Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dużo trupów, wiele wątków, już się pogubiłam w trakcie.

Dużo trupów, wiele wątków, już się pogubiłam w trakcie.

To jedna z tych książek, które zostają z czlowiekiem na długo. Pewnie będę jeszcze wracać myślami do niej. Bardzo smutna i przytłaczająca, a le z drugiej strony nie mogłam się oderwać. Normalnie czułam fizyczny ból czytając i popadałam w zadumę.
Uznanie dla autorki za niezwykle realistyczny obraz. W trakcie czytania, poszukałam info nt. suszy w 30. latach w USA i zdjęcia archiwalne oraz fakty były dokładnie takie, jak sobie wyobrażałam podczas lektury. Sceny z książki były żywcem wyciągniete z tamtego okresu.
Tak się zastanawiam, ile człowiek może wytrzymać? Jak ogromna jest siła przetrwania, walki i nadziei. Całe życie tej bohaterki było zmaganiem się z przeciwnościami, najpierw wrogiem była pogoda, a potem ludzie. Nie wiadomo, co było gorsze - bezwględne siły natury, czy ludzka pycha, chciwość, nienawiść i rasizm? W tym całym smutku, pokrzepiająca jest myśl, że miłość nas ratuje i utrzymuje przy życiu nawet w najgorszym upodleniu.

To jedna z tych książek, które zostają z czlowiekiem na długo. Pewnie będę jeszcze wracać myślami do niej. Bardzo smutna i przytłaczająca, a le z drugiej strony nie mogłam się oderwać. Normalnie czułam fizyczny ból czytając i popadałam w zadumę.
Uznanie dla autorki za niezwykle realistyczny obraz. W trakcie czytania, poszukałam info nt. suszy w 30. latach w USA i zdjęcia...