Dobrze napisana, wyczerpująca, ale przede wszystkim świetnie udokumentowana (źródła, przypisy) biografia Antoniego Macierewicza kończąca się na 2018 roku. Annie Gielewskiej i Marcinowi Dzierżanowskiemu udało się w nieautoryzowanej biografii uchwycić wielowymiarowość postaci Macierewicza, jako polityka i człowieka, przy czym podczas lektury nie miałem wrażenia (co często ma miejsce, gdy ktoś pisze o tak skrajnie postrzeganych postaciach) pisania pod z góry ustaloną tezę, zamiast tego mamy tutaj obraz człowieka i polityka, który można uznać za obiektywny.

Jakiego więc dostajemy Macierewicza? Niewątpliwie człowieka z zasługami dla opozycji (stworzył ideę KOR-u),ale też pragmatyka i indywidualisty kochającego władzę i nie znoszącego nad sobą żadnej zwierzchności, który potrafi (celowo lub nie) rozpirzyć każdą organizację, która będzie na tyle naiwna żeby przyjąć go w swoje szeregi (jedynie Kaczyński dał radę wykorzystać antkowe "talenty").

Książkę czytało mi się bardzo dobrze, żywot Antoniego jest ukazany w szerszym kontekście, Gielewska i Dzierżanowski wykonali świetną robotę docierając do nieprzebranej wręcz ilości archiwalnych materiałów (akt, czasopism, materiałów wideo) oraz świadków opisywanych wydarzeń - ujęli mnie tą dziennikarską rzetelnością, która niestety nie jest* (a powinna) być oczywista - widać, że poświecili tej biografii kawał swojego zawodowego życia.

Czego w książce nie uświadczymy? Jednoznacznych ocen i opinii. Ot, chociażby o domniemanej współpracy Macierewicza z rosyjskim wywiadem - nie ma na to twardych dowodów, więc pozostawiamy fakty i plotki opinii czytelnika. Podobnie jest z wieloma innymi niejasnymi faktami z życia byłego ministra obrony narodowej i wielkiego lustratora i likwidatora - za autorów mówią fakty, swoją drogą w większości dla Macierewicza druzgoczące.

Książka kończy się w 2018 roku, wraz ze zdymisjonowaniem Antoniego Macierewicza ze stanowiska szefa MON-u. Zostawiła mnie z poczuciem nieoczekiwanej satysfakcji i wielkiego zaskoczenia, nie spodziewałem się, że dostanę biografię tak bezstronną, tak dobrze udokumentowaną, a jednocześnie tak przyjemną w odbiorze, myślę, że powinien ją przeczytać każdy zainteresowany polskim życiem politycznym ostatniego czterdziestolecia, czyli wszystkim co przed PiSem .




*na przykład w książce Renaty Grochal o Zbigniewie Ziobrze przypisów nie uświadczysz, a bibliografia jest mizerna, jak majątek polskiego parlamentarzysty ujawniony w zeznaniu podatkowym.

Dobrze napisana, wyczerpująca, ale przede wszystkim świetnie udokumentowana (źródła, przypisy) biografia Antoniego Macierewicza kończąca się na 2018 roku. Annie Gielewskiej i Marcinowi Dzierżanowskiemu udało się w nieautoryzowanej biografii uchwycić wielowymiarowość postaci Macierewicza, jako polityka i człowieka, przy czym podczas lektury nie miałem wrażenia (co często ma...

