Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ta książka, historia, fabuła, uczucia, emocje.... jest ZAJEBISTA! Chcę więcej!

Bardzo lubię powieści o tematyce policyjnej, szczególnie, gdy autorem jest zawodowy policjant. On wie o czym pisze i chociaż nie może odkryć wszystkich metod pracy dochodzeniowca, to wiele można się dowiedzieć o procedurach, ponadto jest to prawdziwe i nie kolorowane.

Szymon Hołysz to uczciwy, ale mnie pozbawiony wad policjant. To też ojciec dwójki dzieci, który po śmierci żony musi sam je wychowywać. Chociaż Hołysz przez swoją upartość jest upierdliwy dla innych, to dzięki autorowi, nie jest typowym polskim powieściowym policjantem. Hołysz nie wlewa w siebie litrów wódki, nie wciąga nosem koki, nie klnie co drugie słowo i "przelatuje" wszystkiego co się rusza! I tak normalna postać może być ciekawa! Nie wiem czy zamierzenie czy nie, ale autor skupił się na temperamencie głównego bohatera, bawiąc się nim w relacjach z innymi postaciami.
I właśnie ten temperament sprawia, że życie Hołysza różami nie jest usłane, i to prywatne i to służbowe. Hołysza dla dobra wszystkich musi zmienić "klimat". I również ten temperament pozwala Hołyszowi rozwiązać zagadkę dwóch wypadków drogowych. Wypadków, z którymi ma sam wiele wspólnego! Jako policjant może grzebać w sprawie - osobiście ją prowadzi - mieszając dowodami w taki sposób, aby odsunąć podejrzenia od siebie. Czy sprzedaż prywatnego samochodu, mającego ślady kolizji jest uczciwe? Jak człowiek kochający dwójkę swoich dzieci, które są dla niego całym światem, może być winny śmierci całej rodziny? Kim tak naprawdę jest Szymon Hołysz?
To jeszcze nie wszystko! Przypadkiem poznaje Olgę, artystkę, która zagięła parol na Hołysza i w swojej upierdliwości by Go zdobyć, zaczyna mu dorównywać. Hołysz jednak jest wierny swojej zmarłej żonie. Nie ulega prowokacjom i sprytnym wybiegom, ale widać że rządza bywa silniejsza od postanowień. Miłość do kobiety, szczególnie kiedy kocha twoje dzieci musi w końcu pokonać wszelkie przeszkody. Tylko czy, można kochać kogoś kto zabił? A może ona nie kocha, a próbuje posłużyć się Hołyszem i jego dziećmi, aby mieć wpływ na prowadzone śledztwo?

Autor powieści, nakreślił dwie charakterystyczne postacie, Szymona i Olgę. Rewelacyjnie posłużył się psychologią emocji, aby czytelnik je pokochał lub znienawidził. Chociaż obydwie mnie trochę wkurzały swoim postępowaniem, ja je pokochałem ;-) Fabuła jest logiczna, podstępna, wodzi czytelnika za nos. Gdy już wiemy co jest jasne, musimy zmienić spojrzenie i analizować wszystko raz jeszcze. Dlaczego tak naprawdę zaproponowano pracę Hołyszowi na konkretnym komisariacie? To też osobna zagadka.

Autor wkroczył na moją półkę z rozmachem. Czekam na kolejną część przygód Hołysza, a może na coś innego. Wszystko co się ukaże biorę w ciemno!

Jest taki żarto Policjantach ( kiedyś milicjantach) dlaczego chodzą zawsze dwójkami? Bo jedne umie czytać a drugi pisać. I tutaj szanowni czytelnicy, TEN policjant naprawdę potrafi pisać i to jeszcze jak! Czytać! Abyście nie żałowali.

Ta książka, historia, fabuła, uczucia, emocje.... jest ZAJEBISTA! Chcę więcej!

Bardzo lubię powieści o tematyce policyjnej, szczególnie, gdy autorem jest zawodowy policjant. On wie o czym pisze i chociaż nie może odkryć wszystkich metod pracy dochodzeniowca, to wiele można się dowiedzieć o procedurach, ponadto jest to prawdziwe i nie kolorowane.

Szymon Hołysz to...

