Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Miłoszewski pięknie opisał Sandomierz i ciekawie prowadził narrację. Jednak niektóre sytuacje i dialogi są trochę nierzeczywiste. Tym bardziej nie przekonało mnie rozwiązanie zagadki. Poza tym, miejscami książka sztucznie wydłużona, niektóre wątki zbyteczne. Cześć sytuacji i osób pozostawiona bez wyjaśnienia. Wolałabym też, aby losy Szackiego potoczyły się inaczej...

Miłoszewski pięknie opisał Sandomierz i ciekawie prowadził narrację. Jednak niektóre sytuacje i dialogi są trochę nierzeczywiste. Tym bardziej nie przekonało mnie rozwiązanie zagadki. Poza tym, miejscami książka sztucznie wydłużona, niektóre wątki zbyteczne. Cześć sytuacji i osób pozostawiona bez wyjaśnienia. Wolałabym też, aby losy Szackiego potoczyły się inaczej...

Lubię styl Miłoszewskiego. Ciekawi bahaterowie, obrazowe opisy miasta i porównania. Plus za Hellingera. Wątek prywatnego życia Szackiego równie ciekawy, jak wątek kryminalny, mógłby być nawet bardziej rozwinięty.
Nie do końca przekonały mnie "newsy" na początku rozdziałów.
Jednak od razu sięgam po kolejną część.

Lubię styl Miłoszewskiego. Ciekawi bahaterowie, obrazowe opisy miasta i porównania. Plus za Hellingera. Wątek prywatnego życia Szackiego równie ciekawy, jak wątek kryminalny, mógłby być nawet bardziej rozwinięty.
Nie do końca przekonały mnie "newsy" na początku rozdziałów.
Jednak od razu sięgam po kolejną część.

Ciekawa, wciągająca historia, miejscami przydługa,ładny język. Jedynie części zawierające rozmowy z forum mogłyby zostać pominięte i napisane inaczej, ciężko się je czytało, a słuchało tragicznie.

Ciekawa, wciągająca historia, miejscami przydługa,ładny język. Jedynie części zawierające rozmowy z forum mogłyby zostać pominięte i napisane inaczej, ciężko się je czytało, a słuchało tragicznie.

Sięgnęłam po książkę z myślą o Miłoszewskim, ale dzięki tej antologii poznałam wielu innych autorów, których wcześniej nie czytałam. Nie wszystkie opowiadania przypadły mi do gustu, jednak do kilku autorów z pewnością wrócę.

Sięgnęłam po książkę z myślą o Miłoszewskim, ale dzięki tej antologii poznałam wielu innych autorów, których wcześniej nie czytałam. Nie wszystkie opowiadania przypadły mi do gustu, jednak do kilku autorów z pewnością wrócę.

Przez trzy czwarte książki autor obala wszelkie znane i popularne metody wychowawcze by w końcu dojść do mglistego przedstawienia swojego stanowiska.
W jednym miejscu odrzuca tzw. pozorny wybór by w innym przedstawić go pozytywnie pod inną nazwą.
Była to moja pierwsza książka o wychowaniu bliskościowym, więc nie mam za bardzo porownania. Jednak jak dla mnie czegoś zabrakło.

Przez trzy czwarte książki autor obala wszelkie znane i popularne metody wychowawcze by w końcu dojść do mglistego przedstawienia swojego stanowiska.
W jednym miejscu odrzuca tzw. pozorny wybór by w innym przedstawić go pozytywnie pod inną nazwą.
Była to moja pierwsza książka o wychowaniu bliskościowym, więc nie mam za bardzo porownania. Jednak jak dla mnie czegoś zabrakło.

Czytało się szybko i przyjemnie. Książka w ciekawy sposób obrazuje różnice w wychowaniu dzieci w kulturze amerykańskiej i francuskiej. Autorka odwołuje się do wielu badań i teorii naukowych oraz do własnego doświadczenia. I to tyle z pozytywów. Autorce samej nie udało się wprowadzić zaleceń, które opisuje. Jako poradnika stanowczo nie polecam.

Czytało się szybko i przyjemnie. Książka w ciekawy sposób obrazuje różnice w wychowaniu dzieci w kulturze amerykańskiej i francuskiej. Autorka odwołuje się do wielu badań i teorii naukowych oraz do własnego doświadczenia. I to tyle z pozytywów. Autorce samej nie udało się wprowadzić zaleceń, które opisuje. Jako poradnika stanowczo nie polecam.

