Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Moim zdaniem najlepsza część "Harry'ego...". Nie przeczytałam jeszcze wszystkich, ale nie sądzę żeby mi się to zmieniło.

Nadal uważam, że jest to chyba najlepsza część całej serii. Dzieje się w niej naprawdę dużo ważnych wydarzeń, które mają niezwykły wpływ na to, co będzie dalej.
Przez to, że dawno tej książki nie czytałam, zapomniałam zupełnie o tym jak Hermiona stworzyła WESZ, że niektórzy bohaterowie z filmu, w książce mają jednak jakąś osobowość (jak np. Krum). Do tego wszystkiego dochodzi zakończenie, które jest chyba najlepszym ze wszystkich w całej serii. I nawet pomimo tego, że jest to książka, która otwiera puszkę pandory, to jest naprawdę cudowna. No i na dodatek dzięki tym tragicznym wydarzeniom staje się bardziej realna, niż pierwsze trzy części.

Moim zdaniem najlepsza część "Harry'ego...". Nie przeczytałam jeszcze wszystkich, ale nie sądzę żeby mi się to zmieniło.

Nadal uważam, że jest to chyba najlepsza część całej serii. Dzieje się w niej naprawdę dużo ważnych wydarzeń, które mają niezwykły wpływ na to, co będzie dalej.
Przez to, że dawno tej książki nie czytałam, zapomniałam zupełnie o tym jak Hermiona...

"H.P. i więzień Azkabanu" podoba mi się, bo uwielbiam Syriusza ;)).

Zawsze lubiłam tą część. Syriusz jak zawsze skrada mi serce i jest jedną z moich ulubionych postaci w całej serii. Książka znacząco rożni się od filmu, choć te najważniejsze wydarzenia zostały zachowane, jednak w książce jest kilka fragmentów, które przydałyby się w filmie. Niektóre z nich zostały natomiast lepiej rozwiązane w filmie niż w książce.
Ciężko opisać swoją opinię w momencie, kiedy książkę po raz pierwszy czytałam wiele lat temu, a film widziałam kilkanaście razy. Jednak nadal uważam, że ta seria jest i zawsze będzie serią mojego dzieciństwa i na pewno zawsze zostanie w moim sercu, pomimo niedociągnięć i wielu potknięć, które już w tym wieku zauważam w książkach.

"H.P. i więzień Azkabanu" podoba mi się, bo uwielbiam Syriusza ;)).

Zawsze lubiłam tą część. Syriusz jak zawsze skrada mi serce i jest jedną z moich ulubionych postaci w całej serii. Książka znacząco rożni się od filmu, choć te najważniejsze wydarzenia zostały zachowane, jednak w książce jest kilka fragmentów, które przydałyby się w filmie. Niektóre z nich zostały...

No zdecydowanie nie spodziewałam się dostać tego, co dostałam. Wiedziałam, że historia będzie się toczyć wokół Nesty i Kasjana, ale nie sądziłam, że to wszystko pójdzie w tym kierunku.
Doskonale zdaję sobie sprawę, że ta książka jest w 100% guilty pleasure, ale jest tak świetną historią i tak przyjemnie napisaną, że naprawdę ciężko się oderwać. Akcja jak na razie jest dobrze podzielona i wymarzona, zobaczymy jak to się będzie kształtowało w drugiej części, ale myślę, że będę usatysfakcjonowana.

No zdecydowanie nie spodziewałam się dostać tego, co dostałam. Wiedziałam, że historia będzie się toczyć wokół Nesty i Kasjana, ale nie sądziłam, że to wszystko pójdzie w tym kierunku.
Doskonale zdaję sobie sprawę, że ta książka jest w 100% guilty pleasure, ale jest tak świetną historią i tak przyjemnie napisaną, że naprawdę ciężko się oderwać. Akcja jak na razie jest...

H.P. i Kamień Filozoficzny jest bardzo ciekawą książką. Kiedyś nie rozumiałam jak ludzie mogą to czytać, ale coś się zmieniło i przeczytałam.

