Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Szczerze powiedziawszy historia Hany, jakoś mało mnie urzekła. Za to fajnie, że możemy poznać lepiej Annabel. Aleks, jak to Aleks <3
Autor (autor lepiej brzmi od autorki) znowu mnie zabił opowieścią z Raven. Nie doj, iż już miałam serce złamane, to ten mi je wydarł z piersi, pożarł i zwymiotował, a następnie zadeptał. To boli... Lauren, nie rób mi tego więcej, proszę...

Szczerze powiedziawszy historia Hany, jakoś mało mnie urzekła. Za to fajnie, że możemy poznać lepiej Annabel. Aleks, jak to Aleks <3
Autor (autor lepiej brzmi od autorki) znowu mnie zabił opowieścią z Raven. Nie doj, iż już miałam serce złamane, to ten mi je wydarł z piersi, pożarł i zwymiotował, a następnie zadeptał. To boli... Lauren, nie rób mi tego więcej, proszę...

Szczerze powiedziawszy, to zawiodłam się na tej książce. Opis taki cudowny i wgl, a tu takie, za przeproszeniem, gówno.
Że niby pani C. to jedna z naj morderców na świecie, każdy o niej słyszał i sra w gacie. Jest w kopalni od roku, a inni przeżywają zaledwie miesiąc. Okej, fajnie się zapowiada. A co dostajemy? Pani C. istna barbie, księżniczka, której się robi niedobrze na myśl o rozerwanym na strzępy ciele jednego ze zbójów, którego miała przedtem gdzieś. No ludzie!!!
Dodatkowo Chaol co swe brwi wciąż unosi. Serio, w każdej scenie to robi... Co on ma z tymi brwiami?!
I Dorian, książęcie, które jest lekkim psycholem, wchodzącym ciągle do pokoju pani C.
Nie wspominając o tym, że tu pani C. nie zabija, broń Boże! To się okazuje, że Chaol taki ważniak, który powinien mieć na swoim koncie kilkoro ludzi (bo jakieś bitwy staczał, nie?), śpiewa "co ja zrobiłem" po swoim pierwszym zabójstwie.
Pani C. w swojej kobiecej delikatności, potrafi znieść śmiertelne ciosy dla niedźwiedzia i praktycznie nic jej nie jest - no ma siniaki i jest dużo krwi, ale to nie stan krytyczny, wstaje i walczy dalej.
Większej ściemy i pomyłki nie.... oj, a jednak widziałam... nie ważne...
A ta cała magic thing do mnie nie przemawia i moim zdaniem nie pasuje tu, tylko zawadza bardziej. no ale to tylko moje zdanie.
Ocena taka jak jest, ponieważ fajnie się czytało i niektóre momenty tak rozwalały :) szczególnie ta okres-scena :D Ogólnie nawet ciekawie, ale nic wielkiego. Może kiedyś będzie lepiej z tą serią.

Szczerze powiedziawszy, to zawiodłam się na tej książce. Opis taki cudowny i wgl, a tu takie, za przeproszeniem, gówno.
Że niby pani C. to jedna z naj morderców na świecie, każdy o niej słyszał i sra w gacie. Jest w kopalni od roku, a inni przeżywają zaledwie miesiąc. Okej, fajnie się zapowiada. A co dostajemy? Pani C. istna barbie, księżniczka, której się robi niedobrze...

Cóż, znalazłam tę książkę u mamy na półce i myślę sobie czemu nie. Szkoda, że zaczęłam od trzeciego tomu... Tzn, w książce mamy cos tam pewnie z tych wcześniejszych, także można się połapać, ale dla mnie związek tych dwojga (jeśli czytałeś/aś to wiesz) to trochę za dużo, za szybko. Tak więc radzę nie zaczynać od końca... ALe ogólnie spoko, szybko się czyta, chociaż mamy parę nudnych momentów (a przynajmniej ja się trochę nudziłam). Czytając na okładce, że to dzieło autorki "Czystej krwi" przestraszyłam się (kto oglądnął serial, to wie...), ale było spoko i zaskoczył mnie fajny, prosty sposób pisania autorki (bez tych rzeczy...), także tego... (i tu zakończymy) :)

Cóż, znalazłam tę książkę u mamy na półce i myślę sobie czemu nie. Szkoda, że zaczęłam od trzeciego tomu... Tzn, w książce mamy cos tam pewnie z tych wcześniejszych, także można się połapać, ale dla mnie związek tych dwojga (jeśli czytałeś/aś to wiesz) to trochę za dużo, za szybko. Tak więc radzę nie zaczynać od końca... ALe ogólnie spoko, szybko się czyta, chociaż mamy...

Jak zwykle - nie zamierzam się tu rozpisywać, bo jest już dość późno albo wcześnie, kto co woli.
Jestem trochę zła. Nie spodziewałam się, żeby tu się wszystko wyjaśniło, żeby wszystko było fanie i w ogóle, ale to zakończenie? Nie podoba mi się. Nie wiadomo nic o Hanie, ani Lenie - jak to się z Aleksem potoczyło, a może jednak z Julianem - trochę niewyraźnie tu było napisane...
Za szybko. Zbyt niedokładnie opisane, jakby autorowi się spieszyło. A miałam nadzieję, że skończy pięknie, skoro tak pięknie zaczął... No, cóż, nie każdy autor potrafi tak płynnie, poetycznie, przepięknie pisać, jak ten tu. Niektórzy głupio zaczną, a świetnie skończą - w tym przypadku jest na odwrót... Mimo to książka nie nudziła. Fajne mamy tu przeskoki pomiędzy Haną a Leną. Jest budowanie napięcia, kilka scen matka-córka, co dosyć fajnie zostało pokazane - nie przesadnie, nie byle jak. Trochę szkoda mi było Julina, bo to wyglądało tak, jakby Lencia sobie z nim pogrywała. W sensie: "Kocham cię, ale tego nie powiem. Wiem, że ty też mnie kochasz, ale tego nie mów. I tak bardziej kocham Aleksa, bardziej niż ciebie. Z tym że on mnie nie kocha. Nie chcę cię. Albo dobra, chodźmy do twojego namiotu. Nie! Odtrącam cię, musze to przemyśleć. Dobra, dotknij mnie, potrzebuję cię.." - więc Julian tu się zrobił ofiarą losu - dziw bierze, że nie nakrzyczał na Lenę, że tak z nim się bawi.
Dobra, jest taka rzecz, która mnie dręczy. Śmierć mojego ulubionego bohatera, którym jest Raven. (i tu minuta ciszy dla niej...), dlaczego????????? :( Not cool, not fuck*n cool Nie doj, że mi się serce krajało w poprzedniej części, przez śmierć Blue, którą wychowywała, jak własną córkę, to teraz Raven... Nie wybaczę tego...
Dobra idę czytać te opowiadania...

Jak zwykle - nie zamierzam się tu rozpisywać, bo jest już dość późno albo wcześnie, kto co woli.
Jestem trochę zła. Nie spodziewałam się, żeby tu się wszystko wyjaśniło, żeby wszystko było fanie i w ogóle, ale to zakończenie? Nie podoba mi się. Nie wiadomo nic o Hanie, ani Lenie - jak to się z Aleksem potoczyło, a może jednak z Julianem - trochę niewyraźnie tu było...