Macierewicz jest bardzo charakterystycznym i kontrowersyjnym politykiem więc nic dziwnego, że jego biografia jest chodliwym towarem i wzbudza (przynajmniej u mnie) ambiwalentne odczucia. Wariat czy geniusz? Oddany fanatyk czy polityk mający haki na innych, w tym na Kaczyńskiego? Patriota czy rosyjski szpieg? Tak naprawdę na te pytania po przeczytaniu tej biografii nie da się odpowiedzieć. Zresztą autorzy jednoznacznie zaznaczyli że na temat powiązań Macierewicza ze wschodem wypowiadać się nie będą. Podzielili książkę na dwie części. Pierwsza obejmuje lata 1948 - 1989 i skupia się głównie na młodości Macierewicza, jego rodzinie i działalności solidarnościowej. Druga to lata 1989 - 2018 i tu zaczyna robić się bardziej ciekawie ponieważ poznajemy szczegóły z politycznego życia Macierewicza (m.in. raport WSI, lustracje, szefowanie MON, Smoleńsk). W książce autorzy często dają się swobodnie inny, ludziom znającym Macierewicza prywatnie i służbowo, swobodnie wypowiedzieć. Odnoszą się również do innych pozycji książkowych (które nomen omen już przeczytałem) w tym do książki Tomasza Piątka "Macierewicz i jego tajemnice" (bardzo polecam). Mnie ta książka nie urzekła.

Macierewicz jest bardzo charakterystycznym i kontrowersyjnym politykiem więc nic dziwnego, że jego biografia jest chodliwym towarem i wzbudza (przynajmniej u mnie) ambiwalentne odczucia. Wariat czy geniusz? Oddany fanatyk czy polityk mający haki na innych, w tym na Kaczyńskiego? Patriota czy rosyjski szpieg? Tak naprawdę na te pytania po przeczytaniu tej biografii nie da...

Ciężko u nas o obiektywizm. Jak wydanie prawicowe, to czytasz peany. Jak wydanie lewicowe, czytasz informacje opisane tendencyjnie, z dużą dozą subiektywizmu. Tak też jest z tą książką. Wiele informacji pochodzi z rozmów z ludźmi, którzy Antka znali, a nawet się z nim przyjaźnili, ale już się nie przyjaźnią. I jak można ocenić ich opinie na temat Macierewicza ? Odnoszą się do niego wrogo, wiele faktów nie pamiętają dokładnie (często pojawia się stwierdzenie "tak mi się wydaje"). I na tej podstawie buduje się narrację pseudonaukową. Przecież Adam Michnik pytany o Macierewicza wiadomo, że nie będzie go chwalił, choć niegdyś się przyjaźnili. Co ciekawe, autorzy nie pytają o zdanie nikogo z bliskich przyjaciół Macierewicza.
Książka mało wartościowa, można przeczytać, żeby poznać sposób myślenia współczesnych dziennikarzy. Od pani, która wykłada na Stanford University, czy pana po Wydziale Dziennikarstwa UW (obydwoje pracowali w tygodniku "Wprost") naprawdę więcej rzetelności się spodziewałem.
I w tym przypadku, Polska jest podzielona.

Ciężko u nas o obiektywizm. Jak wydanie prawicowe, to czytasz peany. Jak wydanie lewicowe, czytasz informacje opisane tendencyjnie, z dużą dozą subiektywizmu. Tak też jest z tą książką. Wiele informacji pochodzi z rozmów z ludźmi, którzy Antka znali, a nawet się z nim przyjaźnili, ale już się nie przyjaźnią. I jak można ocenić ich opinie na temat Macierewicza ? Odnoszą się...

Książka pozwoliła mi spojrzeć szerzej na dość kontrowersyjną postać Macierewicza. Można rzec, że w jakiś sposób wyjaśnia sposób jego bycia i działania. Człowiek, który zaczął bardzo dobrze, ale niestety już na początku swojej działalności w sferze publicznej, politycznej, zatraca to co najważniejsze. Trudno powiedzieć czy to słabość charakteru czy faktycznie zwykła upartość, która nie pozwoliła mu zawrócić ze źle obranej drogi. Warto przeczytać...

Książka pozwoliła mi spojrzeć szerzej na dość kontrowersyjną postać Macierewicza. Można rzec, że w jakiś sposób wyjaśnia sposób jego bycia i działania. Człowiek, który zaczął bardzo dobrze, ale niestety już na początku swojej działalności w sferze publicznej, politycznej, zatraca to co najważniejsze. Trudno powiedzieć czy to słabość charakteru czy faktycznie zwykła...

