Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dalinar Kholin osiągnął chwilowe zwycięstwo, za które świat przypłacił gwałtowną Wielką Burzą, niszczącą wszystko na swojej drodze. Teraz Arcyksiążę musi zjednoczyć wszystkie królestwa, aby stanęły wraz z nim do walki przeciw Pustkowcą. Jednak zadanie to utrudnia mu krwawa przeszłość, o której pamiętają inni władcy. „Czarny Cierń" budził i dalej budzi lęk nie tylko we wrogach, ale i w sojusznikach.
Kaladin wyrusza w drogę by ostrzec rodzinę przed nowym zagrożeniem. Podczas swojej misji spotyka grupę parshmenów i zaczyna rozumieć, że ich gniew wymierzony w stronę ludzi jest całkowicie uzasadniony. Młody Świetlisty musi wybrać, po czyjej stanąć stronie w nadchodzącej wojnie.
Shallan Davar bada starożytną twierdzę Świetlistych Rycerzy, a odkrywając jej mroczne sekrety coraz bardziej zaplątuje się we własne kłamstwa.
Świetlistym Rycerzom zagraża tajemnica, która doprowadziła ich poprzedników do buntu i porzucenia przysięgi. Jednak słowa muszą zostać wypowiedziane.
I tak w pierwszej części tomu trzeciego poznajemy przeszłość Dalinara. O ile teraz jest dobrym, mądrym władcą tak za młodu jego nieustająca chęć do walki przysporzyła mu wielu wrogów, za którą teraz płaci ogromną cenę. Ciężko się dziwić, że pozostali książęta nie chcą mu zaufać i trzymają go na dystans.
Pojawia się wątek zabójstwa, za którego śledztwo bierze się Shallan, chowając się za swoimi złudnymi postaciami, gubiąc się przy okazji we własnych pragnieniach.
Kaladina niestety za wiele nie ma, ale za to bliżej poznajemy ludzi z mostu czwartego - ich pragnienia, słabości, uzależnienia i szkolenie w posługiwaniu się Burzowym Światłem.
Zostają nam też przybliżone losy Heroldów -obrońców ludzi- ale największa tajemnica, która sprawiła, że Świetliści Rycerze złamali przysięgi zostaje nieodkryta. Powraca mała złodziejka, Zwinka która nadaje całej opowieści odrobinę humoru.
Podsumowując książkę, jest ona gorsza od poprzedniego tomu. Po części przez Shallan która wyjątkowo mnie irytowała (nie żeby nie robiła tego wcześniej ale teraz wspięła się na wyżyny swoich umiejętności), Dalinar chodzi i myśli co i jak by tu zrobić a Kaladina niestety jest za mało. W ogóle cała akcja zwalnia i skupia się na taktykach i planowaniu kolejnych kroków.
Na plus to wątek o młodości Kholina i tajemnicze zabójstwa.
Oczywiście rozumiem autora, że chciał i musiał pokazać jak królestwa ze sobą współpracują (lub też nie) ale trochę jest to zbyt rozwleczone.
,,Masz za ładny tyłek. Starzy goście nie powinni mieć jędrnych tyłków. To znaczy, że spędzasz za dużo czasu, machając mieczem albo bijąc ludzi. Powinieneś mieć stary, obwisły tyłek. Wtedy bym ci zaufała."

Dalinar Kholin osiągnął chwilowe zwycięstwo, za które świat przypłacił gwałtowną Wielką Burzą, niszczącą wszystko na swojej drodze. Teraz Arcyksiążę musi zjednoczyć wszystkie królestwa, aby stanęły wraz z nim do walki przeciw Pustkowcą. Jednak zadanie to utrudnia mu krwawa przeszłość, o kt...