Po dziesięciu latach wróciłam do tej książki. Wcześniej zdarzało mi się czytać fragmenty, ale nigdy nie przeczytałam tej książki po raz drugi od deski do deski. Pomimo tego, że filmy oglądam regularnie co kilka miesięcy.
Fabuła ma wiele dziur i niedociągnięć, ale to nadal klasyk, który nigdy mi się nie znudzi, zawsze będzie głęboko w moim sercu, pomimo tego, że początkowo totalnie nie lubiłam tej historii, ale to dlatego, że się jej bałam i byłam zmuszana do czytania książek, a wiadomo jak dzieci reagują na przymus :P
Wracając do meritum. Ta książka jest cudowną nostalgią i powrotem do dzieciństwa, które kocham. Kiedyś to była zupełnie innowacyjna historia, teraz niby mamy wiele wzorowanych książek, ale HP jest tylko jeden i nic nie jest w stanie go podrobić, choć w najmniejszym stopniu. Klimat jaki Rowling stworzyła w Hogwarcie, quidditch, stworzenia, magia... To wszystko jest niesamowite i niepowtarzalne. Nawet pomimo, czasem rażących, błędów.
Zawsze będę stała murem za tym światem i liczę, że w bliskiej przyszłości uda mi się zrobić reread całej serii.

H.P. i Kamień Filozoficzny jest bardzo ciekawą książką. Kiedyś nie rozumiałam jak ludzie mogą to czytać, ale coś się zmieniło i przeczytałam.

Po dziesięciu latach wróciłam do tej książki. Wcześniej zdarzało mi się czytać fragmenty, ale nigdy nie przeczytałam tej książki po raz drugi od deski do deski. Pomimo tego, że filmy oglądam regularnie co kilka miesięcy.
Fabuła ma...

Ta książka jest po prostu tragiczna. Nie da jej się czytać. No bo litości! Tylko ją zobaczył i już nic nie jest ważniejsze i w przeciągu kilkunastu stron już wie, że ona jest miłością jego życia, choć jej nie kocha, okłamuje, ale wie, że ona zostanie jego żoną! No serio? I to wszystko w 36% książki, bo po prostu więcej nie dałam rady przeczytać.
Dno totalne!!!!

Ta książka jest po prostu tragiczna. Nie da jej się czytać. No bo litości! Tylko ją zobaczył i już nic nie jest ważniejsze i w przeciągu kilkunastu stron już wie, że ona jest miłością jego życia, choć jej nie kocha, okłamuje, ale wie, że ona zostanie jego żoną! No serio? I to wszystko w 36% książki, bo po prostu więcej nie dałam rady przeczytać.
Dno totalne!!!!

Zaczęłam czytać tą książkę, bo myślałam, że te opowiadania będą całkiem spoko, ale już pierwsze było absurdalne, więc uznałam zostawię na jakiś czas, może kiedyś wrócę, ale to się nie stanie, bo w nie mam najmniejszych chęci wracać do tego.

Zaczęłam czytać tą książkę, bo myślałam, że te opowiadania będą całkiem spoko, ale już pierwsze było absurdalne, więc uznałam zostawię na jakiś czas, może kiedyś wrócę, ale to się nie stanie, bo w nie mam najmniejszych chęci wracać do tego.

Wytrzymałam 10% tej książki. Więcej by. Nie chyba zabiło. Co to wgl jest?! Rozumiem książki z motywem skrajnej biedy, ale to jest jakaś komedia. Dziewczyna przychodzi do bogacza po pożyczkę (okej, to tez jeszcze zrozumiem), ale bogaty i chyba przystojny koleś mówi dziewczynie ze slumsów, że będą uprawiać seks. A i pierwsze co to pyta ją czy jest dziewicą. I okej może kazałem się umyć, ale no błagam przecież jej nie zna, nie wie czy nie ma jakiejś zakaźnej choroby, a po kilku minutach uprawiają seks i to bez zabezpieczenia. Jestem skłonna tez stwierdzić, że w momencie kiedy zobaczył ją umytą stwierdził, że jest najpiękniejsza kobietą na świecie i że jej pomoże. No żenada.

Wytrzymałam 10% tej książki. Więcej by. Nie chyba zabiło. Co to wgl jest?! Rozumiem książki z motywem skrajnej biedy, ale to jest jakaś komedia. Dziewczyna przychodzi do bogacza po pożyczkę (okej, to tez jeszcze zrozumiem), ale bogaty i chyba przystojny koleś mówi dziewczynie ze slumsów, że będą uprawiać seks. A i pierwsze co to pyta ją czy jest dziewicą. I okej może...

