Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ten kryminał nie porwał mnie specjalnie, chociaż nie można mu nic zarzucić. Może po prostu miałam inne oczekiwania, myślałam, że będzie to coś bardziej mrocznego 🤔 Jest tu jedna rzecz, za którą nie przepadam w seriach: główna sprawa nie zostaje rozstrzygnięta, mamy akcję „uciętą jak nożem”. W przypadku cykli oczywiste jest dla mnie, że losy głównych bohaterów są rozciągnięte na całą serię, ale wolę, kiedy główny wątek jest zamykany w obrębie jednej części. Może kiedyś wrócę do tej historii, żeby tym razem poznać zakończenie 😉

Ten kryminał nie porwał mnie specjalnie, chociaż nie można mu nic zarzucić. Może po prostu miałam inne oczekiwania, myślałam, że będzie to coś bardziej mrocznego 🤔 Jest tu jedna rzecz, za którą nie przepadam w seriach: główna sprawa nie zostaje rozstrzygnięta, mamy akcję „uciętą jak nożem”. W przypadku cykli oczywiste jest dla mnie, że losy głównych bohaterów są...

To była pierwsza przeczytana przeze mnie książka Tany French, ale po przeczytaniu kolejnych - wiem, że - jak dotąd - najlepsza.
Największy atut książki: ta niesamowita atmosfera. Ciężko to określić, ale powiedziałabym, że czytelnik zanurza się w tajemniczej, mrocznej i jednocześnie kuszącej aurze. To uczucie niesamowitości towarzyszyło mi chyba najczęściej przy opisach nocnych wędrówek bohaterek - wszystko skąpane w świetle księżyca i do tego te obrazowe opisy przyrody nocą... Osobiście nie jestem fanką opisów przyrody - ale to nie są zwykłe opisy, to naprawdę trzeba przeczytać!
Najbardziej przeciętny wątek: podział na dziewczyny popularne i outsiderki. Nic odkrywczego, antagonizm tych grup bywał już wałkowany setki razy. Ale trzeba przyznać, że chociaż było to mało oryginalne, to autorka poradziła sobie z tym "odgrzewanym kotlecikiem" bardzo sprawnie - przedstawiona przez nią odsłona tego konfliktu niosła ze sobą interesujące następstwa.
Co mnie najbardziej irytowało: przechodzenie przez przesłuchanie bardzo wielu świadków. Czytelnik bierze w tym udział dość detalicznie, a przy tak licznej grupie przesłuchiwanych może to być nużące.
Ulubiona postać: Selena. Co prawda momentami miałam ochotę nią potrząsnąć, ale jednak jej udział w całej historii najbardziej mnie poruszył. Po przeczytaniu kolejnych rozdziałów coraz lepiej rozumiałam tę bohaterkę, była postacią złożoną i naprawdę nieszablonową. Chociaż czasem przypominała mi Lunę Lovegood z "Harry'ego Pottera", ale tylko odrobinkę.
Największe zaskoczenie: zakończenie... Naprawdę warto do niego dotrzeć. To jedno z tych zakończeń, które wynikają z serii drobniutkich poszlak - i kiedy wreszcie je poznajemy, z zaskoczeniem stwierdzamy " faktycznie, przecież to wynika z całej sytuacji, jak można było wcześniej tego nie zauważyć".
Co wyjątkowego zapamiętam z tej książki: wątek z piosenką "chodzącą po głowie" bohaterkom. Pierwszy raz spotkałam się z tym w książce, takie to prawdziwe!
Co zdziwiło mnie po fakcie: że myśląc o tej książce w ogóle nie pamiętałam o parze detektywów prowadzących śledztwo. To mi się chyba nigdy nie zdarzyło - ale może to dlatego, że główne bohaterki są tak absorbujące, że odruchowo stawiam się w tej historii w ich pozycji i z tej perspektywy ją przeżywam. A zwykle patrzyłam na wszystko oczami detektywów.
Dlaczego taka ocena: bo ta książka jest super! Bardzo polubiłam bohaterki i już wcześniej wspomniany nastrój panujący w tek książce. Polecam :)

To była pierwsza przeczytana przeze mnie książka Tany French, ale po przeczytaniu kolejnych - wiem, że - jak dotąd - najlepsza.
Największy atut książki: ta niesamowita atmosfera. Ciężko to określić, ale powiedziałabym, że czytelnik zanurza się w tajemniczej, mrocznej i jednocześnie kuszącej aurze. To uczucie niesamowitości towarzyszyło mi chyba najczęściej przy opisach...

Za każdym razem, gdy sięgam po nową książkę B.A.Paris - mam nadzieję, że zaszokuje mnie i wciągnie jak ta pierwsza. Jeszcze nigdy tak się nie stało 🙈 Ale wciąż mam nadzieję, bo ta książka była niesamowita - przeczytałam ją dosłownie jednym tchem!