Jest to moja pierwsza tak wysoka ocena książki.Mam zawsze wysokie wymagania wobec autorów powieści,szczególnie z gatunku kryminał/sensacja.I nie chodzi bynajmniej oto,że skoro płace to wymagam,ale oto,że pisarz winien posiadać dar opowiadania.Pisać przecież potrafi każdy i też każdy przeleje nawet 300 stron swoim myśli.Jednak nie każdy potrafi zrobić to tak,aby zawładnąć naszą wyobraźnia i naszymi emocjami.Książka ma być jak "narkotyk",którą się łaknie podświadomie.Mamy uczestniczyć w zdarzeniach i być częścią tej historii.Miłoszewski,Krajewski,Konatkowski i wielu innych uważa się za objawienie polskiej literatury,to prawda i zgodzę się że warto czytać ich książki,ale Chmielearz i Bonda, to dwa nazwiska które poruszają moje emocje.Historia w "Farmie Lalek" potrafi pobudzić wyobraźnie,emocje,język fabuły przeistacza opowiadanie w wirtualny świat do którego bezwiednie wkraczamy.Autor sprawił że to nie jest już papier ale świat 3D w którym przebywamy wraz z bohaterami.Nie wiem jak Wy,ale ja staje się Mortką.........To kawał świetnej powieści i aż żal że tak szybko się kończy.Z niecierpliwością wyczekuje kolejnej przygody policjanta Mortki.Nie grzeszcie!Czytajcie!

Jest to moja pierwsza tak wysoka ocena książki.Mam zawsze wysokie wymagania wobec autorów powieści,szczególnie z gatunku kryminał/sensacja.I nie chodzi bynajmniej oto,że skoro płace to wymagam,ale oto,że pisarz winien posiadać dar opowiadania.Pisać przecież potrafi każdy i też każdy przeleje nawet 300 stron swoim myśli.Jednak nie każdy potrafi zrobić to tak,aby zawładnąć...

Klękam i chylę czoła przed tak wspaniałym talentem, jakim jest obdarzona Nele Neuhaus! Ona nie jest królową czy nawet cesarzową światowego kryminału,Ona jest Boginią!O czym jest książka napisano na górze,powielać nie będę,napiszę tylko,że fabuła,intryga,zwroty akcji,bohaterowie,język powieści, to raj na ziemi dla czytelnika! Już zamówiłem w bibliotece kolejną część a w internecie zakupiłem kolejne dwie!Larsson umarł i to boli,ale Neuhaus żyje i to raduje! Czytajcie!

Klękam i chylę czoła przed tak wspaniałym talentem, jakim jest obdarzona Nele Neuhaus! Ona nie jest królową czy nawet cesarzową światowego kryminału,Ona jest Boginią!O czym jest książka napisano na górze,powielać nie będę,napiszę tylko,że fabuła,intryga,zwroty akcji,bohaterowie,język powieści, to raj na ziemi dla czytelnika! Już zamówiłem w bibliotece kolejną część a w...

Dla mnie seria z izraelskim szpiegiem to fenomen powieści sensacyjnej. Nie sposób się nudzić. Tutaj nie ma typowo Bondowskich fajerwerków, ale inteligentna opowieść o pracy wywiadu. Czekam na kolejne!

Dla mnie seria z izraelskim szpiegiem to fenomen powieści sensacyjnej. Nie sposób się nudzić. Tutaj nie ma typowo Bondowskich fajerwerków, ale inteligentna opowieść o pracy wywiadu. Czekam na kolejne!

Bardzo rzadko przyznaje aż tyle gwiazdek. Remigiusz Mróz jest bardzo "płodnym" autorem powieści kryminalnych i gdyby Rząd przyznawał za to 500+ ;-) pewnie byłby też bogatym pisarzem ;-) Czytałem wszystko co wyszło drukiem spod ręki Mroza i chociaż nie czułem do chwili obecnej jakiegoś literackiego uniesienia, to "Behawiorysta" sprawił, że poczułem prawie to samo, gdy czytałem trylogie Larssona. Oczywiście podobieństwo pod każdym względem różne, jednak prowadzenie opowieści, jej fabularna treść, dały niezmierzoną frajdę i to elektryzujące uczucie tajemnicy i mnóstwa pytań. Cieszę się, że autor zrezygnował z uświęcania cech swojego bohatera oraz z zakończenia które w walce dobra ze złem, jest typowym oklepanym schematem. Ta książka to życie, nasze leki, słabości, nasz strach przed nieznanym. Świetnie pokazuje że mimo iż uznajemy się za idealnych, to sytuacja może zmienić nas samych w potwory. Pytanie.........które delikatnie wybrzmiewa z tej historii - czy stajać się złym można być dobrym ? Czy cel uświęca środki ? Warto i to obowiązkowo warto. Panie Mróz, świetne i oby w ten deseń dalej! ;-)

