Żelazny wilk

Są takie książki, po których czuję ogromny niedosyt i jedną z takich książek jest zdecydowanie "Żelazny wilk" Siri Pettersen.
Początkowo historia przedstawiana jest z perspektywy kilku bohaterów, jednak później skupia się na jej głównej bohaterce, czyli dziewiętnastoletniej Juvie.
Dziewczyna pogardza czytającymi z krwi, zwłaszcza swoją matką, która również się tym zajmuje. Juva nie mieszka w swoim rodzinnym domu, zajmuje się polowaniem na wilki, jest łowczynią i nie chce mieć nic wspólnego z zajęciem matki.
Jednak przykre wydarzenia doprowadzają do tego, że będzie musiała powrócić do swoich bliskich. Diabeł, którego ciągle rysuje staje się rzeczywisty, a wszystkie skrywane tajemnice wychodzą na jaw.
Tak naprawdę najciekawiej robi się dopiero w połowie książki, choć cały czas autorka buduje napięcie to chciałam w końcu dowiedzieć się jak najwięcej o diable.
"Żelazny wilk" jest świetnym wprowadzeniem do nowej serii autorki. Już nie mogę się doczekać dalszych losów Juvy!
Jeśli lubicie historie osadzone na staronordyckim gruncie to jak najbardziej polecam wam zapoznać się z twórczością autorki!

Są takie książki, po których czuję ogromny niedosyt i jedną z takich książek jest zdecydowanie "Żelazny wilk" Siri Pettersen.
Początkowo historia przedstawiana jest z perspektywy kilku bohaterów, jednak później skupia się na jej głównej bohaterce, czyli dziewiętnastoletniej Juvie.
Dziewczyna pogardza czytającymi z krwi, zwłaszcza swoją matką, która również się tym zajmuje....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Gdy serce się przebudza do życia...

Autorka "Żelaznego Wilka" zaprasza nas do nordyckiego świata, gdzie rytm życia wyznacza krew i związana z nią siła. Główną bohaterką i jednocześnie przewodniczką po nordyckim świecie, jest Juva, która mimo swojego młodego wieku, próbuje poradzić sobie ze swoimi demonami, a raczej z diabłem. Spotykamy Juvę w momencie, kiedy wybrała ona swoją ścieżkę z dala od swojego dziedzictwa. Juva jest jedną z czytających z krwi, którymi tak bardzo gardzi ze względu na wszechobecne kłamstwo i oszustwo, jakimi się parają dla swojej wygody. Juva stroi od swojej rodziny i swojego przeznaczania, podąża swoją wyznaczoną drogą. Juva chce wierzyć w to, że sama może wybrać swoje przeznaczenie i uciec od traumatycznych wydarzeń z dzieciństwa. Jednak to tylko ułuda, ponieważ to właśnie Juva ma tyle w sobie odwagi, by stawić czoła niebezpieczeństwu w postaci Vardari, a mające swoje źródło w mrocznej tajemnicy skrywanej przez czytające z krwi. Juva jest zmuszona do opuszczenia swojej strefy komfortu i przestać walczyć ze swoimi demonami, a po prostu je zrozumieć i pozwolić, by serce w końcu się przebudziło. Wszystkie kłamstwa i rzeczy, przed którymi Juva uciekała, stają się realne i jej sprzymierzeńcem w walce z wiecznymi i mocą krwi.

Siri Pettersen po mistrzowsku w swojej powieści wplata motyw bicia serca. Juva jest młodą kobietą, które serce jest dzikie i nieokiełzane. Na samym początku można odnieść wrażenie, że Juva jest butna i po prostu buntuje się przeciwko swojemu przeznaczeniu. Jest to tak, jakby serce było uwięzione w klatce zbudowanej z obaw bohaterki. Jednak w późniejszych losach, Juva zaczyna rozumieć swoje serce i moc, jaką posiada. Pozwala, by "Żelazny Wilk" pomógł nakierować jej serce i zrozumieć swoje przeznaczenie.
Wielokrotnie w swojej powieści autorka daje nam możliwość odczucia, że Juva podąża za sercem, a nie rozumiem, ponieważ jej decyzje i losy są zawiłe i mogą być pozbawione sensu. Jest to praktyczny zabieg ukazania zasad i praw młodości.

