Pierwsze strony powieści, jak i opis zamieszczony na uroczej, budzącej nostalgię, stylizowanej na kasetę VHS okładce, pozwalają mi twierdzić, że głównym bohaterem książki jest Marcin Małys. Prędko jednak zmieniam zdanie, mężczyzna nie jest jedyną postacią pierwszoplanową. Ogromne znaczenie na bieg wydarzeń ma bowiem głowa rodziny Małysów, Jan. Jego przeszłość, podejmowane decyzje i podejście do życia ukształtowały postać Marcina. Wreszcie trzecim, istotnym bohaterem “Taśm rodzinnych” są w mojej ocenie uzależniające i przejmujące kontrolę pieniądze.
***
Książka autorstwa Macieja Marcisza ma trzysta dwadzieścia stron, cztery części i dwie perspektywy. Marcin natomiast ma trzydzieści lat, dwoje rodzeństwa, sześćdziesiąt trzy tysiące długu i zerową wręcz perspektywę jego spłaty. Pogrążony w depresji, niespełniony artystycznie, z niewyraźną, zmętniałą wizją przyszłości, prowadzi życie ograniczone do zaspokajania wyłącznie niezbędnych potrzeb, egzystuje, wegetuje... Nie ulega wątpliwości, że poznajemy mężczyznę w niekoniecznie najlepszym momencie jego życia.
***
Użycie prywatnych, rodzinnych taśm do stworzenia artystycznego projektu okazało się być destrukcyjnym dla stosunków z najbliższymi. Taśmy zbyt wiele obnażyły, zburzyły starannie kreowany przez lata obraz nowobogackiej, szczęśliwej, idealnej rodziny. Tym przedsięwzięciem Marcin doprowadził do utraty kontaktów z bliskimi, środków do życia, a także nadziei na ojcowską darowiznę. Najzwyczajniej nikt nie chce z nim rozmawiać, a rzeczywistość to niestety nie rodzinna taśma, którą klatka po klatce możemy cofnąć, przewinąć.
***
Jak już wspomniałam, “Taśmy rodzinne” to nie tylko Marin Małys, ale także jego ojciec, Jan. Fragmenty książki ukazane z jego perspektywy były dla mnie dość trudne w odbiorze. Przede wszystkim dlatego, że nawet gdy przedstawiały chwile radości i sukcesu, czuć w nich było niewyobrażalny smutek. W książce poznajemy dzieciństwo i młodość Jana, a wspomnieć należy, że wychowywany był w anormalnej rodzinie, w codzienność której stale wkradała się bieda, krzywda i alkoholizm. Towarzyszymy mu także w drodze do dorosłości, której celem jest lukratywny biznes. Widzimy jak fascynacja pieniądzem i pogoń za bogactwem sprawiają, że zaprzepaszcza to co najcenniejsze i drogie, traci rodzinę.
***
Rok urodzenia nie pozwolił mi świadomie doświadczyć czasu transformacji, momentu, w którym za jej sprawą tworzyły się rodzinne fortuny. Tym bardziej interesującym były dla mnie losy zachłyśniętych nowobogactwem Jana i Marcina Małysów. Za sprawą bohaterów odbyłam sentymentalną podróż w czasie do lat dziewięćdziesiątych i dwutysięcznych.
***
Pieniądze szczęścia nie dają? Autor w bardzo prosty i przyziemny sposób nadaje temu powiedzeniu świeżości, uwspółcześnia je. Jestem przekonana, że każdy odnajdzie w książce cząstkę swojego życia, choćby fragmentarycznie, bo “Taśmy rodzinne” to pełna nostalgii, bardzo intymna opowieść o relacjach, pieniądzach, rodzinie. Książka wciąga, angażuje i składnia do licznych refleksji.

Pierwsze strony powieści, jak i opis zamieszczony na uroczej, budzącej nostalgię, stylizowanej na kasetę VHS okładce, pozwalają mi twierdzić, że głównym bohaterem książki jest Marcin Małys. Prędko jednak zmieniam zdanie, mężczyzna nie jest jedyną postacią pierwszoplanową. Ogromne znaczenie na bieg wydarzeń ma bowiem głowa rodziny Małysów, Jan. Jego przeszłość, podejmowane...

Taka sobie historia rodzinna. Po niezłych opiniach oczekiwałem czegoś lepszego.

Taka sobie historia rodzinna. Po niezłych opiniach oczekiwałem czegoś lepszego.

《Można by powiedzieć, że rodzina Małysów to zwykła rodzina. Mająca swoje choroby, radości, problemy, tradycje... Wszystko wygląda przeciętnie, do czasu aż obejrzysz te taśmy. Taśmy rodzinne, które jednocześnie ukrywają i pokazują za dużo. 》

Marcin Małys to niespełniony artysta, tonący w długach, traumach i szarości życia. W czasie tego kryzysu nie może liczyć na pomoc rodziny. Po użyciu prywatnych, domowych nagrań do projektu artystycznego wszyscy uznają, że przekroczył granice. Wszyscy są obrażeni. Nikt nie odbiera telefonów.

