Skóra

Nietuzinkowa w swej brutalności i mrożącej krew w żyłach historia. Napisana prostym i bardzo wulgarnym językiem. Oceniam na 5 tylko dlatego, że przedstawiona historia wydaje mi się oryginalna, ale.. Praca policji przedstawiona tak negatywnie, że gorzej się nie da. Poza oczywistą i prawdopodobnie prawdziwą hierarchią, ukazanie chamstwa i prostactwa oraz nieudolnych działań jak tworzenie specgrupy z całego państwa, której zadania może wykonywać posterunkowy. Główny bohater, który ma chyba chorobę dwubiegunową i wiecznie śpiące dziecko jest absolutną pomyłką. Źle traktuje wszystkich ludzi a w domu ma niebo i miłość od idealnej żony.
Podsumowując:
+pomysł bardzo ciekawy
-wszechobecny wulgaryzm
-nieumiejętne i nieciekawie przedstawione śledztwo
-negatywny główny bohater
+/- bardzo drastyczne opisy

Nietuzinkowa w swej brutalności i mrożącej krew w żyłach historia. Napisana prostym i bardzo wulgarnym językiem. Oceniam na 5 tylko dlatego, że przedstawiona historia wydaje mi się oryginalna, ale.. Praca policji przedstawiona tak negatywnie, że gorzej się nie da. Poza oczywistą i prawdopodobnie prawdziwą hierarchią, ukazanie chamstwa i prostactwa oraz nieudolnych działań...

Nie ukrywam, że do sięgnięcia po tę książkę, przekonała mnie okładka (jeszcze nigdy nie trafiłem na tak obrzydliwą!)
I co zastałem? Tak jak podejrzewałem: brutalny, krwawy kryminał. Zagadka seryjnego mordercy została przedstawiona w bardzo wciągający sposób. Autor sprawnie operuje narastającym napięciem. Ciekawym zabiegiem było także wplatanie krótkich podrozdziałów z innymi zbrodniami, bez związku z głównym wątkiem. Przyczepić muszę się do opisów pracy policji, miałem wrażenie, że tutaj wtręty (rodem z Pitbulla) na temat bezkompromisowych działań i licznych libacji alkoholowych wepchnięto na siłę, żeby było „ostrzej”…

Nie ukrywam, że do sięgnięcia po tę książkę, przekonała mnie okładka (jeszcze nigdy nie trafiłem na tak obrzydliwą!)
I co zastałem? Tak jak podejrzewałem: brutalny, krwawy kryminał. Zagadka seryjnego mordercy została przedstawiona w bardzo wciągający sposób. Autor sprawnie operuje narastającym napięciem. Ciekawym zabiegiem było także wplatanie krótkich podrozdziałów z...

Dla mnie książki Pana Piotra wręcz same się czytają .To jeden z moich ulubionych autorów .
Przeczytałam kilka opini tej książki … i czy faktycznie jest najsłabsza ? Dla mnie wręcz przeciwnie ….
Brutalna , mocna , bezkrompomisowa.

Dla mnie książki Pana Piotra wręcz same się czytają .To jeden z moich ulubionych autorów .
Przeczytałam kilka opini tej książki … i czy faktycznie jest najsłabsza ? Dla mnie wręcz przeciwnie ….
Brutalna , mocna , bezkrompomisowa.

Ciekawy początek zachęcił do czytania. Niestety w pewnym momencie historia stała się przewidywalna i pozbawiona początkowego polotu.

Ciekawy początek zachęcił do czytania. Niestety w pewnym momencie historia stała się przewidywalna i pozbawiona początkowego polotu.

Najslabsz ksiazka Kościelnego, słabe dialogi , sprawa kryminalna jakich wiele, w zakończeniu wielkiego zakończenia nie było. Także takie sobie.

Najslabsz ksiazka Kościelnego, słabe dialogi , sprawa kryminalna jakich wiele, w zakończeniu wielkiego zakończenia nie było. Także takie sobie.

