Jesteśmy społecznością, która kocha książki

kocham martę bijan

kocham martę bijan

🏷️ 3/10
sięgnęłam po tę książkę z czystej ciekawości. i po raz kolejny ciekawość mnie zgubiła. co mogę powiedzieć? toksyczna, brutalna, agresywna bohaterowie dosyć płytcy, miałam wrażenie, że posiadają tylko jedną cechę charakteru i milion cech fizycznych.
jacy są bracia? bogaci, umięśnieni (oczywiście jest to przypominane na każdym kroku), niebezpieczni, a i jeszcze umięśnieni, nie wiem czy o tym wspominałam. a no i są hipokrytami. zakazują hailie używek, podczas gdy sami po nie sięgają. każą nie przeklinać, podczas gdy sami to robią. próbują sprawić, aby była bezpieczna, podczas gdy w losowym miejscu w wielkiej willi leży broń. raczej powinni być przykładem dla niej, a nie wręcz przeciwnie.
niekiedy idiotyczność dialogów powodowała na moim ciele ciarki żenady:
"— nie wiem, stary, ona się chyba czegoś nałykała. [...]
— czemu tak uważasz?
— bo wcześniej napisała, że się czegoś nałykała." (s. 333)
kolejny minus, to przedstawienie kobiet jako rzecz, obiekt, służący tylko i wyłącznie do zaspokojenia potrzeb seksualnych:
"— Hailie... — [...] — Z tą dziewczyną pójdę do łóżka, i to możliwe, że jeszcze dziś. Nie chciałbym, żeby ktokolwiek myślał o tobie tak jak teraz ja o niej." (s. 312). To chyba problem jest w sposobie myślenia, a nie ubiorze...
ale żeby nie było, że tylko wylewam żale na temat książki: czytało się ją naprawdę płynnie, duży plus też za krótkie rozdziały. ale to tylko tyle.

🏷️ 3/10
sięgnęłam po tę książkę z czystej ciekawości. i po raz kolejny ciekawość mnie zgubiła. co mogę powiedzieć? toksyczna, brutalna, agresywna bohaterowie dosyć płytcy, miałam wrażenie, że posiadają tylko jedną cechę charakteru i milion cech fizycznych.
jacy są bracia? bogaci, umięśnieni (oczywiście jest to przypominane na każdym kroku), niebezpieczni, a i jeszcze...

⭐️6/10
Skończyłam czytać i mnie głowa rozbolała (dosłownie). Minus ogromny: kiedy akcja zaczynała się robić dynamiczna to razem z nią pojawiał się chaos. I myślę, że to jest słowo idealnie określające tę książkę: c h a o s. Momentalnie nie wiedziałam co się dzieje, o co chodzi, kim są nowi bohaterowie, co oni robią. Liczę na to, że w kolejnych tomach czegoś takiego nie będzie, tak samo jak licznych powtórzeń, bo ich też było sporo. Jednak mimo tych kilku wad powiem szczerze, że nie mogłam się oderwać i gdzieś tam z tyłu głowy cały czas o tej książce myślałam. Myślę, że po prostu potrzebowałam przeczytać jakąś lekką fantastykę (lekka fantastyka meanwhile przemoc i krew).

⭐️6/10
Skończyłam czytać i mnie głowa rozbolała (dosłownie). Minus ogromny: kiedy akcja zaczynała się robić dynamiczna to razem z nią pojawiał się chaos. I myślę, że to jest słowo idealnie określające tę książkę: c h a o s. Momentalnie nie wiedziałam co się dzieje, o co chodzi, kim są nowi bohaterowie, co oni robią. Liczę na to, że w kolejnych tomach czegoś takiego nie...

bardzo słodka, urocza młodzieżówka<3

bardzo słodka, urocza młodzieżówka<3

sam reportaż moim zdaniem napisany bardzo w sposób pasywno agresywny. ogólnie mam takie wrażenie, że autorka traktuje tutaj czytelnika jako kogoś, kto jest głupi.

sam reportaż moim zdaniem napisany bardzo w sposób pasywno agresywny. ogólnie mam takie wrażenie, że autorka traktuje tutaj czytelnika jako kogoś, kto jest głupi.

⭐️7/10
Dla mnie wciąż niesamowity jest fakt, jak w przeciągu stu lat wszystko się zmieniło, jak wszystko ewoluowało. Przecież sto lat to krótki czas, chociaż wydaje się, że to bardzo dużo.

⭐️7/10
Dla mnie wciąż niesamowity jest fakt, jak w przeciągu stu lat wszystko się zmieniło, jak wszystko ewoluowało. Przecież sto lat to krótki czas, chociaż wydaje się, że to bardzo dużo.

ੈ✩‧₊˚„Ostatnia miłość może się okazać pierwszą i najważniejszą, tego nigdy nie wiemy”. ੈ✩‧₊˚

ੈ✩‧₊˚„— Ludziom się wydaje, że można sobie przypomnieć ten ostatni raz. Ostatni pocałunek, ostatni spacer. Ale tak nie jest, nie pamięta się. Nie zwracasz uwagi, kiedy to się dzieje, ta ostatniość nie ma żadnego szczególnego smaku i potem trudno jest sobie cokolwiek przypomnieć”. ੈ✩‧₊˚

ੈ✩‧₊˚„Ostatnia miłość może się okazać pierwszą i najważniejszą, tego nigdy nie wiemy”. ੈ✩‧₊˚

ੈ✩‧₊˚„— Ludziom się wydaje, że można sobie przypomnieć ten ostatni raz. Ostatni pocałunek, ostatni spacer. Ale tak nie jest, nie pamięta się. Nie zwracasz uwagi, kiedy to się dzieje, ta ostatniość nie ma żadnego szczególnego smaku i potem trudno jest sobie cokolwiek przypomnieć”. ੈ✩‧₊˚