wyszło....

Po pierwszej części byłam zachwycona, a teraz żałuję że przeczytałam drugą. W drugiej części dosłownie nic się nie dzieje, jedna akcja rozłożona na całą książkę. Z powodzeniem możnaby połączyć pierwszą i drugą część w jedną książkę. Lepiej by wyszło....

Niestety, kontynuacja okazała się dużo słabsza od poprzedniczki. Nic tu się właściwie nie dzieje. Można by napisać z tych dwóch jedną książkę. Nie ukrywam, że jestem zawiedziona, bo Czekałam na ciebie naprawdę mi się podobała.

Niestety, kontynuacja okazała się dużo słabsza od poprzedniczki. Nic tu się właściwie nie dzieje. Można by napisać z tych dwóch jedną książkę. Nie ukrywam, że jestem zawiedziona, bo Czekałam na ciebie naprawdę mi się podobała.