Sama opowieść wciąga, ponieważ główna bohaterka jest tak bliska każdemu buntownikowi. Jednak to właśnie Juva uczy nas że, mimo, że z przeznaczeniem nie mamy szans, to jednak jaki ostatecznie przybierze kształt, zależy tylko od nas.

Polecam książkę czytać słuchając piękną celtycką muzykę.

Gdy serce się przebudza do życia...

Autorka "Żelaznego Wilka" zaprasza nas do nordyckiego świata, gdzie rytm życia wyznacza krew i związana z nią siła. Główną bohaterką i jednocześnie przewodniczką po nordyckim świecie, jest Juva, która mimo swojego młodego wieku, próbuje poradzić sobie ze swoimi demonami, a raczej z diabłem. Spotykamy Juvę w momencie, kiedy wybrała ona...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„Żelazny wilk” to mroczne, klimatyczne fantasy, osadzone w zimowej scenerii, przywodzącej na myśl Skandynawię.
Trudno mi określić, kto powinien być docelowym odbiorcą tej książki – zawiera ona w sobie przekleństwa, brutalną przemoc i seks, a z drugiej strony mnóstwo w niej naiwnych sytuacji, a ton narracji gdzieniegdzie wpada także w dość dziecinną pompatyczność. Fabuła opowiedziana jest w sposób logiczny, a język zarazem prosty i inteligentny, przywodzący mi na myśl prozę Anne Rice. Czasami jednakże brakowało mi bardziej szczegółowych opisów świata przedstawionego oraz postaci, przez co miałam „luki” w wyobraźni.
Ogólnie rzecz biorąc, „Żelazny wilk” był miłą lekturą, na początku nawet wciągającą, lecz ze względu na późniejsze infantylności czytało mi się go potem nieco gorzej, również z tego powodu, że w miarę rozwijania się historii akcja zaczęła spowalniać, i nieco za dużo było w niej dialogów, przez co zaczęła mnie trochę nużyć. Na uznanie zaś na pewno zasługują „scenografia i kostiumy”, ponieważ Pettersen niektóre z tych elementów wymyśliła i opisała w sposób bardzo oryginalny i, rzekłabym, stylowy. Efekt ten niestety psuły trochę rozwiązania fabularne, nieprzystające moim zdaniem za bardzo do lektury dla dorosłych – scena z poszukiwaniem diabła w domu była co prawda dość ekscytująca, ale potem jej implikacje wydały mi się zbyt dziecinne.
Być może oczekuję od tego typu literatury zbyt wielkiej ścisłości i logiki, zamiast popuścić wodze imaginacji. Są jednak powieści, tak jak choćby seria o Harrym Potterze, która w swej postaci jest doskonałą lekturą dla odbiorców w każdym wieku.
Doceniam zatem „Żelaznego wilka” za cały entourage, skonstruowany przez autorkę, ale na poziomie samej historii odczuwam pewne braki oraz nieusatysfakcjonowanie rozwiązaniami fabularnymi. Myślę, że być może fanom gatunku mogłaby się bardziej spodobać, ale na mnie nie zrobiła piorunującego wrażenia i nie wiem, czy zechcę przeczytać kolejne części.

„Żelazny wilk” to mroczne, klimatyczne fantasy, osadzone w zimowej scenerii, przywodzącej na myśl Skandynawię.
Trudno mi określić, kto powinien być docelowym odbiorcą tej książki – zawiera ona w sobie przekleństwa, brutalną przemoc i seks, a z drugiej strony mnóstwo w niej naiwnych sytuacji, a ton narracji gdzieniegdzie wpada także w dość dziecinną pompatyczność. Fabuła...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wobec powieści miałem pewne oczekiwania. Jednak czy zostały one spełnione?
Żelazny Wilk to pierwsza książka z serii Vardari. Akcja toczy się w uniwersum znanym z Kruczych pierścieni. Opowiada historię Juvy, która nienawidzi czytających z krwi. Uważa je za oszustki, które manipulują ludźmi. Główna bohaterka, choć jest jedną z nich, uparcie wypiera to ze świadomości.