Książka o polityku budzącym skrajne emocje. Jedni go wielbią a inni nienawidzą. Facet nie jest z mojej bajki, ale muszę przyznać mu jedno-od kilkudziesięciu lat jest czynnym politykiem, który ciągle udowadnia, ze jest nieprzewidywalny.
Budzi mój szacunek a zarazem odrazę. Z jednej strony robi show na trumnach ofiar katastrofy smoleńskiej, a z drugiej strony jako jeden z nielicznych stara się ją wyjaśnić. Nie ma znaczenia czy był to zamach czy wypadek, on nie spoczął na z góry założonych tezach i stara się to wszystko ogarnąć. Czy Rosjanie mogli zestrzelić polski samolot? Historia uczy, że tak. Czy to zrobili w Smoleńsku? Nie mam pojęcia.
Autorzy pokusili się o napisanie rzeczy prawie niemożliwej-biografii Macierewicza.
Czy im wyszło? Ciężko określić. Z jednej strony jest sporo faktów, ale widzę też sporo fikcyjnych informacji. Czy Macierewicz jest rosyjskim szpiegiem? Czy Macierewicz jest szantażystą, który ma haki na Kaczyńskiego? Tego nie dowiemy się nigdy.
Biografia okraszona wymysłami autora nie zawsze jest dobra. Tutaj wyszło w miarę przyzwoicie.

Książka o polityku budzącym skrajne emocje. Jedni go wielbią a inni nienawidzą. Facet nie jest z mojej bajki, ale muszę przyznać mu jedno-od kilkudziesięciu lat jest czynnym politykiem, który ciągle udowadnia, ze jest nieprzewidywalny.
Budzi mój szacunek a zarazem odrazę. Z jednej strony robi show na trumnach ofiar katastrofy smoleńskiej, a z drugiej strony jako jeden z...

człowiek który jest w stanie skłócić wszystkich i zaprzeczać niewygodnym dzisiaj faktom
niestety nie dowiedziałam się jakie są powody sojuszu Kaczyński-Macierewicz

człowiek który jest w stanie skłócić wszystkich i zaprzeczać niewygodnym dzisiaj faktom
niestety nie dowiedziałam się jakie są powody sojuszu Kaczyński-Macierewicz

Oficjalny opis specjalnie mnie nie zachęcał - jest jakiś taki gazetowo-brukowy. Ale ze względu na wydawnictwo Znak, cenę (8.50 w Dedalusie) i bohatera - dałem ksiażce szansę.
Nie żałuję.

Agent, wariat czy tylko wyrachowany cynik? Na te pytania książka nie daje jednoznacznej odpowiedzi. Pewne jest tylko, że Macierewicz to szkodnik charyzmatyczny i nietuzinkowy.
A setki wywiadów składają się na fascynującą biografię. Przy okazji tej lektury możemy zapoznać nie tylko z barwną historią życia Macierewicza, ale i z historią opozycji i życia politycznego w Polsce, począwszy od lat 60. Swoją drogą to niesamowite i zaskakujące jak się te obozy i układy polityczne zmieniały.

PS
Motywem przewodnim tej biografii są fragmenty książki Sołżeniczyna pt. Lenin w Zurichu.
Chyba też warto przeczytać.

Mały minus za druk. Być może mi się wzrok już psuje. ale ta kursywa (bo większość książki to cytowane fragmenty wywiadów) jest zdecydowanie bardzo mało czytelna.

Oficjalny opis specjalnie mnie nie zachęcał - jest jakiś taki gazetowo-brukowy. Ale ze względu na wydawnictwo Znak, cenę (8.50 w Dedalusie) i bohatera - dałem ksiażce szansę.
Nie żałuję.

Agent, wariat czy tylko wyrachowany cynik? Na te pytania książka nie daje jednoznacznej odpowiedzi. Pewne jest tylko, że Macierewicz to szkodnik charyzmatyczny i nietuzinkowy.
A setki...

