Jestem po raz kolejny oczarowana tym, jak cudownie pisze Aneta Jadowska. Po raz kolejny urzekło mnie ciepło bijące z jej książki ❤️
W tomie drugim dostajemy więcej magii i magicznych stworzeń, a Franek i Finka znowu muszą stawić czoła przeciwnościom losu. Jestem ogromną fanką rodzeństwa, a w szczególności Finki, która podbiła moje serducho swoim sprytem, odwagą i cudownym charakterem 🍀
Nie mam do czego się przyczepić, serio. O tej serii można mówić w samych superlatywach:) Nie mogę doczekać się kiedy w moje ręce wpadnie kolejny tom.

Jestem po raz kolejny oczarowana tym, jak cudownie pisze Aneta Jadowska. Po raz kolejny urzekło mnie ciepło bijące z jej książki ❤️
W tomie drugim dostajemy więcej magii i magicznych stworzeń, a Franek i Finka znowu muszą stawić czoła przeciwnościom losu. Jestem ogromną fanką rodzeństwa, a w szczególności Finki, która podbiła moje serducho swoim sprytem, odwagą i cudownym...

Fajna, najbardziej podobało mi się gdy "szklane pudełko pękło"

Fajna, najbardziej podobało mi się gdy "szklane pudełko pękło"

Przeczytałam w 1 dzień😊
Wspaniała książka. Cała seria.

Przeczytałam w 1 dzień😊
Wspaniała książka. Cała seria.

Kolejna super odsłona przygód dwójki magicznego rodzeństwa i ich dziadka oraz cyrkowych przyjaciół. W tej części jeszcze więcej magii i magicznych istot. Podróż pełna emocji zarówno tych trudnych jak i ty przyjemnych.
Czyta się rewelacyjnie szybko. Język łatwy i przyjemny ale oddający całą atmosferę i koloryt akcji. Zróżnicowani bohaterowie o indywidualnie zarysowanych charakterach.
Krótko mówiąc nic dodać nic ująć tylko czytać i przeżywać. Polecam szczególnie dla młodych miłośników oraz starszych zwolenników magicznego świta.
Ja bawiłam się luksusowo :)

Kolejna super odsłona przygód dwójki magicznego rodzeństwa i ich dziadka oraz cyrkowych przyjaciół. W tej części jeszcze więcej magii i magicznych istot. Podróż pełna emocji zarówno tych trudnych jak i ty przyjemnych.
Czyta się rewelacyjnie szybko. Język łatwy i przyjemny ale oddający całą atmosferę i koloryt akcji. Zróżnicowani bohaterowie o indywidualnie zarysowanych...

Przeglądając spis moich ostatnich recenzji. No wiecie tych gotowych do umieszczenia na blogu dochodzę do wniosku, że jestem trochę monotematyczny, jeżeli chodzi o autorów. Trzecia z kolei czytana przeze mnie książka została napisana przez Anetę Jadowską. Chyba dawno tak nie miałem, zwłaszcza że każda z nich należy do innej serii, a trzeba przyznać, że już trochę ich napisała, ale i tak liczę na więcej, dużo więcej. Dlatego też z niemałą przyjemnością opowiem o kolejnym tomie cyklu, który okazał się dla mnie ogromną niespodzianką. Niby skierowanego dla dzieci, ale ja bawiłem się bardzo dobrze, pochłaniając rozdział za rozdziałem. Czytaliście już “Szczwane sztuczki”? Jeżeli nie to posłuchajcie co mam o nich do powiedzenia.

Wakacje Franka i Finki trwają w najlepsze. Pokonali już konkurencyjną trupę cyrkową i to nie tylko w konkursie, ale przed nimi kolejne wielkie kłopoty. Dawne waśnie nigdy nie ustają, a nad horyzontem pojawiają się czarne chmury zapowiadające mega czkawkę. Czy może być gorzej? Jasne, że tak. Jak dorzucimy do tego nieoczekiwaną zamianę ciał, ograniczony czas na ściągnięcie klątwy i bardzo nietowarzyskiego czarnoksiężnika to trzymajcie się krzeseł, bo wszystkich czeka ostra jazda bez trzymanki.

