Dałabym 11, gdybym tylko mogła.

Dałabym 11, gdybym tylko mogła.

Co za wspaniała powieść. I właściwie można by na tym skończyć ... Ta książka to jak strumień zasilany małymi potokami . Autor nie ułatwia czytelnikom zadania: zmienia czas, osoby w których pisze, zaskakuje nas decyzjami swojego bohatera, książka przez te zmiany wydaje nam się pełna chaosu , gubimy się w tym gąszczu, aby w jakimś momencie z całą wyrazistością dostrzec krystalicznie czystą myśl ... No i wielkie brawa dla tłumaczki ...

Co za wspaniała powieść. I właściwie można by na tym skończyć ... Ta książka to jak strumień zasilany małymi potokami . Autor nie ułatwia czytelnikom zadania: zmienia czas, osoby w których pisze, zaskakuje nas decyzjami swojego bohatera, książka przez te zmiany wydaje nam się pełna chaosu , gubimy się w tym gąszczu, aby w jakimś momencie z całą wyrazistością dostrzec...

Nie skończyłem.

Nie skończyłem.

To moje pierwsze spotkanie z tym autorem.

WYZNAJĘ, to powieść wielowątkowa ze zmienną narracją, gdzie naprawdę chwilami się pogubiłem i przyznam się bez bicia, że nie do końca zrozumiałem wszystko. Kiedyś spróbuję do niej wrócić. Zakupiłem kolejną pozycję tego autora JASIENIE PAN - nie wiedząc że to kryminał, a to nie jest mój ulubiony gatunek, ale chętnie przeczytam.

Polecam przeczytać WYZNAJĘ, książkę która jest napisana ładnym językiem z ciekawą historią i wymagająca dobrego skupienia się.

To moje pierwsze spotkanie z tym autorem.

WYZNAJĘ, to powieść wielowątkowa ze zmienną narracją, gdzie naprawdę chwilami się pogubiłem i przyznam się bez bicia, że nie do końca zrozumiałem wszystko. Kiedyś spróbuję do niej wrócić. Zakupiłem kolejną pozycję tego autora JASIENIE PAN - nie wiedząc że to kryminał, a to nie jest mój ulubiony gatunek, ale chętnie przeczytam....

Wyznaję..., że nie żałuję żadnej chwili spędzonej na zgłębianiu tej monumentalnej niełatwej powieści. Na pierwszy rzut oka wydawać by się mogło, że wszystko jest jakieś takie bez ładu i składu. Jednak Autor po mistrzowsku serwuje nam swego rodzaju aliaż, miesza wątki, epoki, bohaterów, wydarzenia, zmienia sposób narracji, wszystko po to, żeby dotrzeć do źródeł zła.
"Upieram się przy szukaniu korzeni zła, ale wiem, że nie znajdę ich w pojedynczym człowieku. Może w całej ludzkości?".

Mamy tu przerażający wątek o wojnie, przepiękny motyw związany z ukochaną przez Autora muzyką, historię miłości i przyjaźni, jest nienawiść, zdrada, chciwość, wszystko, co towarzyszy egzystencji człowieka.
Dla mnie to literatura nie tylko piękna, ale też wielka.
Confiteor...

Wyznaję..., że nie żałuję żadnej chwili spędzonej na zgłębianiu tej monumentalnej niełatwej powieści. Na pierwszy rzut oka wydawać by się mogło, że wszystko jest jakieś takie bez ładu i składu. Jednak Autor po mistrzowsku serwuje nam swego rodzaju aliaż, miesza wątki, epoki, bohaterów, wydarzenia, zmienia sposób narracji, wszystko po to, żeby dotrzeć do źródeł zła....

Przeczytałam wstęp przygotowany przez tłumaczkę. To dobrze,  bo zostałam w porę uprzedzona,  że Jaume Cabre będzie mnie zwodził i strącał ze szlaku. Uzbroiłam się i rzekłam no dobrze zobaczymy.
I zaczęłam wędrować przez  historię twoich bohaterów i zaczęłam do ciebie mówić Cabre, ty skubany, musisz tak mną miotać, nie możesz prosto,  linearnie, od akapitu chociaż, nie możesz po ludzku jak bóg przykazał?
I czytałam dalej...
...i nagle beatyfiksacja zaczęła tęsknić,  że nie może teraz czytać,  bo jestem akurat w pracy.  Bo nagle zaczęła wsiąkać w te miraże, w te czasowe zaułki i zakamarki, w dźwięki storioniego i mroki klasztoru ...
Bo skrzypce akurat Brahmsa- Scherzo...
Takie piękno i dobro...
Takie zło...

