Dawno nie czytałam książki o wampirach, ostatnią pozycją o tych stworach z która miałam styczność była seria „Zmierzch”. Z zaciekawieniem wzięłam w ręce książkę „Miłość Kąsa” Przez moją nie uwagę, zaczęłam czytać drugi tom serii, ale nie przeszkadzało to w czytaniu. Książka opowiada historie Ovsanny czterystupięćdziesięcioletniej wampirzycy, pięknej aktorki, która jest kasztelanką wampirów z Hollywood i Petera najlepszego policjanta w Beverly Hills. Jak się okazuje po wydarzeniach opisanych w pierwszej części para ma się ku sobie. W tej części na główna bohaterkę czyha nadprzyrodzony morderca. Ovsanna razem z mundurowym próbują rozwiązać, kto jest zagrożeniem dla kobiety.
Historia sama w sobie nie była zła, jednak tę książkę czytało m się ciężko. Moim zdaniem autorka za mocno poleciała z fantastyką, wampiry, które są w stanie przeobrażać się praktycznie we wszystko jak dla mnie trochę za mocno wybujałe. Podobało mi się, że książka była napisana z dwóch punktów widzenia. Krótkie rozdziały na pewno sprawiały, ze książkę czytało mi się lepiej.

Dawno nie czytałam książki o wampirach, ostatnią pozycją o tych stworach z która miałam styczność była seria „Zmierzch”. Z zaciekawieniem wzięłam w ręce książkę „Miłość Kąsa” Przez moją nie uwagę, zaczęłam czytać drugi tom serii, ale nie przeszkadzało to w czytaniu. Książka opowiada historie Ovsanny czterystupięćdziesięcioletniej wampirzycy, pięknej aktorki, która jest...

Po serię sięgnęłam ze względu na obecność wampirów i miejsce akcji. Tekst lekki, niezbyt interesujący bohaterowie, niezbyt skomplikowana sprawa. Akcja jest, ale mogło być lepiej; momentami nudnawo, momentami zbyt ostro. Kwestia wampirów i innych nadnaturalnych istot, według mnie, trochę przedobrzona. Całość czyta się nieźle, jeśli książkę potraktuje się jako czystą rozrywkę.

Po serię sięgnęłam ze względu na obecność wampirów i miejsce akcji. Tekst lekki, niezbyt interesujący bohaterowie, niezbyt skomplikowana sprawa. Akcja jest, ale mogło być lepiej; momentami nudnawo, momentami zbyt ostro. Kwestia wampirów i innych nadnaturalnych istot, według mnie, trochę przedobrzona. Całość czyta się nieźle, jeśli książkę potraktuje się jako czystą rozrywkę.

Drugi tom Wampirów z Hollywoodu, czyli kontynuacja przygód Ovsanny i Petera.

Po przygodzie w Palm Springs i po załatwieniu Lilith, wywiadowca King i Ovsanna zaczynają się ze sobą spotykać. Jego rodzina uważa, że Ovsanna jest za stara dla niego (albo w zasadzie tak twierdzi jego matka),która chce dla niego jak najlepiej.

Niestety zakochanym nie dane jest cieszyć się spokojem zbyt długo, gdyż kolejne istoty rodem z filmowych produkcji aktakują ponownie. Ta wyjątkowa para ponownie zawrze szyki, by dopaść istotę odpowiedzialną za chaos.

Wszystko zaczyna się od morderstwa dilerki narkotykowej. Później jest napad na Ovsannę przez wilkołaka. Następnie Maral, przyjaciółka Ovsanny, udziela koledze bratu noclegu w hotelu opłacanym przez studio. I na koniec: co mają z tym wspólnego paparazzo? Jak bardzo są w to wmieszani?

Kolega brata Maral jest zamieszany w śledztwo. Ponadto Maral, staje się dziwna; wypowiada zaklęcia, pali świeczkę na cmentarzu, ma kotewkę. Ovsanna orientuje się, że jest coś nie tak i zasięga rady u pewnej znajomej.

Ovsanna i Peter, nie mają jeszcze pojęcia z czym przyjdzie im się zmierzyć, kiedy odkryją sprawcę, który bynajmniej nie jest ludzką istotą... Kiedy dowiedzą się, kto nastaje na życie Petera...

Autorka mnie nie zawiodła ani odrobinę. Książkę szybko się czyta, trzyma w napięciu i niechętnie się ją odkłada. Przyznam, że Maral mnie strasznie wkurzała w tym tomie i dobrze się stało, że Ovsanna się w końcu jej pozbyła.

Książka zaliczona na 10/10.

Drugi tom Wampirów z Hollywoodu, czyli kontynuacja przygód Ovsanny i Petera.

