Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Rewelacja.

Rewelacja.

Jestem zawiedziony. Za dużo pandemii i za mało Morki jakiego znałem z wcześniejszych powieści Autora. Do przeczytania i szybkiego zapomnienia.

Jestem zawiedziony. Za dużo pandemii i za mało Morki jakiego znałem z wcześniejszych powieści Autora. Do przeczytania i szybkiego zapomnienia.

Autor jak zawsze mocno. Kontynuacja Łowcy w mojej ocenie słabsza, ale i tak potrafi zryć banię. Polecam.

Autor jak zawsze mocno. Kontynuacja Łowcy w mojej ocenie słabsza, ale i tak potrafi zryć banię. Polecam.

Polecam.

Polecam.

Czekałem na tę książkę dwa lata. Spodziewałem się kontynuacji kultowego Zwierza i wreszcie jest.
Jak tylko pojawiła się zapowiedź to trafiła do mojego koszyka na Empiku.
Piotr Kościelny po raz kolejny mnie nie zawiódł. Książka jest mocna, opisy przyprawiają o ciarki.
Kuśnierz idealnie skrojony. Czytając powieść widziałem jak powoli popadał w pary szaleństwa. Jest tu dużo zbrodni i dużo drastycznych opisów zabójstw zarówno Gurdaka jak i Kacpra.
Mam nadzieję, że nie będę musiał na kolejną część czekać kolejnych dwóch lat.
Kuśnierza polecam osobom o mocnych nerwach.

Czekałem na tę książkę dwa lata. Spodziewałem się kontynuacji kultowego Zwierza i wreszcie jest.
Jak tylko pojawiła się zapowiedź to trafiła do mojego koszyka na Empiku.
Piotr Kościelny po raz kolejny mnie nie zawiódł. Książka jest mocna, opisy przyprawiają o ciarki.
Kuśnierz idealnie skrojony. Czytając powieść widziałem jak powoli popadał w pary szaleństwa. Jest tu dużo...

Kolejna powieść Kościelnego.
W dwóch pierwszych częściach widzimy jak mściciel dokonuje zemsty na oprawcach/gangsterach, którzy skrzywdzili jego dziewczynę. Jest mocno, krwawo i sprawiedliwie.
Część trzecia pokazuje jak łatwo można przekroczyć granicę, gdzie zemsta wydaje się jeszcze uzasadniona. Po jej przekroczeniu rodzi się zło i seryjny zabójca czerpiący radość z krzywdzenia innych.
Trzecia część niektórym może się wydać niepotrzebna, ale w mojej ocenie, to właśnie ona jest najważniejsza. W niej człowiek, któremu zaczęliśmy kibicować w dwóch pierwszych odsłonach, staje się kimś,kto powinien jak najszybciej zostać powstrzymany.
Książka dała mi do myślenia. Tak rodzi się zło.

Kolejna powieść Kościelnego.
W dwóch pierwszych częściach widzimy jak mściciel dokonuje zemsty na oprawcach/gangsterach, którzy skrzywdzili jego dziewczynę. Jest mocno, krwawo i sprawiedliwie.
Część trzecia pokazuje jak łatwo można przekroczyć granicę, gdzie zemsta wydaje się jeszcze uzasadniona. Po jej przekroczeniu rodzi się zło i seryjny zabójca czerpiący radość z...

Rewelacyjna powieść. Polecam

Rewelacyjna powieść. Polecam

Czytałem i przecierałem oczy ze zdumienia. Niby Czorny,j a jednak nie Czornyj. Książka mniej krwawa niż inne pozycje autora, ale nie oznacza to, że gorsza. Mógłbym wręcz powiedzieć, że jest lepsza. Polecam każdemu fanowi autora.

Czytałem i przecierałem oczy ze zdumienia. Niby Czorny,j a jednak nie Czornyj. Książka mniej krwawa niż inne pozycje autora, ale nie oznacza to, że gorsza. Mógłbym wręcz powiedzieć, że jest lepsza. Polecam każdemu fanowi autora.