Bardzo rzadko przyznaje aż tyle gwiazdek. Remigiusz Mróz jest bardzo "płodnym" autorem powieści kryminalnych i gdyby Rząd przyznawał za to 500+ ;-) pewnie byłby też bogatym pisarzem ;-) Czytałem wszystko co wyszło drukiem spod ręki Mroza i chociaż nie czułem do chwili obecnej jakiegoś literackiego uniesienia, to "Behawiorysta" sprawił, że poczułem prawie to samo, gdy...

Kryminał rewelacyjny! Autor tak świetnie wodzi nas za nos,że do końca nie wiemy nic,chociaż wydaje nam się że wiemy wszystko...... Akcja powieści dynamiczna a język tak lepki,że nie można odłożyć książki nawet na chwilę.Mam tylko nadzieję,że kolejna część ukarze się bardzo szybko!
Jeśli nie masz czasu na przeczytanie tej książki, to bierz urlop na żądanie! Naprawdę warto!

Kryminał rewelacyjny! Autor tak świetnie wodzi nas za nos,że do końca nie wiemy nic,chociaż wydaje nam się że wiemy wszystko...... Akcja powieści dynamiczna a język tak lepki,że nie można odłożyć książki nawet na chwilę.Mam tylko nadzieję,że kolejna część ukarze się bardzo szybko!
Jeśli nie masz czasu na przeczytanie tej książki, to bierz urlop na żądanie! Naprawdę warto!

Cesarzowa światowego kryminału, jest tylko jedna Nele!Larsson, Lackberg, Kepler i cała reszta musi sporo się jeszcze nauczyć.

Cesarzowa światowego kryminału, jest tylko jedna Nele!Larsson, Lackberg, Kepler i cała reszta musi sporo się jeszcze nauczyć.

Warto! A nawet trzeba!

Warto! A nawet trzeba!

Książka fantastyczna !!! Czytając miałem skrajne emocje, od śmiechu po wkurzenie, oczywiście w kwestii zachowania bohaterów.
Anglik afgańskiego kroju, wraz z żoną i dziećmi ucieka z deszczowej Anglii, aby spełnić marzenie, osiedlając się w raju....Casablance.
Aby nie było tak łatwo i różowo, postanawia zakupić wielką posiadłość, którą kiedyś zajmował Kalif Casablanki a nawet radziecki szpieg. I tutaj zaczyna się cała zabawa..... poznajemy perypetie remontu posiadłości a szczególnie odkrywamy wraz z autorem charakter Marokańczyków. Z jednej strony doprowadzają nas do ciągłego śmiechu,a z drugiej do irytacji ;-)) Trzeba przyznać że autor fantastycznie przedstawił swoje przygody i świetnie nakreślił bohaterów. Teraz wiem, że trzeba wystrzegać się Dżinów ;-)) Polecam każdemu na poprawienie humoru.

Książka fantastyczna !!! Czytając miałem skrajne emocje, od śmiechu po wkurzenie, oczywiście w kwestii zachowania bohaterów.
Anglik afgańskiego kroju, wraz z żoną i dziećmi ucieka z deszczowej Anglii, aby spełnić marzenie, osiedlając się w raju....Casablance.
Aby nie było tak łatwo i różowo, postanawia zakupić wielką posiadłość, którą kiedyś zajmował Kalif Casablanki a...

Długo przymierzałem się do tej powieści.Teraz żałuje że straciłem niepotrzebnie tyle czasu i nie zaufałem talentowi pisarskiemu Katarzyny Bondy.Bo talent pisarski pani Kasia ma wielki.Niesamowicie operuje słowem,że każdą stronę łaknąłem jak alkoholik butelkę.Nie można powiedzieć że jest to powieść na miarę Agaty Christie czy Larssona,jednak sposób przedstawiania wydarzeń,zarysowanie charakteru postaci tworzy historię niesamowicie żywą.Jest w tej książce pewien magnetyzm,który przyciąga i nie pozwala na dłużej rozstać się z bohaterami.Przyznam rację przedmówcą,że profiler jest w tej książce raczej postacią poboczną w rozwiązywaniu zagadki.Natomiast dwa ostatnie rozdziały wydają się jak psu na budę.Ni przypiął ni przyłatał.Jakby nagle pani Kasia urwała się z choinki ;-) Jednak po głębszym zastanowieniu,wydaje mi się że wszystkie poprzedzające rozdziały,to jakby amatorka i debiutancka opowieść Agnieszki z ostatniego rozdziału, z przerysowanymi bohaterami z jej życia.
Nie mniej mimo małych zgrzytów polecam do czytania i sam już rezerwuje w bibliotece kolejną książkę "Florystkę"!

