Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Długo się zbierałam, żeby przeczytać tę część. Bo jednak traktowałam tę serię jako zamknięte dzieło, pomimo tego, że bardzo polubiłam cały świat piratów. Zupełnie nie spodziewałam się tego, że historia Sorindy i Kearana będzie taka fajna. Cała otoczka z Królem Głębin też wyszła naprawdę fajnie. Jedyne co mi przeszkadzało, to to, że miałam wrażenie, że Alosa została tu pokazana jako znacznie starsza, niż tak naprawdę była, rozumiem, że przez wydarzenia, w których brała udział dojrzała, ale chyba mimo wszystko za bardzo.
Tym razem, jeżeli powstanie kolejna książka z tego uniwersum, nie będę się aż tak ociągać z jej przeczytaniem.

Długo się zbierałam, żeby przeczytać tę część. Bo jednak traktowałam tę serię jako zamknięte dzieło, pomimo tego, że bardzo polubiłam cały świat piratów. Zupełnie nie spodziewałam się tego, że historia Sorindy i Kearana będzie taka fajna. Cała otoczka z Królem Głębin też wyszła naprawdę fajnie. Jedyne co mi przeszkadzało, to to, że miałam wrażenie, że Alosa została tu...

Fantastyczna jest ta książka, taka lekka i niezobowiązująca. Dawno nie czytałam takiej książki, która wywołałaby we mnie tyle pozytywnych emocji. Mega podoba mi się bohaterowie, w szczególności ci główni, Zły i Evie oraz Kingsley, który jest niesamowitą postacią, choć to absurdalne, bo to tylko żaba, ale no jestem w nim zakochana 😜 I nie ukrywam, że mam nadzieję, że w kolejnym tomie będzie go więcej.
Bardzo podoba mi się też to, że mieliśmy perspektywę zarówno Evie jak i Złego, co było momentami na maksa urocze.
Jestem tak podekscytowana tą książką, że zupełnie nie mogę się doczekać kolejnego tomu.

Fantastyczna jest ta książka, taka lekka i niezobowiązująca. Dawno nie czytałam takiej książki, która wywołałaby we mnie tyle pozytywnych emocji. Mega podoba mi się bohaterowie, w szczególności ci główni, Zły i Evie oraz Kingsley, który jest niesamowitą postacią, choć to absurdalne, bo to tylko żaba, ale no jestem w nim zakochana 😜 I nie ukrywam, że mam nadzieję, że w...

O kurczę. Spodziewałam się zupełnie czegoś innego, jak brałam się za tę książkę. Nie oczekiwałam nic więcej poza historią dziewczyny zamienionej w wampira, a okazuje się, że dostałam książkę z morałem i przekazem. Rzadko na mojej drodze stają książki, które mają jakiś background, który może zmienić myślenie i uważam, że ta jest bardzo wartościowa. Opowiada o miłości do samego siebie, niezależnie od zewnętrznej powłoki, ważne jest to, żeby być dobrym. Może to brzmi oklepanie, ale głębsze przemyślenia w tej sprawie raczej zostawię dla samej siebie.
Bardzo mnie rozbawiła ta książka, miała mnóstwo niesamowitych momentów, w których naprawdę miałam ochotę się śmiać na głos, w szczególności na samym początku, gdzie były ujęte wszystkie stereotypy z popkultury wampirzej. No bomba.
Myślę, że jeszcze wrócę do tej książki nie raz, bo daje do myślenia.

O kurczę. Spodziewałam się zupełnie czegoś innego, jak brałam się za tę książkę. Nie oczekiwałam nic więcej poza historią dziewczyny zamienionej w wampira, a okazuje się, że dostałam książkę z morałem i przekazem. Rzadko na mojej drodze stają książki, które mają jakiś background, który może zmienić myślenie i uważam, że ta jest bardzo wartościowa. Opowiada o miłości do...