Po przygodzie w Palm Springs i po załatwieniu Lilith, wywiadowca King i Ovsanna zaczynają się ze sobą spotykać. Jego rodzina uważa, że Ovsanna jest za stara dla niego (albo w zasadzie tak twierdzi jego matka),która chce dla niego jak najlepiej.

Niestety zakochanym nie dane jest cieszyć się...

No cóż. Przeczytałam książkę ale bez większych wrażeń. Może trochę za bardzo wybujała wyobraźnia autorki. Ciężko ocenić mi ta książkę. Podobała mi się ale nie była rewelacyjna.
Zmiennokształtni, ogromne wilkołaki - takie trochę za bardzo kolorowe.
Najbardziej podobała mi się relacja Ovsanny i Petera. Dobrana para moim zdaniem.

No cóż. Przeczytałam książkę ale bez większych wrażeń. Może trochę za bardzo wybujała wyobraźnia autorki. Ciężko ocenić mi ta książkę. Podobała mi się ale nie była rewelacyjna.
Zmiennokształtni, ogromne wilkołaki - takie trochę za bardzo kolorowe.
Najbardziej podobała mi się relacja Ovsanny i Petera. Dobrana para moim zdaniem.

"Jakże słodką krwią spłynęły wzgórza Hollywoodu"

Czego mogłam się spodziewać po książce, w której główną bohaterką jest czterystoletnia aktorka - wampirzyca, mieszkająca w świecie blichtru i przepychu? Czy mogła mnie zaskoczyć opowieść o miłości wampira i człowieka? Czy hollywoodzki świat mógł okazać się mniej plastikowy niż jest?

Otóż, mogłam spodziewać się wszystkiego. najgorszego, a jednak zostałam mile rozczarowana! Aż, dziw mnie bierze, jakim cudem pani Adrienne Barbeau (aktorce i jak widać również pisarce) udało się mnie tak zręcznie oszukać. Uwierzcie mi, byłam tak sceptycznie nastawiona do tej książki, (tym bardziej, że to w ogóle druga część przygód wampirzycy Ovsanny Moore),że oddalałam w czasie przeczytanie jej, co mi się nie często zdarza.

Trzymając w dłoniach jakże uroczą okładkę książki Miłość kąsa. Wampiry Hollywoodu II, pomyślałam sobie: "Raz kozie śmierć a nuż ta książka ma do zaoferowania coś więcej niż tylko elegancką oprawę". Przede wszystkim, powieść zachwyca przejrzystością. Czcionka jest całkiem spora, ale nieprzesadzona. Dzięki temu czyta się szybko i sprawnie. Język, jakim posługuje się autorka jest bezpośredni, czasem wręcz ordynarny, ale właśnie dzięki temu opowieść nabiera swoistego pazura. Powieść podzielona jest na krótkie rozdzialiki, dzielące się na dwa punkty widzenia - bohaterki oraz jej wspólnika w zbrodni oraz ukochanego, Petera Kinga.

Skoro już wspomniałam o postaciach występujących w Miłość kąsa, to po krótce je przedstawię. Ovsanna Moore jest aktorką, którą była też wtedy, kiedy była swoją babką i swoja matką - swoisty sposób kamuflażu. Peter King, to policyjny wywiadowca, zafascynowany naszą wampirzycą. Ona - piękna, (nieco? :P) starsza od niego, bystra, wiedząca, czego chce a jednocześnie zachowująca się momentami jak szalona, zakochana nastolatka. On bohaterski, - bo jak nazwać mężczyznę, który stwierdza, że musi zadbać o bezpieczeństwo kobiety, która żyje z (dosłownie) wysysania ludzi do cna, i na dodatek robi to od wieków. Peter jest też rozsądny i nieziemsko pociągający. Para wybuchowa. Na dodatek kłopoty działają na nich jak jaskrawe światło na ćmy. I tak w dwa tygodnie po wydarzeniach opisanych w Wampirach Hollywoodu, nasza dwójka znów musi połączyć siły i przeciwstawić się zmiennokształtnym stworom, chcącym tylko jednego - krwi kasztelanki światowej dzielnicy miasta aniołów. Tu muszę nadmienić słówko: bardzo żałuję, że nie miałam okazji przeczytać pierwszej części tej powieści, wiec radzę od razu zaopatrzyć się w obie pozycje.

Autorka zgrabnie łączy literacką fikcję z rzeczywistością. Sprytnie wplata znane nazwiska gwiazd w życie naszej fikcyjnej mieszkanki Hollywoodlandu. Mimo, iż głównym wątkiem opowieści jest rozwijające się między dwójką głównych bohaterów uczucie, to makabryczne wydarzenia mające miejsce w Hollywood są wyrazistym tłem dla miłości. Przez to czytelnik skupia się i na jednym i na drugim, w takim samym stopniu. Sposób przedstawienia wampirów też bardzo mi się podoba. Nie są to zniewieściali wampirzy lordowie ani chłodne ssące suki. Są to, być może lekko wyegzaltowani, ale jednak działający zgodnie z instynktem drapieżnicy.

