Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona Kinem Palladium.

Książka ukazuje życie ludzi [głównie młodych] w powojennej Warszawie i sposób w jaki radzili sobie z otaczającą ich rzeczywistością. Co prawda trochę zabrakło tego wielkiego świata, o którym mówi opis z okładki, ale nie zmniejsza to wartości książki.

Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona Kinem Palladium.

Książka ukazuje życie ludzi [głównie młodych] w powojennej Warszawie i sposób w jaki radzili sobie z otaczającą ich rzeczywistością. Co prawda trochę zabrakło tego wielkiego świata, o którym mówi opis z okładki, ale nie zmniejsza to wartości książki.

"Uniwerek był świetny. Ale ten etap w moim życiu już się kończył. Teraz brałam za siebie odpowiedzialność. I byłam pewna swojego Planu jak nigdy dotąd."

Tak. Zaraz też będę absolwentką. Też mam swój wielki, wspaniały Plan na przyszłość. Też wierzę, że uda mi się go zrealizować i to bez żadnego "ale".


"Absolwentka" pokazuje, jak życie potrafi zweryfikować nasze plany o świetlistej przyszłości. Mówi o tym, że świetne studia i pogoń za idealną pracą to nie wszystko. Mimo to jest książką lekką, łatwą i przyjemną. I na dodatek, można powiedzieć, że sama się czyta.

Warto ją przeczytać. Szczególnie jeśli, jest się na ostatniej prostej w biegu, znanym jako studia.

"Uniwerek był świetny. Ale ten etap w moim życiu już się kończył. Teraz brałam za siebie odpowiedzialność. I byłam pewna swojego Planu jak nigdy dotąd."

Tak. Zaraz też będę absolwentką. Też mam swój wielki, wspaniały Plan na przyszłość. Też wierzę, że uda mi się go zrealizować i to bez żadnego "ale".


"Absolwentka" pokazuje, jak życie potrafi zweryfikować nasze plany o...

Za oknem jesienne szarości przeplecione z długimi nocami.
Na co dzień mnóstwo obowiązków, ciągi cyferek, tabelki, spotkania...

Coraz bardziej chciało mi się, tak po prostu poczytać. Kilka godzin, czytadło, kubek gorącej herbaty, cicha muzyka w tle.

Po przejrzeniu zawartości półek wybór padł na "Nie całkiem do pary". Wydawnictwo Harlequin znalezione w stopce redakcyjnej zapowiada, że nie jest to książka najwyższych lotów i tak też jest.


Fabuła jest dość przewidywalna. Tracey ma 24 lata, pełne kształty, nudną pracę i tkwi w nie do końca udanym związku. Rok przed wydarzeniami opisanymi w książce przeniosła się z małego miasteczka do Nowego Jorku zostawiając za sobą rodzinę z ich małomiasteczkowym życiem i problemami. Jej chłopak Will, jest zapatrzonym w siebie początkującym aktorem, który na całe lato wyjeżdża z teatrem na letnie występy. Zdesperowana i podłamana wyjazdem ukochanego Tracey, postanawia 'zabrać się za siebie' i zmienić swoje życie na lepsze. U jej boku zostają idealna blond przyjaciółka, ekscentryczny przyjaciel gej, wredny szef i grupa wsparcia w postaci koleżanek z pracy. Oczywiście pojawia się także Pan Idealny, którego początkowo główna bohaterka bierze za geja. I zgodnie z przewidywaniami po prawie 300 stronach Tracey jest pewniejsza siebie, rzuca pracę, rezygnuje z nieudanego związku i śmiało rusza w stronę świetlanej przyszłości. A schemat nieco przypomina uproszczoną wersję filmu "Miłość i inne nieszczęścia".


Książkę czyta się bardzo szybko, tak akurat na jedno lub dwa popołudnia. Z pewnością za kilka dni nie będę pamiętała większości bohaterów czy treści, ale jako książka z gatunku lekkie, łatwe i przyjemne "Nie całkiem do pary" sprawdza się bardzo dobrze.


____
http://kufer-z-niespodziankami.blogspot.com/2014/11/nie-cakiem-do-pary-wendy-markham.html

Za oknem jesienne szarości przeplecione z długimi nocami.
Na co dzień mnóstwo obowiązków, ciągi cyferek, tabelki, spotkania...

Coraz bardziej chciało mi się, tak po prostu poczytać. Kilka godzin, czytadło, kubek gorącej herbaty, cicha muzyka w tle.

Po przejrzeniu zawartości półek wybór padł na "Nie całkiem do pary". Wydawnictwo Harlequin znalezione w stopce redakcyjnej...