48% to mój maks jaki mogę wytrzymać z tą książką. Naprawdę próbowałam. Serio. Ale to co się dzieje w tej książce jest nielogiczne. Nina niby kocha Niko (czy jak on się tam zwie), ale go nie kocha. Potem pojawia się Alex i ona po prostu MUSI z nim być, więc co robi, oszukuje go on jej potem wyznaje, że od początku wiedział kim ona jest, więc zaczynają uprawiać seks, pomimo podejrzeń które miała od samego początku na jego temat i tak, a potem okazuje się, że jej podejrzenia były słuszne. Wtedy poznaje Milena, który nie zrobił nic szczególnego, ale ona mu ufa jak nie wiem co. Następnie strzela do Alexa, wywala go, ten jej grozi, a ona chwile potem dowiaduje się, że Niko się ożenił, co ją załamuje. I wtedy Nina uznaje, że Milen jest seksowny i go pragnie. No błagam!
I najlepsze w tym wszystkim jest to, że Nina została szefową bułgarskiej mafii, ale nic się w związku z tym nie dzieje przez poł książki. Tylko wspominają o jakichś działaniach, ale one nie mają najmniejszego wpływu na fabułę. Nina porzuciła tez swój hotel w Sopocie i tez temat się urwał (wiadomo, że może coś na ten temat jest w dalszej części książki, ale i tak to jest na maksa nielogiczne).
Mój opis jest mega chaotyczny, ale ta książka też taka jest. Zupełnie nie mam siły jej kończyć, bo to jest jakaś pieprzona żenada.

48% to mój maks jaki mogę wytrzymać z tą książką. Naprawdę próbowałam. Serio. Ale to co się dzieje w tej książce jest nielogiczne. Nina niby kocha Niko (czy jak on się tam zwie), ale go nie kocha. Potem pojawia się Alex i ona po prostu MUSI z nim być, więc co robi, oszukuje go on jej potem wyznaje, że od początku wiedział kim ona jest, więc zaczynają uprawiać seks, pomimo...

Nie skończyłam. Zupełnie nie miałam ochoty na tą książkę, bo się w nią nie mogłam wkręcić. Przeczytałam raptem 18%, ale no jakoś nie leży mi ta historia i wiem, że nie będzie mi się chciało do niej wracać.

Nie skończyłam. Zupełnie nie miałam ochoty na tą książkę, bo się w nią nie mogłam wkręcić. Przeczytałam raptem 18%, ale no jakoś nie leży mi ta historia i wiem, że nie będzie mi się chciało do niej wracać.

Ajć. No nie byłam w stanie tego skończyć. Ta książka aż ocieka słodyczą i naiwnością i ckliwością i generalnie wszystkim co się z tym wiąże. Może relatywnie nie jest taka zła, ale przez to, że jestem dość sceptyczną osobą i nie wierzę w miłość od pierwszego wejrzenia, to po prostu dla mojego mózgu to było zbyt wiele. Najzwyczajniej w świecie 61% to mój maks i nie jestem w stanie czytać dalej.
Nie dość, że denerwowała mnie rodzina Sylwii, bo ja rozumiem konserwatyzm, ale żyjemy w XXI wieku a nie w XIX. A podejście Aleksa? Macho, który może mieć każdą, a zakochuje się jak szczeniak.
To było ponad moje nerwy niestety. Ale może ktoś lubi takie motywy.

Ajć. No nie byłam w stanie tego skończyć. Ta książka aż ocieka słodyczą i naiwnością i ckliwością i generalnie wszystkim co się z tym wiąże. Może relatywnie nie jest taka zła, ale przez to, że jestem dość sceptyczną osobą i nie wierzę w miłość od pierwszego wejrzenia, to po prostu dla mojego mózgu to było zbyt wiele. Najzwyczajniej w świecie 61% to mój maks i nie jestem w...

Tą książkę zaliczam do DNF, bo ani trochę nie mam ochoty do niej wracać. Historia, która została w niej przedstawiona jest chora i nienormalna, a zachowanie głównej bohaterki jest po prostu żałosne. Po prawie miesiącu od odłożenia tej książki mogę jedynie napisać, że nie jest to książka warta nawet zajrzenia do niej.