Cabre, ty skubany...

Przeczytałam wstęp przygotowany przez tłumaczkę. To dobrze,  bo zostałam w porę uprzedzona,  że Jaume Cabre będzie mnie zwodził i strącał ze szlaku. Uzbroiłam się i rzekłam no dobrze zobaczymy.
I zaczęłam wędrować przez  historię twoich bohaterów i zaczęłam do ciebie mówić Cabre, ty skubany, musisz tak mną miotać, nie możesz prosto,  linearnie, od akapitu chociaż, nie...

Książka „Wyznaję” Jaume Cabré to pozycja, którą każdy powinien przeczytać. To literatura ponadczasowa, która za kilkaset lat będzie fascynowała jak teraz lub kiedyś.
Wyznanie miłości, które wciąga do ostatniej strony, i próba odkrycia przez jednego człowieka natury zła w świecie i w nim samym. Historia chłopca, który dorasta samotnie pośród książek i z pomocą XVIII-wiecznych skrzypiec stawia czoła tajemnicom swojej rodziny, podzielonej między mroczną historię hiszpańskiej inkwizycji i piekło XX-wiecznej Europy.
Autor pasjonuje się muzyką, konstruuje powieść niczym symfonię, często zmieniając nastrój, tempo i sposób narracji. Bogactwo fabuły, postaci i pomysłów literackich jest niezwykłe i godne podziwu.
Świetna literatura.

Książka „Wyznaję” Jaume Cabré to pozycja, którą każdy powinien przeczytać. To literatura ponadczasowa, która za kilkaset lat będzie fascynowała jak teraz lub kiedyś.
Wyznanie miłości, które wciąga do ostatniej strony, i próba odkrycia przez jednego człowieka natury zła w świecie i w nim samym. Historia chłopca, który dorasta samotnie pośród książek i z pomocą...

Koniec roku pod znakiem wyjątkowej książki, lektura wymagająca szczególnego skupienia ze względu na wprowadzenie przez Autora zmiennej narracji, odniesień czasowych. Tajemnice związane z historią prowadzenia rodzinnego interesu nie zawsze zgodnie z literą prawa, powoli, właściwie przypadkiem ujawniają swoją przerażającą prawdę która zmieni obraz życia niesamowicie uzdolnionego muzycznie głównego bohatera.
Polecam, książka przeczytana w ramach czytelniczego wyzwania w roku 2023.

Koniec roku pod znakiem wyjątkowej książki, lektura wymagająca szczególnego skupienia ze względu na wprowadzenie przez Autora zmiennej narracji, odniesień czasowych. Tajemnice związane z historią prowadzenia rodzinnego interesu nie zawsze zgodnie z literą prawa, powoli, właściwie przypadkiem ujawniają swoją przerażającą prawdę która zmieni obraz życia niesamowicie...

Już myślałam, że się zrażę, tj. kilka trudnych pierwszych rozdziałów na poznanie języka autora. Gdy już poznałam, to pokochałam. Ta książka to gwarancja przeżycia pięknych chwil z emocjami bohatera, ale nie tylko - istne dzieło sztuki.

Już myślałam, że się zrażę, tj. kilka trudnych pierwszych rozdziałów na poznanie języka autora. Gdy już poznałam, to pokochałam. Ta książka to gwarancja przeżycia pięknych chwil z emocjami bohatera, ale nie tylko - istne dzieło sztuki.

"Książki, która nie zasługuje na ponowne przeczytanie, nie warto było czytać w ogóle". Tę przeczytam na pewno jeszcze nie raz. Choć nie wiem, czy kiedykolwiek zrozumiem w wystarczającym stopniu.

Genialna, dziwna, trudna, wzbudzająca zachwyt i irytację na przemian. Wciągająca i odrzucająca. Piękna, pełna, wciągająca w głębiny i porzucająca czytelnika jak ledwo żywego rozbitka na mieliznach.
Płynie przez mózg jak muzyka i jak adrenalina przez żyły.
Przepadłam!

"Książki, która nie zasługuje na ponowne przeczytanie, nie warto było czytać w ogóle". Tę przeczytam na pewno jeszcze nie raz. Choć nie wiem, czy kiedykolwiek zrozumiem w wystarczającym stopniu.

Genialna, dziwna, trudna, wzbudzająca zachwyt i irytację na przemian. Wciągająca i odrzucająca. Piękna, pełna, wciągająca w głębiny i porzucająca czytelnika jak ledwo żywego...