Dwór szronu i blasku gwiazd

Nie jest to moja ulubiona część. Jest to raczej dodatek do głównej serii, w którym dzieje sie dużo niepowiązanych i słabo opisanych rzeczy. Jakby niepotrzebnych. Ale oczywiście nie mogłam jej pominąć czytając główną serię :D

Nie jest to moja ulubiona część. Jest to raczej dodatek do głównej serii, w którym dzieje sie dużo niepowiązanych i słabo opisanych rzeczy. Jakby niepotrzebnych. Ale oczywiście nie mogłam jej pominąć czytając główną serię :D

Pokaż mimo to

Nie wszystkie rany po wojnie są widoczne. Niektóre osadzają się jak szron na trawie lekko przypominając o wydarzeniach sprzed kilku miesięcy, inne znajdują miejsce w ciemnej głębi umysłu, i przypominają o sobie jak małe gwiazdy na niebie. Kilka miesięcy po bitwie z Hybernią, z jej skutkami każdy sobie próbuje radzić. W tej kwestii, spojrzymy oczami, nie tylko Feyry i Rysa, ale także reszty wewnętrznego kręgu. A wtedy może dostrzeżemy nie tylko piękno porannego szronu, ale także nadzieję przebijających się przez mrok gwiazd.

Nie wszystkie rany po wojnie są widoczne. Niektóre osadzają się jak szron na trawie lekko przypominając o wydarzeniach sprzed kilku miesięcy, inne znajdują miejsce w ciemnej głębi umysłu, i przypominają o sobie jak małe gwiazdy na niebie. Kilka miesięcy po bitwie z Hybernią, z jej skutkami każdy sobie próbuje radzić. W tej kwestii, spojrzymy oczami, nie tylko Feyry i Rysa,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Trudna sprawa z tym tomem (dodatkiem w zasadzie, zważywszy na oznaczenie - 3.5). Niby zostało zakończone kila wątków, co bez wątpienia było potrzebne, ale mam wyraźny niedosyt. Zwłaszcza, że pojawiły się nowe wątki, które nie doczekały się nawet rozwinięcia, a co tu mówić o zakończeniu. Odnoszę wrażenie, że jest to zaledwie zaczątek do książki... Mimo to warto się z nią zapoznać, choćby ze względu na zamknięcie pewnych niedokończonych w poprzednim tomie historii.

Trudna sprawa z tym tomem (dodatkiem w zasadzie, zważywszy na oznaczenie - 3.5). Niby zostało zakończone kila wątków, co bez wątpienia było potrzebne, ale mam wyraźny niedosyt. Zwłaszcza, że pojawiły się nowe wątki, które nie doczekały się nawet rozwinięcia, a co tu mówić o zakończeniu. Odnoszę wrażenie, że jest to zaledwie zaczątek do książki... Mimo to warto się z nią...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Za tych, którzy spoglądają w gwiazdy i marzą"

Sarah J. Maas jeszcze przed wakacjami była mi autorką kompletnie nie znaną. Nie wiem, jak do tego doszło, jako że zawsze byłam wielką fanką fantastyki i książek młodzieżowych. Teraz, gdy znam już jej twórczość, przypominam sobie jednak ile razy widziałam te książki w księgarniach i aż żal mnie ściska, że tyle lat zajęło mi, by w końcu bardziej się nimi zainteresować, przeczytać opis z tyłu książki, kupić ją i przeczytać. Ale i tak cieszę się, że w ogóle to zrobiłam.

"Dwór Szronu i Blasku Gwiazd", #ACOFAS, jest to czwarty, albo 3,5, tom serii książek opowiadających o losach Feyry Archeron pt.: "Dwór Cierni i Róż". Choć trzeci tom, Dwór skrzydeł i zguby", mógł wyglądać jak koniec historii, tak Sarah J. Maas neguje takie myślenie. Historia toczy się dalej!

Chociaż jeszcze nie w tym tomie.

Tak, jeśli chodzi o fabułę, w tej książce nie dzieje się zbyt wiele. Jest to idealna sielankowa opowieść na chłodne wieczory z herbatą i kocykiem. I na ponowne spotkanie naszego ukochanego the inner circle.

Autorka postanawia skupić się na stanie duchowym znanych nam postaci... Pokazać nam, z jakimi demonami ścierają się każdego dnia i jakich zniszczeń dokonała w nich wojna z Hybernią. A szkód jest więcej, niż się nam wydawało. Choć od walk minęło pół roku i zbliża się zimowe przesilenie, niektórym bohaterom trudno jest dać się ponieść świątecznej atmosferze.

Książka jest miłym uzupełnieniem. Pokazuje nam kilka tradycji Dworu Nocy, ujawnia też kilka skrawków z przeszłości. Myślę, że spokojnie można by to było skrócić, mimo to jest to naprawdę przyjemna lektura.

Moim zarzutem wobec #acofas jest jednak zbyt mały udział Azriela w fabule! Nie mogę się z tym pogodzić. Mam wrażenie, jakby mój ukochany Pieśniarz Cieni został zepchnięty na drugi plan. A tak liczyłam na kilka rozdziałów napisanych z jego perspektywy - i niestety, nie wyszło.

Włąśnie! Tak! Co wyjątkowe w tej książce, jest ona napisana z perspektywy różnych postaci. Obserwujemy tu przygotowania do Zimowego Przesilenia i wewnętrzne zmagania nie tylko Feyry, ale też Rhysa, Cassiana, Mor czy Nesty. Jest to miła odmiana!

