Pierwsze 100 stron to droga przez mękę...potem jest już dobrze. Pomysł ciekawy, dialogi z Trójcą Świętą budujące, lecznicze dla zranionych dusz.

Pierwsze 100 stron to droga przez mękę...potem jest już dobrze. Pomysł ciekawy, dialogi z Trójcą Świętą budujące, lecznicze dla zranionych dusz.

Jedną z moich ulubionych książek.Nie można się od niej oderwać.

Jedną z moich ulubionych książek.Nie można się od niej oderwać.

I tak nieprzerwanie trwają wiara i nadzieja...

I tak nieprzerwanie trwają wiara i nadzieja...

Książka inna niż wszystkie. Trochę o religii bez aspektów typowo religijnych i świecka w religijny sposób. Aby to zrozumieć trzeba przeczytać.
Prosta w swojej złożoności. Polecam przeczytać, nawet jeśli do religii komuś daleko.
To przede wszystkich studium natury człowieka.

Książka inna niż wszystkie. Trochę o religii bez aspektów typowo religijnych i świecka w religijny sposób. Aby to zrozumieć trzeba przeczytać.
Prosta w swojej złożoności. Polecam przeczytać, nawet jeśli do religii komuś daleko.
To przede wszystkich studium natury człowieka.

Podczas rodzinnych wakacji zostaje porwana Missy, najmłodsza córka Mackenziego Allena Phillipsa. Na pustkowiach Oregonu, w opuszczonej chacie, znaleziono ślady wskazujące na to, że ktoś ją brutalnie zamordował. Po czterech latach pogrążony w ogromnym smutku ojciec dostaje tajemniczy list. Wnioskuje, że napisał do niego sam... Bóg. W treści listu było zaproszenie do chaty, gdzie popełniono okropną zbrodnię na Missy. Wbrew rozsądkowi Mack postanawia pojechać do chaty i zmierzyć się ze swoimi największymi koszmarami. Jednakże to, co tam znajduje, na zawsze odmienia jego życie. Spędza w chacie weekend, uczestnicząc w czymś w rodzaju sesji terapeutycznej z Bogiem, nazywającym siebie Tatuśkiem, Jezusem, który pokazuje się pod postacią żydowskiego robotnika, i Sarayu, Azjatką uosabiającą Ducha Świętego.
To historia o tym, jak Bóg przychodzi do nas wtedy, kiedy najbardziej go potrzebujemy. Nigdy nie zostawia nas tam, gdzie nas znajduje, jeśli się przy tym nie upieramy

Podczas rodzinnych wakacji zostaje porwana Missy, najmłodsza córka Mackenziego Allena Phillipsa. Na pustkowiach Oregonu, w opuszczonej chacie, znaleziono ślady wskazujące na to, że ktoś ją brutalnie zamordował. Po czterech latach pogrążony w ogromnym smutku ojciec dostaje tajemniczy list. Wnioskuje, że napisał do niego sam... Bóg. W treści listu było zaproszenie do chaty,...

Polecam każdemu, warto ją przeczytać.

Polecam każdemu, warto ją przeczytać.

Początek książki spoko, zapowiadało się bardzo dobrze, no ale dalej to pisarz pokazał objawy swojej choroby psychicznej i całkiem nieudane fantasy.

Początek książki spoko, zapowiadało się bardzo dobrze, no ale dalej to pisarz pokazał objawy swojej choroby psychicznej i całkiem nieudane fantasy.

Raczej się rozczarowałam. Książka wydała mi się na wskroś amerykańska, bo ten naiwny i słodki obraz Boga pasuje do ich wizji świata. Może toczy mnie już europejski sceptycyzm, ale nie wydała mi się autentyczna czy szczególnie odkrywcza. Chwała autorowi za stawianie na miłość, krytykę instytucjonalności Kościoła i ogromną inkluzywność w przedstawianiu postaci, ale dla mnie słaba 6.

Raczej się rozczarowałam. Książka wydała mi się na wskroś amerykańska, bo ten naiwny i słodki obraz Boga pasuje do ich wizji świata. Może toczy mnie już europejski sceptycyzm, ale nie wydała mi się autentyczna czy szczególnie odkrywcza. Chwała autorowi za stawianie na miłość, krytykę instytucjonalności Kościoła i ogromną inkluzywność w przedstawianiu postaci, ale dla mnie...

Książka przyjemna w odbiorze a historia wciągająca nawet czytelnika, który z Bogiem mam mało wspólnego. Strata dziecka to temat poruszający, motywujący do refleksji nad sensem życia i powodujący, że w każdym z nas pojawia się żal. Historia może dawać nadzieję i pomóc w walce z cierpieniem i bólem. Myślę, że osoby wierzące mogą czerpać z niej motywację do przebaczenia i zrozumienia straty.
Nie mogę utożsamić się z bohaterem ale miło było dotrwać do końca i przeczytać zakończenie, które daje iskierkę nadziei, że nawet śmierć to nie koniec świata. Choć w pierwszym momencie tak się wydaje.

Książka przyjemna w odbiorze a historia wciągająca nawet czytelnika, który z Bogiem mam mało wspólnego. Strata dziecka to temat poruszający, motywujący do refleksji nad sensem życia i powodujący, że w każdym z nas pojawia się żal. Historia może dawać nadzieję i pomóc w walce z cierpieniem i bólem. Myślę, że osoby wierzące mogą czerpać z niej motywację do przebaczenia i...

Czytałam książkę i oglądałam film. Książka zdecydowanie bardziej mi się podobała, zawiera więcej dialogów, które mają ważny przekaz. Bardzo wartościowa, wzruszająca i pokazująca, że nawet w tych najgorszych momentach jest przy nas Bóg ❤️

Czytałam książkę i oglądałam film. Książka zdecydowanie bardziej mi się podobała, zawiera więcej dialogów, które mają ważny przekaz. Bardzo wartościowa, wzruszająca i pokazująca, że nawet w tych najgorszych momentach jest przy nas Bóg ❤️