Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Główna bohaterka Natalia Rogowska jest prawniczką, która spełnia swoje marzenie i wraz z mężem kupuje mieszkanie w starej kamienicy w Krotoszynie. Jest w ostatnich tygodniach ciąży. Ale już pierwszej nocy w nowym miejscu budzi ją przeraźliwy płacz dziecka, którego nie słyszy nikt poza nią. Niepokój potęguje fakt, że w kamienicy nie mieszka żadne dziecko a sytuacja z dnia na dzień się pogarsza: pojawiają się złowrogie sny o starej kobiecie i martwych noworodkach, a gdzieś spod podłogi, dochodzą dźwięki kołysanki. Kobieta obawia się, że traci zmysły i postanawia poszukać pomocy u psychologa. Sama postanawia dowiedzieć się więcej o przeszłości budynku i jego mieszkańcach. Pod domem rosną jak szalone tajemnicze krzewy białych róż, które próbują wedrzeć się do domu. Wkrótce okazuje się, że kobieta walczy nie tylko z jednym wrogiem. Jest to moje drugie spotkanie z twórczością Pani Jolanty, uważam, że ta powieść jest znacznie lepsza od „Krzyk ciszy” (a dodam, że również bardzo mi się podobała). Czytając wczuwamy się w klimat grozy: stara kamienica, okrutna przeszłość i piętno, które spoczywa na tym miejscu daje o sobie znać. Powieść budzi niepokój, zwłaszcza sama końcówka.. Autorka sprytnie prowadzi historię w taki sposób, że zarówno główna bohaterka, jak i czytelnik popada w wątpliwość co jest prawdą. Pani Joanna łączy ze sobą thriller ze zjawiskami paranormalnymi, przez co wprawia w dreszczyk emocji wywołując (nie raz i nie dwa..) ciarki na ciele. Czytało się dobrze, mimo dość pokręconych koneksji rodzinnych bohaterów. Przyznam, że czytałam skrajne opinie o tej powieści, jednak wszystko sprowadza się do tego, że jest to kwestia gustu, trochę jak z Kingiem – albo się kocha, albo.. niekoniecznie ;) Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Zysk i S-ka