Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Fajny dodatek do serii.

Fajny dodatek do serii.

Słaba.

Słaba.

Słaba.

Słaba.

Cieszę się, że przebrnęłam przez tę serię. Była nudnawa i od początku nie potrafiłam się wciągnąć.

Cieszę się, że przebrnęłam przez tę serię. Była nudnawa i od początku nie potrafiłam się wciągnąć.

Książka nie dla mnie. Zdecydowanie byłam na nią za stara. Prosta, ale jednocześnie nudnawa.

Książka nie dla mnie. Zdecydowanie byłam na nią za stara. Prosta, ale jednocześnie nudnawa.

Słyszałam o tej pozycji wiele dobrego i dlatego się na nią skusiłam. Tak naprawdę od samego początku się wciągnęłam. Akcja cały czas się rozkręcała. Jednak potem było trochę gorzej. Mam tutaj na myśli to, że przez prawie cały środek musiałam przebrnąć. Owszem, były ciekawe fragmenty, ale całość była napisana po prostu dość ciężkim językiem.

Co więcej czasem cięzko mi było to sobie wszystko wyobrazić. Nie wiem, czy to moja wina, czy po prostu autorka ma taki styl pisania.

Pod koniec znów się wciągnęłam i naprawdę mogę wam polecić tę pozycję mimo jakichś cięższych momentów.

Słyszałam o tej pozycji wiele dobrego i dlatego się na nią skusiłam. Tak naprawdę od samego początku się wciągnęłam. Akcja cały czas się rozkręcała. Jednak potem było trochę gorzej. Mam tutaj na myśli to, że przez prawie cały środek musiałam przebrnąć. Owszem, były ciekawe fragmenty, ale całość była napisana po prostu dość ciężkim językiem.

Co więcej czasem cięzko mi było...

Byłam przekonana, że książka niczym się nie będzie wyróżniać. Jednak muszę przyznać, że się myliłam, bo pozycja ta spodobała mi się bardzo.

Przede wszystkim z początku widziałam dużo podobieństw do "Opowieści z Narnii". Trochę mi to przeszkadzało, ale nie na tyle, by zepsuło lekturę. Mamy niesamowity klimat, aż chce się wrócić do baśni z dzieciństwa.

Jest to pozycja kierowała głównie dla młodszych, jednak mnie również zachwyciła. Owszem, wiele rzeczy jest do przewidzenia plus mamy dużo rzeczy naciąganych, jednak sam lektura jest przyjemnością.

Kończy się ona jak jednotomówka, jednak już nie mogę się doczekać kolejnych części.

Byłam przekonana, że książka niczym się nie będzie wyróżniać. Jednak muszę przyznać, że się myliłam, bo pozycja ta spodobała mi się bardzo.

Przede wszystkim z początku widziałam dużo podobieństw do "Opowieści z Narnii". Trochę mi to przeszkadzało, ale nie na tyle, by zepsuło lekturę. Mamy niesamowity klimat, aż chce się wrócić do baśni z dzieciństwa.

Jest to pozycja...

Nie do końca wiem, czego oczekiwałam od tej książki. Chyba po prostu jakiejś historii o wampirach.

Początek był nudnawy. Zaczynamy od wprowadzania- mamy retrospekcję, która nie zachwycała. Natomiast już koło 60 strony naprawdę się w tę pozycję wciągnęłam.

Przede wszystkim nie widać, że jest to książka polskiej autorki. Mamy naprawdę świetny klimat i chociaż dla niego warto po nią sięgnąć.

Mamy tutaj dość sporo scen erotycznych, jednak nie wyglądają one tak jak w erotykach, które dotychczas czytałam. Co do zakończenia, to tu już było trochę gorzej. Nie za bardzo rozumiałam co się dzieje, przez co pod koniec trochę się nudziłam.

Nie do końca wiem, czego oczekiwałam od tej książki. Chyba po prostu jakiejś historii o wampirach.

Początek był nudnawy. Zaczynamy od wprowadzania- mamy retrospekcję, która nie zachwycała. Natomiast już koło 60 strony naprawdę się w tę pozycję wciągnęłam.

Przede wszystkim nie widać, że jest to książka polskiej autorki. Mamy naprawdę świetny klimat i chociaż dla niego...