Świat stworzony przez Siri Pettersen to nic nowego. Zadziwiające jest to, że wszyscy mają bzika na punkcie wilków. To polowanie na nich nakręca wszystkich ludzi. Niektórzy chorują na wilkowatość i tracą zmysły. Dla mnie nic szczególnego. Przez cały czas liczyłem na coś więcej. Były niekiedy ciekawe zwroty akcji, ale to nic wielkiego. Podczas czytania oczekiwałem, że będzie tylko lepiej… a nie było.

Dla mnie fabuła była trudna do ogarnięcia. Niekiedy nie wiedziałem, co czytam. Nie potrafiłem wciągnąć się w Żelaznego Wilka Siri Pettersen. Mam wrażenie, że autorka nie umiała w odpowiedni sposób dawkować mroku. Było za dużo takich scen. Jak wspomniałem wyżej, ciężko było mi się w tym odnaleźć.

Pierwsza połowa książki to niekończąca się męczarnia, myślałem, że nigdy nie skończę czytać. Ostatecznie zrezygnowałem i zagłębiałem się w powieść tylko wtedy, kiedy naprawdę nie miałem co robić. Nie potrafiłem znaleźć w niej nic ciekawego. Jeszcze niektóre wątki Juvy były interesujące, szczególnie gdy przebywała w swoim rodzinnym domu. Dla mnie akcja okazała się zbyt chaotyczna i nieangażująca czytelnika.

Cała recenzja na: https://czasostrefa.pl/czy-warto-przeczytac-zelaznego-wilka-recenzja-ksiazki/

Wobec powieści miałem pewne oczekiwania. Jednak czy zostały one spełnione?
Żelazny Wilk to pierwsza książka z serii Vardari. Akcja toczy się w uniwersum znanym z Kruczych pierścieni. Opowiada historię Juvy, która nienawidzi czytających z krwi. Uważa je za oszustki, które manipulują ludźmi. Główna bohaterka, choć jest jedną z nich, uparcie wypiera to ze świadomości.

Świat...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

🐺RECENZJA🐺
Tytuł: "Żelazny Wilk"
Autor: Siri Pettersen
Wydawnictwo: REBIS
Data premiery: 18.05.2021

"Dziecięcym zwyczajem nadała mu imię. Stworzenie z kłami i pazurami w żelaznej szafie. Żelazny wilk."

Fantastykę ostatni raz czytałam jak królował Zmierzch 🤭 Po tą książkę sięgnęłam tylko dlatego, iż zaciekawił mnie opis. Nienawiść do swojego dziedzictwa. Motyw diabła. Czytanie z krwi. Zagrożenie ze strony wiecznych ludzi i do tego tajemnice. Całość sprawiała wrażenie idealnej lektury....
Niestety po pierwszych 100 stronach, miałam ochotę książkę odłożyć. Poruszona wielowątkowość zmuszała do mocnego skupienia się na powieści. Kolejne dwieście stron to wiele opisów, wgłębiania w cała historię Juvy i wszystkich w koło. Trochę nudne to było. Na szczęście w połowie książki akcja nabrała tempa i w końcu zaczęło się coś dziać. Dowiadujemy się kim jest tytułowy Żelazny Wilk. Na jaw wychodzi wiele skrywanych tajemnic. Plusem jest to, że praktycznie do końca nie wiadomo, która strona sporu jest "dobra", a która "zła". Pośrodku tego huraganu stoi bohaterka, która z jednej strony brzydzi się swoim dziedzictwem, a z drugiej musi się go podjąć aby uratować miasto. Na domiar złego jej przekleństwo okazuje się budzić w niej pożądanie 😈 i szybsze bicie serca...
Zakończenie powieści daje jednoznacznie do zrozumienia, że będzie ciąg dalszy. Akcja kończy się w samym środku wojny 🔥
Czy polecam książkę? Cóż, każdy musi sam sprawdzić czy mu podpasuje. Jeżeli mam być szczera to drugą połowę mogę polecić z czystym sumieniem ❤️. Zapewne też sięgnę po ciąg dalszy, aby zobaczyć jak potoczy się dalsza historia. Ciekawość zwycięża 🤫

🐺RECENZJA🐺
Tytuł: "Żelazny Wilk"
Autor: Siri Pettersen
Wydawnictwo: REBIS
Data premiery: 18.05.2021

"Dziecięcym zwyczajem nadała mu imię. Stworzenie z kłami i pazurami w żelaznej szafie. Żelazny wilk."