Coś, co rzuciło mi się w oczy po przeczytaniu kilkudziesięciu stron to stałe powtórzenia zaistniałych faktów lub informacji. Miałam wrażenie, że autorka obawiała się, iż wszyscy jej czytelnicy cierpią na błyskawiczną wersję Alzhaimera. Jednak z czasem doszłam do wniosku, że liczne potwierdzanie i przytaczanie informacji, które czytelnik już poznał, mają jedynie utwierdzić autorkę w przekonaniu, że każdy na pewno wszystko zrozumiał. To jedyny mankament, który wychwyciłam.

Nie jest to ambitna literatura, ani też wybitne dzieło. Za to świetnie nadaje się na wieczorne czytanie do tzw. poduszki, kiedy człowiek chce się odprężyć i poczytać coś, co nie będzie zmuszało go do zbytniego wysilania szarych komórek. Jednym słowem, książka lekkostrawna i przyjemna. Polecam zarówno paniom i panom. Mężczyźni! Niech was nie odstrasza wątek miłosny, gdyż nie jest to romans a porządna dawka namiętności i rządzących nami podniet.

"Jakże słodką krwią spłynęły wzgórza Hollywoodu"

Czego mogłam się spodziewać po książce, w której główną bohaterką jest czterystoletnia aktorka - wampirzyca, mieszkająca w świecie blichtru i przepychu? Czy mogła mnie zaskoczyć opowieść o miłości wampira i człowieka? Czy hollywoodzki świat mógł okazać się mniej plastikowy niż jest?

Otóż, mogłam spodziewać się wszystkiego....

Książka lekko nijaka - brak sensu i logiki pomiędzy poszczególnymi zdarzeniami. Autorka próbowała stworzyć paranormalny kryminał z wątkiem romansowym, ale wyszła z tego ni to komedia, ni to parodia, ni to horror. Widać wszystkie "próby", ale pisarka na siłę wwaliła wątki romansowe podwajając ilość, która wystarczyłaby na tę jedną powieść. Przez to wszystko wyszło nie wiadomo, co można przeczytać męcząc w niektórych momentach - ale czy oto chodziło?

Książka lekko nijaka - brak sensu i logiki pomiędzy poszczególnymi zdarzeniami. Autorka próbowała stworzyć paranormalny kryminał z wątkiem romansowym, ale wyszła z tego ni to komedia, ni to parodia, ni to horror. Widać wszystkie "próby", ale pisarka na siłę wwaliła wątki romansowe podwajając ilość, która wystarczyłaby na tę jedną powieść. Przez to wszystko wyszło nie...

Książka nie budzi refleksji, spostrzeżeń itp. To jedna wielka, piramidalna bzdura - co zresztą stwierdza sama autorka ustami bohatera. Książka z przymrużeniem oka. Jest to kryminał, kryminał paranormalny z wątkiem romansowym (dwoje bohaterów bezskutecznie usiłuje umówić się ze sobą). Akcja toczy się w środowisku Hollywood przefiltrowanym przez wampiry (im większa sława...) ze sporą ilością potworów rodem z horroru. Autorka w ogóle nie sili się na bycie dowcipną. Czysta rozrywka!

Książka jest dość starannie wydana, choć okładka dla mnie brzydka i bez związku z treścią.

Książka nie budzi refleksji, spostrzeżeń itp. To jedna wielka, piramidalna bzdura - co zresztą stwierdza sama autorka ustami bohatera. Książka z przymrużeniem oka. Jest to kryminał, kryminał paranormalny z wątkiem romansowym (dwoje bohaterów bezskutecznie usiłuje umówić się ze sobą). Akcja toczy się w środowisku Hollywood przefiltrowanym przez wampiry (im większa sława...)...

Lubię książki o wampirach, "Miłość kąsa" czyta się szybko, akcja wciąga. Nie przeszkadzała mi nieznajomość pierwszej części. Polecam :)

Lubię książki o wampirach, "Miłość kąsa" czyta się szybko, akcja wciąga. Nie przeszkadzała mi nieznajomość pierwszej części. Polecam :)

Pojawiają się wilkołaki i więcej zmiennokształtnych postaci. Jednak myślę, że zdecydowanie ta historia mogła się skończyć tylko na pierwszej części. Nie była zła, ale nie porwała mnie już tak bardzo jak pierwsza.

Pojawiają się wilkołaki i więcej zmiennokształtnych postaci. Jednak myślę, że zdecydowanie ta historia mogła się skończyć tylko na pierwszej części. Nie była zła, ale nie porwała mnie już tak bardzo jak pierwsza.

Słaba.

Słaba.