Kościelny to autor na którego powieści czekam z utęsknieniem. Wiem czego się mogę po nim spodziewać i za każdym razem się nie zawodzę.
W "Skórze" autor zabiera czytelnika w świat zbrodni, seryjnego zabójcy i wydziału zabójstw mającego za zadanie powstrzymanie psychopaty.
U Kościelnego wszystko jest pokazane tak jak wygląda w rzeczywistości. Policjanci są często wulgarni, bandyci brutalni, a zbrodnia krwawa.
Autor pokazuje nam brud, syf i to wszystko co otacza nas w rzeczywistości.
Tu nie ma łzawych opisów, nie ma też opisów przyrody. Jest za to akcja, krew i psychopata.
Polecam i czekam na kontynuację.

Kościelny to autor na którego powieści czekam z utęsknieniem. Wiem czego się mogę po nim spodziewać i za każdym razem się nie zawodzę.
W "Skórze" autor zabiera czytelnika w świat zbrodni, seryjnego zabójcy i wydziału zabójstw mającego za zadanie powstrzymanie psychopaty.
U Kościelnego wszystko jest pokazane tak jak wygląda w rzeczywistości. Policjanci są często wulgarni,...

Po raz kolejny czapki z głów. Jestem chyba największym fanem Kościelnego i z wypiekami na twarzy sięgam po kolejne jego książki. Wybrany to powieść z gatunku thrillera politycznego, gatunku w Polsce niestety niszowego. Kościelny po raz kolejny pokazał, że nie tylko trafnie analizuje aktualną sytuację polityczną w kraju, ale jego pióro w sposób bezlitosny potrafi uderzać zarówno w partię rządzącą, opozycję jak i układy pomiędzy służbami a biznesem. W powieści Kościelnego jest wszystko co powinien mieć dobry thriller. Akcja goni akcję, czytelnik nie ma chwili wytchnienia. Kościelny według mnie na stałe zagościł w pierwszej lidze polskich autorów. Polecam.

Po raz kolejny czapki z głów. Jestem chyba największym fanem Kościelnego i z wypiekami na twarzy sięgam po kolejne jego książki. Wybrany to powieść z gatunku thrillera politycznego, gatunku w Polsce niestety niszowego. Kościelny po raz kolejny pokazał, że nie tylko trafnie analizuje aktualną sytuację polityczną w kraju, ale jego pióro w sposób bezlitosny potrafi uderzać...

Piotr Kościelny pisząc swoją powieść w mojej ocenie inspirował się historią Tomka Komendy.
Ciężko mi ocenić tę powieść. Początkowo myślałem, że Kościelny stworzył książkę pisaną jakby na kolanie. Postać głównej bohaterki, zaginionej dziewczyny potraktowana jest po macoszemu. Inni bohaterowie także słabo zarysowani. Mało zaginionej w Zaginionej. Po przeczytaniu przez kilka dni zastanawiałem się nad tą książką. Dopiero po głębszym namyśle zrozumiałem, że Kościelny zrobił to z premedytacją. Pokazał czytelnikom, że bardzo łatwo z osoby niewinnej można stać się osobą podejrzaną. Wystarczy kilka niefortunnych zbiegów okoliczności, jakieś uprzedzenia ze strony prokuratora, fałszowanie zeznań przez policję i już trafiamy za kraty. Jak dla mnie książka daje do myślenia. Nie jest to typowy kryminał, ale coś z głębszym przesłaniem. Polecam.

Piotr Kościelny pisząc swoją powieść w mojej ocenie inspirował się historią Tomka Komendy.
Ciężko mi ocenić tę powieść. Początkowo myślałem, że Kościelny stworzył książkę pisaną jakby na kolanie. Postać głównej bohaterki, zaginionej dziewczyny potraktowana jest po macoszemu. Inni bohaterowie także słabo zarysowani. Mało zaginionej w Zaginionej. Po przeczytaniu przez kilka...

Genialna powieść. Zanim sięgnąłem po Pielgrzyma, miałem okazję zapoznać się z wieloma pozytywnymi opiniami o powieści Hayesa.
Muszę przyznać, że opinie nie były przesadzone. Pielgrzym to książka, która trzeba polecać. Akcja, napięcie, wielowątkowość i świetni bohaterowie, to wszystko znajdziecie w Pielgrzymie.
Uwielbiam książki szpiegowskie, thrillery polityczne i sensacje. Jestem przekonany, że jeszcze nie raz sięgnę po tę „cegłę.
Czekam na ekranizację, bo naprawdę warto.