Tą książkę zaliczam do DNF, bo ani trochę nie mam ochoty do niej wracać. Historia, która została w niej przedstawiona jest chora i nienormalna, a zachowanie głównej bohaterki jest po prostu żałosne. Po prawie miesiącu od odłożenia tej książki mogę jedynie napisać, że nie jest to książka warta nawet zajrzenia do niej.

Poddałam się z tą książką. Zupełnie nie pamiętam o co w niej chodziło, ale przy 68% uznałam, że jest nudna i nic już w tej historii nie może się wydarzyć. Możliwe, że się mylę, ale nie mam zamiaru kończyć tej historii, bo mnie po prostu nie interesuje, a szkoda bo bardzo lubiłam książki Katy Evans, w szczególności z tej serii.

Poddałam się z tą książką. Zupełnie nie pamiętam o co w niej chodziło, ale przy 68% uznałam, że jest nudna i nic już w tej historii nie może się wydarzyć. Możliwe, że się mylę, ale nie mam zamiaru kończyć tej historii, bo mnie po prostu nie interesuje, a szkoda bo bardzo lubiłam książki Katy Evans, w szczególności z tej serii.

Zaczęłam czytać tą książkę, bo historia wydała się całkiem fajna. I rzeczywiście taka była, jednak tak mocno się dłuży i ma masę zbędnych elementów, że przy 66% uznałam, że nie chce mi się już jej czytać. Spokojnie można było ją przynajmniej o 1/3 obciąć i tedy byłaby znacznie ciekawsza. Jednak nie powiem, że jest tragiczna, bo jak na romansidło jest całkiem spoko, choć mega przewidywalna.

Zaczęłam czytać tą książkę, bo historia wydała się całkiem fajna. I rzeczywiście taka była, jednak tak mocno się dłuży i ma masę zbędnych elementów, że przy 66% uznałam, że nie chce mi się już jej czytać. Spokojnie można było ją przynajmniej o 1/3 obciąć i tedy byłaby znacznie ciekawsza. Jednak nie powiem, że jest tragiczna, bo jak na romansidło jest całkiem spoko, choć...

Pomimo tego, że ogólnie podoba mi się ta książka, to jest w niej coś dziwnie denerwującego. Tak ogólnie. I nie do końca potrafię to coś opisać. Jednak to, co mnie jawnie irytuje to to, że WSZYSCY faceci lgną do Josie. Jakby była najcudowniejszą kobietą na świecie i nie było żadnej innej. Dodatkowo, ona podobno miała być tą niemającą przyjaciół i w ogóle miała być samotniczką i miało jej to zupełnie nie przeszkadzać. Tymczasem okazuje się, że ma więcej znajomych niż niejeden człowiek i to na dodatek takich znajomych, którzy naprawdę się nią interesują.
Zdecydowanie za bardzo ta książka została rozwleczona, przez co nie chce mi się jej kończyć. Przerwałam czytanie w połowie, bo nie miałam czasu przeczytać jej na raz, a teraz już ani trochę mnie nie ciągnie do tego, żeby dowiedzieć się co będzie dalej, bo jest to aż nazbyt oczywiste.
Generalnie uważam, że ta książka nie jest zła, jest całkiem przyjemna, ale chyba już zbyt wiele książek tego typu przeczytałam i dlatego aż tak nie jestem w nią wkręcona.
Pewnie gdyby nie fakt, że potrzebowałam czegoś lekkiego, to w tym momencie bym nie zaczęła tego czytać, a możliwe, że nawet nigdy bym jej nie przeczytała, choć już z samego opisu książka mnie zainteresowała.
Myślę, że może się ona spodobać wielu osobom, jednak romans w tej historii toczy się bardzo wolno, co tez jest lekkim mankamentem jak dla mnie.

Pomimo tego, że ogólnie podoba mi się ta książka, to jest w niej coś dziwnie denerwującego. Tak ogólnie. I nie do końca potrafię to coś opisać. Jednak to, co mnie jawnie irytuje to to, że WSZYSCY faceci lgną do Josie. Jakby była najcudowniejszą kobietą na świecie i nie było żadnej innej. Dodatkowo, ona podobno miała być tą niemającą przyjaciół i w ogóle miała być...

