Moja książka do spania. Kiedy nie mogłam zasnąć, to wystarczyło odpalić sobie jeden rozdział i padałam. Nie wiem, czego dotyczy ta książka.

O Włoszkach czy o autorce, która opowiada o swoim życiu, a przy okazji wspomina coś o włoskiej kulturze. Tytuł trochę dla zmyłki. Straszne nudziarstwo, przy którym dosłownie zasypiam. Jakoś mało interesują mnie wspomnienia z dzieciństwa autorki. Te wspomnienia są takie, jakby główna bohaterka myślała, że pogłębia temat, a ja nie mam pojęcia, o czym opowiada. NIE POLECAM

Moja książka do spania. Kiedy nie mogłam zasnąć, to wystarczyło odpalić sobie jeden rozdział i padałam. Nie wiem, czego dotyczy ta książka.

O Włoszkach czy o autorce, która opowiada o swoim życiu, a przy okazji wspomina coś o włoskiej kulturze. Tytuł trochę dla zmyłki. Straszne nudziarstwo, przy którym dosłownie zasypiam. Jakoś mało interesują mnie wspomnienia z...

Zdecydowanie bardziej pamiętnik niż poradnik. Dużo przerysowań i uogólnień. Na plus piękne opisy włoskiego jedzenia (aż chce się jeść ;) ) miast, stylu, dla miłośników kultury włoskiej przyjemna lektura

Zdecydowanie bardziej pamiętnik niż poradnik. Dużo przerysowań i uogólnień. Na plus piękne opisy włoskiego jedzenia (aż chce się jeść ;) ) miast, stylu, dla miłośników kultury włoskiej przyjemna lektura

Książka łatwa do czytania ale bardzo spłycająca temat. Okazuje się że Włoszki uczą nas, że najważniejsze są markowe ubrania... Cóż, trochę to zbyt proste.

Książka łatwa do czytania ale bardzo spłycająca temat. Okazuje się że Włoszki uczą nas, że najważniejsze są markowe ubrania... Cóż, trochę to zbyt proste.

Gabriella Contestabile, Włoszki. Czego moga nas nauczyć? Znajdziemy książce cudowne opisy, życie traktowane jest jako sztukę, małe rzeczy dają nam dużo radości i szcześcia. Piękną potrzebuje chwili zamyślenia, popatrzenia, zatrzymania. To wszystko sprawie, że My kobiety czujemy się piękne i magiczne w tej naszej codzienności.
Włoszki to kobiety które cenią swój ubiór, kosmetyki oraz pielęgnacje włosów.
Po otwarciu książki wzbudzi w nas zainteresowanie estrogenu.
Okładka przedstawia modelkę ubraną w ciepłe beżu i bieli szaty. Które są dopasowane i dobrze skrojone.
Na odwrocie znajdziemy streszczenie publikacji.
Gabriella Contestabile, Włoszki. Czego moga nas nauczyć? Publikacja została podzielona na 32 rozdziały, na początku każdego z nich znajduje się cytat nawiązujący do nowego wątku.
Podróże kobiet z Włoch to krążą wokół elegancji, szyku i kobiecości.
W momencie jak się wybieramy do Włoch mamy w głowie pyszne jedzenie, rzemiosło, tradycje oraz kaszmir.
Bohaterki książki to rodowite Włoszki. W momencie powrotu do ojczyzny odczuwają tęsknotę oraz dumę ze swojego pochodzenia.
Kobieta ma silny charakter, energiczna oraz pozytywnie patrzy w swoją przyszłość.
Moja ocena: 10/10

Gabriella Contestabile, Włoszki. Czego moga nas nauczyć? Znajdziemy książce cudowne opisy, życie traktowane jest jako sztukę, małe rzeczy dają nam dużo radości i szcześcia. Piękną potrzebuje chwili zamyślenia, popatrzenia, zatrzymania. To wszystko sprawie, że My kobiety czujemy się piękne i magiczne w tej naszej codzienności.
Włoszki to kobiety które cenią swój ubiór,...

Książka, która miała być przewodnikiem po włoskim stylu, okazała się... pamiętnikiem. Dla mnie to lepiej, bo za poradnikami nie przepadam, jednak początkowo trochę się nudziłam czytając ten zbiór różnych myśli Autorki. Na szczęście, im bardziej zagłębiałam się w lekturę, tym cieplej ją oceniałam.

"𝐖ł𝐨𝐬𝐳𝐤𝐢. 𝐂𝐳𝐞𝐠𝐨 𝐦𝐨𝐠ą 𝐧𝐚𝐬 𝐧𝐚𝐮𝐜𝐳𝐲ć?" to propozycja skierowana przede wszystkim do miłośników Włoch, którzy dzięki kartom tej książki z łatwością przeniosą się do słonecznej Italii.

Autorka świetnie oddała klimat Włoch, sprawiając tym samym, że czytając sama pragnęłam się tam znaleźć. To słynne, włoskie podejście do życia i ludzi było na wyciągnięcie ręki i wprawiło mnie w doskonały nastrój.

Moda oraz ten dobrze znany, ponadczasowy styl i smak włoskich kobiet zostały zobrazowane w bardzo przystępny i działający na wyobraźnię sposób. To czego mi jednak zabrakło to fotografii, adekwatnych do tego co zostało napisane. W książce za to można znaleźć zdjęcia, które moim zdaniem w żaden sposób nie odnoszą się do treści, są wyjęte z kontekstu i tak naprawdę niewiadomo jaki jest ich cel.