Zainteresowałam się tą książką głównie dlatego, że byłam ciekawa, jak autorka zinterpretuje "Piękną i bestię". Alex Flinn doskonale przerobiła tę baśń na współczesną powieść. Dla mnie "Bestia" była trochę powrotem do dzieciństwa, ponieważ w książce można odkryć trochę magii z baśni o księciu i księżniczce.

Wraz z rozwojem książki obserwujemy, jak główny bohater się zmienia. Zdaje sobie sprawię z tego, że najważniejszy w życiu to nie najdroższe ciuchy czy idealny wygląd. Bohater zaczyna dostrzegać to, jacy ludzie są w środku, a nie na zewnątrz. Zaczyna odkrywać, czym tak naprawdę jest prawdziwa miłość.

"Bestia" całkowicie mnie pochłonęła. Czyta się naprawdę szybko i przyjemnie. Jest zabawna i trzymająca w napięciu. Nie jest to ckliwy romans, ale historia pokazująca, że każdy może się zmienić i pokochać kogoś mimo wszystko. Jednak przede wszystkim jest to opowieść o dwojgu opuszczonych nastolatkach, którzy odnajdują siebie nawzajem.

Polecam tę powieść szczególnie osobą, które pragną odrobiny magii i zmiany w życiu.

Zainteresowałam się tą książką głównie dlatego, że byłam ciekawa, jak autorka zinterpretuje "Piękną i bestię". Alex Flinn doskonale przerobiła tę baśń na współczesną powieść. Dla mnie "Bestia" była trochę powrotem do dzieciństwa, ponieważ w książce można odkryć trochę magii z baśni o księciu i księżniczce.

Wraz z rozwojem książki obserwujemy, jak główny bohater się...

Myślałam, że ta książka będzie naprawdę dobra. Szczególnie, że poprzedni tom rzeczywiście był świetny. Natomiast tutaj miałam wrażenie, że autorka nie miała pomysłu.

Poprzedni tom kończy się w takim momencie, że naprawdę nie była potrzebna kontynuacja, ale skoro ją dostaliśmy, to chciałam rozwinięcia niektórych wątków z "Nowiu księżyca". Jednak tak naprawdę dopiero pod koniec spotykamy bohaterów z poprzednich tomów, a nierozwiązane wątki pozostaję nierozwiązane.

Ta część w ogóle nie pasuje do poprzednich i jest bardzo naciągana, choć jeśli szukamy idealnego odmóżdżacza to ta seria jest idealna.

Myślałam, że ta książka będzie naprawdę dobra. Szczególnie, że poprzedni tom rzeczywiście był świetny. Natomiast tutaj miałam wrażenie, że autorka nie miała pomysłu.

Poprzedni tom kończy się w takim momencie, że naprawdę nie była potrzebna kontynuacja, ale skoro ją dostaliśmy, to chciałam rozwinięcia niektórych wątków z "Nowiu księżyca". Jednak tak naprawdę dopiero pod...

Na razie jest to najlepsza część ze wszystkich. Brak tu trójkąta miłosnego, a co więcej otrzymujemy bardzo silną i niezależną bohaterkę. Właśnie ze względu na to wątek miłosny, nawet kiedy się pojawił, nie był bardzo wymuszony.

Fabuła jest naprawdę ciekawa. Choć przyznaję, że jesteśmy w stanie wiele rzeczy przewidzieć, to jednak jest to naprawdę dobra książka.

Na razie jest to najlepsza część ze wszystkich. Brak tu trójkąta miłosnego, a co więcej otrzymujemy bardzo silną i niezależną bohaterkę. Właśnie ze względu na to wątek miłosny, nawet kiedy się pojawił, nie był bardzo wymuszony.

Fabuła jest naprawdę ciekawa. Choć przyznaję, że jesteśmy w stanie wiele rzeczy przewidzieć, to jednak jest to naprawdę dobra książka.

Uważam, że jest to gorsza część niż poprzednia. Tutaj akcja skupia tylko i wyłącznie na trójkącie miłosnym. W poprzednim tomie przynajmniej pod koniec coś się działo. Niestety, ale tutaj tak naprawdę wszystko jesteśmy w stanie przewidzieć.

Co więcej otrzymujemy naprawdę głupią i nudną bohaterkę. Bez przerwy zmienia zdanie odnoście chłopaków. Pomimo, że jest to totalny odmóżdżacz, to non stop wkurzałam się na głupotę bohaterów.