Fantastykę ostatni raz czytałam jak królował Zmierzch 🤭 Po tą książkę sięgnęłam tylko dlatego, iż zaciekawił mnie opis. Nienawiść do swojego dziedzictwa. Motyw diabła....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Po raz kolejny zanurzyłam się w świat stworzony przez Siri Petersen. Po raz kolejny byłam pod wrażeniem stworzonej przez autorkę historii, mimo iż początkowo było mi się w nią ciężko wkręcić. Mnogość opisów troszkę mnie przytłoczyła, ale po przeczytaniu całości wiem że były potrzebne aby czytelnik mógł zrozumieć zawiłość losów mieszkańców Náklav. Potem już było z górki, powieść tak mnie wciągnęła że żałowałam iż się skończyła.
Cała historia jest intrygująca i ciekawa, do tego jest tajemnicza, nieprzewidywalna jak i mroczna.
Postacie dobrze i ciekawie wykreowane, skrywające swoje sekrety. Autorka z rozmysłem dozuje nam wiedzę na ich temat, pokazując ich wady i zalety, dzięki czemu są bardzo realistyczni. Do końca nie wiedziałam komu należy zaufać bo nie wszystko co tu się dzieje jest oczywiste.
Czy mi się podobało? Jak najbardziej !!!
Choć fantasy to nie jest gatunek po który sięgam stale i ciągle ale od czasu do czasu lubię znaleźć się w kreatywnym i nierealnym świecie.
Wydawnictwu Rebis dziękuję bardzo za egzemplarz i oczywiście wyczekuję kolejnego tomu, bo mam niedosyt 😀

Po raz kolejny zanurzyłam się w świat stworzony przez Siri Petersen. Po raz kolejny byłam pod wrażeniem stworzonej przez autorkę historii, mimo iż początkowo było mi się w nią ciężko wkręcić. Mnogość opisów troszkę mnie przytłoczyła, ale po przeczytaniu całości wiem że były potrzebne aby czytelnik mógł zrozumieć zawiłość losów mieszkańców Náklav. Potem już było z górki,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Świat, który przedstawia nam autorka to uniwersum jej poprzedniego cyklu „Kruczych pierścieni”. Z początku miałam problem wejść do tego otoczenia, gubiłam się w uliczkach i skomplikowanych nazwach. Z pomocą przychodziła mi mapka na wklejce, która pozwalała mi się poruszać po Náklav i innych mroźnych miejscach. Środowisko, w którym żyliśmy wraz z bohaterami, było tak dobrze uchwycone, że mimo dodatniej temperatury za oknem czułam mróz na całym ciele.

Bohaterowie byli dość charakterystyczni. Nie mieli tylko pozytywnych cech, dzięki czemu wydali się realistyczni. Jednak z żadnym bohaterem się nie zżyłam. Ich losy były mi obojętne. A główna bohaterka czasami doprowadzała mnie do szału swoją samolubnością i naiwnością.

W książce nie poznajemy tylko kobiet czytających z krwi, ale również vardari i osób, które cierpią na wilkowatość. Było to dość ciekawe, zwłaszcza że nie spotkałam się jeszcze z takim motywem „magii”.

Sama historia wydaje się dość oryginalna i ciekawa. Jednak jej ciężki język sprawiał, że ciężko mi było skupić się na czytaniu, a moje myśli wędrowały gdzieś indziej. Styl autorki kompletnie nie przypadł mi do gustu. Jednak uważam, że osobą lubiącą fantastykę z ciężkim, wręcz duszącym klimatem ten tytuł przypadnie do gustu.