Wydawało mi się, że w poprzednim tomie dzieje się dużo. Tutaj jednak świat zaprezentowany wydaje się jeszcze większy. Zaczynamy prawdziwą podróż po bezdrożach, odwiedzanie kolejnych miasteczek i zaczynamy rozumieć jakimi prawami zaczyna się to wszystko rządzić. Wychodzimy poza namiot i obóz cyrkowy, zwłaszcza że wnuki Baltazara Bączka niczym Holmes i jego Waston biorą się za rozwiązanie kolejnej zagadki. Uwielbiam tę rezolutną parkę dzieciaków, ale przyznam to nie oni grają tu pierwsze skrzypce. Dużą część tego tortu otrzymała złotowłosa Ula, ta od niedźwiedzia. To przez jej postać i historię autorka pokazuje, że nie wolno pozwolić dzieciom zbyt szybko dorosnąć, a raczej by nie zrzucać odpowiedzialności i obowiązków rodziców na ich barki. Dzieci to tylko dzieci i ten czas młodości to najlepsze co może ich w życiu spotkać.

Uwierzcie mi, ale wzruszyłem się słysząc wypowiedzi tej małej dziewczynki dotyczącej sukienki i bucików. Dziwnie to brzmi, ale lubię jak pisarze w literaturze dla dzieci chcą przekazać jakieś mądrości skierowane bardziej do ich rodziców. Może liczą oni podświadomie, że w jakiejś sprzeczce dzieci wykażą taką elokwencję i błyskotliwość, że zamuruje starszych i pójdzie im w pięty. Jest jeszcze jedna opcja, że liczą na wspólne czytanie dzięki czemu obie strony będą mogły wynieść pewne mądrości z książki. To chyba nawet bardziej prawdopodobne.

Już powoli mnie zaczyna nudzić to, że nie mam się do czego przyczepić. Ta pozycja tak jak inne tej autorki to znakomite połączenie zabawy i przygody, a świat wykreowany z taką dokładnością zachęca do jego odwiedzenia równie mocno co Narnia czy też Śródziemie. Nie są to jednak słowa na wyrost. Całe uniwersum stworzone przez Anetę Jadowską wciąga czytelnika bez reszty. Niema nawet co pisać, że forma jest idealna, że prosty język tylko ułatwia czytanie, a dobrze zbudowana fabuła i nagłe zwroty akcji dopełniają wszystkiego. To są banały nic więcej, o tym pisze każdy. Ja chcę zwrócić jakie uczucia wywołuje ta książka. Każdy kto ją przeczyta poczuje ogrom radości, ciekawość i chęć odkrywania kolejnych tajemnic tego świata oraz odwagę na spełnianie swoich marzeń.

Nie wiem czy znowu nie nadinterpretuję tę książkę, ale ostatnio jakoś do wielu pozycji podchodzę emocjonalnie. Nie powinno tak być przy pisaniu recenzji, ale czasami trudno mi się powstrzymać przed napisaniem co czuję czytając jakąś książkę. Próbuję jednak wyjść poza schemat. Samo to, że szybko przeczytałem te 272 świadczy o tym tomie jak najlepiej. Jeszcze przede mną trzecia odsłona ich przygód i niestety będzie koniec. Trzeba jednak wiedzieć, kiedy ze sceny zejść, niepokonanym. Jeżeli zakończenie będzie równie dobre to seria zasłuży na owację na stojąco. Drugi tom oceniam na 5/5.

Więcej recenzji na blogu: www.comysleo.pl

Przeglądając spis moich ostatnich recenzji. No wiecie tych gotowych do umieszczenia na blogu dochodzę do wniosku, że jestem trochę monotematyczny, jeżeli chodzi o autorów. Trzecia z kolei czytana przeze mnie książka została napisana przez Anetę Jadowską. Chyba dawno tak nie miałem, zwłaszcza że każda z nich należy do innej serii, a trzeba przyznać, że już trochę ich...