Uuu. Bardzo mi się to podobało. Mocne były wydarzenia w tej części, to na pewno. Bardzo mi się podobało, że Sonia zaczęła być "większą" bohaterką niż wcześniej. Jeszcze bardziej podobały mi się też interakcje między bohaterami, w szczególności te związane z Calebem. Mario nieco stracił w moich oczach, ale nadal bardzo go lubię.
Już nie mogę się doczekać kolejnego tomu.

Uuu. Bardzo mi się to podobało. Mocne były wydarzenia w tej części, to na pewno. Bardzo mi się podobało, że Sonia zaczęła być "większą" bohaterką niż wcześniej. Jeszcze bardziej podobały mi się też interakcje między bohaterami, w szczególności te związane z Calebem. Mario nieco stracił w moich oczach, ale nadal bardzo go lubię.
Już nie mogę się doczekać kolejnego...

Kiedyś sądziłam, że nic nie przebije Harry'ego Pottera i Czary Ognia,ale ta książka jest żywym dowodem na to, że się myliłam. Przebieg akcji jest mega wciągający. Powieść może i jest strasznie obszerna, ale ciężko się od niej oderwać kiedy już się wkręci w wir wydarzeń. Dlatego tym bardziej nie mogę się doczekać kiedy przeczytam kolejną część.

Kiedyś sądziłam, że nic nie przebije Harry'ego Pottera i Czary Ognia,ale ta książka jest żywym dowodem na to, że się myliłam. Przebieg akcji jest mega wciągający. Powieść może i jest strasznie obszerna, ale ciężko się od niej oderwać kiedy już się wkręci w wir wydarzeń. Dlatego tym bardziej nie mogę się doczekać kiedy przeczytam kolejną część.

"H.P. i więzień Azkabanu" podoba mi się, bo uwielbiam Syriusza ;)).

Zawsze lubiłam tą część. Syriusz jak zawsze skrada mi serce i jest jedną z moich ulubionych postaci w całej serii. Książka znacząco rożni się od filmu, choć te najważniejsze wydarzenia zostały zachowane, jednak w książce jest kilka fragmentów, które przydałyby się w filmie. Niektóre z nich zostały natomiast lepiej rozwiązane w filmie niż w książce.
Ciężko opisać swoją opinię w momencie, kiedy książkę po raz pierwszy czytałam wiele lat temu, a film widziałam kilkanaście razy. Jednak nadal uważam, że ta seria jest i zawsze będzie serią mojego dzieciństwa i na pewno zawsze zostanie w moim sercu, pomimo niedociągnięć i wielu potknięć, które już w tym wieku zauważam w książkach.

"H.P. i więzień Azkabanu" podoba mi się, bo uwielbiam Syriusza ;)).

Zawsze lubiłam tą część. Syriusz jak zawsze skrada mi serce i jest jedną z moich ulubionych postaci w całej serii. Książka znacząco rożni się od filmu, choć te najważniejsze wydarzenia zostały zachowane, jednak w książce jest kilka fragmentów, które przydałyby się w filmie. Niektóre z nich zostały...

Odkąd wyszła ta nowelka słyszałam głosy: po co? przecież to niepotrzebne, itp. ale właśnie skończyłam czytać i uważam, że to była jak najbardziej potrzebna część. Trzeci tom zakończył się tak, że w sumie otworzył wiele spraw, ale nie zachęcał do kontynuowania serii, natomiast tom 3,5 jak najbardziej to robi! Ostatnie zdanie zapowiadające kontynuację to majstersztyk.
Co do pozostałych aspektów, to tradycyjnie genialne teksty większości bohaterów, a w szczególności Kasjana, który niesamowicie rozwinął się w poprzednim tomie. Może w tej części nie było wartkiej akcji, ale było parę uzupełnień historii i dzięki tym 300 stronom można było sobie parę rzeczy poukładać.
Przemiany mentalne bohaterów po wojnie, wyszły w szczególności właśnie w tej części. No i największy zawód, którym stała się Nesta, wreszcie ma swoje usprawiedliwienie! Dlatego tak bardzo nie mogę doczekać się kolejnego tomu, bo jak na razie jestem wbita w fotel i za chwilę zniosę jajko, bo nie potrafię się uspokoić :P

Odkąd wyszła ta nowelka słyszałam głosy: po co? przecież to niepotrzebne, itp. ale właśnie skończyłam czytać i uważam, że to była jak najbardziej potrzebna część. Trzeci tom zakończył się tak, że w sumie otworzył wiele spraw, ale nie zachęcał do kontynuowania serii, natomiast tom 3,5 jak najbardziej to robi! Ostatnie zdanie zapowiadające kontynuację to majstersztyk.
Co do...