Na koniec tomu znajduje się jeden rozdział opisujący wydarzenia po Przesileniu Zimowym i będący zapowiedzią kolejnych tomów - których już się nie mogę doczekać!

Myślę, że autorka mogła skrócić opisane tu wydarzenia i spokojnie umieścić w trakcie czwartego tomu Dworów, ale nie będę narzekać. Minęły około dwa, może trzy miesiące od przeczytania przeze mnie poprzednich tomów, a już zdążyłam zatęsknić za Dworem Marzycieli, więc nawet takie spokojne spotkanie z nimi wszystkimi było świetnym doświadczaniem. W dodatku książka nie nudzi, jest po prostu inna od poprzednich napakowanych akcją, niezwykle grubych tomiszczy. Zdecydowanie polecam! Myślę, że będzie to wspaniała lektura dla każdego fana Rhysanda i Feyry, a w szczególności teraz, w okresie przedświątecznym! ...i tak, zdaję sobie sprawę, że mamy dopiero listopad :) !

bookedparadise.blogspot.pl

"Za tych, którzy spoglądają w gwiazdy i marzą"

Sarah J. Maas jeszcze przed wakacjami była mi autorką kompletnie nie znaną. Nie wiem, jak do tego doszło, jako że zawsze byłam wielką fanką fantastyki i książek młodzieżowych. Teraz, gdy znam już jej twórczość, przypominam sobie jednak ile razy widziałam te książki w księgarniach i aż żal mnie ściska, że tyle lat zajęło mi, by...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Fajnie było zajrzeć do bohaterów jeszcze raz podczas tej krótkiej nowelki :D
Jak zwykle szybko się czytało i nie sposób było się oderwać ;)

Fajnie było zajrzeć do bohaterów jeszcze raz podczas tej krótkiej nowelki :D
Jak zwykle szybko się czytało i nie sposób było się oderwać ;)

Pokaż mimo to

Jestem świeżo po lekturze najnowszego tomu z cyklu Dworów pani Sarah J. Mass i mam mieszane uczucia. Poprzednie części zwłaszcza pierwsza i druga mnie zachwyciły. A z tą częścią mam problem. Może jest zbyt przewidywalna, ckliwa i grająca na tym samym czyli czułym i namiętnym romansie Rhysa z Feyr`a. Odgrzewane kotlety i nic poza tym. Fabuła wcale się nie posunęła do przodu, a jeżeli ktoś liczy na jakieś sceny walk, intryg czy zagadek to musi się cofnąć do poprzednich części. "Dwór szronu i blasku gwiazd" to bardziej historia obyczajowa, opowiadająca o relacjach panujących na dworze koszmarów. Jest zawieszona pomiędzy pomysłem na wstęp do kolejnej wartkiej akcji. Jest jak peron 9 i 3/4 w którym ukryte są kolejne karty magicznej opowieści. I tak czekam na kolejny tom z niecierpliwością.

Jestem świeżo po lekturze najnowszego tomu z cyklu Dworów pani Sarah J. Mass i mam mieszane uczucia. Poprzednie części zwłaszcza pierwsza i druga mnie zachwyciły. A z tą częścią mam problem. Może jest zbyt przewidywalna, ckliwa i grająca na tym samym czyli czułym i namiętnym romansie Rhysa z Feyr`a. Odgrzewane kotlety i nic poza tym. Fabuła wcale się nie posunęła do przodu,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zawiodlem sie

Zawiodlem sie

Pokaż mimo to

No tutaj się zawiodłam..... Przebrnęłam do końca z sentymentu dla główych bohaterów, ale nie było nic co mogłoby mnie porwać....

No tutaj się zawiodłam..... Przebrnęłam do końca z sentymentu dla główych bohaterów, ale nie było nic co mogłoby mnie porwać....

Pokaż mimo to

To już jest koniec! Bardzo mi z tego powodu przykro, ponieważ dwory to jedna z lepszych serii, którą powinien przeczytać każdy.
O książce słyszałam mieszane opinie. Ja traktuję ją jako dodatek, który można przeczytać, ale nie trzeba. Książka bez zawałów serca (które były nierozłącznym elementem poprzednich części ), można przy niej odpocząć i się zrelaksować. Niesamowity świąteczny klimat. Dla tych którzy się na nią skuszą czeka niespodzianka na końcu książki.

To już jest koniec! Bardzo mi z tego powodu przykro, ponieważ dwory to jedna z lepszych serii, którą powinien przeczytać każdy.
O książce słyszałam mieszane opinie. Ja traktuję ją jako dodatek, który można przeczytać, ale nie trzeba. Książka bez zawałów serca (które były nierozłącznym elementem poprzednich części ), można przy niej odpocząć i się zrelaksować. Niesamowity...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zadziwiająco krótka. Po objętości myślałam, że to będzie właśnie koniec, rozwiązanie wszystkich miłosnych wątków i tyle. A jednak powinno się to traktować jako... prolog do kolejnego tomu? Jak tak, to przydałoby się aby kolejna była wcześniej wydana, by coś jeszcze pamiętać.

Zadziwiająco krótka. Po objętości myślałam, że to będzie właśnie koniec, rozwiązanie wszystkich miłosnych wątków i tyle. A jednak powinno się to traktować jako... prolog do kolejnego tomu? Jak tak, to przydałoby się aby kolejna była wcześniej wydana, by coś jeszcze pamiętać.

Pokaż mimo to