Wszystko zależy co kto lubi. Ja sięgając po pozycję, która pretenduje do miana biografii oczekuję obiektywnych faktów, które miały miejsce w historii i które da się potwierdzić w rzetelnych źródłach. W przeciwnym wypadku pozycja taka plasuje się na miejscu fikcji literackiej wykorzystującej w dowolny spodów pewne historyczne zdarzenia. I właśnie w takich kategoriach umieszczam tą pozycję. O ile dla mnie nie ma to większego znaczenia, ponieważ nigdy nie przyjmuję bezkrytycznie i bezrefleksyjnie słowa pisanego, o tyle niepokój może budzić, gdy ktoś uwierzy, że wszystko co zostało w niej zawarte jest prawdą i nigdy nie sięgnie do innych źródeł. A pewne - nazwijmy je łagodnie - nieścisłości, łatwo obalić. Powstaje wtedy pytanie - co kierowało autorami zmieniając rzeczywistość? Dlaczego zabarwiając fikcją fakty nazwali pozycję biografią? Fakt, sensacja się sprzedaje. Całe szczęście jesteśmy myślącymi stworzeniami, dlatego takie pozycje też są potrzebne, bo ile w nas dumy budzi się, gdy potrafimy rozróżnić prawdę od fikcji.

Wszystko zależy co kto lubi. Ja sięgając po pozycję, która pretenduje do miana biografii oczekuję obiektywnych faktów, które miały miejsce w historii i które da się potwierdzić w rzetelnych źródłach. W przeciwnym wypadku pozycja taka plasuje się na miejscu fikcji literackiej wykorzystującej w dowolny spodów pewne historyczne zdarzenia. I właśnie w takich kategoriach...

Antoni Macierewicz jest postacią powszechnie znaną, ale jednocześnie tak kontrowersyjną i wzbudzającą skrajne emocje, że próba napisania jego w miarę obiektywnej, wyważonej i zdystansowanej biografii wydawała mi się zadaniem z gatunku mission impossible. Tymczasem Anna Gielewska i Marcin Dzierżanowski dali radę. Zrobili to!
Pracowali podobno nad tą książką latami, ale efekt jest moim zdaniem znakomity. Nawet nie sądziłem, że drogę życiową i polityczną Macierewicza, ze wszystkimi jego kolejnymi przemianami i woltami można opowiedzieć w tak pasjonujący sposób. Żmudne szperanie po archiwach zostało tu wsparte i uzupełnione przez setki rozmów z jego współpracownikami z różnych okresów życia i to niesamowicie ożywiło i uwiarygodniło tę książkę.
Na szczególne uznanie zasługuje fakt konsekwentnego przestrzegania przez autorów zasad neutralności i obiektywizmu. To nie jest książka napisana pod z góry założoną tezę. Autorzy trzymają się faktów, które starają się potwierdzić w różnych źródłach.
Oczywiście, w historii Macierewicza pojawiają się dziwne luki i szereg różnych znaków zapytania, ale autorzy nie próbują wokół nich tworzyć żadnych teorii spiskowych pozostawiając ich ocenę rozwadze czytelników.
Z pełnym przekonaniem polecam tę książkę i jestem przekonany, że trafi zarówno do wielbicieli, jak i zaciekłych przeciwników jej bohatera.

Antoni Macierewicz jest postacią powszechnie znaną, ale jednocześnie tak kontrowersyjną i wzbudzającą skrajne emocje, że próba napisania jego w miarę obiektywnej, wyważonej i zdystansowanej biografii wydawała mi się zadaniem z gatunku mission impossible. Tymczasem Anna Gielewska i Marcin Dzierżanowski dali radę. Zrobili to!
Pracowali podobno nad tą książką latami, ale efekt...

Sowiecki śpioch?! Na pewno cynik który uwłaszczył się na robolach z KORu a później ZCHNowskich odpadach.

Sowiecki śpioch?! Na pewno cynik który uwłaszczył się na robolach z KORu a później ZCHNowskich odpadach.