Autor przychodzi wieczorem

Przyjemne, ale czegoś mi brakowało.

Przyjemne, ale czegoś mi brakowało.

Pokaż mimo to

Nie urzekło mnie, sorry:)

Nie urzekło mnie, sorry:)

Pokaż mimo to

Teksty całkiem dobre przeplatają się ze słabymi w negatywnych proporcjach. Niektóre z nich kończą się bez większej puenty, a wręcz bez sensu. Całość średnia i jak dla mnie to już lepiej poszukać jakiejś alternatywy.

Teksty całkiem dobre przeplatają się ze słabymi w negatywnych proporcjach. Niektóre z nich kończą się bez większej puenty, a wręcz bez sensu. Całość średnia i jak dla mnie to już lepiej poszukać jakiejś alternatywy.

Pokaż mimo to

Jak to ze zbiorami opowiadań bywa, jedne są lepsze, inne gorsze. Z jednej strony- ciekawe podejście do 20-lecia istnienia wydawnictwa, jednak mam wrażenie, iż większość autorów potraktowała temat "czytelnik, autor, książka" bardzo dosłownie i przez to, czytając kilka opowiadań tuż po sobie, można się zwyczajnie znudzić. Dla mnie najciekawszą częścią było opowiadanie Marcina Wrońskiego, za które dałabym dużo wyższą ocenę, ale cała reszta nie zachwyca. Podobały mi się też opowiadania Bator i Miłoszewskiego.

Jak to ze zbiorami opowiadań bywa, jedne są lepsze, inne gorsze. Z jednej strony- ciekawe podejście do 20-lecia istnienia wydawnictwa, jednak mam wrażenie, iż większość autorów potraktowała temat "czytelnik, autor, książka" bardzo dosłownie i przez to, czytając kilka opowiadań tuż po sobie, można się zwyczajnie znudzić. Dla mnie najciekawszą częścią było opowiadanie Marcina...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Na okładce jest napisane „dwadzieścia wyjątkowych tekstów” i jeżeli nie będziemy oczekiwać, iż pod słowem wyjątkowy kryje się najlepszy oraz jedyny w swoim rodzaju, to nie doznamy zawodu. Opowiadania z pewnością są różnorodne i to zarówno pod względem jakości, jak i podejścia do tematu. A myślą przewodnią zbioru jest spotkanie z czytelnikiem. Oczywiście, w co najmniej kilku z nich są opisane spotkania autorskie, z reguły w jakichś zapadłych mieścinach. Nasuwa się myśl, że jest to swoista pokuta dla autorów, którzy nie chcą, ale muszą tłuc się godzinami, różnymi środkami transportu, na spotkanie organizowane przez dyrekcję małomiasteczkowej biblioteki, na które z reguły przychodzi tak niewielu czytelników, iż salę zapełniają pracownicy instytucji, uczniowie, a nawet więźniowie. W podobny sposób przedstawiane przez pisarzy są spotkania marketingowe w księgarniach lub na targach książki. Niby przyjemne dla nich, ponieważ wreszcie mają okazję ujrzeć swoich czytelników, ale w gruncie rzeczy bardziej męczące, niż warte zachodu i czasu, który im zabierają. Wyróżniające się na tym tle opowiadania to „Utracona powieść”, w której rolę pierwszego i zarazem najsurowszego czytelnika pełni cenzor, „Do widzenia, przyjacielu”, gdzie czytelnikiem i miłośnikiem poezji Jesienina jest były ogiepeusznik Jakow Blumkin podejrzewany o zabicie poety, „Nocna koszula mojej matki” to autobiografia pisana dla umierającej matki polonistki przez córkę, aby ją dłużej zatrzymać na tym świecie oraz „Fiołek afrykański”, w którym lekturą jest korespondencja zmarłej żony. Myślę, że z tej dwudziestki, każdy wybierze coś dla siebie, lecz nie należy się spodziewać, iż wszystkie opowiadania zachwycą.

Na okładce jest napisane „dwadzieścia wyjątkowych tekstów” i jeżeli nie będziemy oczekiwać, iż pod słowem wyjątkowy kryje się najlepszy oraz jedyny w swoim rodzaju, to nie doznamy zawodu. Opowiadania z pewnością są różnorodne i to zarówno pod względem jakości, jak i podejścia do tematu. A myślą przewodnią zbioru jest spotkanie z czytelnikiem. Oczywiście, w co najmniej kilku...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Krótkie opowiadania na krótkie chwile. Opowiadania kobiece nieco przekombinowane, ale za to w wielu wątkach pozostaje dowolność zakończenia.

Krótkie opowiadania na krótkie chwile. Opowiadania kobiece nieco przekombinowane, ale za to w wielu wątkach pozostaje dowolność zakończenia.

