Metro 2033

Najlepsza książka tego autora. Genilane zobrazownie głupoty

Najlepsza książka tego autora. Genilane zobrazownie głupoty

Prawdę mówiąc nie zawiodłem się, jest to dobra książką postapokaliptyczna. Początkowo nie mogłem trochę się połapać z lokalizacjami i ciągle błądziłem po mapie, jednak w końcu wszystko zrozumiałem i odczytywanie mapy stało się przyjemne

Główny bohater Aretem jest dość nawet dość ciekawy, niby zwykły człowiek, a jednak...

Mógłbym przyczepić się, że na początku tempo był dość wolne, jednak im dalej tym lepiej, a szczególnie końcówka mnie rozwaliła (w pozytywnym sensie :P)

Prawdę mówiąc nie zawiodłem się, jest to dobra książką postapokaliptyczna. Początkowo nie mogłem trochę się połapać z lokalizacjami i ciągle błądziłem po mapie, jednak w końcu wszystko zrozumiałem i odczytywanie mapy stało się przyjemne

Główny bohater Aretem jest dość nawet dość ciekawy, niby zwykły człowiek, a jednak...

Mógłbym przyczepić się, że na początku tempo był...

Jako, że uwielbiam klimaty postapo to ta książka dostarczyła mi wszystkiego czego od niej oczekiwałem. Jest rewelacyjna i wciąga od pierwszych stron czytania. Gorąco polecam.

Jako, że uwielbiam klimaty postapo to ta książka dostarczyła mi wszystkiego czego od niej oczekiwałem. Jest rewelacyjna i wciąga od pierwszych stron czytania. Gorąco polecam.

Ciężko ocenić tę książkę. Z jednej strony chciałbym dać 7 lub 8, bo ma w sobie to coś, co przyciąga, zapada w pamięć i siedzi gdzieś głęboko. Z drugiej strony styl, nierówna akcja, przydługie fragmenty sprawiają, że człowiek się męczy.
Pewnie wrócę do serii i przeczytam resztę tomów, bo Metro woła; ale muszę odpocząć.

Ciężko ocenić tę książkę. Z jednej strony chciałbym dać 7 lub 8, bo ma w sobie to coś, co przyciąga, zapada w pamięć i siedzi gdzieś głęboko. Z drugiej strony styl, nierówna akcja, przydługie fragmenty sprawiają, że człowiek się męczy.
Pewnie wrócę do serii i przeczytam resztę tomów, bo Metro woła; ale muszę odpocząć.

Całkiem fajna. Oczywiście jak ktoś lubi klimaty post-apokalipsy to polubi tą książkę. Oprócz tego fajnie przedstawia to co się działo w Rosyjskim społeczeństwie po rozpadzie ZSRR.

Całkiem fajna. Oczywiście jak ktoś lubi klimaty post-apokalipsy to polubi tą książkę. Oprócz tego fajnie przedstawia to co się działo w Rosyjskim społeczeństwie po rozpadzie ZSRR.

Postapokaliptyczny świat opisany w oryginalnym stylu. W kontekście wojny w Ukrainie, budzi niepokój i daje do myślenia.

Postapokaliptyczny świat opisany w oryginalnym stylu. W kontekście wojny w Ukrainie, budzi niepokój i daje do myślenia.

Ciekawa historia

Ciekawa historia

Bardzo polecam.

Bardzo polecam.

Książka mnie niesamowicie wciągnęła. Jest to chyba najlepsze postapo jakie do tej pory czytałam. Gdy się ją czyta czuć ten mroczny klimat. Za każdym razem jak jeżdżę metrem mam z tyłu głowy tą historię i zastanawiam się jak by to wyglądało u nas, te namioty na stacjach. Super! Polecam po przeczytaniu trylogii zagrać w gry ;)

Książka mnie niesamowicie wciągnęła. Jest to chyba najlepsze postapo jakie do tej pory czytałam. Gdy się ją czyta czuć ten mroczny klimat. Za każdym razem jak jeżdżę metrem mam z tyłu głowy tą historię i zastanawiam się jak by to wyglądało u nas, te namioty na stacjach. Super! Polecam po przeczytaniu trylogii zagrać w gry ;)

Strasznie ciężka w ocenie.