Książka to niekończący się zlepek cytatów, krótkich wypowiedzi rozwodników, adwokatów itp. Plusem jest to, że wypowiadają się osoby zainteresowane. Jednak ich wypowiedzi są krótkie i bardzo się powtarzają. Brakuje głębszej reflekscji i analizy.

Książka to niekończący się zlepek cytatów, krótkich wypowiedzi rozwodników, adwokatów itp. Plusem jest to, że wypowiadają się osoby zainteresowane. Jednak ich wypowiedzi są krótkie i bardzo się powtarzają. Brakuje głębszej reflekscji i analizy.

Nie zachwyca, jednak niezła jak na debiut. Dobry opis rzeczywistości lat 80/90-tych i rodziny nowobogackich. Chciałabym dostać więcej informacji o bankructwie, rozwodzie i rozpadzie rodziny. Wątek tytułowych taśm też opisany dość pobieżnie.

Nie zachwyca, jednak niezła jak na debiut. Dobry opis rzeczywistości lat 80/90-tych i rodziny nowobogackich. Chciałabym dostać więcej informacji o bankructwie, rozwodzie i rozpadzie rodziny. Wątek tytułowych taśm też opisany dość pobieżnie.

Urywki rozmów ze znanymi i mniej znanymi lekarzami ginekologii, pdzielone na tematyczne rozdziały.
Wypowiedzi ginekologów bardzo cenne, jednak sposób w jaki zostały przedstawione niezbyt do mnie przemawia. Niektóre tematy przerobione "po łebkach". Miejscami autorka przytacza jakieś statystyki nie podając źródła, innym razem definicje z Wikipedii.
Ogólnie książka niezła, jednak mogłaby być lepsza.

Urywki rozmów ze znanymi i mniej znanymi lekarzami ginekologii, pdzielone na tematyczne rozdziały.
Wypowiedzi ginekologów bardzo cenne, jednak sposób w jaki zostały przedstawione niezbyt do mnie przemawia. Niektóre tematy przerobione "po łebkach". Miejscami autorka przytacza jakieś statystyki nie podając źródła, innym razem definicje z Wikipedii.
Ogólnie książka niezła,...

Przesłuchałam audiobook, który czyta E. Kijowska. Lektor równie irytujący, jak główna bohaterka. Komedia śmieszyła mnie w nielicznych momentach, częściej czułam zażenowanie.

Przesłuchałam audiobook, który czyta E. Kijowska. Lektor równie irytujący, jak główna bohaterka. Komedia śmieszyła mnie w nielicznych momentach, częściej czułam zażenowanie.

Dużo lepsza niż Pastrami. Czekam na kolejną.

Dużo lepsza niż Pastrami. Czekam na kolejną.

Dość trudno mi ocenić "Pastrami". Czytało się szybko, czasem się dłużyło, czasem było zabawnie...

Dość trudno mi ocenić "Pastrami". Czytało się szybko, czasem się dłużyło, czasem było zabawnie...

Książka opowiada częściowo o kobietach z bloku 10, częściowo o przeprowadzanych w nim eksprymentach, częściowo też o samym bloku. Jednak po jej przeczytaniu trudno mi powiedzieć o czym jest na prawdę. Jest trochę jak praca magisterska nieudolnie złożona z cytatów i odnośników do licznych źródeł, które niestety nie tworzą spójnej całości. Widać w niej ogrom pracy autora, jednak nie do końca wiadomo, co autor chciał przekazać. Dostajemy ogromną plątaninę suchych faktów, w której gdzieś giną historie pojedynczych kobiet.

Książka opowiada częściowo o kobietach z bloku 10, częściowo o przeprowadzanych w nim eksprymentach, częściowo też o samym bloku. Jednak po jej przeczytaniu trudno mi powiedzieć o czym jest na prawdę. Jest trochę jak praca magisterska nieudolnie złożona z cytatów i odnośników do licznych źródeł, które niestety nie tworzą spójnej całości. Widać w niej ogrom pracy autora,...

