Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W moim przypadku oczywiście nie obyło się bez niezamierzanego poznania zakończenia powieści jeszcze przed sięgnięciem po nią, ale i tak nie zniechęciło mnie to do zapoznania się z tą historią.

Tym, co mnie przede wszystkim zainteresowało w tej książce, była sytuacja, w której znalazł się Will - jeden z głównych bohaterów, czyli mężczyzna, który wskutek wypadku doznał paraliżu (tetraplegia). Choć cudem go przeżył, to tak w gruncie rzeczy wolałby być martwy.
Ciekawiło mnie, jak autorka przedstawi na kartach swojej powieści jego problemy i przede wszystkim uczucia, z jakimi się zmaga osoba w takiej sytuacji oraz drogę do możliwego zaakceptowania (lub też nie) swojego nowego, nie do końca chcianego, życia.

Według mnie jest to przede wszystkim historia o zaakceptowaniu samego siebie oraz docenieniu tego, co się ma. I mówię tu o Lou - bo to ona, dość paradoksalnie, dzięki Willowi nauczyła się żyć i wydostała się ze swojego bezpiecznego kokonu, jakim było jej dotychczasowe, nieco klaustrofobiczne życie. Książka ukazuje, że od życia trzeba brać pełnymi garściami, bo przecież "człowiek ma tylko jedno życie. I właściwie ma obowiązek wykorzystać je najlepiej, jak się da."

Jest to również słodko-gorzka historia trudnej miłości opisana lekkim i niewymagającym piórem, dzięki czemu można powiedzieć, że pochłaniała niczym gąbka. Spodobał mi się również humor autorki dodany tu i ówdzie, który zapewniał chwilę wytchnienia i cichy śmiech pod nosem w trakcie czytania. Szczególnie podobały mi się przekomarzanki Lou i Willa oraz dosyć zwariowana (w tym pozytywnym znaczeniu) rodzina głównej bohaterki.

Co do samego zakończenia, uważam że było potrzebne. Nie zamierzam się rozwodzić nad tym, czy było dobre, czy złe, opinie zapewne są podzielone. Dla mnie było ważne, poruszające i dające do myślenia. Jeszcze nie wiem, czy wezmę się za dalsze części, na ten moment uważam, że epilog jest absolutnie wystarczający.

Podsumowując, książkę polecam, tak samo jak polecam przygotowanie wolnego wieczoru lub dwóch oraz, dla pań bardziej wrażliwych, paczkę chusteczek. Bo z tego wiru emocji nie ma ucieczki aż do samego finału!

W moim przypadku oczywiście nie obyło się bez niezamierzanego poznania zakończenia powieści jeszcze przed sięgnięciem po nią, ale i tak nie zniechęciło mnie to do zapoznania się z tą historią.

Tym, co mnie przede wszystkim zainteresowało w tej książce, była sytuacja, w której znalazł się Will - jeden z głównych bohaterów, czyli mężczyzna, który wskutek wypadku doznał...