Genialna powieść. Zanim sięgnąłem po Pielgrzyma, miałem okazję zapoznać się z wieloma pozytywnymi opiniami o powieści Hayesa.
Muszę przyznać, że opinie nie były przesadzone. Pielgrzym to książka, która trzeba polecać. Akcja, napięcie, wielowątkowość i świetni bohaterowie, to wszystko znajdziecie w Pielgrzymie.
Uwielbiam książki szpiegowskie, thrillery polityczne i...

Jedna z lepszych książek,które czytałem.
Miałem wcześniej kontakt z twórczością Piotrowskiego i nie przypadła mi do gustu.
Piętnem Piotrowski sprawił, że zacznę bardziej uważnie obserwować autora.
Książkę polecam.

Jedna z lepszych książek,które czytałem.
Miałem wcześniej kontakt z twórczością Piotrowskiego i nie przypadła mi do gustu.
Piętnem Piotrowski sprawił, że zacznę bardziej uważnie obserwować autora.
Książkę polecam.

Mocna, brutalna. To jest to co lubię.

Mocna, brutalna. To jest to co lubię.

Reportaż klasa sama w sobie. Nie ma się do czego przyczepić, jest wszystko co powinno być.
Gad czyli w gwarze więziennej strażnik. W społeczeństwie też funkcjonuje słowo klawisz. Wszyscy osobę strażnika więziennego traktują źle. Zawód ten nie cieszy się szacunkiem, klawiszy nikt nie lubi.
Kapusta w swoim reportażu przybliża czytelnikom zarówno osoby które wykonują ten zawód jak i opisuje zmiany jakie na przestrzeni lat się w polskim więziennictwie odbywały.
Reportaż godny polecenia.

Reportaż klasa sama w sobie. Nie ma się do czego przyczepić, jest wszystko co powinno być.
Gad czyli w gwarze więziennej strażnik. W społeczeństwie też funkcjonuje słowo klawisz. Wszyscy osobę strażnika więziennego traktują źle. Zawód ten nie cieszy się szacunkiem, klawiszy nikt nie lubi.
Kapusta w swoim reportażu przybliża czytelnikom zarówno osoby które wykonują ten zawód...

Kolejna i mam nadzieję, że ostatnia część cyklu. Dwie poprzednie były słabe, ta była jeszcze gorsza. Niemniej jednak dam plusa za to, że autor konsekwentnie trzyma poziom,szkoda, że tak niski.
Autor planował zrobić cykl o wojnie polsko-rosyjskiej, w potem Rosja-NATO. Na planach się skończyło. Wiele mi zabrakło w tej powieści, wykonanie było słabe. Jeśli ktoś liczył na burzliwy epilog to się rozczarował. Z dużej chmury nawet deszczyku nie było. Autor zwyczajnie pozamykał rozpoczęte wątki i na tym skończył swoją wersję wojny. Jednak nazwisko nie gwarantuje podobnego poziomu kunsztu. Książka do przeczytania ale czy warto na nią marnować czas?

Kolejna i mam nadzieję, że ostatnia część cyklu. Dwie poprzednie były słabe, ta była jeszcze gorsza. Niemniej jednak dam plusa za to, że autor konsekwentnie trzyma poziom,szkoda, że tak niski.
Autor planował zrobić cykl o wojnie polsko-rosyjskiej, w potem Rosja-NATO. Na planach się skończyło. Wiele mi zabrakło w tej powieści, wykonanie było słabe. Jeśli ktoś liczył na...

Przeczytałem pierwszą część serii i miałem dość. Z racji tego, ze jakaś masochistyczna siła ciągnie mnie do tego autora, wypożyczyłem kolejną część przygód bohaterów.
To okazało się błędem. Zabierałem się do tej książki jak przysłowiowy pies do jeża. Podchodziłem raz z jednaj, a raz z drugiej. Prawie ją obwąchiwałem. W końcu podjąłem męską decyzję i otworzyłem ją. Zacząłem czytać.
Męczyłem się, wiłem się z bólu i wyłem czytając "Nieodgadnioną".
To co tutaj czytałem było okazaniem pogardy dla mojego czytelniczego gustu. Nic tu nie pasowało, pozrywane wątki, nielogiczne zachowania, wątki nie mające zbyt wiele wspólnego z akcją powieści.Autor umieszcza sporo detali, które nie mają żadnego logicznego uzasadnienia z tym co dzieje się w książce. Wszystko to powoli staje się znakiem rozpoznawczym Mroza. Mam dość.W mojej ocenie tylko dla zagorzałych fanów autora.