Długo przymierzałem się do tej powieści.Teraz żałuje że straciłem niepotrzebnie tyle czasu i nie zaufałem talentowi pisarskiemu Katarzyny Bondy.Bo talent pisarski pani Kasia ma wielki.Niesamowicie operuje słowem,że każdą stronę łaknąłem jak alkoholik butelkę.Nie można powiedzieć że jest to powieść na miarę Agaty Christie czy Larssona,jednak sposób przedstawiania...

Trzeba przyznać,że Remigiusz Mróz rozwija swój talent pisarski w iście szaleńczym tempie.Powieść kryminalno-sensacyjna z wątkiem teologicznym,swoją fabułą przykuwa do fotela na wiele godzin.Chociaż głowni bohaterowie nie porażają wdziękiem a tym bardziej pogłębionym rysem charakteru,to na pewno przyciągają do historii jak magnes, szczególnie chamski komisarz Frost.Muszę się jednak przyczepić do fabuły,pewne działania komisarza uznać można za mało wiarygodne,ale to przecież tylko książka i to świetna książka.Koniec opowiadanej historii,a jednocześnie preludium do kolejnej,ma jak dla mnie za mało emocji,które mogłyby nami wstrząsnąć,a powinny!Co prawda nie zostałem na ostatniej stronie wbity w fotel,co często ostatnio czytam miedzy recenzjami,to ciekaw jestem czy kolejna część będzie lepsza,czego sobie życzę,czy pozostanie na tym samym poziomie.Ufam że autor nie rozczaruje,a wręcz przeciwnie,udowodni że Jego wyobraźnia w połączeniu z talentem przenoszenia jej na papier, nie ma sobie równych. Bonda....przynudza,Miłoszewski rozczarowuje, a Mróz sprawia że warto płacić za książki!

Trzeba przyznać,że Remigiusz Mróz rozwija swój talent pisarski w iście szaleńczym tempie.Powieść kryminalno-sensacyjna z wątkiem teologicznym,swoją fabułą przykuwa do fotela na wiele godzin.Chociaż głowni bohaterowie nie porażają wdziękiem a tym bardziej pogłębionym rysem charakteru,to na pewno przyciągają do historii jak magnes, szczególnie chamski komisarz Frost.Muszę się...

Książka przeleżała na półce ponad dwa lata i szkoda że tak długo. So książki podszedłem bez szczególnej atencji a okazała się bombą!Forsa,kobiety,machloje,luksusy,to zawsze prowadzi do tragedii połączonej z zemstą.Fabuła i intryga świetna,język i tempo opowiadanej historii wprost rewelacyjne,a dopiero na końcu czytelnik poznaje całą prawdę.Takie książki lubię!Czytajcie!

Książka przeleżała na półce ponad dwa lata i szkoda że tak długo. So książki podszedłem bez szczególnej atencji a okazała się bombą!Forsa,kobiety,machloje,luksusy,to zawsze prowadzi do tragedii połączonej z zemstą.Fabuła i intryga świetna,język i tempo opowiadanej historii wprost rewelacyjne,a dopiero na końcu czytelnik poznaje całą prawdę.Takie książki lubię!Czytajcie!

Czytajcie powieści pana Siembiedy i dbajcie o Niego, bo taki skarb pisarski to rzadkość.

Czytajcie powieści pana Siembiedy i dbajcie o Niego, bo taki skarb pisarski to rzadkość.

Książki tego autora się czyta i na każdą oczekuje z niecierpliwością. Byłoby nietaktem komentować taki talent pisarski. Czytać!

Książki tego autora się czyta i na każdą oczekuje z niecierpliwością. Byłoby nietaktem komentować taki talent pisarski. Czytać!