Nie dałam rady skończyć tej książki. Wlokła się jak flaki z olejem, a bohaterowie byli bardzo nijacy.
Jak doszłam do momentu, w którym wreszcie się pocałowali to myślałam, że akcja ruszy choć trochę, ale schemat był tak samo monotonny obyśmy jak wcześniej.

Nie dałam rady skończyć tej książki. Wlokła się jak flaki z olejem, a bohaterowie byli bardzo nijacy.
Jak doszłam do momentu, w którym wreszcie się pocałowali to myślałam, że akcja ruszy choć trochę, ale schemat był tak samo monotonny obyśmy jak wcześniej.

Dałam radę przeczytać jedynie 39% tej książki. Nie dość, że bohaterowie wkurzająco to jeszcze nielogiczny przebieg akcji. Nic się do siebie nie klei i ta książka nie jest nawet warta większego komentarza.

Dałam radę przeczytać jedynie 39% tej książki. Nie dość, że bohaterowie wkurzająco to jeszcze nielogiczny przebieg akcji. Nic się do siebie nie klei i ta książka nie jest nawet warta większego komentarza.

Od samego początku ta książka okazała się jednym wielkim absurdem. Skończyłam ją na 75%, bo po prostu poziom logiki jest w niej prawie zerowy. Dziewczyna nie ma problemu z porwaniem, jakoś specjalnie nie cierpi, nie buntuje się ani nic, że została ogłoszona i wywieziona z kraju. Po kilku czy kilkunastu dniach nie ma problemu z tym, że typ oświadcza, że ona jest jego narzeczoną, że od teraz już z nim zostanie. Jej na dodatek zaczyna na nim zależeć. I okej to by mogło nawet przejść, ale nie na przestrzeni kilkunastu dni, a raczej kilku miesięcy. Z każdą stroną było coraz gorzej dlatego się w końcu poddałam.

Od samego początku ta książka okazała się jednym wielkim absurdem. Skończyłam ją na 75%, bo po prostu poziom logiki jest w niej prawie zerowy. Dziewczyna nie ma problemu z porwaniem, jakoś specjalnie nie cierpi, nie buntuje się ani nic, że została ogłoszona i wywieziona z kraju. Po kilku czy kilkunastu dniach nie ma problemu z tym, że typ oświadcza, że ona jest jego...

Eh, może jakbym skończyła tą książkę, to może by byłą nieco lepsza, ale przeczytałam połowę i patologia jaka się w niej odbywa jest straszna. Nawet nie chce mi się tego szerzej komentować.

Eh, może jakbym skończyła tą książkę, to może by byłą nieco lepsza, ale przeczytałam połowę i patologia jaka się w niej odbywa jest straszna. Nawet nie chce mi się tego szerzej komentować.

Dotarłam do połowy książki i może nie była jakaś tragiczna, jednak strasznie męcząca. Zupełnie nie rozumiałam podejścia Anny. możliwe, że zostało to wytłumaczona w jakiś sposób w dalszej części, jednak schemat w jakim została napisana książka zupełnie do mnie nie przemawia. I właśnie dlatego zdecydowałam się na porzucenie czytania. Bohaterowie jak dla mnie byli dość płascy i nijacy a ich relacja bezsensowna.

Dotarłam do połowy książki i może nie była jakaś tragiczna, jednak strasznie męcząca. Zupełnie nie rozumiałam podejścia Anny. możliwe, że zostało to wytłumaczona w jakiś sposób w dalszej części, jednak schemat w jakim została napisana książka zupełnie do mnie nie przemawia. I właśnie dlatego zdecydowałam się na porzucenie czytania. Bohaterowie jak dla mnie byli dość płascy...

Przeczytałam raptem 19% tej książki, bo jest bardzo nudna i mozolna. Zupełnie nie mogłam się skupić jak ją czytałam i zupełnie nie podobała mi się jej treść. Główna bohaterka jest bardzo głupia i mam wrażenie, że do bólu naiwna.

Przeczytałam raptem 19% tej książki, bo jest bardzo nudna i mozolna. Zupełnie nie mogłam się skupić jak ją czytałam i zupełnie nie podobała mi się jej treść. Główna bohaterka jest bardzo głupia i mam wrażenie, że do bólu naiwna.