Wystawiłam ósemkę, ale ta książka nie jest "rewelacyjna". Jest okropna. Przerażająca. Niewygodna, brzydka i frustrująca.
Najbardziej przeraziły mnie nie opisy zachowań "opiekunek", ale to, jak bardzo ich zło spowszedniało nawet samym wychowankom. Może i biły, może i obrażały, ale przecież "to bardzo trudne dzieci". "Musiały utrzymać porządek". I to mówi ktoś, kto spędził "dzieciństwo" w tym ośrodku!

Myślę, że pasuje tu idealnie zaczerpnięta z Arendt "banalność zła".

Wystawiłam ósemkę, ale ta książka nie jest "rewelacyjna". Jest okropna. Przerażająca. Niewygodna, brzydka i frustrująca.
Najbardziej przeraziły mnie nie opisy zachowań "opiekunek", ale to, jak bardzo ich zło spowszedniało nawet samym wychowankom. Może i biły, może i obrażały, ale przecież "to bardzo trudne dzieci". "Musiały utrzymać porządek". I to mówi ktoś, kto spędził...

To jest naprawdę dobry i mocny reportaż, ale to co jest w nim opisane nie dla każdego będzie do zniesienia. Dobrze, że jest TW na początku książki, choć niektóre sceny, nie zmyślone przecież na potrzeby fabuły, a opisujące prawdziwe wydarzenia z życia tych biednych dzieci przechodzą ludzkie pojęcie.

To jest naprawdę dobry i mocny reportaż, ale to co jest w nim opisane nie dla każdego będzie do zniesienia. Dobrze, że jest TW na początku książki, choć niektóre sceny, nie zmyślone przecież na potrzeby fabuły, a opisujące prawdziwe wydarzenia z życia tych biednych dzieci przechodzą ludzkie pojęcie.

,,(...) o siostrach, które przyszły do nas z piekła"

To coś więcej niż reportaż.

To historia o niesprawiedliwości.
O przerażających konsekwencjach przemocy.
O potwornościach, do jakich zdolny jest nawet "święty" człowiek.
I o bezradności.

Historia Ośrodka Wychowawczego Sióstr Boromeuszek w Zabrzu.

Parędziesiąt lat nieludzkich kar, poniżania, gwałtów, niszczenia serc, umysłów i marzeń.
Ciężko pojąć, że to wszystko działo się także w XXI wieku.

Bezkarność sprawców trwała za długo, ale do poczucia owej bezkarności siostry miały niestety podstawy. Korupcja, znajomości, ślepe zaufanie do osób duchownych.

"Zakonnic nie sprawdzamy" - winni są także ci, którzy odpowiednio nie kontrolowali tej placówki.

Dlaczego więc skazane zostały jedynie 2 siostry? W ośrodku było ich 8. Każda była świadoma, co się dzieje.

Mimo że książka stawia wiele pytań i daje wiele odpowiedzi to ja nadal nie potrafię tego zrozumieć.
I chyba nigdy nie zrozumiem.

Długo myślałam, co powinnam tutaj napisać.

Z pewnością należą się ogromne podziękowania i zasłużony ukłon w stronę autorki @justyna.kopinska

Widać ogrom pracy włożony w ten reportaż. Rzetelne informacje, dociekliwość, nieugiętość.

Po raz kolejny możemy uświadomić sobie w jakiej rzeczywistości prawnej żyjemy.
Za kradzież komputera grozi nawet kilka lat pozbawienia wolności.

Siostra Bernadetta została skazana na 2 lata więzienia.

,,(...) o siostrach, które przyszły do nas z piekła"

To coś więcej niż reportaż.

To historia o niesprawiedliwości.
O przerażających konsekwencjach przemocy.
O potwornościach, do jakich zdolny jest nawet "święty" człowiek.
I o bezradności.

Historia Ośrodka Wychowawczego Sióstr Boromeuszek w Zabrzu.

Parędziesiąt lat nieludzkich kar, poniżania, gwałtów, niszczenia serc,...

Wszystkie mądre słowa, wnioski, opinie, już na temat tej książki napisano, ja tutaj nie wymyślę niczego innego. Powiem tylko od siebie tyle, że zupełnie nie pojmuję, nie mieści się to w mojej głowie, że na progu XXI wieku coś takiego w ogóle było w możliwe. W cywilizowanym demokratycznym kraju (wydawałoby się) w samym środku Europy, nie w jakimś dzikim buszu, został stworzony obóz koncentracyjny dla dzieci, w tym dla dzieci w dużej mierze upośledzonych i nikt nie widział problemu ???

Nie będę tutaj robić wypisów z treści, bo to powinien sobie każdy czytelnik przeczytać sam, dodam tylko jeszcze, że dla mnie wyrok wydany na siostrę Bernadetę vel Agnieszkę F, okazał się śmiesznie niski, a na pewno zupełnie nawet w znikomym procencie nieadekwatny do krzywd i szkód, jakie wyrządziła tym dzieciom. A ze skutkami, których prawdopodobnie nie uporają się nigdy.

Po drugie, nie rozumiem (czy ktoś potrafi mi to wyjaśnić?) Dlaczego nikt inny, cała ta rzesza urzędasów, psychologów, nauczycieli, tudzież wszystkich innych osób ODPOWIEDZIALNYCH nie został ukarany???

Wszystkie mądre słowa, wnioski, opinie, już na temat tej książki napisano, ja tutaj nie wymyślę niczego innego. Powiem tylko od siebie tyle, że zupełnie nie pojmuję, nie mieści się to w mojej głowie, że na progu XXI wieku coś takiego w ogóle było w możliwe. W cywilizowanym demokratycznym kraju (wydawałoby się) w samym środku Europy, nie w jakimś dzikim buszu, został...