Pierwsza część to opowieść o Włoszkach, która toczy się wśród wspomnień Autorki spisanych przy aromatycznym espresso. Druga natomiast dała mi to, czego oczekiwałam. Gabriella Contestabile uwodzicielsko wręcz w niej zachęca by odrzucić poczucie winy, chodzić na długie spacery, pozwolić się ponieść i spróbować żyć all'italiana. Podaje receptę jak tego dokonać nie wyjeżdżając z własnego kraju.

Autorka, choć od lat mieszka w Nowym Jorku, ciepło wspomina o swoich włoskich korzeniach. Przywiązanie Włoszek do rodziny jest czymś oczywistym, co napawa je dumą i radością; czymś, czego wszystkie powinnyśmy się nauczyć.

To książka o włoskich kobietach, będących alegorią wszystkich kobiet i wszystkich grup kulturowych w każdym zakątku świata. Zdecydowanie polecam.

__
"Proszę nie ruszać moich zmarszczek. Wiele czasu mi zajęło, żeby je zdobyć".
"Nikt nie ma prawa Cię oceniać. Musisz żyć w zgodzie z tym, kim naprawdę jesteś. To jedyny sposób, żeby żyć prawdziwie i w pełni".
Kobieta, która decyduje się na nowe doświadczenia i z uśmiechem przyjmuje zmienne koleje losy, emanuje ogromną mocą swojej osobowości. Jest nietykalną, bo nie poddaje się tym, którzy mówią jej, że to nie dla niej".
"W elegancji chodzi o prostotę, kolory i wygodę - nie ma elegancji bez wygody, a radosne dobrze dopasowane barwy wieńczą stylistyczną całość".

Książka, która miała być przewodnikiem po włoskim stylu, okazała się... pamiętnikiem. Dla mnie to lepiej, bo za poradnikami nie przepadam, jednak początkowo trochę się nudziłam czytając ten zbiór różnych myśli Autorki. Na szczęście, im bardziej zagłębiałam się w lekturę, tym cieplej ją oceniałam.

"𝐖ł𝐨𝐬𝐳𝐤𝐢. 𝐂𝐳𝐞𝐠𝐨 𝐦𝐨𝐠ą 𝐧𝐚𝐬 𝐧𝐚𝐮𝐜𝐳𝐲ć?" to propozycja skierowana przede wszystkim...

Poradnik to nie jest.

Poradnik to nie jest.

Książka wylosowana w Instagramowym Klubie Książkowym miała być poradnikiem. Miała mnie nauczyć czegoś od kobiet mieszkających we Włoszech. W rzeczywistości nauczyłam się więcej ze wstępu niż z całej książki.

Bo cała książka dla mnie jest pamiętnikiem, wspomnieniami, można by bardziej zaliczyć ją do literatury faktu, ale na pewno nie do poradnika. I jako poradnik dostaje ode mnie 1 punkt, ale w innej kategorii mogłaby dostać więcej. Niestety ktoś mądry przypisał książkę do poradników.

Morał książki? Uczmy się kochać siebie, bądźmy sobą, bądźmy pięknymi kobietami, które wiedzą czego chcą - i to już praktycznie na samym początku mamy takie piękne teksty. A później... się umęczyłam z tą książką.

Nie polecam ✖️

Książka wylosowana w Instagramowym Klubie Książkowym miała być poradnikiem. Miała mnie nauczyć czegoś od kobiet mieszkających we Włoszech. W rzeczywistości nauczyłam się więcej ze wstępu niż z całej książki.

Bo cała książka dla mnie jest pamiętnikiem, wspomnieniami, można by bardziej zaliczyć ją do literatury faktu, ale na pewno nie do poradnika. I jako poradnik dostaje...

Oj, nie. Zmysłowa książka, nie powiem, ale nudna jak flaki z olejem. Kocham Włochy, ale to nie było to.

Oj, nie. Zmysłowa książka, nie powiem, ale nudna jak flaki z olejem. Kocham Włochy, ale to nie było to.

Urocze, niestety mnie nie wciągnęło chociaż uwielbiam Włochy.

Urocze, niestety mnie nie wciągnęło chociaż uwielbiam Włochy.

Mam mieszane uczucia. Książka jest tak samo inspirująca, co frustrująca. Zdjęcia są oderwane od tekstu, nie ma w nich żadnego przekazu, a szkoda, bo opisując dzieciństwo, swoje ulubione smaki czy miejsca, dodałoby to autentyczności. Autorka zawiera w niej kilka ciekawych faktów, które uruchamiają wyobraźnię czy potrzebę wyszukania dokładniejszych informacji i dalszych inspiracji. Cieszę się, że został poruszony temat "fast fashion", jakości produktów i doceniania nawet prostego piękna. Niestety większość czytelniczek nie będzie w stanie utożsamić się z autorką, która w jakiś sposób ciągle podkreśla swoją uprzywilejowaną pozycję, a nie o to chodzi, bo wszystkie te rady można zastosować bez względu na zasobność portfela i można było to nakreślić w inny sposób.
Mnie Włochy nauczyły, że liczy się jakość, a nie ilość. I to działa :)

Mam mieszane uczucia. Książka jest tak samo inspirująca, co frustrująca. Zdjęcia są oderwane od tekstu, nie ma w nich żadnego przekazu, a szkoda, bo opisując dzieciństwo, swoje ulubione smaki czy miejsca, dodałoby to autentyczności. Autorka zawiera w niej kilka ciekawych faktów, które uruchamiają wyobraźnię czy potrzebę wyszukania dokładniejszych informacji i dalszych...