Rozwiń

Zwiń

Kolejna z Świetlistych, Zwinka - mała złodziejka która poprosiła boginię, by nigdy nie musiała dorosnąć i wierzyła, że jej życzenie zostało spełnione. Zagubiona, szukająca własnego miejsca, podróżująca z miasta do miasta musi stanąć w obronie tych o których nikt nie pamięta i zmierzyć się z Ciemnością.
Zwinka po raz pierwszy pojawia się w Interludii w "Słowach Światłości" a potem dostaje swoją własną historię w "Tancerce Krawędzi" - krótkiej 160 stronicowej książce, która wyjaśni parę rzeczy z tomu trzeciego i przybliży postacie nie tylko głównej bohaterki ale i Herolda Sprawiedliwości Nale oraz tajemniczego Bezsennego Arclo.
Młoda Świetlista to dziewczynka głupiutka, niewinna, nie potrafiąca się odnaleźć w otaczającym ją świecie a jednocześnie na tyle dojrzała by stanąć w obronie podobnych do niej. Nie jest to historia tak rozbudowania jak poprzednie tomy. Jest bardziej humorystyczna, jednak wnosząca, parę ciekawych rzeczy do całego uniwersum. Taka mała odskocznia.
"Na szczęście nic jej się nie śniło. Nienawidziła snów. Pokazywały jej albo życie, którego nie mogła mieć, albo życie, które ją przerażało. Oba były do niczego."

Kolejna z Świetlistych, Zwinka - mała złodziejka która poprosiła boginię, by nigdy nie musiała dorosnąć i wierzyła, że jej życzenie zostało spełnione. Zagubiona, szukająca własnego miejsca, podróżująca z miasta do miasta musi stanąć w obronie tych o których nikt nie pamięta i zmierzyć się ...

Rozwiń

Zwiń

Zaczyna się odliczanie które zniszczy świat jeżeli Świetliści Rycerze nie powstaną na czas. A powstać muszą, gdyż zostały wypowiedziane starożytne przysięgi. Wiatrowy, walczący z własnymi demonami przeszłości stanie przed wyborem, między honorem a chęcią zemsty. Tkaczka Światła, która skrywa się za zasłoną kłamstw, musi stawić czoła prawdzie. Kowal Więzi, próbujący scalić królestwo na czas i odeprzeć atak pustkowców. Widzący Prawdę, szukający własnej drogi. Czasu jest coraz mniej, nadchodzi Wieczna Burza która zniszczy wszystko na swojej drodze a skrytobójca w bieli powraca.
Drogi bohaterów w końcu się krzyżują. Shallan oraz Jasnah próbują odkryć położenie starożytnego miasta i udaremnić odrodzenie się pustkowców. Dalinar dalej jest męczony wizjami a na dodatek na ścianach, pojawia się data a z nią odliczanie. Kaladin odkrywa nowe moce i wraz z przyjaciółmi z mostu czwartego, przyzwyczaja się do nowej sytuacji i roli, jaka mu przypadła.
Ciężko ocenić czy ta część jest lepsza czy gorsza od poprzedniej.
Pomimo ponad 1000stron książka trzyma poziom. Raz akcja zwalnia, raz przyspiesza ale ani przez moment mnie nie nudziła, nie musiałam od niej odpocząć tylko czytałam dalej. Jeszcze jedna strona, jeszcze jeden rozdział.
Bohaterowie się rozwinęli, zmienili podejście, dojrzali, mierząc się z konsekwencjami wyborów, jakie kiedyś podjęli. Autor przybliża nam Parshmenów i poniekąd wyjaśnia co nimi kieruje. Dowiemy się też czemu skrytobójca w bieli, jest zwany kłamcą i skąd ma swoje moce.
Tutaj nie ma postaci złych czy dobrych. Są za to takie które mają swoje słabości i grzechy, bez względu na przywileje czy pochodzenie. Każdy z nich ma jakiś cel do którego dąży, a czy jest on słuszny to można ocenić samemu. W książce znajduje się wszystko czego potrzebuje dobrze rozbudowana fantastyka. Królestwa, podziały, frakcje, intrygi, magia, bóstwa, wierzenia, opisy walki, niesamowity barwny świat z własną flora i fauną.
Dla mnie na początku, za dużo było Shallan która najmniej przypadła mi do gustu, jednak wraz z rozwojem wydarzeń, zaczęłam darzyć ją większą sympatią. Zwłaszcza po fragmencie z Kaladinem którego z kolei lubię najbardziej. No i któż nie chciał by takiego władcy jak Dalinar?