H.P. i Kamień Filozoficzny jest bardzo ciekawą książką. Kiedyś nie rozumiałam jak ludzie mogą to czytać, ale coś się zmieniło i przeczytałam.

Po dziesięciu latach wróciłam do tej książki. Wcześniej zdarzało mi się czytać fragmenty, ale nigdy nie przeczytałam tej książki po raz drugi od deski do deski. Pomimo tego, że filmy oglądam regularnie co kilka miesięcy.
Fabuła ma wiele dziur i niedociągnięć, ale to nadal klasyk, który nigdy mi się nie znudzi, zawsze będzie głęboko w moim sercu, pomimo tego, że początkowo totalnie nie lubiłam tej historii, ale to dlatego, że się jej bałam i byłam zmuszana do czytania książek, a wiadomo jak dzieci reagują na przymus :P
Wracając do meritum. Ta książka jest cudowną nostalgią i powrotem do dzieciństwa, które kocham. Kiedyś to była zupełnie innowacyjna historia, teraz niby mamy wiele wzorowanych książek, ale HP jest tylko jeden i nic nie jest w stanie go podrobić, choć w najmniejszym stopniu. Klimat jaki Rowling stworzyła w Hogwarcie, quidditch, stworzenia, magia... To wszystko jest niesamowite i niepowtarzalne. Nawet pomimo, czasem rażących, błędów.
Zawsze będę stała murem za tym światem i liczę, że w bliskiej przyszłości uda mi się zrobić reread całej serii.

H.P. i Kamień Filozoficzny jest bardzo ciekawą książką. Kiedyś nie rozumiałam jak ludzie mogą to czytać, ale coś się zmieniło i przeczytałam.

Po dziesięciu latach wróciłam do tej książki. Wcześniej zdarzało mi się czytać fragmenty, ale nigdy nie przeczytałam tej książki po raz drugi od deski do deski. Pomimo tego, że filmy oglądam regularnie co kilka miesięcy.
Fabuła ma...

Nie sądziłam, że może być coś lepszego niż 1 część tej serii. Ta książka była tak emocjonująca i porywająca, że nie sposób się od niej oderwać!
Feyre wreszcie stała się kobietą, którą powinna być, a Rhys... Ah Rhys... Brak mi słów. Trzeba to przeczytać, żeby zrozumieć magię, która dzieje się pomiędzy tą dwójką. Natomiast zupełnie zaskakujące było to, jak zachowywał się Tamlin. Nie spodziewałam się takiego obrotu akcji, w szczególności na końcu książki. Ostatnie 150 stron, było tak napigmentowane emocjami, akcją i wszystkim czym się da, że aż dziwie się, że ta książka mnie nie rozsadziła.
Zdecydowanie jestem zakochana w bohaterach i w historii, której pierwowzór zawsze kochałam, ale kontynuacja i rozwinięcie tych wszystkich wątków jest po prostu rozbrajające. Dlatego cieszę się, że w mojej biblioteczce znajduje się już trzeci tom tej serii, bo nie wiem czy dałabym radę po takim zakończeniu nie wziąć się od razu za kontynuacje.
Najciekawsze w tej serii jest to, że w sumie spodziewamy się większości sytuacji i ich rozwoju, ale wątki poboczne lub sposób prowadzenia wydarzeń jest tak niesamowity, że mimo wszystko wbija nas to w fotel. Zdecydowanie każdy miłośnik fantastyki powinien przeczytać tą serię.