Świat, który przedstawia nam autorka to uniwersum jej poprzedniego cyklu „Kruczych pierścieni”. Z początku miałam problem wejść do tego otoczenia, gubiłam się w uliczkach i skomplikowanych nazwach. Z pomocą przychodziła mi mapka na wklejce, która pozwalała mi się poruszać po Náklav i innych mroźnych miejscach. Środowisko, w którym żyliśmy wraz z bohaterami, było tak dobrze...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dziedzictwo łączy się ze zjawiskami, które związane są z najbliższym otoczeniem człowieka – jego rodziną. Jest to swego rodzaju spuścizna otrzymana po minionych pokoleniach. Może ono dotyczyć zarówno spraw materialnych, jak i stricte duchowych. O ile tych pierwszych dość chętnie się czerpie, o tyle te drugie potrafią wprowadzić w ludzkim życiu niemały zamęt, niechęć a nawet bunt czy sprzeciw. Dla bohaterki Żelaznego wilka, dziedzictwo jest przede wszystkim największym przekleństwem, które spędza jej sen z powiek.

Juva, to młoda łowczyni zajmująca się eksterminacją wilków na szeroką skalę. Pragnie zostać wykrwawiaczką jednak nie pozwalają jej na to więzy rodzinne. Jej matka – jedna z najpotężniejszych osób w całym Naklavie, życzy sobie, by córka przejęła po niej schedę czytających z krwi, na co panna Sannseyr nie ma ani chęci, ani ochoty. Niestety w mieście zaczynają dziać się niepojące rzeczy – szerząca się wilkowatość i wprawiony w ruch nieznaną siłą krąg "Świadek" mogą zwiastować tylko jedno – powrót Evny, zwiastujący strach, nieszczęście i wojnę. Czy Juva będzie w stanie się przemóc i pomścić śmierć matki oraz przeciwstawić się pradawnym Vardari?

"Żelazny wilk" jest pierwszym tomem cyklu "Wieczni/Vardari" wprowadzającym czytelników w świat bardzo brutalny, niegościnny, a wręcz ganiący za inność. Największą rolę gra tutaj podporządkowanie, a wszelkie odstępstwa od normy są bardzo surowo karane. Oczywiście spotkać się tutaj można z wyraźnym podziałem na bardzo bogatych i bardzo biednych. Ci pierwsi skutecznie wykorzystują swoją pozycję i czerpią zysk z naiwności pospólstwa, wśród którego zakorzenione są dawne wierzenia i bajania. Nie można zaprzeczyć, że nordycki klimat znaleźć można na każdej ze stronic tej powieści. Z powodzeniem można się w niego wczuć i chłonąć aż do samego końca.

Sami bohaterowie są nietuzinkowi i na początku bardzo trudno zapałać do kogokolwiek sympatią. Sama Juva dopiero z czasem nabiera animuszu i staje się tym, kim być powinna – twardą, nieskorą do ustępstw kobietą, która wie, czego chce i nie boi się podejmować ryzyka, które regularnie wygrywa ze śmiercią. Interesujący jest także Vardari, Nafraim. Mężczyzna swą mądrością i przebiegłością zawstydziłby niejednego młodszego ciałem, a przysłowie „cicha woda brzegi rwie” pasuje do niego jak ulał.

"Żelazny wilk" niesie ze sobą jedną, wielką tajemnicę, którą czytający odkrywają kawałek po kawałeczku, jednak nie są w stanie całkowicie jej odsłonić. Świadczy to tylko o jednym – kolejne tomy jeszcze nie raz wywołają odczucie zaskoczenia i niedowierzania – a przynajmniej taką mam nadzieję.