Uważam, że jest to gorsza część niż poprzednia. Tutaj akcja skupia tylko i wyłącznie na trójkącie miłosnym. W poprzednim tomie przynajmniej pod koniec coś się działo. Niestety, ale tutaj tak naprawdę wszystko jesteśmy w stanie przewidzieć.

Co więcej otrzymujemy naprawdę głupią i nudną bohaterkę. Bez przerwy zmienia zdanie odnoście chłopaków. Pomimo, że jest to totalny...

Nie oczekiwałam od tej książki nie wiadomo czego. Jest to taki typowy odmóżdżacz. Nie jest wymagająca, a my jesteśmy w stanie przeczytać ją w ciągu kilku godzin.

Zawsze w książkach o wilkołakach, wampirach czy czarownicach przeszkadza mi jedna rzecz. A mianowicie jest to przewidywalność. Nawet by mi to nie przeszkadzało, gdyby bohaterowie nie byli tacy głupi. Mam tu na myśli to, że od początku jesteśmy w stanie domyślić się, co tu jest grane. Jednak bohaterka w ogóle nie może na to wpaść. To sprawia, że taka powieść bardzo dużo traci.

Kolejna rzecz, która mi przeszkadzała to trójkąt miłosny. Nic do nich nie mam, ale kiedy fabuła skupia się tylko na nim, to to, naprawdę irytuje. Na szczęście potem robi się o wiele ciekawiej.

Jest to pozycja napisana prostym i niewymagającym językiem. Taki typowy odmóżdżacz.

Nie oczekiwałam od tej książki nie wiadomo czego. Jest to taki typowy odmóżdżacz. Nie jest wymagająca, a my jesteśmy w stanie przeczytać ją w ciągu kilku godzin.

Zawsze w książkach o wilkołakach, wampirach czy czarownicach przeszkadza mi jedna rzecz. A mianowicie jest to przewidywalność. Nawet by mi to nie przeszkadzało, gdyby bohaterowie nie byli tacy głupi. Mam tu na...

Przyznaję, że ta część była potrzebna, bo poprzednia skończyła się w takim momencie, że od razu chciałam dowiedzieć się, co będzie dalej.

Nie jest to nie wiadomo jak dobra książka, ale przecież autorka napisała tę duologię mając naście lat, więc potrafię jej to wybaczyć. Przyznaję powieść wciąga, ale jednak chyba mi tu czegoś brakowało.

Trochę za szybko się ona skończyła, choć przyznaję, że króciutki epilog mi się spodobał.

Przyznaję, że ta część była potrzebna, bo poprzednia skończyła się w takim momencie, że od razu chciałam dowiedzieć się, co będzie dalej.

Nie jest to nie wiadomo jak dobra książka, ale przecież autorka napisała tę duologię mając naście lat, więc potrafię jej to wybaczyć. Przyznaję powieść wciąga, ale jednak chyba mi tu czegoś brakowało.

Trochę za szybko się ona skończyła,...

Naprawdę stęskniłam się, że wilkołakami, wampirami itp. Dlatego z czystą przyjemnością sięgnęłam po tę książkę. Wiem, że jest to debiut tej autorki, który na dodatek napisała mając 15 lat. Dlatego nie oczekiwałam od tej powieści nie wiadomo czego.

Trzeba zwróci uwagę na to, że pozycja ta ma ponad 10 lat, a na dodatek została napisana przed "Zmierzchem". Naprawdę mi się ona spodobała, aczkolwiek akcja rozwinęła się dopiero pod koniec. Choć już od samego początku wiemy, o czym jest historia, to jednak sama bohaterka dowiaduje się tego dopiero po 200 stronach.

Myślałam, że wszystko zacznie się wcześniej. Nie jest to duży minus, choć czasem mi to przeszkadzało. Nie spodziewałam się, że historia pójdzie w takim kierunku.

Naprawdę stęskniłam się, że wilkołakami, wampirami itp. Dlatego z czystą przyjemnością sięgnęłam po tę książkę. Wiem, że jest to debiut tej autorki, który na dodatek napisała mając 15 lat. Dlatego nie oczekiwałam od tej powieści nie wiadomo czego.

Trzeba zwróci uwagę na to, że pozycja ta ma ponad 10 lat, a na dodatek została napisana przed "Zmierzchem". Naprawdę mi się ona...