Nie sądziłam, że może być coś lepszego niż 1 część tej serii. Ta książka była tak emocjonująca i porywająca, że nie sposób się od niej oderwać!
Feyre wreszcie stała się kobietą, którą powinna być, a Rhys... Ah Rhys... Brak mi słów. Trzeba to przeczytać, żeby zrozumieć magię, która dzieje się pomiędzy tą dwójką. Natomiast zupełnie zaskakujące było to, jak zachowywał się...

Dwór cierni i róż to na nowo napisana historia Pięknej i Bestii, co prawda w zupełnie odmiennym stylu niż oryginał, ale posiada nawiązania do tej wspaniałej baśni. Kiedy usłyszałam właśnie ten fakt, trochę byłam sceptycznie nastawiona do tego aspektu, bałam się, że autorka może zepsuć całą historię dodając swoje wątki. Ale powiedzieć, że nie zepsuła to ogromne niedopowiedzenie. Ona po prostu nadała tej historii nowe oblicze i ją odświeżyła. Nie mogłam uwierzyć w mój podziw jaki rósł z każdą kolejną stroną podczas czytania.
Feyra nie jest zwykłą słabą bohaterką, która nie wie co ze sobą zrobić, za wszelką cenę chce żyć i trzyma się tego życia kurczowo. Natomiast Tamlin jest zdecydowanie postacią tragiczną. Próbuje ocalić wszystkich, ale z marnym skutkiem, nie do końca wiem co sądzić o tej postaci, bo brakuje mi w niej czegoś. Rhysand natomiast wpada w tą całą historię z wielkim impetem i pokazuje swój charakter, co jest naprawdę dobrym zabiegiem, ale wydaje mi się, że właśnie przez to, że jest on tak wyrazisty, to Tamlin na tym traci.
Jeżeli chodzi o całą chorobę/plagę, która opanowała Prythian to jest to genialny zabieg. Zarówno sposób w jaki została opisana i pokazana, jak i wgl motyw, że mogło się coś takiego wydarzyć. Niesamowite są wgl granice wyobraźni Maas, bo mam wrażenie, że ich nie ma, co jest niezwykle pozytywną cechą, bo przez to książka staje się wartościowa i niezwykle wciągająca.
Niedługo przekonam się, co przyniesie kolejny tom, bo już nie mogę się doczekać kontynuacji.

Dwór cierni i róż to na nowo napisana historia Pięknej i Bestii, co prawda w zupełnie odmiennym stylu niż oryginał, ale posiada nawiązania do tej wspaniałej baśni. Kiedy usłyszałam właśnie ten fakt, trochę byłam sceptycznie nastawiona do tego aspektu, bałam się, że autorka może zepsuć całą historię dodając swoje wątki. Ale powiedzieć, że nie zepsuła to ogromne...

Kompletnie się tego nie spodziewałam po tej książce. Domyślałam się, że raczej mi się spodoba, bo jak na razie wszystkie książki Ludki, które czytałam były super, ale ta naprawdę bardzo mocno przypadła mi do gustu.
Mega podobał mi się wątek z bliźniaczkami, tego jaka Neve była, jaki był Ian, sam aspekt zaręczyn, ten cień. Te wszystkie wydarzenia i postaci, robiły naprawdę świetną robotę.
Na pewno trzeba zaznaczyć, że książka jest spicy, nie spodziewałam się, że aż tak, ale to też budowało odpowiedni klimat.
Już nie mogę się doczekać kolejnego tomu i naprawdę przebieram nóżkami jak to się dalej rozwinie. Jak Faye zareaguje na Setha, jak Elizabeth się zachowa i o co chodzi z cieniem? Can't wait.

Kompletnie się tego nie spodziewałam po tej książce. Domyślałam się, że raczej mi się spodoba, bo jak na razie wszystkie książki Ludki, które czytałam były super, ale ta naprawdę bardzo mocno przypadła mi do gustu.
Mega podobał mi się wątek z bliźniaczkami, tego jaka Neve była, jaki był Ian, sam aspekt zaręczyn, ten cień. Te wszystkie wydarzenia i postaci, robiły naprawdę...