Absolutnie mistrzowsko poprowadzony reportaż, który miał swoje rozwiązanie w sądzie.

Absolutnie mistrzowsko poprowadzony reportaż, który miał swoje rozwiązanie w sądzie.

Tytuł bardzo potrzebny. Trzeba rozliczać publicznie takie bestie!

Tytuł bardzo potrzebny. Trzeba rozliczać publicznie takie bestie!

Książka trudna, na pewno nie dla osób poniżej 18 r.ż - opisy są wręcz trudne do wyobrażenia, że takie sceny działy się za zamkniętymi prawie drzwiami ośrodka - a wszystko to za przyzwoleniem, bo przecież to Zakonnice. Okazuje się, że to pod ich skrzydłami najbardziej zostały dzieci, które ,,z deszczu pod rynnę'' trfiały. Osoba, która najbardziej jest winna całej sytuacji nie ma sobie nic do zarzucenia, a wręcz przeciwnie to z siebie robi ofiarę, bo przecież ,,ona robiła to dla dobra dzieci - poświęciła im się''.

Książka trudna, na pewno nie dla osób poniżej 18 r.ż - opisy są wręcz trudne do wyobrażenia, że takie sceny działy się za zamkniętymi prawie drzwiami ośrodka - a wszystko to za przyzwoleniem, bo przecież to Zakonnice. Okazuje się, że to pod ich skrzydłami najbardziej zostały dzieci, które ,,z deszczu pod rynnę'' trfiały. Osoba, która najbardziej jest winna całej sytuacji...

Trudna, traumatyczna, bulwersująca. Kopińska doskonale zebrała całą historię do kupy, sensownie poukładała. Mnie zszokował fakt, jak funkcjonują niektóre zakony, jak łamie się tam psychicznie ludzi i wymusza posłuszeństwo. Te zasady działania siostra Bernadetta kontynuowała w ośrodku dla dzieci, którym kierowała. Książka dla ludzi o mocnych nerwach.

Trudna, traumatyczna, bulwersująca. Kopińska doskonale zebrała całą historię do kupy, sensownie poukładała. Mnie zszokował fakt, jak funkcjonują niektóre zakony, jak łamie się tam psychicznie ludzi i wymusza posłuszeństwo. Te zasady działania siostra Bernadetta kontynuowała w ośrodku dla dzieci, którym kierowała. Książka dla ludzi o mocnych nerwach.

Uważam, że to świetna książka, jeden z lepszych reportaży jakie czytałam, ale NIE POTRAFIĘ dać jej więcej gwiazdek. Po prostu nie umiem ocenić 10/10 pozycji, w której czytałam o takim cierpieniu, podłości i całkowitej utracie człowieczeństwa. W pełni doceniam pracę wykonaną przez Autorkę, podziwiam Ją i Jej profesjonalizm, natomiast specyficzna tematyka sprawiła, że odłożyłam książkę na półkę z lekkim niesmakiem i raczej do niej nie zamierzam wracać.

Uważam, że to świetna książka, jeden z lepszych reportaży jakie czytałam, ale NIE POTRAFIĘ dać jej więcej gwiazdek. Po prostu nie umiem ocenić 10/10 pozycji, w której czytałam o takim cierpieniu, podłości i całkowitej utracie człowieczeństwa. W pełni doceniam pracę wykonaną przez Autorkę, podziwiam Ją i Jej profesjonalizm, natomiast specyficzna tematyka sprawiła, że...

Uwaga! Sięgasz po ten reportaż na własną odpowiedzialność. Są na tym świecie różne okrucieństwa, ale te wobec dzieci i zwierząt - istot całkowicie zależnych od innych i nie mogących się obronić są najgorsze. A jeśli krzywda dzieje się w domu dziecka, ośrodku pomocy, zakładzie, gdzie miały uzyskać pomoc, bo w domu rodzinnym nie działo się najlepiej albo go właśnie straciły, to nie ma wg mnie gorszej zbrodni. Co jest najbardziej miażdżące? W Zabrzu nikt nie interweniował, nie wierzono dzieciom, bo są trudne, bo upośledzone. A no i oczywiście zakonnice to samo dobro, więc nawet nie podlegały kontrolom instytucji państwowych. Nie mieści mi się to w głowie, zwłaszcza, że nie od dziś wiadomo, że kręgi kościelne, że tak powiem i osoby głęboko religijne są okrutne, zdolne do najgorszej przemocy i kar.
Głęboko wierzę, że kiedyś to się skończy i nigdy więcej takich sióstr jak Bernadeta nie będzie. Czy jest to zaskakujące? To przez jakie podłości i upokorzenia przechodzą ludzie w zakonach raczej nie dziwi, że wyrastają z nich kolejni oprawcy.
Dobrze, że takie rzeczy wychodzą na światło dzienne. To nie jest sprawa kościoła, biskupa, papieża, czy Boga. To jest sprawa kryminalna i zdecydowanie wyroki powinny zapadać częściej, szybciej i być znacznie wyższe niż w tym przypadku.

Uwaga! Sięgasz po ten reportaż na własną odpowiedzialność. Są na tym świecie różne okrucieństwa, ale te wobec dzieci i zwierząt - istot całkowicie zależnych od innych i nie mogących się obronić są najgorsze. A jeśli krzywda dzieje się w domu dziecka, ośrodku pomocy, zakładzie, gdzie miały uzyskać pomoc, bo w domu rodzinnym nie działo się najlepiej albo go właśnie straciły,...