Dziedzictwo łączy się ze zjawiskami, które związane są z najbliższym otoczeniem człowieka – jego rodziną. Jest to swego rodzaju spuścizna otrzymana po minionych pokoleniach. Może ono dotyczyć zarówno spraw materialnych, jak i stricte duchowych. O ile tych pierwszych dość chętnie się czerpie, o tyle te drugie potrafią wprowadzić w ludzkim życiu niemały zamęt, niechęć a nawet...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Żelazny wilk jest pierwszą książką z gatunku fantasy, po którą sięgnęłam. Jest to dla mnie kompletnie inna czytelnicza bajka. Zaczynając od początku — odnalezienie się w tekście, poukładanie sobie w głowie wszystkich informacji, co jest istotne i przede wszystkim zrozumienie, to najważniejsza sprawa. Przyznaję bez bicia, szło mi to naprawdę opornie, bo nie jestem przyzwyczajona do takiego scenariusza. Jednak! Gdy już wszystko w mojej głowie pojaśniało, książka zaczęła być dla mnie o wiele większą przyjemnością.
Główną bohaterką jest Juva (piękne imię moim zdaniem), która jest jedną z czytających z krwi. Co to znaczy? To znaczy, że jest kimś w rodzaju wróżki, która przepowiada przyszłość za sporą cenę. Dziewczyna nie jest entuzjastką tego typu pracy i generalnie nie za bardzo odpowiada jej bycie jedną z tych „naciągaczek”. Woli polować na wilki i jak na tak młodą kobietę, jest w tym bardzo dobra. Problem pojawia się jednak w chwili, gdy jej rodzinie zaczynają zagrażać wieczni — Vardari. Juva musi stawić czoła mrocznej tajemnicy, która może po raz kolejny diametralnie zmienić świat oraz stanąć twarzą w twarz ze swoim największym lękiem.
Autorka wiele linijek poświęciła na dokładne opisanie… wszystkiego. Jest tutaj naprawdę bardzo dużo opisów i, jak przeważnie tego nie lubię, tak tutaj było to zdecydowanie konieczne. Bez tej szczegółowości nie połapałabym się w najważniejszych rzeczach! I nie odczułabym aż tak tej tajemniczej i jednocześnie napiętej atmosfery. Postacie są ciekawe, dobrze wykreowane i bardzo podobało mi się to, w jaki sposób wątek główny plątał się z pobocznymi.
Jak oceniam swoją pierwszą przygodę z fantasy? Myślę, że na początku było bardzo ciężko, ale im dalej w las, tym lepiej. Styl pisania Siri Pettersen jest świetny, więc co mogę powiedzieć? Polecam, bo jest to naprawdę intrygujące rozpoczęcie serii. 8/10 ode mnie :D

Żelazny wilk jest pierwszą książką z gatunku fantasy, po którą sięgnęłam. Jest to dla mnie kompletnie inna czytelnicza bajka. Zaczynając od początku — odnalezienie się w tekście, poukładanie sobie w głowie wszystkich informacji, co jest istotne i przede wszystkim zrozumienie, to najważniejsza sprawa. Przyznaję bez bicia, szło mi to naprawdę opornie, bo nie jestem...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Żelazny wilk" Siri Pettersen to dopracowana w każdym calu, przejmująca do szpiku kości opowieść o dziewczynie, która musi zmagać się z samą sobą, niechcianym dziedzictwem czytającej z krwi i konsekwencjami zdobytej wiedzy. Ekscytująca, mroczna i pełna ukrytych prawd fabuła nie pozwala odetchnąć głębiej ani przez chwilę, dlatego też gorąco polecam Wam tę klimatyczną powieść dark fantasy, która krwawą ścieżką zabierze was do niezwykłego świata vardarich.

Całą recenzję przeczytasz tu: http://glodnawyobraznia.blogspot.com/2021/06/krew-z-krwi-kosc-z-kosci-zelazny-wilk.html

"Żelazny wilk" Siri Pettersen to dopracowana w każdym calu, przejmująca do szpiku kości opowieść o dziewczynie, która musi zmagać się z samą sobą, niechcianym dziedzictwem czytającej z krwi i konsekwencjami zdobytej wiedzy. Ekscytująca, mroczna i pełna ukrytych prawd fabuła nie pozwala odetchnąć głębiej ani przez chwilę, dlatego też gorąco polecam Wam tę klimatyczną powieść...

więcej

mniej

Pokaż mimo to