Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dla mnie wielkie zaskoczenie.
Lem w "Katarze" analizuje temat chaosu (zupełnie jak w Gombrowicz w Kosmosie) i ubiera go w wartką akcję w stylu powieści kryminalnej.
Trzy najciekawsze momenty:
1) Zamach w Labiryncie;
2) Rozmowy między specjalistami u Bartha (różne spojrzenia na problem);
3) Przeżycia głównego bohatera, gdy jest pod wpływem depresantów.

Dla mnie wielkie zaskoczenie.
Lem w "Katarze" analizuje temat chaosu (zupełnie jak w Gombrowicz w Kosmosie) i ubiera go w wartką akcję w stylu powieści kryminalnej.
Trzy najciekawsze momenty:
1) Zamach w Labiryncie;
2) Rozmowy między specjalistami u Bartha (różne spojrzenia na problem);
3) Przeżycia głównego bohatera, gdy jest pod wpływem depresantów.

Everyman w kosmosie, który dojrzewa (przejrzewa?) na naszych, czytelniczych oczach.

Lem porusza w swoich opowiadaniach ciekawe i wciąż aktualne tematy, a właściwie jeden: człowiek/maszyna. Największy zarzut jaki mogę postawić książce to nagminne rozwiązywanie budowanej narracji suspensem czy też eureką. Przykład - ostatnia historia nakreślana przez stosunkowo wiele stron, kończy się w zaledwie kilka, bo główny bohater usiadł, pomyślał i sobie przypomniał o czymś z przeszłości. Gdyby to było raz... Niemniej zapoznawanie się z losami Pirxa na przestrzeni lat, jest niezwykle satysfakcjonujące.

Everyman w kosmosie, który dojrzewa (przejrzewa?) na naszych, czytelniczych oczach.

Lem porusza w swoich opowiadaniach ciekawe i wciąż aktualne tematy, a właściwie jeden: człowiek/maszyna. Największy zarzut jaki mogę postawić książce to nagminne rozwiązywanie budowanej narracji suspensem czy też eureką. Przykład - ostatnia historia nakreślana przez stosunkowo wiele stron,...