Najnowsze artykuły
-
Artykuły
Śladami autorów, czyli książki o miejscach, które odwiedzali i opisywali twórcyAnna Sierant8 -
Artykuły
Czytamy w weekend. 14 czerwca 2024LubimyCzytać441 -
Artykuły
Znamy laureatki Women’s Prize for Fiction i wręczonej po raz pierwszy Women’s Prize for Non-FictionAnna Sierant14 -
Artykuły
Zapraszamy na live z Małgorzatą i Michałem Kuźmińskimi! Zadaj autorom pytanie i wygraj książkę!LubimyCzytać6
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Biblioteczka
Filtry
Książki w biblioteczce
[85]
Generuj link
Zmień widok
Sortuj:
Wybrane półki [1]:
Przeczytała:
2023-01-02
2023-01-02
Średnia ocen:
8,0 / 10
2754 ocen
Oceniła na:
8 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 5243
Opinie: 322
Przeczytała:
2022-10-21
2022-10-21
Średnia ocen:
7,3 / 10
250 ocen
Oceniła na:
7 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 1055
Opinie: 41
Przeczytała:
2021-12-27
2021-12-27
Średnia ocen:
8,0 / 10
3208 ocen
Oceniła na:
7 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 19492
Opinie: 367
Przeczytała:
2021-05-29
2021-05-29
Średnia ocen:
8,6 / 10
61 ocen
Oceniła na:
9 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 477
Opinie: 12
Przeczytała:
2021-01-10
2021-01-10
Średnia ocen:
8,5 / 10
4444 ocen
Oceniła na:
9 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 8711
Opinie: 279
Przeczytała:
2020-09-26
2020-09-26
Średnia ocen:
9,1 / 10
7974 ocen
Oceniła na:
9 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 14654
Opinie: 674
Przeczytała:
2020-08-07
2020-08-07
Średnia ocen:
8,8 / 10
10443 ocen
Oceniła na:
9 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 26510
Opinie: 1164
Przeczytała:
2020-05-08
2020-05-08
Cykl:
Saga Wspólnoty (tom 2.2)
Średnia ocen:
7,6 / 10
175 ocen
Oceniła na:
8 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 323
Opinie: 12
Przeczytała:
2019-07-18
2019-07-18
Średnia ocen:
8,1 / 10
905 ocen
Oceniła na:
8 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 1357
Opinie: 96
Przeczytała:
2008
2008
Średnia ocen:
7,9 / 10
1919 ocen
Oceniła na:
9 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 3002
Opinie: 137
Przeczytała:
2018-11-06
2018-11-06
Średnia ocen:
7,7 / 10
1584 ocen
Oceniła na:
8 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 2768
Opinie: 131
Przeczytała:
2018-09-09
2018-09-09
Średnia ocen:
8,3 / 10
1701 ocen
Oceniła na:
9 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 4643
Opinie: 280
Przeczytała:
2018-05-18
2018-05-18
Średnia ocen:
7,0 / 10
3 ocen
Oceniła na:
8 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 6
Opinie: 1
Przeczytała:
2018-04-19
2018-04-19
Średnia ocen:
8,1 / 10
47346 ocen
Oceniła na:
8 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 84267
Opinie: 4519
Przeczytała:
2017-11-20
2017-11-20
Cykl:
Southern Reach (tom 3)
Średnia ocen:
6,5 / 10
467 ocen
Oceniła na:
7 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 954
Opinie: 64
Przeczytała:
2017-09-29
2017-09-29
Cykl:
Pandora (tom 1)
Średnia ocen:
7,1 / 10
544 ocen
Oceniła na:
8 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 1349
Opinie: 90
Przeczytała:
2011-11-09
2011-11-09
Cykl:
Świat Dysku (tom 19)
Średnia ocen:
7,7 / 10
4225 ocen
Oceniła na:
9 / 10
Na półkach:
Zobacz opinię (1 plus)
Czytelnicy: 7863
Opinie: 138
Zobacz opinię (1 plus)
Przeczytała:
2016-05-08
2016-05-08
Średnia ocen:
7,6 / 10
7973 ocen
Oceniła na:
8 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 16583
Opinie: 1050
Przeczytała:
2015-09-07
2015-09-07
Średnia ocen:
7,8 / 10
3027 ocen
Oceniła na:
8 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 10289
Opinie: 416
Przeczytała:
2015-07-22
2015-07-22
Średnia ocen:
6,9 / 10
267 ocen
Oceniła na:
8 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 935
Opinie: 36
Fantasy sprawia wrażenie najbardziej wyeksploatowanego ze wszystkich podgatunków fantastyki. Tym samym każdy, kto pisze o krasnoludach, trollach, wampirach oraz uzbrojonych w ciut nieporęczne miecze strażnikach miejskich winien wprowadzić do powieści coś, co czytelnika zaintryguje. W przypadku dobrze wszystkim znanego (a jeśli nie, należy ten stan rzeczy jak najszybciej zmienić) Terry'ego Pratchetta owym czynnikiem zasysającym jest humor. A właściwie Humor – jedyny w swoim rodzaju.