Z jednej strony mamy fenomenalny pomysł, który wyewoluował w niesamowite uniwersum, gdzie fani mogą pisać własne historie, rozgrywające się w ich ulubionej książce. Mamy też kapitalny świat przedstawiony, który piorunująco działa na wyobraźnię, dodatkowo podbity FANTASTYCZNYM gęstym, klaustrofobicznym klimatem. Mamy bardzo dobrą miejscówkę, reprezentującą współczesny glob - każda stacja metra to autorytarna metropolia z innymi mieszkańcami, zwyczajami i poglądami. Mamy też - choć ograną w popkulturze, to nadal wciągającą - fabułę eksplorującą motyw wybrańca i rychłej katastrofy.

Z drugiej strony jednak styl pisarski Glukhovskiego jest okropny. To filozof-bajarz, który co chwilę prezentując czytelnikom swoje rozmaite wywody, lubi odpłynąć w odmęty grafomańskich mądrości pretensjonalnego nastolatka. Narracja jego powieści też pozostawia wiele do życzenia. Autor zaczął pisać jako 18-latek, a przez kilka lat publikował fragmenty w internecie, by rozwijać historię wraz z fanami. To, niestety, doprowadziło do narracyjnego chaosu, który zwłaszcza uderza czytelnika siłą TGV na pierwszych 200 stronach. Tam historia opowiedziana jest beznamiętnymi ciągnącymi się opisami, atakującymi z każdych stron nowymi wątkami, ciągle zmieniającą się perspektywą narracji (a to raz ktoś opowiada jakąś miejską legendę, a to dostajemy migawkę z przeszłości, a to bohatera nawiedza sen-wizja), czy kolejnymi przemyśleniami głównego bohatera. Wszystko jednak opisane najnudniejszą z możliwych form: półtorej-dwustronicowymi ścianami tekstu.

Aby przebrnąć przez te przeszkody czytelnik musi zaopatrzyć się w duże pokłady wytrwałości i samozaparcia. Taka forma narracji, niestety, potrafi bardzo wymęczyć. Jeśli jednak zaciśniemy zęby i przebrniemy przez 1/4 historii, to powinniśmy się już przyzwyczaić - inaczej, niestety, nie będzie. Powieść będzie już taka do końca. Na szczęście, im dalej w historię, tym wątki są już ze sobą bardziej spójniejsze i ta biegnie już jednotorowo, ugruntowując się już w typowym motywie wybrańca i wędrówki. Główny bohater Artem, podróżując po tytułowym metrze, trafia do coraz kolejnych stacji i napotyka coraz to barwne postacie. Stacje zamieszkiwane są przez reprezentantów najróżniejszych grup i poglądów. Znajdą się i komuniści i rewolucjoniści i faszyści i świadkowie Jehowy i świrusy i stacje z piszczącą bidusią i dobrobytem... Jedne barwniejsze i ciekawsze, inne mniej (czasem nawet ma się wrażenie, że autor postanowił nawrzucać wszystko, co tylko nawinęło mi się pod pióro).

Pomiędzy stacjami na bohatera czekają długie, ciemne, klaustrofobiczne korytarze, pełne niebezpieczeństw, zjawisk paranormalnych, stworów i potworów. Tutaj z kolei dużo będzie wątków horroru, szaleństwa, elementów fantasy.

I oto całe "Metro 2033". Powieść o znakomitych fundamentach, kreatywnym świecie i bardzo klimatycznej atmosferze. Przepełniona jednak nieoszlifowanym warsztatem pisarskim (w końcu debiutancka książka), chaotyczną narracją i wrzuconym do jednego kotła wszystkim co lepszym pomysłom jakie przyszły do głowy. Powieść z jednej strony wciągająca, a z drugiem nieprawdopodobnie męcząca. Klimatyczna i grafomańska. Awangardowa i powielająca najpopularniejszych wątki współczesnych dzieł.

Strasznie ciężka w ocenie.

Z jednej strony mamy fenomenalny pomysł, który wyewoluował w niesamowite uniwersum, gdzie fani mogą pisać własne historie, rozgrywające się w ich ulubionej książce. Mamy też kapitalny świat przedstawiony, który piorunująco działa na wyobraźnię, dodatkowo podbity FANTASTYCZNYM gęstym, klaustrofobicznym klimatem. Mamy bardzo dobrą miejscówkę,...