Izzy Brannick to 15- letnia kuzynka Sophie, bohaterki książek "Dziewczyny z Hex Hall". Siostra dziewczyny znika w tajemniczych okolicznościach, więc razem w matką przenosi się do małego miasteczka, w którym straszy upiór. Podczas gdy matka Izzy rozwiązuje sprawę jej siostry, bohaterka zapisuje się do szkoły i rozpoczyna śledztwo w sprawie ducha. Jednak szybko okazuje się, że nie wszystkim może ufać, a ktoś usilnie próbuje zabić szkolnych kolegów Izzy.

Jest to spin- off serii "Dziewczyny z Hex Hall". Jest to książka pełna humoru i tajemnic, a główna bohaterka jest osobą, którą od razu można polubić i zacząć jej kibicować.
Akcja powieści rozgrywa się w dużym stopniu w liceum, a bohaterka nigdy wcześniej nie miała z nim do czynienia. Przez co powieść ta staje się książką również dla młodszych czytelników, głównie dziewczyn w wieku 12 lat.

Choć momentami książka była przewidywalna, to samego zakończenia nie można zaliczyć do tych strasznie przewidywalnych. Brakowało mi tu rozwiązania pewnych spraw, jednak cała powieść naprawdę jest warta uwagi.

Izzy Brannick to 15- letnia kuzynka Sophie, bohaterki książek "Dziewczyny z Hex Hall". Siostra dziewczyny znika w tajemniczych okolicznościach, więc razem w matką przenosi się do małego miasteczka, w którym straszy upiór. Podczas gdy matka Izzy rozwiązuje sprawę jej siostry, bohaterka zapisuje się do szkoły i rozpoczyna śledztwo w sprawie ducha. Jednak szybko okazuje się,...

Książek z motywem wampirów, anioły, wilkołaków czy wróżek jest mnóstwo. Oprócz tego autorka wplata tu tematu piksów, którego jeszcze nigdy nie spotkałam, więc powieść staje się oryginalniejsza.
Nazwy fobii, jako tytuły rozdziałów są świetnym pomysłem. Nie spotkałam się jeszcze z czymś takim. Wielu z tych fobii nie znałam, więc jest to naprawdę ciekawe i niebanalne.

Jednak wszystko psują dialogi. Postacie też nie są zbyt dobrze wykreowane- nie mieli w sobie tak naprawdę nic, co sprawiłoby, że utknęliby mi w pamięci. Główna bohaterka momentami strasznie mnie irytowała.
No i największa wada. Mam wrażenie, że autorka przeczytała "Zmierzch" i inne tego typu książki i stworzyła bardzo podobna powieść. Momentami miałam wrażenie, że niektóre sceny zostały po prostu przepisane ze "Zmierzchu" i delikatnie zmienione. Wiele rzeczy jest bardzo przewidywalne, jednak bywały momenty, których zupełnie się nie spodziewam.

Nie mogę powiedzieć, że powieść ta była totalnym dnem. Szybko się ją czytało. Styl autorki jest prosty i zrozumiały, a książka lekka i przyjemna. Na pewno warto się z nią zapoznać.

Książek z motywem wampirów, anioły, wilkołaków czy wróżek jest mnóstwo. Oprócz tego autorka wplata tu tematu piksów, którego jeszcze nigdy nie spotkałam, więc powieść staje się oryginalniejsza.
Nazwy fobii, jako tytuły rozdziałów są świetnym pomysłem. Nie spotkałam się jeszcze z czymś takim. Wielu z tych fobii nie znałam, więc jest to naprawdę ciekawe i niebanalne.

Jednak...

Jest to zdecydowanie lepsza powieść niż pierwsza część tej sagi.
Autorka stworzyła wspaniały, barwny i żywy świat. Nie było momentu, w którym bym się nudziła bądź zasypiała. Cały czas akcja gnała na przód w porażającym tempie i zwróciłam uwagę na to, że rzadko coś się powtarzało.

W tej książce rozdziały były zatytułowane nieco inaczej- były bowiem to wskazówki dotyczące piksów, ich charakteru oraz sposoby schwytania.

Tak naprawdę tylko Zara się zmienia. Widać, ze dojrzewa, inaczej myśli i postrzega otaczający ją świat. Pozostałe postacie stoją w miejscu, co tak naprawdę jest dużą wadą.