Po rewelacyjnym "Zwierzu" i niezłym "Domu", "Skóra' bardzo mnie rozczarowała. Rozczarowała to za mało powiedziane. Jest to jedna z niewielu książek, której nie przeczytałam do końca. Zostało mi jakieś 50 stron do końca, ale nawet mnie to zakończenie nie ciekawiło, a i tak wiadomo było od dawna, kto jest zabójcą. Dawno się tak nie męczyłam przy czytaniu. Aż ciężko mi uwierzyć, że to ten sam autor, co napisał Zwierza :(
Nienaturalne dialogi, sztucznie napisane przemyślenia bohaterów, drętwe opisy, bezemocjonalne zachowania.
Opis antyterrorystów wpadających do mieszkania Mateusza był po prostu absurdalny i żenujący. Tak mogłoby wyglądać aresztowanie mordercy, gdy posiada się już niezbite dowody na jego winę, a nie zatrzymanie podejrzanego, o którym wie się tylko tyle, że spotykał się z zaginioną dziewczyną. To był pierwszym moment w tej książce, gdy miałam ochotę przestać czytać.
Opisy zabójstw były tak suche i bezemocjonalne, że nie czułam żadnego współczucia dla ofiar. Wszystko tam było po prostu żałośnie sztuczne. Jakby napisała to sztuczna inteligencja, a nie człowiek. Choć pewnie nawet AI napisałoby to lepiej. Z czystym sercem, jest to jeden z najgorszych kryminałów, jakie w życiu czytałam. Naprawdę nie rozumiem tak wysokiej oceny.

Po rewelacyjnym "Zwierzu" i niezłym "Domu", "Skóra' bardzo mnie rozczarowała. Rozczarowała to za mało powiedziane. Jest to jedna z niewielu książek, której nie przeczytałam do końca. Zostało mi jakieś 50 stron do końca, ale nawet mnie to zakończenie nie ciekawiło, a i tak wiadomo było od dawna, kto jest zabójcą. Dawno się tak nie męczyłam przy czytaniu. Aż ciężko mi...

Połowa zdań w tej książce jest absolutnie zbędna. Treść o niczym, wyjaśniająca po kilka razy nawet najbardziej oczywiste rzeczy, pełna powtórzeń z fabuły udających, że w książce dzieje się więcej niż faktycznie, albo służąca autorowi na ekspozycję (własnych?) płytkich, banalnych przemyśleń o świecie. Fabuła nie trzyma się żadnych zasad logiki, sprawia wrażenie, że autor zmiksował kilka starych, ogranych 30 lat temu i niedorzecznych klisz kryminalnych. Dałam autorowi szansę po słabym 'Zwierzu' i to był wielki błąd, bo książka nie dość, że jeszcze nędzniejsza, to jeszcze w dużej mierze fabularnie bardzo podobna.

Połowa zdań w tej książce jest absolutnie zbędna. Treść o niczym, wyjaśniająca po kilka razy nawet najbardziej oczywiste rzeczy, pełna powtórzeń z fabuły udających, że w książce dzieje się więcej niż faktycznie, albo służąca autorowi na ekspozycję (własnych?) płytkich, banalnych przemyśleń o świecie. Fabuła nie trzyma się żadnych zasad logiki, sprawia wrażenie, że autor...

Mocna, wyraziste charaktery, kompletna. Dobre tempo.

Mocna, wyraziste charaktery, kompletna. Dobre tempo.

Książka może i byłaby ciekawa, ale forma pisania autora i dialogi są tak tragiczne, że nie dało się przebrnąć.

Książka może i byłaby ciekawa, ale forma pisania autora i dialogi są tak tragiczne, że nie dało się przebrnąć.

“Skóra” to mroczny kryminał autorstwa Piotra Kościelnego. Początek dość szybko się rozwija i wciąga czytelnika. Akcja rozgrywa się we Wrocławiu, gdzie policja staje w obliczu serii makabrycznych morderstw. Ofiary są pozbawione fragmentów skóry, a śledztwo prowadzi przebiegłego psychopaty. Nie sposób oprzeć się wrażeniu, że autor z dramatów z dużym ładunkiem emocjonalnym i delikatną nutką kryminalną przerzucił się na rasowe kryminały czy wręcz thrillery zabarwione esencją filmów typu Piła. Jednak sam koniec jest mało przekonujący i trochę słabo przedstawiony. Zdecydowanie bardziej podobało mi się zakończenie choćby "Domu" tego samego autora. Mimo tych kilku mankamentów, “Skóra” zostaje w pamięci i z pewnością jest warta przeczytania... jeśli tylko lubisz mroczne klimaty.

“Skóra” to mroczny kryminał autorstwa Piotra Kościelnego. Początek dość szybko się rozwija i wciąga czytelnika. Akcja rozgrywa się we Wrocławiu, gdzie policja staje w obliczu serii makabrycznych morderstw. Ofiary są pozbawione fragmentów skóry, a śledztwo prowadzi przebiegłego psychopaty. Nie sposób oprzeć się wrażeniu, że autor z dramatów z dużym ładunkiem emocjonalnym i...