Jestem zdruzgotana. Ta książka jednocześnie jest świetna i łamiąca serce.
Czuję w niej wiele odniesień do HP i do Akademii Wampirów, ale nie jest to negatywne. Jednak to ile miałam mini załamań podczas czytania przechodzi ludzkie pojęcie. Z jednej strony akcja nie była jakaś super wartka przez większość książki, ale z drugiej jak już się coś działo, to na maksa intensywnie.
No i tak końcówka. Złamane serduszko i to można powiedzieć, że dwukrotnie, jeżeli wydarzy się w kolejnym tomie to, co mi się wydaje.
I proszę mi powiedzieć, jak ja mam teraz trwać (bo na pewno będzie to wszystko w mojej głowie) i czekać na kolejny tom?

Jestem zdruzgotana. Ta książka jednocześnie jest świetna i łamiąca serce.
Czuję w niej wiele odniesień do HP i do Akademii Wampirów, ale nie jest to negatywne. Jednak to ile miałam mini załamań podczas czytania przechodzi ludzkie pojęcie. Z jednej strony akcja nie była jakaś super wartka przez większość książki, ale z drugiej jak już się coś działo, to na maksa...

Woow. Jestem w ciężkim szoku, bo nie spodziewałam się, że aż tak bardzo przypadnie mi do gustu ta książka. Spodziewałam się po prostu szkoły dla egzorcystów, a dostałam naprawdę fajny świat egzorcystów i demonów. Naprawdę dobrze zbudowany trzon świata, do tego coś w rodzaju grimuaru.
Bardzo polubiłam bohaterów, a w szczególności Leaf, bo to jak wszystko obraca w żart jest naprawdę fajną cechą. Do tego Falco, który jest jej totalnym przeciwieństwem. Lore, który ewoluował w trakcie całej książki. No i na pewno nie można zapomnieć o Zero i Crainie. Dawno nie spotkałam się z książką, w której polubiłabym aż tyle postaci.
A co mnie najbardziej zaskoczyło? Ostatnie zdania. tego w życiu bym się nie domyśliła. W związku z tym: gdzie jest drugi tom?

Woow. Jestem w ciężkim szoku, bo nie spodziewałam się, że aż tak bardzo przypadnie mi do gustu ta książka. Spodziewałam się po prostu szkoły dla egzorcystów, a dostałam naprawdę fajny świat egzorcystów i demonów. Naprawdę dobrze zbudowany trzon świata, do tego coś w rodzaju grimuaru.
Bardzo polubiłam bohaterów, a w szczególności Leaf, bo to jak wszystko obraca w żart jest...

O MÓJ BOŻE!
To jest to! Tego mi w życiu brakowało po Dworach. To się tak dobrze czytało, ta historia jest zajebista pod każdym względem. Te wszystkie smoki, moce, wyzwania. No miodzio.
Zupełnie nie spodziewałam się aż takiej historii. Wiedziałam, że będą smoki, ale nie spodziewałam się, że takie smoki.
Muszę jednak przyznać, że wiele rzeczy przewidziałam, ale mimo to, nie uważam, że to źle.
Zdecydowanie będę polecać tę książkę każdemu, kto lubi fantastykę, a w szczególności romantasy.

O MÓJ BOŻE!
To jest to! Tego mi w życiu brakowało po Dworach. To się tak dobrze czytało, ta historia jest zajebista pod każdym względem. Te wszystkie smoki, moce, wyzwania. No miodzio.
Zupełnie nie spodziewałam się aż takiej historii. Wiedziałam, że będą smoki, ale nie spodziewałam się, że takie smoki.
Muszę jednak przyznać, że wiele rzeczy przewidziałam, ale mimo to,...