Książka jest napisana prostym i zrozumiałym językiem, dzięki czemu szybko się ją czyta. Nie jest to wybitne dzieło, ma swoje plusy i minusy, ale na pewno pozwala się oderwać od rzeczywistości.

Jest to zdecydowanie lepsza powieść niż pierwsza część tej sagi.
Autorka stworzyła wspaniały, barwny i żywy świat. Nie było momentu, w którym bym się nudziła bądź zasypiała. Cały czas akcja gnała na przód w porażającym tempie i zwróciłam uwagę na to, że rzadko coś się powtarzało.

W tej książce rozdziały były zatytułowane nieco inaczej- były bowiem to wskazówki dotyczące...

Nick zostaje wbrew swej woli porwany do Walhalli, zaś Zara pada łupem porywaczy – piksów. Gdy zostaje ich królową, zaczyna dzielić swe uczucia między Nicka i Astleya – króla piksów.

Ta książka już od pierwszych stron buduje niesamowitą atmosferę, w której wątek miłosny staje się niejako drugoplanowy.
Nie do końca temat mitologii nordyckiej przypadł mi do gustu. Miałam wrażenie, że autorka niezupełnie zgrała ten motyw z całością.

W tej książce przyjaciół Zary tak naprawdę zepchnięto na ostatni plan. Chyba byli tylko pretekstem do dialogów, które od pierwszej powieści są najgorszą częścią książki. Praktycznie wszystkie postacie nie przykuwały zbytnio uwagi. Tak jak w poprzedniej części Zara dojrzewała tak tutaj, chyba zatrzymała się w miejscu.

Mimo to, książkę czyta się szybko i przyjemnie. Akcja ciągle gna do przodu, co jest plusem, a jedynie bohaterowie sprawiają, że powieść nie zasługuje na lepszą ocenę.

Nick zostaje wbrew swej woli porwany do Walhalli, zaś Zara pada łupem porywaczy – piksów. Gdy zostaje ich królową, zaczyna dzielić swe uczucia między Nicka i Astleya – króla piksów.

Ta książka już od pierwszych stron buduje niesamowitą atmosferę, w której wątek miłosny staje się niejako drugoplanowy.
Nie do końca temat mitologii nordyckiej przypadł mi do gustu. Miałam...

Zara jest w centrum zbliżającej się apokalipsy. Złe Piksy niszczą Bedford, więc Zara razem z przyjaciółmi tworzy armię, która ma powstrzymać Piksy. Bohaterka nie jest pewna swojej roli, nie chce poświęcam niewinnych ludzi oraz swoich przyjaciół. Jednak nawet nie przeczuwa, że będzie musiała poświęcić siebie, by zatrzymać koniec.

Książka jest chyba najlepszą częścią ze wszystkich, więc naprawdę szkoda, że nie została wydana w Polsce. Zaskakuje praktycznie non stop. Choć były momenty, przy których trochę się nudziłam, to jednak sceny te mogłam policzyć na palcach jednej ręki.

Bohaterowie strasznie się zmienili. Pomiędzy tymi z pierwszej części, a tymi z tej książki jest ogromna przepaść. Jest nawet podkreślone w powieści pod koniec. Dlatego samo zakończenie podobało mi się. Zara nie jest dziewczynką, która wszystkiego się boi i mruczy pod nosem fobie (choć przyznaję tego najbardziej mi brakowało. Książka była oryginalna i ciekawa ze względu na fobie, a z każda kolejną powieścią zostały potraktowane po macoszemu).

Nie występuje tutaj również schematyczny trójkąt miłosny. Nie gra on pierwszych skrzypiec. Jest to ogromny plus, ponieważ bohaterka nie zastanawia się ciągle, kogo wybrać. Jednak oczekiwałam, że w końcu dowiemy się kogo Zara kocha naprawdę i z kim chce być.

Zara jest w centrum zbliżającej się apokalipsy. Złe Piksy niszczą Bedford, więc Zara razem z przyjaciółmi tworzy armię, która ma powstrzymać Piksy. Bohaterka nie jest pewna swojej roli, nie chce poświęcam niewinnych ludzi oraz swoich przyjaciół. Jednak nawet nie przeczuwa, że będzie musiała poświęcić siebie, by zatrzymać koniec.

Książka jest chyba najlepszą częścią ze...