Zaczyna się odliczanie które zniszczy świat jeżeli Świetliści Rycerze nie powstaną na czas. A powstać muszą, gdyż zostały wypowiedziane starożytne przysięgi. Wiatrowy, walczący z własnymi demonami przeszłości stanie przed wyborem, między honorem a chęcią zemsty. Tkaczka Światła, która skry...

Rozwiń

Zwiń

Historia opowiada o spustoszeniach, Pustkowcach którzy mają zgładzić ludzkość i Świetlistych Rycerzach posiadających magiczne pancerze i miecze. To oni mieli bronić ludzi, jednak porzucili przysięgi i zniknęli zostawiając po sobie jedynie zbroje i broń - najcenniejsze co może posiadać człowiek stając się odpryskowym.
Po zabiciu króla przez skrytobójcę w bieli, kontynent zwany Roshar toczony jest przez nieustające wojny i potężne arcyburze które niszczą wszystko na swojej drodze.
Ale burze to nie tylko zjawisko atmosferyczne, to też magia, opierająca się na kamieniach szlachetnych, które po na pełnieniu świecą burzowym światłem. Są używane jako oświetlenie, waluta lub energia.
W tym niebezpiecznym i pełnym magii świecie, żyją czterej bohaterowie którzy są wstanie odwrócić los świata - jeden może go zbawić a drugi zniszczyć. Bohaterowie, którzy często staną przed trudnymi decyzjami, na granicy moralności, ich zasad w życiu i honoru.
Kaladin, Burzą Błogosławiony niegdyś uczony na chirurga, potem najlepszy włócznik który skończył jako niewolnik i trafił do mostu numer cztery jako mostowy.
Szeth, zwany kłamcą, skazany na służbę skrytobójca w bieli który płacze, kiedy zabija.
Dalinar, wojownik, arcyksiążę i odpryskowy, dręczony dziwnymi wizjami.
Shallan, oszustka, młoda kobieta niezwykle inteligenta która skrywa straszliwy sekret.
Adolin, syn Dalinara również odpryskowy z talentem do pojedynków.
Historia prowadzona jest z punktu widzenia tych postaci, których losy zaczynają się ze sobą splatać.
Tak oto jest niewielkie wprowadzenie do epickiej powieści, niezwykle przemyślanej i rozbudowanej. "Droga Królów" jako opasłe tomiszcze rozpoczynające cykl (który uważany jest za jedno z cięższych powieści Sandersona) może przerażać. Mamy masę postaci, intryg, królestw, znakomity system magii, walki i glifów czyli wszystko to, czego potrzebuje potężne fantasy. Jednak pomimo natłoku tego wszystkiego czyta się książkę szybko. To co udało się autorowi (z czym niektórzy mają problem) to stworzenie dużej ilości unikatowych postaci, które nie będą czytelnikowi obojętne. Można je lubić lub nie, można się z nimi zgadzać lub nie ale nie przejdzie się koło nich obojętnie.
Rozpisywać się mogę długo i szczegółowo (a to dopiero pierwsza część) więc, jeżeli ktoś szuka czegoś oryginalnego z wciągająca fabułą i niezwykłym światem to znajdzie to właśnie tutaj.
"A ja czuję, że poświęcenie życia, by zaskarbić sobie łaski niewidzialnej, nieznanej i niepoznawalnej istoty, która spogląda na mnie z niebios, jest próżnym zajęciem."

Historia opowiada o spustoszeniach, Pustkowcach którzy mają zgładzić ludzkość i Świetlistych Rycerzach posiadających magiczne pancerze i miecze. To oni mieli bronić ludzi, jednak porzucili przysięgi i zniknęli zostawiając po sobie jedynie zbroje i broń - najcenniejsze co może posiadać czło...

Rozwiń

Zwiń