Przeczytałem pierwszą część serii i miałem dość. Z racji tego, ze jakaś masochistyczna siła ciągnie mnie do tego autora, wypożyczyłem kolejną część przygód bohaterów.
To okazało się błędem. Zabierałem się do tej książki jak przysłowiowy pies do jeża. Podchodziłem raz z jednaj, a raz z drugiej. Prawie ją obwąchiwałem. W końcu podjąłem męską decyzję i otworzyłem ją. Zacząłem...

Książka o polityku budzącym skrajne emocje. Jedni go wielbią a inni nienawidzą. Facet nie jest z mojej bajki, ale muszę przyznać mu jedno-od kilkudziesięciu lat jest czynnym politykiem, który ciągle udowadnia, ze jest nieprzewidywalny.
Budzi mój szacunek a zarazem odrazę. Z jednej strony robi show na trumnach ofiar katastrofy smoleńskiej, a z drugiej strony jako jeden z nielicznych stara się ją wyjaśnić. Nie ma znaczenia czy był to zamach czy wypadek, on nie spoczął na z góry założonych tezach i stara się to wszystko ogarnąć. Czy Rosjanie mogli zestrzelić polski samolot? Historia uczy, że tak. Czy to zrobili w Smoleńsku? Nie mam pojęcia.
Autorzy pokusili się o napisanie rzeczy prawie niemożliwej-biografii Macierewicza.
Czy im wyszło? Ciężko określić. Z jednej strony jest sporo faktów, ale widzę też sporo fikcyjnych informacji. Czy Macierewicz jest rosyjskim szpiegiem? Czy Macierewicz jest szantażystą, który ma haki na Kaczyńskiego? Tego nie dowiemy się nigdy.
Biografia okraszona wymysłami autora nie zawsze jest dobra. Tutaj wyszło w miarę przyzwoicie.

Książka o polityku budzącym skrajne emocje. Jedni go wielbią a inni nienawidzą. Facet nie jest z mojej bajki, ale muszę przyznać mu jedno-od kilkudziesięciu lat jest czynnym politykiem, który ciągle udowadnia, ze jest nieprzewidywalny.
Budzi mój szacunek a zarazem odrazę. Z jednej strony robi show na trumnach ofiar katastrofy smoleńskiej, a z drugiej strony jako jeden z...

Przeczytana. Czy dobra, czy przeciętna to kwestia gustu. Do mnie nie trafiła i nie zostanę fanem autorki. Słyszałem wiele pochlebnych opinii na temat jej twórczości, ale jakoś mnie nie urzekła. Może kiedyś...
Mocna 7.

Przeczytana. Czy dobra, czy przeciętna to kwestia gustu. Do mnie nie trafiła i nie zostanę fanem autorki. Słyszałem wiele pochlebnych opinii na temat jej twórczości, ale jakoś mnie nie urzekła. Może kiedyś...
Mocna 7.

Sięgając po „Boską proporcje” miałem obawy. Z jednej strony widzę zachwyty z drugiej autor mi dotychczas nieznany. Nie wiedziałem czego się spodziewać. Trochę mnie zastanawiał zbieg okoliczności, że jeden zabójca ma zamiar zamordować i przypadkiem trafia na „dzieło” innego. Troszkę początkowo śmierdziało mi zbyt naciąganym wątkiem. Po czasie akcja tak mnie wciągnęła, że nie widziałem mankamentów. Książkę czyta się szybko, jest poprawnie napisana.
Bohaterowie są wyraziści, główna bohaterka w moim mniemaniu troszkę przesadza z alkoholem. Pytanie tylko czy jak tyle pije kobieta to gorzej niż jak tyle pije facet? Bo jednym mniej przystoi?
Książka na plus, chociaż nie jest jakaś wybitna.
Daję na zachętę 8 i czekam na więcej.

Sięgając po „Boską proporcje” miałem obawy. Z jednej strony widzę zachwyty z drugiej autor mi dotychczas nieznany. Nie wiedziałem czego się spodziewać. Trochę mnie zastanawiał zbieg okoliczności, że jeden zabójca ma zamiar zamordować i przypadkiem trafia na „dzieło” innego. Troszkę początkowo śmierdziało mi zbyt naciąganym wątkiem. Po czasie akcja tak mnie wciągnęła, że...