Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W pewnym momencie ciężkawa, zabierałam się drugi raz i prawie wysiadłam w tym samym momencie, ale na szczęście wytrwałam, bo koniec był tego warty.

W pewnym momencie ciężkawa, zabierałam się drugi raz i prawie wysiadłam w tym samym momencie, ale na szczęście wytrwałam, bo koniec był tego warty.

Świetna, polska fantastyka, wciągająca od pierwszej do ostatniej kartki. Kozak po mistrzowsku odmalowuje postaci i akcję, bezlitośnie nie pozwalając oderwać się od lektury. Czytałam dawno i na pewno do niej wrócę, a potem zabiorę się za dalsze części. Takie książki warto czytać po kilka razy ;]

Świetna, polska fantastyka, wciągająca od pierwszej do ostatniej kartki. Kozak po mistrzowsku odmalowuje postaci i akcję, bezlitośnie nie pozwalając oderwać się od lektury. Czytałam dawno i na pewno do niej wrócę, a potem zabiorę się za dalsze części. Takie książki warto czytać po kilka razy ;]

Opowieść o prawie-wampirze, idealnym, skrzywdzonym mężczyźnie, i prawie-czarownicy, idealnej, delikatnej kobiecie. Ależ to było naiwne. Naiwne i przewidywalne, ale jednak to dobra lektura na koniec roku szkolnego, żeby wyluzować i nie myśleć. Ujdzie.

Opowieść o prawie-wampirze, idealnym, skrzywdzonym mężczyźnie, i prawie-czarownicy, idealnej, delikatnej kobiecie. Ależ to było naiwne. Naiwne i przewidywalne, ale jednak to dobra lektura na koniec roku szkolnego, żeby wyluzować i nie myśleć. Ujdzie.

Jak to u Pilipiuka przy opowiadaniach, strasznie zmienny poziom. Sześć gwiazdek za opowiadanie o dzwonie i Szkopo-jadzie (rozwaliło mnie to xD), ale przez początek trudno było przebrnąć.
Jednak wolę od tomową twórczość Pilipiuka.

Jak to u Pilipiuka przy opowiadaniach, strasznie zmienny poziom. Sześć gwiazdek za opowiadanie o dzwonie i Szkopo-jadzie (rozwaliło mnie to xD), ale przez początek trudno było przebrnąć.
Jednak wolę od tomową twórczość Pilipiuka.