Jestem w ciężkim szoku. Może nie jest to górnolotna książka, ale naprawdę dobrze się bawiłam podczas czytania. Nie wiem czy aby na pewno maksymalna nota jest adekwatna i definitywnie patrząc globalnie czytałam lepsze książki, ale patrząc na kategorię stricte romans/erotyk jest to świetna książka, która trzymała mnie w napięciu i nie zawiodła mnie w najmniejszym stopniu.
Ta tajemnica... No siedziałam jak na szpilkach, żeby się dowiedzieć kim jest X. Naprawdę do samego końca nie byłam pewna kto to będzie, choć miałam 2 strzały i jeden z nich ostatecznie okazał się prawdą, choć wszystko wskazywało na inną osobę. Uważam, że to jest naprawdę świetna rozrywka i to, że ta książka ma aż 500 stron zupełnie nie przeszkadza. Naprawdę, zupełnie się to nie dłużyło i jedynie nie mogłam się doczekać finału.

Jestem w ciężkim szoku. Może nie jest to górnolotna książka, ale naprawdę dobrze się bawiłam podczas czytania. Nie wiem czy aby na pewno maksymalna nota jest adekwatna i definitywnie patrząc globalnie czytałam lepsze książki, ale patrząc na kategorię stricte romans/erotyk jest to świetna książka, która trzymała mnie w napięciu i nie zawiodła mnie w najmniejszym stopniu.
Ta...

Naprawdę nie spodziewałam się, że tak bardzo przypadną mi te książki do gustu. Ten tom jest na maksa uroczy, choć miałam moment, że naprawdę się popłakałam, a to jest naprawdę rzadkość u mnie.
Mniej więcej do połowy było spokojnie, pomimo tego, że już było wiadomo co mniej więcej muszą wszyscy zrobić, żeby wszystko wróciło do normy, to jednak dopiero w połowie zaczęła się cała akcja.
Już nie mogę się doczekać kolejnego tomu i bardzo mi już przykro, że to ostatni.

Naprawdę nie spodziewałam się, że tak bardzo przypadną mi te książki do gustu. Ten tom jest na maksa uroczy, choć miałam moment, że naprawdę się popłakałam, a to jest naprawdę rzadkość u mnie.
Mniej więcej do połowy było spokojnie, pomimo tego, że już było wiadomo co mniej więcej muszą wszyscy zrobić, żeby wszystko wróciło do normy, to jednak dopiero w połowie zaczęła się...

Zacznę od tego, że ja naprawdę nie jestem fanką książek dla dzieci. A tą pokochałam. Może nie od pierwszych stron, ale myślę, że tak mniej więcej w 1/3 książki. Uwielbiam tą historię, jest na maksa urocza i wbrew pozorom nie jest zupełnie infantylna.
Jestem zachwycona tym, jak autorka opisuje przygody tych dzieci i czuć, że są one dziećmi, ale nie jest to historia traktująca je z góry. Oczywiście są momenty, gdzie Franek i Finka są traktowani mało poważnie, ale to raczej wynika z kreacji pozostałych postaci (co wyszło świetnie), a nie z podejścia autorki.
Jestem naprawdę zakochana w tej historii i już nie mogę się doczekać aż przeczytam kolejne.

Zacznę od tego, że ja naprawdę nie jestem fanką książek dla dzieci. A tą pokochałam. Może nie od pierwszych stron, ale myślę, że tak mniej więcej w 1/3 książki. Uwielbiam tą historię, jest na maksa urocza i wbrew pozorom nie jest zupełnie infantylna.
Jestem zachwycona tym, jak autorka opisuje przygody tych dzieci i czuć, że są one dziećmi, ale nie jest to historia...

Kompletnie się nie spodziewałam, że w tej serii znajdę coś tak super, że wywoła we mnie tyle emocji i stanie się jedną z moich ulubionych. Jestem zachwycona tym jak autorka budowała całą historię i to jak ją zakończyła. Rzadko się zdarza, że podoba mi się zakończenie serii, bo zazwyczaj jest zbyt cukierkowe, jednak tutaj, jak dla mnie jest bardzo dobrze stworzone.
Jestem bardzo rozdarta, bo z jednej strony te 3 tomy są idealnie domknięte i nie potrzeba nic więcej, ale z drugiej strony strasznie mi smutno, że żegnam się z tymi wszystkimi bohaterami. Już wiem, że jak najszybciej muszę sięgnąć po kolejne książki tej autorki, bo podobno część z nich jest w jednym świecie. Poza tym, skoro tak mi się spodobała ta trylogia, to mam nadzieję, że pozostałe książki również mnie nie zawiodą.