Za każdym razem, gdy sięgam po nową książkę B.A.Paris - mam nadzieję, że zaszokuje mnie i wciągnie jak ta pierwsza. Jeszcze nigdy tak się nie stało 🙈 Ale wciąż mam nadzieję, bo ta książka była niesamowita - przeczytałam ją dosłownie jednym tchem!

Historia dziennikarza uwikłanego w sprawę oszustw finansowych na rynku giełdowym, który naraża się na niebezpieczeństwo, próbując odkryć intrygę uknutą przez znanego maklera. Typowy thriller ze światem polityki i finansów w roli głównej, dużo wątków, dużo nazwisk - trzeba uważne czytać, żeby się nie pogubić. Fabuła rozkręca się powoli, ale warto się wgryźć w tę historię - smaczku dodaje fakt, że podobno jest oparta na prawdziwych wydarzeniach.

Historia dziennikarza uwikłanego w sprawę oszustw finansowych na rynku giełdowym, który naraża się na niebezpieczeństwo, próbując odkryć intrygę uknutą przez znanego maklera. Typowy thriller ze światem polityki i finansów w roli głównej, dużo wątków, dużo nazwisk - trzeba uważne czytać, żeby się nie pogubić. Fabuła rozkręca się powoli, ale warto się wgryźć w tę historię -...

Ta książka to magiczna historia, która z jednej strony porusza bardzo trudne tematy, a z drugiej niesie przesłanie pełne ukojenia i optymizmu. Najbardziej ujęły mnie w tej powieści rozmowy głównego bohatera z Bogiem. Na pewno zapamiętam również oryginalne podejście do kwestii związanych z wiarą i religią, znalazłam tu wiele wartościowych przemyśleń. Mimo że jest to historia o smutku i cierpieniu, czytelnik odnajduje w niej dużą dozę nadziei i pozytywnych myśli. Zawsze podobało mi się przedstawienie Boga jako przyjaciela, z którym można normalnie porozmawiać - tu właśnie spotykamy się z takim podejściem. Poza tym wszystkim mamy tu również wątek kryminalny i kilka zaskakujących momentów. Uważam, że warto sięgnąć po tę książkę, jest to "coś innego", nie mam porównywalnej lektury w mojej biblioteczce.

Ta książka to magiczna historia, która z jednej strony porusza bardzo trudne tematy, a z drugiej niesie przesłanie pełne ukojenia i optymizmu. Najbardziej ujęły mnie w tej powieści rozmowy głównego bohatera z Bogiem. Na pewno zapamiętam również oryginalne podejście do kwestii związanych z wiarą i religią, znalazłam tu wiele wartościowych przemyśleń. Mimo że jest to...

Za tym intrygującym tytułem kryją się trzy historie, które są ze sobą powiązane w naprawdę zaskakujący sposób.
Największy atut książki: Sposób połączenia trzech wątków.
Najciekawsza postać: sama się sobie dziwię,ale po dłuższym przemyśleniu... Alice. To chyba dlatego, że była jednocześnie najbardziej wkurzająca i za każdym razem, kiedy myślałam, że już przeszła samą siebie - kolejnym wyskokiem odwracała sytuację o 180 stopni.
Najsłabszy punkt: przedzieranie się przez opisy cierpienia Davida Pepina. Moment wspólnych wakacji z Alice wspominam z taką traumą i znużeniem, jakbym sama tam była... Ale jeśli się nad tym zastanowić, opis i analiza negatywnych uczuć bohaterów były tak obrazowe, że jest to jednocześnie dowód na kunszt pisarski autora.
Najbardziej szokujący fragment: Alice jedząca pomarańczę - przez jakiś czas straciłam ochotę na te owoce...
Co było wyjątkowe i na pewno zapamiętam: jako wytrawna kinomaniaczka doceniam wątek z Alice i Davidem uczęszczającymi na seminarium o twórczości Hitchcocka. Taka mała perełka - przyjemnie się to czytało, ten fragment opowieści nadał książce fajny klimat.
Dlaczego taka ocena: po skończeniu tej książki czułam niedosyt. Odniosłam trochę wrażenie, że miała większy potencjał - historie mogły być bardziej mroczne, za dużo miejsca zostało poświęcone na opisy frustracji bohaterów, co udzielało się niestety podczas czytania i dlatego lektura momentami była nużąca.

Za tym intrygującym tytułem kryją się trzy historie, które są ze sobą powiązane w naprawdę zaskakujący sposób.
Największy atut książki: Sposób połączenia trzech wątków.
Najciekawsza postać: sama się sobie dziwię,ale po dłuższym przemyśleniu... Alice. To chyba dlatego, że była jednocześnie najbardziej wkurzająca i za każdym razem, kiedy myślałam, że już przeszła samą siebie...