Pokaż mimo to

"Autor przychodzi wieczorem" to antologia na dwudziestolecie wydawnictwa W.A.B., w której twórcy mieli odnieść się do tematu spotkania z czytelnikiem.
Książkę kupiłam ze względu na opowiadanie "Studnia" mojej ulubionej autorki, Anny Onichimowskiej. Jest to historia czytelnika, który przygotowuje się do spotkania autorskiego z ulubioną pisarką oraz tego, co dzieje się na samym spotkaniu. W tym krótkim opowiadaniu zmieściło się sporo wątków, można je interpretować pod wieloma względami, nie tylko pod kątem głównego motywu całego zbioru (można zastanawiać się nad relacjami międzyludzkimi, nieporozumieniami, nieśmiałością, rozczarowaniem itd.).
Co do reszty opowiadań to jak to zwykle bywa we wszelkich zbiorach - są bardzo różne i różnie je oceniam. Ogólnie wrażenie jest dobre, chociaż niektóre teksty czytałam z wielką przyjemnością, a inne niechętnie przekartkowałam, nie mogąc doczekać się końca (tych drugich na szczęście było o wiele mniej). Wprawdzie nie sądzę, żeby autorzy koniecznie musieli dosłownie interpretować temat, ale jednak niektóre opowiadania mnie zawiodły, bo zdawało mi się, że nie mają z nim w ogóle nic wspólnego. O niektórych autorach nigdy wcześniej nie słyszałam, trudno mi zatem odnieść się do poziomu ich opowiadań w stosunku do reszty twórczości.
Bardzo spodobało mi się "Wojsko, polityka i koronowane głowy" Ireny Matuszkiewicz, ponieważ jest to jedno z nielicznych w antologii opowiadań, które zdaje się opisywać rzeczywiste wspomnienia i przemyślenia autorki. Świetne jest też "Czekając na buca" Zygmunta Miłoszewskiego, bardzo spodobał mi się pomysł na świat przedstawiony.
Większość opowiadań co najmniej mnie zainteresowała, wiele mi się podobało, do kilku być może kiedyś wrócę. Całość oceniam zdecydowanie pozytywnie.

"Autor przychodzi wieczorem" to antologia na dwudziestolecie wydawnictwa W.A.B., w której twórcy mieli odnieść się do tematu spotkania z czytelnikiem.
Książkę kupiłam ze względu na opowiadanie "Studnia" mojej ulubionej autorki, Anny Onichimowskiej. Jest to historia czytelnika, który przygotowuje się do spotkania autorskiego z ulubioną pisarką oraz tego, co dzieje się na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wydawnictwo WAB postanowilo nietypowo uczcic swoje 20 lecie i zaprosilo do wspolpracy takie nazwiska jak Fabicka, Wronski, Maslanka, Cegielski, Kowalewski, Miloszewski. Udany zbior opowiadan jednych z najlepszych pisarzy polskich. Swietny temat troche detektywistyczny. Troche podpatrzony z zycia i calkiem realne przedstawienie rzeczywistosci. Do najlepszych zaliczam prace pana Kuczoka i Joanny Bator. Swietny styl Joanny Fabickiej i klimat rodem z fyrtla pyrowatego Miloszewskiego rowniez ujmuje czytelnika. Co sie udalo Autor przychodzi wieczorem to nie laurka ale zabawa, satyra i dobra robota. Szkoda tylko, ze niektore prace sa za krotkie. Juz czlowiek chce wiecej i wiecej a tu przychodzi rozczarowanie i pora konczyc. Swietna praca i polecam kazdemu, kto wielbi krotkie formy literackie.

Wydawnictwo WAB postanowilo nietypowo uczcic swoje 20 lecie i zaprosilo do wspolpracy takie nazwiska jak Fabicka, Wronski, Maslanka, Cegielski, Kowalewski, Miloszewski. Udany zbior opowiadan jednych z najlepszych pisarzy polskich. Swietny temat troche detektywistyczny. Troche podpatrzony z zycia i calkiem realne przedstawienie rzeczywistosci. Do najlepszych zaliczam prace...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Udany Miłoszewski, Krajewski, Fabicka i Czubaj. Reszta to strata czasu.

Udany Miłoszewski, Krajewski, Fabicka i Czubaj. Reszta to strata czasu.

Pokaż mimo to

Na książkę natrafiłam przypadkiem, szukając bibliografii o Marku Krajewskim. Jest to antologia 20 opowieści, 20 autorów o relacjach, więziach między czytelnikiem a autorem, napisane z okazji 20-lecie Wydawnictwa W.A.B.

Oczywiście, czytanie rozpoczęłam od wykład Marka Krajewskiego,a potem kolejny tekst i kolejny i tak przeczytałam całość.Lekkie opowieści, napisane żywym językiem, często humorystyczne czyta się bardzo szybko.

Bardzo dobry pomysł, hołd dla autorów,ale nie lada gratka dla czytelników. Polecam

Na książkę natrafiłam przypadkiem, szukając bibliografii o Marku Krajewskim. Jest to antologia 20 opowieści, 20 autorów o relacjach, więziach między czytelnikiem a autorem, napisane z okazji 20-lecie Wydawnictwa W.A.B.

Oczywiście, czytanie rozpoczęłam od wykład Marka Krajewskiego,a potem kolejny tekst i kolejny i tak przeczytałam całość.Lekkie opowieści, napisane żywym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to