Naprawdę nie spodziewałam się, że tak bardzo przypadną mi te książki do gustu. Ten tom jest na maksa uroczy, choć miałam moment, że naprawdę się popłakałam, a to jest naprawdę rzadkość u mnie.
Mniej więcej do połowy było spokojnie, pomimo tego, że już było wiadomo co mniej więcej muszą wszyscy zrobić, żeby wszystko wróciło do normy, to jednak dopiero w połowie zaczęła się cała akcja.
Już nie mogę się doczekać kolejnego tomu i bardzo mi już przykro, że to ostatni.

Naprawdę nie spodziewałam się, że tak bardzo przypadną mi te książki do gustu. Ten tom jest na maksa uroczy, choć miałam moment, że naprawdę się popłakałam, a to jest naprawdę rzadkość u mnie.
Mniej więcej do połowy było spokojnie, pomimo tego, że już było wiadomo co mniej więcej muszą wszyscy zrobić, żeby wszystko wróciło do normy, to jednak dopiero w połowie zaczęła się...

Z roku na rok moje dzieci stają się coraz bardziej samodzielne i dorosłe. Jest to proces nieubłagany a do tego dla mnie trudny do zniesienia. Skończyło się nasze wspólne wieczorne czytanie książek. Teraz każde z nich czyta swoje ulubione pozycje w zaciszu własnych myśli. Dlatego ja coraz rzadziej sięgam po książki dla dzieci i młodzieży. A szkoda, szczególnie jeśli chodzi o serię pani Anety Jadowskiej o magicznych bliźniakach Franku i Fince. Bardzo dobrze czyta się ich przygody. Mimo, że pełne magii, smoków i wiedźm to przesłanie mają już jak najbardziej rzeczywiste i mądre. Szanujmy siebie i zwierzęta, kochajmy i dbajmy o swoją rodzinę i przyjaciół i nigdy nie chowajmy swoich emocji w przyciasnym pudełku. Mówmy co nas boli, co cieszy a będzie lepiej dla nas i dla otoczenia. Trudne rozmowy też są potrzebne i przynoszą wiele dobrego.
Książka ma dobre tempo, bohaterowie mają niesamowite i interesujące przygody a i nauczyć się czegoś można. Jak to u Jadowskiej. Polecam mocno.

Z roku na rok moje dzieci stają się coraz bardziej samodzielne i dorosłe. Jest to proces nieubłagany a do tego dla mnie trudny do zniesienia. Skończyło się nasze wspólne wieczorne czytanie książek. Teraz każde z nich czyta swoje ulubione pozycje w zaciszu własnych myśli. Dlatego ja coraz rzadziej sięgam po książki dla dzieci i młodzieży. A szkoda, szczególnie jeśli chodzi o...

Drugi tom zalicza mocny spadek, ma taki mocny syndrom drugiego tomu - wciąż świetni bohaterowie, ale zabrakło tutaj tej magii i tego czegoś, średnio się słuchało. Zdecydowanie też zabrakło objętości, to wszystko było takie mega pospieszone.

Drugi tom zalicza mocny spadek, ma taki mocny syndrom drugiego tomu - wciąż świetni bohaterowie, ale zabrakło tutaj tej magii i tego czegoś, średnio się słuchało. Zdecydowanie też zabrakło objętości, to wszystko było takie mega pospieszone.

Równie wspaniała jak pierwsza część.

Równie wspaniała jak pierwsza część.

Dla mnie to powinno wygrać plebiscyt. Poruszone zostały ważne tematy. przede wszystkim rozbudowali wątek Uli, która polubiłam. Tak samo książka dała mi inspirację do mojej własnej książki.
Wierzę w Cibie, że wygrasz!
P.S Przeczytałam przed zakończanie głosowania, tylko teraz wstawiłam opinię.

Dla mnie to powinno wygrać plebiscyt. Poruszone zostały ważne tematy. przede wszystkim rozbudowali wątek Uli, która polubiłam. Tak samo książka dała mi inspirację do mojej własnej książki.
Wierzę w Cibie, że wygrasz!
P.S Przeczytałam przed zakończanie głosowania, tylko teraz wstawiłam opinię.