Kompletnie się nie spodziewałam, że w tej serii znajdę coś tak super, że wywoła we mnie tyle emocji i stanie się jedną z moich ulubionych. Jestem zachwycona tym jak autorka budowała całą historię i to jak ją zakończyła. Rzadko się zdarza, że podoba mi się zakończenie serii, bo zazwyczaj jest zbyt cukierkowe, jednak tutaj, jak dla mnie jest bardzo dobrze stworzone.
Jestem...

O ja pierdziele.
Nie mogłam się oderwać, pomimo tego, że byłam cholernie zmęczona, to tak byłam wciągnięta, że po prostu nie było opcji, żebym przerwała czytanie.
Uwielbiam. Naprawdę, kocham tę serię. Ci wszyscy bohaterowie, ich relacje, w które na maksa się można wczuć, ten cały ból. I jednocześnie wszystko otoczone niezwykle ciekawą historią. Niesamowite jak autorka łączy wszystkie wierzenia w jedno, jestem tego ogromną fanką.
No i do tego to zakończenie! Podejrzewałam, że część wydarzeń będzie miała miejsce, ale tliła się we mnie nadzieja, że jednak może wszystko potoczy się zupełnie inaczej. No i części w ogóle się nie spodziewałam, może mi przemknęły przez myśl, ale nie sądziłam, że autorka pójdzie w taką stronę. Wyszło naprawdę epicko i jak na razie jest bardzo duża możliwość, że ta seria stanie się jedną z moich ulubionych serii wszech czasów. Nie zapowiada się, żeby trzeci tom mógł coś spierniczyć, ale zobaczymy.

O ja pierdziele.
Nie mogłam się oderwać, pomimo tego, że byłam cholernie zmęczona, to tak byłam wciągnięta, że po prostu nie było opcji, żebym przerwała czytanie.
Uwielbiam. Naprawdę, kocham tę serię. Ci wszyscy bohaterowie, ich relacje, w które na maksa się można wczuć, ten cały ból. I jednocześnie wszystko otoczone niezwykle ciekawą historią. Niesamowite jak autorka...

Wow. Nie tego się spodziewałam. Myślałam, że dostane po prostu przyzwoitą książkę o egipskich wierzeniach, a tu proszę, dostałam znacznie więcej. Dżiny, Atlantyda, greccy i egipscy bogowie, anioły, demony, gargulce. Ciekawe, co jeszcze się pojawi w kolejnych tomach.
Jak tak zaczęłam wypisywać te magiczne postaci, które się pojawiły, to wydaje się, że jest tu za dużo grzybków w barszczu, ale podczas czytania zupełnie tego nie czuć. Miałam wrażenie, że ta historia jest naprawdę spójna. Oczywiście ma kilka niedociągnięć, bo trochę zbyt szybko wchodzimy w cały świat i nie został on jakoś bardziej nakreślony, ale sama historia wynagradza nam te drobne braki.
Bardzo podobało mi się to jak zaczęła się historia Azraela i Taris, może później było zbyt prosto (mimo wszystko), jednak ten cliffhanger... Miodzio. Mimo tego, że spodziewałam się, że jakoś tak się to wszystko zakończy, to jednak nadal tliła się we mnie nadzieja, że będzie inaczej.
Już nie mogę się doczekać kolejnych tomów i jestem niesamowicie ciekawa jak będzie wyglądać dalej relacja głównych bohaterów i co się wydarzy u tych pobocznych. No i kto jest tak naprawdę tym złym?

Wow. Nie tego się spodziewałam. Myślałam, że dostane po prostu przyzwoitą książkę o egipskich wierzeniach, a tu proszę, dostałam znacznie więcej. Dżiny, Atlantyda, greccy i egipscy bogowie, anioły, demony, gargulce. Ciekawe, co jeszcze się pojawi w kolejnych tomach.
Jak tak zaczęłam wypisywać te magiczne postaci, które się pojawiły, to wydaje się, że jest tu za dużo...