„Na glinianych nogach” to kolejna powieść ze Świata Dysku, prezentująca ankh-morporską historię z miejskimi strażnikami w rolach głównych. Tym razem podkomendni sir (niestety, jak twierdzi sam zainteresowany) Samuela Vimesa usiłują rozwikłać zagadkę morderstw nieszkodliwych staruszków, podejrzanego zachowania golemów oraz zdecydowanie najbardziej problematycznego otrucia Patrycjusza, człowieka przez część mieszkańców miasta nielubianego, przez pozostałych znienawidzonego. Dodatkowo, najbliżsi współpracownicy komendanta nie mogą narzekać na brak prywatnych problemów, a i on sam musi zmagać się z gorączką tytułów i herbów szlacheckich czy przyjętym niedawno w szeregi straży krasnoludem-tranwestytą o zastanawiającym nazwisku Tyłeczek... Jakby to podsumował Paskudny Stary Ron: „demoniszcza, tysiącletnia wskazówka i krewetki!”.
Mnogość przeplatających się ze sobą wątków to cecha charakterystyczna opowieści o Ankh-Morpork. Większość z nich sprawia wrażenie pobocznych lub wręcz umieszczonych w tekście tylko dla sprawienia czytelnikowi frajdy, jednak w pewnym punkcie wszystkie łączą się ze sobą, tworząc całość zadziwiająco skomplikowaną jak na historię, której największy atut ma stanowić zagęszczenie absurdu. Pod niemal każdym z wątków kryje się bardziej lub mniej zabawne nawiązanie do naszej szarej rzeczywistości: krasnolud stroniący od topora, a za to wyrażający pewne zainteresowanie różnymi rodzajami szminek, przywodzi na myśl walkę o równouprawnienie kobiet (i krasnoludzic...?), zaś kwestia szacunku wobec siły napędowej golemów, która z pewnością nie jest życiem stworzonym przez jednego z bogów, to jednocześnie zwrócenie uwagi na problem zdefiniowania wolnej woli i sensu istnienia.
Dość o historii, teraz trochę na najistotniejszy temat w powieściach Pratchetta – absolutnie niepowtarzalny humor, wpleciony w całą opowieść z godnym podziwu kunsztem. Objawia się on nie tylko w kreacji miejsca akcji (miasto, w którym na rabunki trzeba mieć licencję, a chodzenie po rzece jest znacznie łatwiejsze od utonięcia w niej) i, wspomnianych wcześniej, postaci, bez wyjątku niepowtarzalnych i budzących sympatię, ale też w pojedynczych zdaniach-perełkach. W czasie lektury wielokrotnie miałam ochotę sięgnąć po notes i przepisać fragment, by potem, od czasu do czasu, poprawiać nim sobie humor. Zrezygnowałam, gdy zorientowałam się, że tak naprawdę warte przepisania jest pół książki...
Wielka jest w tym zasługa tłumacza. Piotr W. Cholewa po raz kolejny popisał się niesamowitym bogactwem językowym i wyobraźnią; często występującą grę słów i zwroty brzmiące przezabawnie po angielsku trzeba było zupełnie zmienić, by po polsku prezentowały się równie znakomicie. Dzięki tak dobremu przekładowi śmiało można powiedzieć, że nasza wersja tekstu, pod względem językowym, nie ustępuje oryginałowi.
W książkach z serii „Świat Dysku” wydawnictwo Prószyński i S-ka trzyma się jednolitej oprawy graficznej. I tym razem zachowano oryginalną okładkę – utrzymana w jaskrawej kolorystyce ilustracja Josha Kirby'ego intryguje pozornym bałaganem w kompozycji, charakterystycznym zresztą dla prac tego artysty. Wewnątrz również wszystko wygląda jak należy; oko cieszą rysunki herbów na pierwszej stronie i, tak dobrze znana fanom serii, ilustracja Dysku na następnej, miłym urozmaiceniem jest też pewne zróżnicowanie czcionek. Błędów w sztuce korektorskiej nie stwierdzono – słowem: wydanie pierwsza klasa.
„Na glinianych nogach” to idealna książka na ponure, późnojesienne wieczory. Z każdej strony bije optymizm, radosna ironia i charakterystyczny absurd, fabuła nie pozwala nawet na chwilę nudy, odsłaniając coraz to bardziej zaskakujące aspekty, a bohaterów po prostu nie sposób nie polubić – i wszystko to zostało podane w przezabawnym sosie. Jeśli więc przeczytasz „Na glinianych nogach” i ani razu się nie roześmiejesz, możesz uznać to za objaw głębokiej depresji. A jeśli nie przeczytasz... szybko zmień ten stan rzeczy.
[http://butelka-rudego.blogspot.com/2011/12/na-glinianych-nogach-terry-pratchett.html]
Fantasy sprawia wrażenie najbardziej wyeksploatowanego ze wszystkich podgatunków fantastyki. Tym samym każdy, kto pisze o krasnoludach, trollach, wampirach oraz uzbrojonych w ciut nieporęczne miecze strażnikach miejskich winien wprowadzić do powieści coś, co czytelnika zaintryguje. W przypadku dobrze wszystkim znanego (a jeśli nie, należy ten stan rzeczy jak najszybciej...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to