Książka opowiada wzruszajacą historię niemieckiej kobiety, która będąc żoną Cygana, dobrowolnie poszła do obozu razem z mężem i dziećmi. Większość akcji rozgrywa się w obozie. Jednak sposób w jaki została napisana książka kompletnie nie oddaje atmosfery obozu, ani nawet wojennych czasów.
Jak dla mnie to "bajeczka" na faktach. Lepiej przeczytać życiorys bohaterki, bo książka kompletnie nic nie wnosi. Nie dowiemy się jak działał obóz, ani przedszkole, wszystko jest napisane bardzo ogólnikowo, jakby autorowi nie chciało się sięgnąć do źródeł lub ostatecznie posłużyć wyobraźnią.

Książka opowiada wzruszajacą historię niemieckiej kobiety, która będąc żoną Cygana, dobrowolnie poszła do obozu razem z mężem i dziećmi. Większość akcji rozgrywa się w obozie. Jednak sposób w jaki została napisana książka kompletnie nie oddaje atmosfery obozu, ani nawet wojennych czasów.
Jak dla mnie to "bajeczka" na faktach. Lepiej przeczytać życiorys bohaterki, bo...

Świetnie się czytało, zarówno krótkie, jak i dłuższe reportaże. Autor pokazuje blaski i cienie dzieciństwa. Od czasów międzywojennych, aż po współczesność. Dzięki niemu poznałam poruszające historie prawdziwych osób, o których nigdy wcześniej nie słyszałam, a o wielu miałam ochotę dowiedzieć się jeszcze więcej.
Niby wschodząca gwiazda reportażu, ale jakość zawartych w książce tekstów niczym nie odbiega od innych poczytnych autorów. Nie boi sie trudnych tematów, chwyta za serce i pozytywnie zaskakuje.

Świetnie się czytało, zarówno krótkie, jak i dłuższe reportaże. Autor pokazuje blaski i cienie dzieciństwa. Od czasów międzywojennych, aż po współczesność. Dzięki niemu poznałam poruszające historie prawdziwych osób, o których nigdy wcześniej nie słyszałam, a o wielu miałam ochotę dowiedzieć się jeszcze więcej.
Niby wschodząca gwiazda reportażu, ale jakość zawartych w...

Nie wiem jak ktoś mógł wydać tę książkę. Może i autorka miał pomysł na ciekawą fabułę, jednak sposób jego realizacji jest tragiczny. Niespójność i brak ciągłości zdarzeń, błędy stylistyczne, powtórzenia itp. Przebrnęłam przez tę książkę tylko z ciekawości jak się skończy, czytając po kilka zdań z akapitu. Inaczej się nie dało
Trzeba przyznać, że autorka umie zaciekawić, wzbudzić emocje i zaskakiwać, jednak jej warsztat pisarski pozostawia wiele do życzenia.

Nie wiem jak ktoś mógł wydać tę książkę. Może i autorka miał pomysł na ciekawą fabułę, jednak sposób jego realizacji jest tragiczny. Niespójność i brak ciągłości zdarzeń, błędy stylistyczne, powtórzenia itp. Przebrnęłam przez tę książkę tylko z ciekawości jak się skończy, czytając po kilka zdań z akapitu. Inaczej się nie dało
Trzeba przyznać, że autorka umie zaciekawić,...

To już moja druga książka Sapkowskiego na koncie i niestety muszę przyznać, że dałam się wciągnąć.

To już moja druga książka Sapkowskiego na koncie i niestety muszę przyznać, że dałam się wciągnąć.

To moja pierwsza przeczytana książka pana Sapkowskiego. Niestety sięgnęłam po nią dopiero po obejrzeniu najnowszego serialu, przez co znałam większość historii i nie mogłam się bardziej wciągnąć.
Podoba mi się świat stworzony przez autora, jednak warstwa językowa nie do końca mi odpowiada. A czytajac po raz kolejny powtórzenie, że "nikt nigdy nie dowiedział się..." i o Yennefer pachnacej bzem i agrestem, chciało mi się śmiać.

To moja pierwsza przeczytana książka pana Sapkowskiego. Niestety sięgnęłam po nią dopiero po obejrzeniu najnowszego serialu, przez co znałam większość historii i nie mogłam się bardziej wciągnąć.
Podoba mi się świat stworzony przez autora, jednak warstwa językowa nie do końca mi odpowiada. A czytajac po raz kolejny powtórzenie, że "nikt nigdy nie dowiedział się..." i o...