Historia bohaterów "Taśm rodzinnych" jest nieprzyzwoitym zaglądaniem w prywatność ich żyć. Autor wdziera się pod ich skórę, ukazując nieprzepracowane traumy, zbyt ciężkie emocje, prawdziwe oblicza i nieoczywiste myśli.
Przedstawiając kolejne pokolenia, dziadków, rodziców i dzieci, proponuje czytelnikowi taśmową historię, idącą nieubłaganie w głąb ludzkich przeżyć, dalej i dalej - tak jak biegnie do przodu życie - nie czekając, aż przygotujemy się na ciąg dalszy.

Język autora jest bardzo obrazowy. Pióro lekkie, lecz czasem sprawia wrażenie aż nazbyt "lotnego". Skacze ze wspomnienia na wspomnienie, szybko zmienia przyjęty ciąg zdarzeń, mamy wrażenie jakbyśmy byli właśnie na taśmie - fabuła sunie do przodu, a my musimy nadążać.

Ma to jednak swoje plusy - nie sposób się tu nudzić. Historia Małysów szybko angażuje i wciąga. Porusza wiele ważnych tematów - alkoholizm, przemoc, homoseksualizm, komunikacja w relacjach, traumy, kompleksy, depresja, choroba, śmierć.

Ta tematyka może przytłaczać, lecz zgrabnie ubrana w ulotne wspomnienia, migawki, skrawki życia, lakoniczne dialogi, da się unieść.

Szczególnie ujął mnie tutaj ten powalający realizm, zero lukrowania, zero różowych okularów, drogi na skróty. Autor jest konsekwentny, rzeczy wspomniane na początku wyjaśnia na końcu, wyśmienicie budując tym zainteresowanie czytelnika.

Nie jest to prosta książka.
Nie jest na odstresowanie.
Nie jest banalna.
Jest za to ważna. Intrygująca. Refleksyjna.

Zdecydowanie mogę polecić.

《Można by powiedzieć, że rodzina Małysów to zwykła rodzina. Mająca swoje choroby, radości, problemy, tradycje... Wszystko wygląda przeciętnie, do czasu aż obejrzysz te taśmy. Taśmy rodzinne, które jednocześnie ukrywają i pokazują za dużo. 》

Marcin Małys to niespełniony artysta, tonący w długach, traumach i szarości życia. W czasie tego kryzysu nie może liczyć na pomoc...

Autor zdecydowanie ma lekkie pióro i nie zanudza, lubię jego humor i otwartość. To, jak przedstawil w swojej książce rodzinę w kapitalistycznej Polsce, jej historie i psychologiczne aspekty jest godne pogratulowania. Temat tez mi bliski, wiec mega polecam, moja ulubiona ksiazka!

Autor zdecydowanie ma lekkie pióro i nie zanudza, lubię jego humor i otwartość. To, jak przedstawil w swojej książce rodzinę w kapitalistycznej Polsce, jej historie i psychologiczne aspekty jest godne pogratulowania. Temat tez mi bliski, wiec mega polecam, moja ulubiona ksiazka!

Niestety książka nie zrobiła na mnie większego wrażenia.
Początek zapowiadał się całkiem nieźle, ale później wszystko siadło. Kompletnie nie rozumiem dlaczego autor poszedł w takim kierunku..

Niestety książka nie zrobiła na mnie większego wrażenia.
Początek zapowiadał się całkiem nieźle, ale później wszystko siadło. Kompletnie nie rozumiem dlaczego autor poszedł w takim kierunku..

Nie spodziewałam, że mi się spodoba i tak bardzo do mnie trafi! To taka książka, do której chciałabym kiedyś wrócić i skleić wszystkie taśmy na nowo.

Nie spodziewałam, że mi się spodoba i tak bardzo do mnie trafi! To taka książka, do której chciałabym kiedyś wrócić i skleić wszystkie taśmy na nowo.

Zgadzam się z przedmówcami ;)
Dodatkowo zastanawiam się, taki smaczek, na jednej z ostatnich stron autor "pomylił" imię bohatera ze swoim. Czy to był przypadek czy świadomy zabieg? Czy autor pisał w dużej mierze o sobie? Bo chyba zawsze piszę się chociaż trochę o sobie ;)

Zgadzam się z przedmówcami ;)
Dodatkowo zastanawiam się, taki smaczek, na jednej z ostatnich stron autor "pomylił" imię bohatera ze swoim. Czy to był przypadek czy świadomy zabieg? Czy autor pisał w dużej mierze o sobie? Bo chyba zawsze piszę się chociaż trochę o sobie ;)

Świetna jak dla mnie. Napisana tak jak lubię, ciekawa, konkretna. Polecam bardzo :)

Świetna jak dla mnie. Napisana tak jak lubię, ciekawa, konkretna. Polecam bardzo :)

Dobra książka . Wielu z nas może się w niej odnaleźć. Całościowo lub fragmentarycznie. Poza tym dobrze się ją czyta , a ona nas wciąga i powoduje że myślimy o niej . A to dużo znaczy.

Dobra książka . Wielu z nas może się w niej odnaleźć. Całościowo lub fragmentarycznie. Poza tym dobrze się ją czyta , a ona nas wciąga i powoduje że myślimy o niej . A to dużo znaczy.

Dobrze i szybko się czytało. Bardzo polska historia i myślę, że każdy jest w stanie przywołać w pamięci taką rodzinę. Relatable

Dobrze i szybko się czytało. Bardzo polska historia i myślę, że każdy jest w stanie przywołać w pamięci taką rodzinę. Relatable